Arkadaşlar herkese merhaba,
Benim 9 aylık ikiz oğullarım var, çok zorlu süreçlerden geçip onlara kavuştum, bugüne kadar kayınvalidemle bazen de kendi annemle baktım,
Bebeklerim erken doğdular, biri doğduğu gün ameliyat oldu ve 15 gün yoğun bakımda kaldı, diğeri küvözde kaldı sarılık oldu, şükür şimdi iyiler ama bu sıkıntılardan dolayı sanırım hala bebişlerimin uykuya dalma sorunu var, ayrıca hala gece uykuları düzene girmedi, ayrıca onlara yemek yedirmek de çok zor...
Sağolsun herkes destek ama her şey bi yere kadar, ben onlara ne zaman kendim bakabileceğim, kendim bakabilmek için ne yapmam lazım, onları nelere nasıl alıştırmam lazım, önerilerinizi bekliyorum.
Sevgiler..
Benimde 3 aylık ikizlerim var bir kız bir erkek bizim bakıcımız var bana yardım ediyor ama yinede çok zor bende senin kadar yapabilseydim kızım çok iştahsız ne yapacağım bilmiyorum allah yardımcımız olsun
benim erkek olan ikizlerim 4 yaşını Temmuz ayında doldurdular.
Geçen sene Ağustos itibariyle saat 15:30'a kadar anaokuluna vererek tek başıma
bakmaya başladım.
3 yaş öncesi hem yatılı hem de gündüz bakıcımız vardı.
Yemek konusunda da çok sıkıntı çektik,
tek çözüm sabır.
Bence 2 yaşında oyun grubu ve 2,5 yaşında da yarım gün anaokuluna gönderince
en azından kahvaltı, ara öğün ve öğle yemeği alışkanlığı edinildi.
Yemek konusunda benim kurtarıcım anaokulu oldu,
artık yemeyeceğim dediklerinde ısrar etmiyorum, biliyorum ki aç değiller.
Sabırlı olun ve kendinizi de ihmal etmeyin
Canımmm inan ki lafı ağzımdan aldım, kendi kendine yetebilmek ve kendi kendine kalabilmek istiyorum artık, eskiden çalışıyordum ve çok yoğun bi iş hayatım vardı, işten üniversite yüksek lisansa koşturmaca geçiyoru ama 2yıldır çalışmıyorum, kendime vakit ayırmayı bırakın, o gün çocuklara yemeklerini güzelce yedirip, onların yüzünü güldürebildiysen yetiyor bana ama bazen de ikisi de aynı anda olabilse keşke diyorum..
Canım evet Allah yardımcımız olsun.
Dediğin gibi benimkiler seninkilere göre büyükler, ama inan bugünlere çok zor geldim, bakıcı tutma şansımız yok, sağolsun anneler destek ama yeri geliyor onlarda bunalıyor ee o zaman tadı kaçıyor insanın, kendi kendine yetebilmek istiyor, huzur istiyor, inan çocuklar yormuyor beni de birilerine muhtaç olmak yoruyor ..
benim ikizlerimde erkek,16 aylıklar şu anda.geçen sene annem ve bakıcımız vardı birlikte baktılar.bakıcımız 55 yaşında falandı ve çok güvenemediğim için yalnız bırakmak istemedim.bu sene başında(14 aylıktılar)kreşe verdim 2 hafta..ama bin pişman oldum..3-4 yaşına kadar kreş lafını asla duymak bile istemiyorum..ben öğretmenim,çalışıyorum yani.2 hafta önce 35 yaşında yeni bir bakıcı abla bulduk,Şükür çok memnunum.şimdilik herşey yolunda ve gözüm arkada değil.yazında tek başıma baktım zaten..
soruna gelince..en güzel şey aslında tek bakmak..kendi kurallarını koyarsın,düzenini oluşturursun..karışan kimse olmaz.ilk başlarda çok zorlanabilirsin hatta bazen çıldıracak noktaya bile gelebilirsin ama düzen kurdukça herşey yoluna girer.eğer sallanarak uyuyorlarsa kendi başlarına uyumaya alıştır daha kolay olur.mama sandalyesi yoksa al daha rahat yemek yedirirsin.müzikli dikkat çeken oyuncaklar al,oyalanırlar sanada dinlenmek için vakit kalır.birde klasik müzik dinlet,emin ol bebekleri çok sakinleştiriyor:)
kızlarım 10 aylıklar ve kırkımız çıktığından beri tekim,hoş o zamanda yine kendim hallediorudm herşeyi ya
ben artık dayanacak halim kalmadı diorum,en ufak ağlamaları bile bana çok büyük gelior bunaltıor artık,bir de 6 yaşında oğlum var geçen sene anaokulundaydı bu sene 1. sınıfta ve her türlü salgın tabiki bizim eve de gelior onunla
oğlumun dersleriyle ilgilenmemiz lazım,o görev de bana düşüyor ,çünkü babamız geç gelior o saatte oğlumun artık uykusu gelmiş oluyor
çok yoğun bir şekilde çalışırken bir anda eve kapandım ,burda kimsemiz yok ,kimseyle konuşamıorum ,zaten bir iki arkadaşım vardı ,kızların yüzünden tek başıma da çıkamıorum
ben de en azından yanımda birisi olsa diye çok isterdim,hiç değilse bana arkadaşlık etsin çocuklara bakmasın benimle sohbet etsin yeter diorum.bakım işini kendinizce düzene oturtuosunuz ama tek başına kalmak çok zor
uykusuz geçirdiğim o kadar güne rağmen yine de 7-24 çocuk bakmaya devam ediorum
artık bir yandan işe dönmeyi istiorum sırf kafam dağılsın biraz açılayım diye ,oğluma da bakcı bakmıştı ,kızlara da yatılı birini düşünüorum,inş kısa zamanda normale dönerim
Canım teşekkürler :)
ben zaten dediğim gibi yanımda yoldaş olan biri olsa diye çok isterdim,yoksa ilk kırk gün boyunca ben neler çektim,bir de dinlemem sözlerini yapmam da ,kayınvalidem öyle şöyle dedikçe ben yapmadım yapmadığım için suratları asıldı.
şimdi de kimse sesini çıkaramıyor ,ben şimdi mama yiyecekler ,uyuyacaklar diyorum,kimse sesini çıkaramıor,tatil için memlekete gittik,kimse kucağına alamadı benim yüzümden :) alıştırmayın ben çekecem siz değil dedim
herkes zor olduğunu gördüğü için dediklerimi yaptılar ,tek başıma baktığım için kimsenin söz hakkı kalmadı,ben zaten böyle olsun istiyordum
inşallah yürüdükleri zaman çıkıp çıkıp gezecez kızlarımla ,böyle avutuorum kendimi napalım :)
Fatoş hanımın dedikleriyle daha da umutlandım 2 ayım kaldı 1 yaştan sonra inş rahatlayacam :))
benim kızlarımdan biri kendi kendine uyuyordu diğerini de alıştırmaya çalıştım olmadı sonra kendileri uyumaya başladılar ,bazen uykuya geçmekte zorlanıorlar ya popolarına vuruyorum ya da sallıorum.termosta hazır sıcak suyum hala vardır :)
ilk 3 ay kolik olayını yaşadıktan sonra şimdiki durumlar daha basit gibi kalıor zaten :) her gün 7 saat ağlayan iki bebek ve tek başıma ben ,çok şükür ki o günler geçti.
Canım teşekkürler :)
ben zaten dediğim gibi yanımda yoldaş olan biri olsa diye çok isterdim,yoksa ilk kırk gün boyunca ben neler çektim,bir de dinlemem sözlerini yapmam da ,kayınvalidem öyle şöyle dedikçe ben yapmadım yapmadığım için suratları asıldı.
şimdi de kimse sesini çıkaramıyor ,ben şimdi mama yiyecekler ,uyuyacaklar diyorum,kimse sesini çıkaramıor,tatil için memlekete gittik,kimse kucağına alamadı benim yüzümden :) alıştırmayın ben çekecem siz değil dedim
herkes zor olduğunu gördüğü için dediklerimi yaptılar ,tek başıma baktığım için kimsenin söz hakkı kalmadı,ben zaten böyle olsun istiyordum
inşallah yürüdükleri zaman çıkıp çıkıp gezecez kızlarımla ,böyle avutuorum kendimi napalım :)
Fatoş hanımın dedikleriyle daha da umutlandım 2 ayım kaldı 1 yaştan sonra inş rahatlayacam :))
benim kızlarımdan biri kendi kendine uyuyordu diğerini de alıştırmaya çalıştım olmadı sonra kendileri uyumaya başladılar ,bazen uykuya geçmekte zorlanıorlar ya popolarına vuruyorum ya da sallıorum.termosta hazır sıcak suyum hala vardır :)
ilk 3 ay kolik olayını yaşadıktan sonra şimdiki durumlar daha basit gibi kalıor zaten :) her gün 7 saat ağlayan iki bebek ve tek başıma ben ,çok şükür ki o günler geçti.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?