Merhaba sevgili kız kardeşlerim. Eski konumu eklemeyi becerebilirsem en son ekleyeceğim.
Bundan 3 sene önce aldatılıp 17 yıllık evliliğimi bitirmiştim. Bu durum beni çok etkilemişti ve o dönem sizlerden çoook destek aldım.
Eski eşle o kadının ilişkileri boşandıktan sonra 1- 1,5 yıl daha devam etti. Kadın evli olmasına rağmen. Bu arada ben tüm okula ilişkilerini yaydım. Yani tüm okul biliyor. Zaten eski eşten de alacağımı almıştım. Zaman geçtikçe de acım azaldı ve daha da uğraşmadım. Zaten oğlumla da ilgilenmeyince yani tüm sorumluluk bende olunca insan daha çabuk unutuyor hayat mücadelesinden.
O dönem o kadar canım yandı ki ne beddualar ettim ikisinede anlatamam. Hatta kadına gece gündüz beddua ediyorum. Dua et bedduaların evladından çıkmasın. Bir anne olarak bunu hiç istemem demiştim.
Geçen ay kadının hamile olduğunu ve eşiyle problemleri olduğu için annesinde kaldığını duydum. Okuldaki dedikodular aldatma olayından eşinin haberdar olduğu yönünde. Daha doğrusu öyle tahmin ediyorlar. Ama ilişkileri 1 yıldır bitti. Çünkü o ahlaksız 1 yıl gibi bir zamandır kendinden 17 yaş küçük olan eski bir öğrencisiyle birlikte ve yakında evleneceklermiş.
Dün bir haber aldım. Beni aldattığı kadın lenfomaymış ( lenf kanseri). Üstelik hamile. Ama durumu iyiymiş.
Utanarak söylüyorum ama ilk zamanlar olsa gerçekten sevinirdim. Şimdiyse ne sevindim ne de üzüldüm. Aklıma ilk gelen ilahi adalet mi demek oldu. Çünkü çok kişinin ahını aldılar. Ben, kadının kocası, benim oğlum. Ama böyle düşününce de kendimi ilginç bir şekilde kötü hissediyorum. Çünkü belki de kadın bana iyilik yaptı. Çünkü baba olmayı bile beceremeyen bir adamdan kurtardı beni. Ama oğlum da çok yara aldı. Ne bileyim kızlar böyle değişik değişik duygular içindeyim. Aslında şunu da düşünüyorum. Bu benim ahım değil eşinin ahı. Çünkü bana sorumluluğu yok ki.
Bilemedim işte. Sadece sizlerle paylaşmak istedim.
İyi ki varsınız kızlar
