• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Iletisim sorunu, soguksun demeler

Sade_Bilge

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
29 Ocak 2021
297
852
33
Merhaba arkadaslar,

Sizlere akil danismak icin yaziyorum. Umarim yardimci olabilirsiniz bana.

Hic bir zaman cok konuskan ya da neseli, kipir kipir bir insan olmadim. Her zaman bir agirligim vardir. Duygusal insanimdir, ama beni gören sert bir mizacim oldugunu söyler. Sadece gercekten taniyanlar beni biliyor.

Son dönümlerde fark ediyorum ki insanlar bu huyumdan rahatsizlar. Yani kisacasi ortamlarda genelde konusan taraf degil dinleyen taraf oluyorum. Yeri geldimi konusuyorum. Insanlar bunu ama cok yanlis anliyorlar. Herkes cok soguksun bundan rahatsiziz diyorlar.

Ukala, kendini begenmis gibi bir intiba birakiyorum sanirim insanlarda. Bircok insan bana bu yönümden dolayi sirtini cevirdi, sevgilileeimin ailesinden dolayi ayrildim bu sebeplerden ötürü.

Sosyal fobi yasamistim tedavi gördüm düzeldigimi düsünüyordum ama sanirim örüntüler hala devam etmekte.

Cekingenimdir, ne konusacagimi bilemem, yanlis anlasilmaktan cok korkuyorum ve her defasinda yanlis anlasiliyorum.😪

Bu durum artik hayat kalitemi, insanlarla iletisimimi etkiler oldu.
Kimseye kendimi anlatamiyorum sanki sikisip kaldim.

Böyle olupta sonra kendini degistiren bir insan oldu mu? Bana yardimci olabilirseniz cok mutlu olurum.

Insanlarla nasil iletisimimi düzeltebilirim?
 
Merhaba,

Acaba sadece dinleyen taraf olmayıp daha sık fikir alışverişi mi yapsanız. İnsanlarla bir ortamda iken kendi düşüncelerinizi yada fikirlerinizi daha sık ortaya koysanız.

Böylece insanlar sizi daha iyi tanır ve aslında düşündükleri gibi biri olmadığınızı anlarlar.
Çoğunlukla sessiz kaldığınız için insanlar sizi kendini beğenmiş filan sanabilir, hiçbir lafa girmiyor konuşmuyor sadece dinliyor belkide biz ilgisini çekmiyoruz diye düşünüyorlardır.

Çekinmeyin konuşurken her lafa atlamayın elbette ama mutlaka sık sık görüşünüzü belirtin biraz rahat olun. Yine ağırlığınızı bozmayın özünüzden çıkmayın ama kendinizi törpüleyin. Birden olmaz tabiki ama yavaş yavaş kendinizi alıştırabilirsiniz. Mesela şuan yazarken kendinizi çok net ifade ettiniz. Bu yüzden iletişim konusunda sorunlarınızı halledeceğinizi düşünüyorum.
 
Yazdıklarınız birebir beni anlatıyor. Aynı durumu yaşıyorum. Milletin kahkahalarla güldüğü yerde ufak bir gülümseme atmak geliyor sadece içimden. Yaşıma göre çok ağır olduğum söyleniyor. Arkamdan ukala soğuk gergin gibi söylemlerin olduğunu çok duydum. Çözümünü henüz bende bulamadım
 
Bu iletisimden ziyade yapi bence..
Hepimiz surekli neseli,kahveli,karamelli olmak durumunda degiliz..

Sirf bizi sevmeleri adina : Yersiz sevimlilikler yapmak,komik olmayan seylere kahkahalar atmak durumunda da degiliz..
Bence daha tarzina yakin,seni oldugun gibi kabullenecek,yagilamaktan ziyade tanimak icin caba harcayacak insanlardan olusan bir cevre edinmelisin..
Bizim insanimiz biraz boyledir..
Ot bulsa otu b.k bulsa b.ku elestirir :)
 
Merhaba,

Acaba sadece dinleyen taraf olmayıp daha sık fikir alışverişi mi yapsanız. İnsanlarla bir ortamda iken kendi düşüncelerinizi yada fikirlerinizi daha sık ortaya koysanız.

Böylece insanlar sizi daha iyi tanır ve aslında düşündükleri gibi biri olmadığınızı anlarlar.
Çoğunlukla sessiz kaldığınız için insanlar sizi kendini beğenmiş filan sanabilir, hiçbir lafa girmiyor konuşmuyor sadece dinliyor belkide biz ilgisini çekmiyoruz diye düşünüyorlardır.

Çekinmeyin konuşurken her lafa atlamayın elbette ama mutlaka sık sık görüşünüzü belirtin biraz rahat olun. Yine ağırlığınızı bozmayın özünüzden çıkmayın ama kendinizi törpüleyin. Birden olmaz tabiki ama yavaş yavaş kendinizi alıştırabilirsiniz. Mesela şuan yazarken kendinizi çok net ifade ettiniz. Bu yüzden iletişim konusunda sorunlarınızı halledeceğinizi düşünüyorum.
Kimse kusura bakmasın ama utangaç bir insanı kimse kendini beğenmiş sanmaz. Çünkü özgüven çok farkedilen birşeydir. Bir kişinin ortamda iradesiyle mi konuşmadığı, çekindiği için mi konuşmadığı bence çok net anlaşılır. O yüzden en azından egolu görünüyorum diye kendilerini avutmasınlar.bir an önce çözüm bulmaya baksıar.
 
Bu iletisimden ziyade yapi bence..
Hepimiz surekli neseli,kahveli,karamelli olmak durumunda degiliz..

Sirf bizi sevmeleri adina : Yersiz sevimlilikler yapmak,komik olmayan seylere kahkahalar atmak durumunda da degiliz..
Bence daha tarzina yakin,seni oldugun gibi kabullenecek,yagilamaktan ziyade tanimak icin caba harcayacak insanlardan olusan bir cevre edinmelisin..
Bizim insanimiz biraz boyledir..
Ot bulsa otu b.k bulsa b.ku elestirir :)
+1
Kesinlikle yapı meselesi; ben de çok sosyal ve konuşkan biriyim mesela ve sessiz sakin kendi hâlinde biri hiç olmadım, olamam. Sessiz sakin birinden de cıvıl cıvıl olmasını beklemek zorlamadır. Hele kalkıp eleştiri yapmak, değiş falan demek düpedüz hadsizlik, uyuşmuyorsa görüşme yani.
Enerji çok önemli, kiminle tutuyosa onlarla yakın olursun, uymuyorsa yapacak bi şey yok.

(Nemrut, negatif, huysuz, ortamı geren insanlara değil bu yorumum; sessiz sakin içe dönük yapıdaki insanlar hakkında yorum yaptım)
 
Herkesin yanında mı böylesiniz. Mesela ailenizle birlikteyken de, daha yakın bulduğunuz arkadaşlarınızla birlikteyken de mi bu kadar sessizsiniz. Ben konuşkan bir insanımdır ama kafa yapımın uymadığı ortamda pek konuşmam. Onların güldüğü her şey de komik gelmez ve gülmem. Yapmacıklıktan nefret ederim. E bu yüzden havalı, itici vs buldukları oluyor ama umrumda değil zaten onların arkadaşlığına, sempatisine ihtiyacım yok. Eğer sadece bazı insanların yanında sessiz kalıyorsanız sorunu kendinizde aramayın. Ortamı sevmemişsinizdir, ısınamamışsınızdır vs. Genel olarak çekingen bir kişiliğiniz varsa da kabuklarınızı kırmaya başlayabilirsiniz. Söyledikleriniz, yaptıklarınız yadırganacak diye düşünmeyin. Bu kadar temkinli olmaya gerek yok. Sessiz olsanız bile kime ne yani. Kendinizi kimseye kabul ettirmek zorunda değilsiniz. Benim eşim de kısmen sessizdir. Yeni girdiği ortamlarda pek konuşmaz gözlemler. Evliliğimizin ilk zamanlarında ailem akrabalarım zorla konuşturuyordu. Bazen bu durumdan ailemin şikayet ettiği de oldu ama bu sebepten insan sevdiğini bırakır mı ya çok saçma. Aksine daha çok hoşuma gidiyor. Yerli yersiz konuşmuyor. Evde de hiç susmaz, kendimi özel hissediyorum sadece benimle bu kadar konuştuğu için:))) gerçi arkadaşlarıyla da gayet konuşkan. Sadece yeni girdiği ortamlarda temkinli davranıyor
 
Herkesin yanında mı böylesiniz. Mesela ailenizle birlikteyken de, daha yakın bulduğunuz arkadaşlarınızla birlikteyken de mi bu kadar sessizsiniz. Ben konuşkan bir insanımdır ama kafa yapımın uymadığı ortamda pek konuşmam. Onların güldüğü her şey de komik gelmez ve gülmem. Yapmacıklıktan nefret ederim. E bu yüzden havalı, itici vs buldukları oluyor ama umrumda değil zaten onların arkadaşlığına, sempatisine ihtiyacım yok. Eğer sadece bazı insanların yanında sessiz kalıyorsanız sorunu kendinizde aramayın. Ortamı sevmemişsinizdir, ısınamamışsınızdır vs. Genel olarak çekingen bir kişiliğiniz varsa da kabuklarınızı kırmaya başlayabilirsiniz. Söyledikleriniz, yaptıklarınız yadırganacak diye düşünmeyin. Bu kadar temkinli olmaya gerek yok. Sessiz olsanız bile kime ne yani. Kendinizi kimseye kabul ettirmek zorunda değilsiniz. Benim eşim de kısmen sessizdir. Yeni girdiği ortamlarda pek konuşmaz gözlemler. Evliliğimizin ilk zamanlarında ailem akrabalarım zorla konuşturuyordu. Bazen bu durumdan ailemin şikayet ettiği de oldu ama bu sebepten insan sevdiğini bırakır mı ya çok saçma. Aksine daha çok hoşuma gidiyor. Yerli yersiz konuşmuyor. Evde de hiç susmaz, kendimi özel hissediyorum sadece benimle bu kadar konuştuğu için:))) gerçi arkadaşlarıyla da gayet konuşkan. Sadece yeni girdiği ortamlarda temkinli davranıyor
Collsun ne güzel herkesle samimi olmuyorsun demiyorlar mi. Genelde senin kendini anlattığın profilde ki insanlara saygı duyarlar . Kimsenin dediğine aldanma boşver
 
Tavsiyem bir ortamda oturunca onlarin halini hatrini sorun cocugu varsa onu işini vs. Insanlar ilgi seviyor hlkendi yasaminizdan da bir iki kesit anlatirsaniz dogrudan bir samimiyet oluyor zaten buzlar erir bu şekilde. Basit aslinda guleryuzle sohbet edeceksiniz
 
Soru şu; konuşmak ortama dahil olmak istemediğin için mi konuşmuyorsun yoksa konuşup kaynaşmaktan çekindiğin için mi susuyorsun.Yani seni soğuk bulduğunu söyleyen insanlarla aynı ortamdayken "of benim ne işim var şimdi bunlarla, ne boş muhabbetler" diye mi düşünüyorsun yoksa "ne güzel gülüp eğleniyorlar, ne iyi yapmışım da gelmişim" mi diyorsun.

Yazım şekline, cümlelerine bakılırsa pek iletişim sorunu yaşayacak birine benzemiyorsun👍
 
Kimse kusura bakmasın ama utangaç bir insanı kimse kendini beğenmiş sanmaz. Çünkü özgüven çok farkedilen birşeydir. Bir kişinin ortamda iradesiyle mi konuşmadığı, çekindiği için mi konuşmadığı bence çok net anlaşılır. O yüzden en azından egolu görünüyorum diye kendilerini avutmasınlar.bir an önce çözüm bulmaya baksıar.
Kendisi öyle yazmış ya etrafındakiler onu kendini beğenmiş gibi gördüğünu sürekli, ben de ona binaen dedim acaba bu yüzden olabilir mi diye. Normalde aynen dediğiniz gibi çekingen ayrı diğeri apayrı karakter, belki de seçtiği insanlar yalnış.
 
Collsun ne güzel herkesle samimi olmuyorsun demiyorlar mi. Genelde senin kendini anlattığın profilde ki insanlara saygı duyarlar . Kimsenin dediğine aldanma boşver
Yok canım ya bu zamanda mavi boncuk dağıtanlar saygı görüyor. Mesafeli durunca çoğu kişi bundan rahatsızlık duyuyor :)
 
Eğer bu bir tercihse normaldir ama insanların böyle hissetmesinden rahatsiz olmuşsanız o zaman bir seyleri değiştirmek için çaba harcayabilirsiniz.
Sohbetlere dahil olmaya çalışın. Ilgimi çekmiyor, beni alakadar etmiyor gibi düsünmeyin. Insanların yanında çok fazla telefona bakmayin bu da ortamdan koparıyor insani.
Ama herkesle sohbet etmek zorunda değilsiniz. Ben sosyalliği çok seven biriyim ama bende dinlemeyi çok severim. Paylaşmak eskiden daha çok yaptığım bişeydi su an kendimi kolay açmadığım için daha çok dinliyorum.
Çok fazla is ortamı degistirdim ve şunu anladim sorun bende degil. Çünkü bir ortamda" ne sıcaksın samimisin nereye gitsen yalnız kalmazsın " diyorlardı baska ortamda düpedüz yalnız kaldim🤣 hic mi hic sıcaklık hissedemedigim kişilerle çalıştım. Ortamda sevdigim insanlarla da yanlis anlasilmalar olunca bana tavir aldiklari icin bende "baslarim boyle arkadasliga yeaa 30'umdan sonra kimseye sempatiklik yapamam" diye düşünerek tavır aldim. Su an onlara sorsanız,kendimidurduracak değilim mi? Çok sessiz içine kapanık derler.
Oysa onlarla konusmuyorum🙄
Her ortamda çok sesiniz çıkmalı değil bana göre yani. Her zaman sorun bizde olmuyor karşıda da olmuyor sadece uymayabiliyoruz birbirimize. Bunu keşfedince insanlar hakkımda ne düşünür ne derler söylediklerime kaygısı geçti bende.
Beğenen beğenir beğenmeyen de arkadaşı yapmasın.
 
Ben de tam tersi uzaktan soğuk, az konuşanları daha samimi buluyorum. Çünkü bu tarz insanlar gereksiz muhabbete girmiyor, dedikodu yapmıyor, dangalaklık etmiyor. Tabii benim fikrim, yanlış da olabilir.
Bir ortamda arkadaşınıza işini veya çocuğunun durumunu sorsanız sohbet başlar bence, iyi kötü muhabbet olur diye düşünüyorum.
 
Back
X