İlişki Bağımlıları / İnsan Bağımlıları / Terkedemeyenler Destek Grubu - Buraya!!

ikincibebegime

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
25 Temmuz 2018
506
72
37
Merhaba,
Eşimle tanıştığımdan beri (9 yıldır) bu konuda zaman zaman ara vererek tedavı goruyorum. Araya hamılelık - lohusalık surecı gırdıgı ıcın 3 yıl ara vermek durumunda kaldım. Bu forumda bir grup oluşturmak ve birbirimize destek vermemiz için farkındalık oluşturmak istiyorum.

İlişki bağımlılığı ile ilgili AŞK YETMEDİĞİNDE isimli kitabı okuyorum ve bağımlılıktan kurtulma teknikleri hakkında çalışmalara başladım. Aynı zamanda terapi goruyorum. Kitapta yazan bazı tekniklerden biri olan , bağımlılıktan kurtulma tekniği- destek grubu - çok kısa bir dipnotu paylaşmak isterim ( bu grubu oluşturmak ıstememın amacı)

BAĞIMLI , bir bağı koparmaya çalıştığında bunu bilen dostlarınız, bu bağımlılığın ve sonsuza kadar süreceğini düşündüğünüz acı çektiğiniz o anın pençesindeyken hareket etmenız ıcın sıze destek olabılırler. Sevgilisini hafta sonu seyahate çıkmadan önce aramak için karşı konulmaz bir istek duyan ve onsuz yalnızlıkla dolu 48 yıl gibi geçecek olan hafta sonunu korkuyla bekleyen kadın, paniğine yenik düşüp ona telefon açmak üzereydi. Fakat sevgilisinin numarasını çevirmek yerine , ondan ayrılmak için ne kadar mücadele verdiğini bilen terapi grubundaki arkadaşını aradı. "Dayanamıyorum" dedi arkadaşına. "Bu hafta sonu nasıl geçecek bilmiyorum" Zamanında aynı duyguları yaşamış olan arkadaşı "Elbette bu hafta sonu geçecek, sadece 2 gun , 2 yüzyıl degıl. Dınle benı, bu gece kardesımın yenı mağazasının acılısına benımle gelmeye ne dersın? Hem sonrasında bıraz konuşuruz." Arkadaşı ile konuşması, açılış ve sonrasında dertleşme önerisi sevgilisini aramasına engel olmuştu. Aynı zamanda sevgılısının seyahatte olduğu haftasonunu daha rahat atlatmasını sağlamıştı.
Çevremizde bu süreçte sıgınabılecegımız bızı anlayan, bızımle aynı sorunu yaşayan insanlar bulunması, ilişkimizin dışında da çevremizin ışık ve hayat dolu olduğunu bıze kanıtlar. Kendi aralarında kötü ilişkilere gereğinden fazla tutunma eğilimleri hakkında yardımlaşan 4 kadın, bir anlaşma yapmışlardı. Bağımlılık problemleri ne zaman kontrolden çıksa birbirlerini arayacaklarına dair sözleştiler.. Burada her birinin en büyük kazançlarından biri, panik ya da aci dolu bır anı atlatmaları ıcın bırbırlerınden destek alacak olmalarıydı. Aynı zamanda bağımlı kişinin sonrasında pişman olacağı şeyleri yapmasına da engel olacaktı.

Böyle bir destek grubu oluşturamaz mıyız? Birbirimize yardımcı olmak için neler yapabiliriz?
 
Ben de aynı durumdayım. Nişanlımı hayatımın merkezine o kadar koydum ki 11 ayda, ondan başka arkadaşım ya da görüştüğüm kimse kalmadı. Dünyada sadece o ve ben varmış gibi yaşıyorum çevremde geri kalan herkesi yok sayarak.

Bu da bir yerden sonra hastalıklı düşüncelere yol açmaya başlıyor. Aşırı kıskançlık, aşırı kontrol ve takip etme isteği gibi.

Ben uzun zamandır bu konularda yazılanları takip ediyorum. Sanırım yapılabilecek en iyi çözüm iş, hobi ya da arkadaş edinmek.
 
Bu bagimlilik yalnizliktan ileri geliyor. Sosyal hayatta arkadaslar ve ya hobiler edinseniz sanki daha kolay olur.
Bu sevgili bagimliligi, sevgiliden baska arayacak, disari cikacak, aktivite yapacak kimsenin bulunmamasi sadece.
Genellıkle sosyal hayatta cok arkadaşı olan, ama aradığında hemen gelmeyen arkadaşları olan bırıyım doğru. Eşim bile arkadaşlarımla tanıştı ve sonrasında, bunlar da arkadaş mı? dedi. Aradığında gelmiyorlar zor gününde buluşmuyorlar. seni ekiyorlar. çıkarları olunca görüşüyorlar. bunlara arkadaş mı dıyorsun dedı.
ve ortaokul/lıse/kankalık donemı bıttıgınde yapayalnız kaldım, esımle de ınternetten bır arkadaşlık sıtesınde tanışarak evlendım. bu da yalnızlığın bır gostergesı. aılem hep senın hıc hobın olmadı, hiçbir uğraşın yok der. yani ne gitar çalarsın, ne yemek yaparsın, ne resim.. hiçbir şeye ilgin yok der. sanırım tüm bunlar doğru. yalnızlık mütemadiyen bağımlılığı beraberinde getiriyor. arkadaşım olsa da hep 1-e-1 arkadaşlıklarım kankalarım var. Hiçbir gruba ait olmadım, arkadaş grubum olmadı.
 
6 yıl devam eden birlikteliğim oldu. bitirmeyi çok istiyor, bir türlü bitiremiyordum. yıllarca verdiğim emeklerime acıdığım için, ayrılık kelimesi geçtiğinde onun üzüldüğünü gördüğüm için, birbirimizin ailesi gibi olduğumuz için, alışkanlık olduğu için vs vs bir sürü sebep. ama bitmeliydi,bunu iyi biliyordum. kendimce sebeplerim vardı, bunu o da çok iyi biliyordu. birgün karar verdim. önüme çıkan ilk fırsatta ilk kavgada onu terkedecektim. tesadüf bu ya ertesi günü istediğim fırsat geldi, o fırsatı tamamen bahane ederek bir anda bitirdim. birdaha da geriye dönmedim. benim aslında onu neden terkettiğimi bildiği için vicdanım da rahattı. 1 sene oldu.... bitirememek diye birşey yoktur. bağımlılıktan kurtulmak için bir kerede kesip atmalı. sonra biraz acır ama toparlar yara iyileşir. sigara da böyledir mesela, beyinde karar verip bir kerede atılmalı o paket.
 
Kendini kaybediyor insan, sanırım bunu aşmanın en iyi yolu onu kaybetmek :halay:

Gerçekten çok sevmeme rağmen bazı anlarda ben de ayrılmayı düşünüyorum en azından kafam rahat olur diyorum. Böyle insan kendini yiyip bitiriyor çünkü.. :işsiz:
Genellıkle sosyal hayatta cok arkadaşı olan, ama aradığında hemen gelmeyen arkadaşları olan bırıyım doğru. Eşim bile arkadaşlarımla tanıştı ve sonrasında, bunlar da arkadaş mı? dedi. Aradığında gelmiyorlar zor gününde buluşmuyorlar. seni ekiyorlar. çıkarları olunca görüşüyorlar. bunlara arkadaş mı dıyorsun dedı.
ve ortaokul/lıse/kankalık donemı bıttıgınde yapayalnız kaldım, esımle de ınternetten bır arkadaşlık sıtesınde tanışarak evlendım. bu da yalnızlığın bır gostergesı. aılem hep senın hıc hobın olmadı, hiçbir uğraşın yok der. yani ne gitar çalarsın, ne yemek yaparsın, ne resim.. hiçbir şeye ilgin yok der. sanırım tüm bunlar doğru. yalnızlık mütemadiyen bağımlılığı beraberinde getiriyor. arkadaşım olsa da hep 1-e-1 arkadaşlıklarım kankalarım var. Hiçbir gruba ait olmadım, arkadaş grubum olmadı.

Arkadaş edinmek için benim çözümüm spor salonuna yazılmak olacak. Orada hem spor yapıp kafa dağıtırım hem de benim yaşlarımda spor yapan diğer bayanlarla tanışıp arkadaşlık kurarım. 10 kişiyle tanışsam 2 tanesi kafa dengi çıksa onlarla yürür giderim.

Tek başına olunca problem başlıyor. Şu an mesela koca gün geçireceğim ve günün %90'ı nişanlım ne yapıyor acaba diye düşünmekle geçecek. Halbuki bir şeylerle meşgul etsem kendimi ona da kendime de nefes aldırabilirim. :bicak:
 
Gerçekten çok sevmeme rağmen bazı anlarda ben de ayrılmayı düşünüyorum en azından kafam rahat olur diyorum. Böyle insan kendini yiyip bitiriyor çünkü.. :işsiz:
Son ilişkimden biliyorum bende aynen evde sıkılan ve hiç arkadaşım olmamasından dolayı böyleydim ama ayrıldık açıkçası, çok üzülmeme rağmen kafam rahatladı
 

Ahuu14 Ahuu14 En azından evde sıkılarak bir şekilde hayatını ve ilişkini sürdürebilmişsin bir müddet de olsa. Ben ne yapayım? Dün gece mesela gizli gizli gidip iş yerinin önünde 2 saat ne yapıyor diye camdan içeri bakarak onu izledim.:olamaz: Hayatımdaki tek derdim bu ilişkinin bitmemesi, beni aldatmaması ve benim onu sevdiğim kadar beni sevmesini sağlamak üzerine kurulu gibi. :kızgın:

Hani dersin aman olursa olur olmazsa denizde balık çok. Ben de öyle değil, hayatımda ilk defa birisine bu kadar derin bağlandım ve her şeyimi onu düşünerek yaşadığım için ilişkim şu anda patolojik kıskançlık dedikleri evreye ulaştı.:oha:

Psikoloğa gitmeyi düşündüm ama ondan önce kendi yöntemlerimle kendimi iyileştirmeyi deneyeceğim. Bugün akşam üzeri spora yazılıp orada insan içine karışmayı düşünüyorum.
 
Tatlım benimde böyle bir sorunum vardı hemde oyle böyle degil şükür ki aştım ama tabi yıllarımı aldi bu yolculuk böyle bir grupta olmaktan çok memnun olurum cok tanıdık benim için bu konu okuduğum kitapları izlediğim videoları paylasabilirim
 
Genellıkle sosyal hayatta cok arkadaşı olan, ama aradığında hemen gelmeyen arkadaşları olan bırıyım doğru. Eşim bile arkadaşlarımla tanıştı ve sonrasında, bunlar da arkadaş mı? dedi. Aradığında gelmiyorlar zor gününde buluşmuyorlar. seni ekiyorlar. çıkarları olunca görüşüyorlar. bunlara arkadaş mı dıyorsun dedı.
ve ortaokul/lıse/kankalık donemı bıttıgınde yapayalnız kaldım, esımle de ınternetten bır arkadaşlık sıtesınde tanışarak evlendım. bu da yalnızlığın bır gostergesı. aılem hep senın hıc hobın olmadı, hiçbir uğraşın yok der. yani ne gitar çalarsın, ne yemek yaparsın, ne resim.. hiçbir şeye ilgin yok der. sanırım tüm bunlar doğru. yalnızlık mütemadiyen bağımlılığı beraberinde getiriyor. arkadaşım olsa da hep 1-e-1 arkadaşlıklarım kankalarım var. Hiçbir gruba ait olmadım, arkadaş grubum olmadı.
Genelde zaten böyle kişiler de bu sorun oluyor anlayabiliyorum seni
 
Valla hayretle okuyorum bu tarz konulari.. azicik bendede olsaydi diyorum demekki ben esimi kaybetmekten korkmuyorum, ole mi? Kaybetmekten korktuklarim var tabii saglik sorunlari vs. Ama evlenmissiniz artik adam seni neden biraksin? Gidip iki saat is yerinde onu izlemek filan? Bu askmi ya? Hani ilk asik oldugunda hep beraber olmak istersin filan onun gibi birsey mi? Gercekten anlayamiyorum.

Arkadassiz bile olsan kendine ait bi rutinin vardir ya? Aklindan cikar en azindan. Artik cocugunda varmis bu adamdan bosansan bile omur boyu bagli kalacaksiniz. Bagimli olursan karsidakide sogumaz mi senden? Sahsen dusunuyorum esim gelip beni izlese filan.. napiyon delirdin mi? Derim
 
Ahuu14 Ahuu14 En azından evde sıkılarak bir şekilde hayatını ve ilişkini sürdürebilmişsin bir müddet de olsa. Ben ne yapayım? Dün gece mesela gizli gizli gidip iş yerinin önünde 2 saat ne yapıyor diye camdan içeri bakarak onu izledim.:olamaz: Hayatımdaki tek derdim bu ilişkinin bitmemesi, beni aldatmaması ve benim onu sevdiğim kadar beni sevmesini sağlamak üzerine kurulu gibi. :kızgın:

Hani dersin aman olursa olur olmazsa denizde balık çok. Ben de öyle değil, hayatımda ilk defa birisine bu kadar derin bağlandım ve her şeyimi onu düşünerek yaşadığım için ilişkim şu anda patolojik kıskançlık dedikleri evreye ulaştı.:oha:

Psikoloğa gitmeyi düşündüm ama ondan önce kendi yöntemlerimle kendimi iyileştirmeyi deneyeceğim. Bugün akşam üzeri spora yazılıp orada insan içine karışmayı düşünüyorum.
Şakın böyle yapma ben bile kendi kendime kızardım ki yanında hiç kalıyor kıskançlığım bide sen evlenmişsin daha ne istiyorsun ben evli oksam mutmelen kıskançlığım kalmazdı , yani kapmışsın işte adama hem korkutuğun şey başına gelir insanın Benim geldi ve kaybettim onu :KK43:
 
Valla hayretle okuyorum bu tarz konulari.. azicik bendede olsaydi diyorum demekki ben esimi kaybetmekten korkmuyorum, ole mi? Kaybetmekten korktuklarim var tabii saglik sorunlari vs. Ama evlenmissiniz artik adam seni neden biraksin? Gidip iki saat is yerinde onu izlemek filan? Bu askmi ya? Hani ilk asik oldugunda hep beraber olmak istersin filan onun gibi birsey mi? Gercekten anlayamiyorum.

Arkadassiz bile olsan kendine ait bi rutinin vardir ya? Aklindan cikar en azindan. Artik cocugunda varmis bu adamdan bosansan bile omur boyu bagli kalacaksiniz. Bagimli olursan karsidakide sogumaz mi senden? Sahsen dusunuyorum esim gelip beni izlese filan.. napiyon delirdin mi? Derim

Ben evli değilim canım konu sahibi arkadaşı bilmiyorum da nişanlılık sürecindeyim ama zaten evlensem de bu durumun düzeleceğini düşünmüyorum bendeki ilişki bağımlılığı patolojik kıskançlık düzeyinde. Eskiden daha kötüydüm böyle kıskançlık konularında fiziksel olarak da kavga ederdim kollarını falan tırmalardım. Şimdi o huylarımı bıraktım artık sözlü olarak tartışıyorum sadece.

İzleme konusuna gelince sanırım benimkisi de biraz manyak izlememe birşey demiyor yani hatta neden içeri gelmiyorsun dışarda bekliyorsun gel kahve ısmarlıyım falan dedi dün gece. :işsiz::işsiz: Yani benim kıskançlığımın ona olan sevgiyle büyüyen bir şey olduğunun farkında olduğundan ötürü beni anlamaya çalışıyor, alttan alıp hoş görüyor. Hatta komik gelecek belki ama hep beni böyle kıskan hiç vazgeçme benden falan diyor. :KK43:

Ama nasıl diyeyim çok yoruldum. Hayatımı ona endeksli yaşamaktan çok yoruldum. Eskiden çok ağlayan birisi değildim o hayatıma girdikten sonra o kadar kırılgan ağlak birisi haline geldim ki anlatamam sana. Şuan eskiye göre bir tık daha iyiyim. Eskiden sürekli yazar cevap vermediğinde de kavga çıkarırdım. Şuan yine merak ediyorum ama sabredip onun yazmasını müsait olmasını bekliyorum. Yazdığında ya da aradığında da güzellikle konuşuyorum nerdeydin diye saldırmak yerine. :KK22:

Kendi kendimi oto kontrol etmeye çalışıyorum kimi zaman başarıyorum kimi zaman yapamıyorum. Bir şekilde yaşıyoruz işte.

Şakın böyle yapma ben bile kendi kendime kızardım ki yanında hiç kalıyor kıskançlığım bide sen evlenmişsin daha ne istiyorsun ben evli oksam mutmelen kıskançlığım kalmazdı , yani kapmışsın işte adama hem korkutuğun şey başına gelir insanın Benim geldi ve kaybettim onu :KK43:

Evlenmedim henüz balım nişan dönemi halen. Para biriktiriyoruz eksiklerimizi tamamlayınca evleneceğiz.:KK60:

Yalnız bişey diyim mi
Bağımlı insanlar çok bunaltıcı.
İnsan boğulur gibi oluyor.
Bunu düşünün, şu an sevgilimi boğuyorum, imajını zedeliyorum diyin kendi kendinize

Ben de öyle düşündüğüm için kaybetme korkusu ile biraz olsun frenledim kendimi. Eski halim olsa her gün iş yerine gider uzaktan gözetlerdim saplantı derecesinde seviyorum çünkü. Şimdi en son iş yerine gideli 2 haftadan fazla olmuştu dün gece bir anda heyheylerim geldi öyle gidiverdim işte.:işsiz:
 
Bu bagimlilik yalnizliktan ileri geliyor. Sosyal hayatta arkadaslar ve ya hobiler edinseniz sanki daha kolay olur.
Bu sevgili bagimliligi, sevgiliden baska arayacak, disari cikacak, aktivite yapacak kimsenin bulunmamasi sadece.
Yalnızlıkla hiç ilgisi yok inanın. Benim bir arkadaşım var, sosyal çevresi çok geniş, işinde çok başarılı. Ama hep yanlış ilişkiler içerisinde. İlk eşi silahla kovaladı, kuzeniyle aldattı yine de ayrilamadi. En sonunda adam bunu terketti. Simdiki eşi çocuğunu istemesi diye çocuğu annesine gönderdi (Daha 4 yaşında) asla hayatındaki erkeğe Hayır diyemez onsuz yaşayamaz. Maddi durumu çok iyi , güzel mesleği var . Bu kocası da aldatıyor. Ne olacak bilmem. Onsuz yaşayamam diyor.
 
Ben evli değilim canım konu sahibi arkadaşı bilmiyorum da nişanlılık sürecindeyim ama zaten evlensem de bu durumun düzeleceğini düşünmüyorum bendeki ilişki bağımlılığı patolojik kıskançlık düzeyinde. Eskiden daha kötüydüm böyle kıskançlık konularında fiziksel olarak da kavga ederdim kollarını falan tırmalardım. Şimdi o huylarımı bıraktım artık sözlü olarak tartışıyorum sadece.

İzleme konusuna gelince sanırım benimkisi de biraz manyak izlememe birşey demiyor yani hatta neden içeri gelmiyorsun dışarda bekliyorsun gel kahve ısmarlıyım falan dedi dün gece. :işsiz::işsiz: Yani benim kıskançlığımın ona olan sevgiyle büyüyen bir şey olduğunun farkında olduğundan ötürü beni anlamaya çalışıyor, alttan alıp hoş görüyor. Hatta komik gelecek belki ama hep beni böyle kıskan hiç vazgeçme benden falan diyor. :KK43:

Ama nasıl diyeyim çok yoruldum. Hayatımı ona endeksli yaşamaktan çok yoruldum. Eskiden çok ağlayan birisi değildim o hayatıma girdikten sonra o kadar kırılgan ağlak birisi haline geldim ki anlatamam sana. Şuan eskiye göre bir tık daha iyiyim. Eskiden sürekli yazar cevap vermediğinde de kavga çıkarırdım. Şuan yine merak ediyorum ama sabredip onun yazmasını müsait olmasını bekliyorum. Yazdığında ya da aradığında da güzellikle konuşuyorum nerdeydin diye saldırmak yerine. :KK22:

Kendi kendimi oto kontrol etmeye çalışıyorum kimi zaman başarıyorum kimi zaman yapamıyorum. Bir şekilde yaşıyoruz işte.



Evlenmedim henüz balım nişan dönemi halen. Para biriktiriyoruz eksiklerimizi tamamlayınca evleneceğiz.:KK60:



Ben de öyle düşündüğüm için kaybetme korkusu ile biraz olsun frenledim kendimi. Eski halim olsa her gün iş yerine gider uzaktan gözetlerdim saplantı derecesinde seviyorum çünkü. Şimdi en son iş yerine gideli 2 haftadan fazla olmuştu dün gece bir anda heyheylerim geldi öyle gidiverdim işte.:işsiz:
Aaa evli değilsiniz ay bilmiyorum bende öyleydim beni en çok ta bu yüzden bıraktığını düşünüyorum bunalttım adamı :KK43: senin sevgilin çok seviyor seni demekki
 
X