Kızlar 2 haftalık bir ilişkim var. Erkek arkadaşımla gittiğim bir kampta tanıştık. Kamp yaptığım yerde yaşıyordu. O da orda kamp yapıyordu. Sürekli beraber takıldık falan filan sevgili olduk bir süre sonra. Annesi de orda yaşıyor götürdü tanıştırdı falan. Her şey çok güzeldi iyi anlaşıyorduk. Sürekli gülüyoruz eğleniyoruz falan. Dün bi tartışma yaşadık. İlk tartışmamızı. Memleketimdeyim Tokatta. Dışarı çıkıcam kuzenlerimle hazırlandım. O da işteydi bana fotoğrafını attı. Ben de ona attım. Üstümde göbek açık bi bluz bi de şort vardı. Dedi ki hayatım bi şey rica edicem işte öyle göbek açık mini falan giymesen olur mu. Ben de bunun kararını ben veririm bu yaşıma kadar nerde ne giyceğimi bilmiyor muydum ben dedim. Baya sinirlendim. Zaten mesleğimi elime alana kadar ana baba baskısından gına gelmiş sürekli baskı altında yaşamışım giyememişim özgürce istediğimi mesleğimi elime aldıktan sonra aileme de resti çektim yerine göre giyiniyorum. Onun da bu şekilde davranması daha şimdiden bunu talep etmesi beni çok rahatsız etti. Aniden uzaklaştım. Özür diledi falan filan ama ne fayda. Kafama yerleşti bi kere beni bunaltır mı bana giyme dediğine göre demek ki giyene bakıyor bana bakılcağından korkuyor düşüncesi. Elimde olmadan soğudum. Konuşurken içimden gelmiyor aşkım canım cicim demek. Pişman oldu belli ki yaptığına. Bi süre böyle dedim elimde değil 25 yaşında bir kadına şunu giymesen demek ne giyeceğine karar vermeye kalkmak saygısızlıktır. Bu yaşa kadar sen mi vardın hayatımda her şeyden önce bana saygısızlık olarak görüyorum yaptığını dedim öyle bir niyetim yok kendimi ifade edemedim falan fişman dedi de ne fayda işte. Burnu da sürtsün istiyorum sizce ne kadar uzatmalı birkaç gün trip yapsam bir daha yapmaya cesaret edemez değil mi? Zaten direkt dedim beni tanıdığında ben bunları giyiyordum instada fotolarım vardı hiç mi bakmadın madem böyle bi fikrin vardı niye baştan bunu araştırıp sormadın. Kapalı giyinen birini bulsaydın ben böyleyim beni değiştirmeye kalıba sokmaya çalışma sakın dedim. İşte zamanla senin de düşüncelerin değişebilire getirdi. 30 yaşlarında bakalım böyle mi düşünceksin falan. Dedim fikirlerimin değişceği günü mü bekliceksin. Ayrıca niye değişsin. Değişse de değişmese de bu benim kararım olur. Değişecek diye beklersen hata yaparsın. Ha beni böyle kabul etmeyeceksen değiştirmeye çalışacaksan yol yakınken dön dedim sizce nasıl davranmalı şuan. Mesafeli ve soğuk duruyorum. Tamam karışmıyorum hak verdim dedi ama bir daha kalkışmaması için sert yüzümü gösteriyorum buz gibiyim ki ne kadar katı olduğumu bilsin bu konuda. Bunu birkaç gün sürdürmek yeterli mi sizce baya üstüme düşüyor korkuyor da kaybetmekten