Ben daha hamileliğimin başındayım ama hala inanamıyorum anne olacağıma kendime güvenim hiç yok nasıl yaparım besleyip koruyabilir miyim hatta nasıl gecer bu 8 ay nasil dogururum bir ton korku var etrafimdakilerle bu korkularimi paylastigimda (ki cogu yetiskin evlatlara sahip) ayni laflari soylediler yok kucagina alinca dunyayi unutacaksin artik o senden önce gelecek bilmem ne ben de abarttiklarini düşünüyorum zaten bu kadınlara baktigimda da cocuklari icin sacini supurge etmis ezilmis kadinlar görüyorum
Anlatildigi gibi dogurdugun anda büyülenmiyor insan bence... bana böyle şeyler abartı geliyor tabi kisiye gore değişebilir ama ben duygularimi bu kadar yogun yasamiyorum belki mizaciniz böyle sizin de illa anlatildigi gibi anne olacaksiniz diye birsey yok sonucta allah o çocuğu size layık görmüş vermiş siz de aylarca karninizda tasidiniz şimdi de bakiyorsunuz sokaga atmadiniz neticede?
Ayrica ilerde de kimsenin sizin anneliginizi sorgulamasina izin vermeyin (etrafta gorduklerimden yola cikarak konusuyorum) kimsenin caninizi sikmasina izin vermeyin
Benim suandaki tesellim şu; dünyanın en mükemmel annesi olamicam en beceriklisi en hızlısı en sefkatlisi ama onu sadece sevecegim bu yeter bile bag kurmaya