İlk sevgilisiyle evlenen şanslı kız ve biz patatesler

Yanii ne bileyim nasıl bir hisse bu aşk demekki gözü kimseyi görmemiş bizimkilerin
Bence büyük bir risk. İlk seçimlerimiz genelde doğru olmaz, acemilik hataları, gerçek aşk sanışlarımız gibi. Hata yapa yapa doğru seçme yeteneğimiz oluşur ve birinin doğru insan olup olmadığına daha iyi karar verebiliriz. Her biten ilişki bizde hayalkırıklığı bırakır evet ama aynı zamanda tecrübe de verir, daha güçlü oluruz, birtakım güzel anılar da kalabilir hatta.
 
ya şuan sevmediğimiz için böyle düşünüyoruz bence aşık olup öyle yıllar geçseydi böyle düşünülmezdi gibime geliyo

Öyle diil işte. İlk sevgilide tecrübe olmadığı için hatalarını görmezsin görmezden gelirsin, ilişki yaşamayı bilmediğin için çok hata yaparsın. İlk sevgili genelde çocukluk aşkıdır, büyürsün fikirlerin değişir, başka bir insan olursun. O yüzden iyi ki ilk sevgiliyle evlenmemişiz diyoruz.
Benim ilk sevgilim bar şarkıcısı oldu mesela. Onun gitar çalışına vurulmuştum ama şimdi hayatımda mesleği müzisyenlik olan bir adam istemem.
 
Ya şaka bir yana 16-17 yaşlarımdaykenki rezalet bir karakteri olan, süzme salak bir benin seçtiği bir herifle evlenmek istemezdim. O kafayla seçtiğim bir adam beni bir ömür rezil ederdi ya da boşanırdım bundan eminim.
Bir kere cidden çok saftiriktim, çok kolay inanır güvenirdim, hataya o kadar müsaittim ki bu günlere nasıl gelebildim tek parça cidden hala şaşırıyorum. E hal böyle iken bu kızın seçtiği adam nasıl olurdu bir hayal ediverin? İyi ihtimalle 18'i doldurunca evlenirdim, sonra hemen ertesi seneye hamile kalırdım, bilinç yok bir şey yok tabi 9 ay ayı gibi yerdim. Doğuma 150 kiloyla girer iyi ihtimalle lohusalıkta 90-100 kiloyla kalırdım. Sonra kaynanam yi gızım bebeye süd olucuk diyip diyip yedirirdi ve doğum kiloları üzerime yapışırdı bir iyi. Sonra gelsin uykusuz geceler, kıçını devirip yatan çocuğuna sadece günde 10 dk agu gugu yapan bir herifle kalakalırdım. Sonra hayatımın komplesi bebek olurdu, kendimi unuturdum. Maddi sıkıntılar, geçim kaygısı, yıpranmış bir beden, amaçsız bir hayat hoşgeldin.
Valla o zamanlarki sevgililerimden ancak böyle bir hayat çıkardı. 23 yaşındayım şimdi, ben böyle iyiyim anam. Tek parça, tek tabanca, sorumsuzluğum, bencilliğim, duygusuzluğum falan çok mutluyuz Şimdi aklım başıma oturdu artık, silah dayasan kolay kolay şu geleneksel evlilik tiplerine evet demem. Görümce, elti, kaynana falan aboovvv, kocayı bitirip bir de bunlarla uğraşmak zorunda kalmak kabus gibi be! Buna mı özeneceğim, tııhhh
 
ilki böyle bi dangalaksa olmasın körü körüne bunu isteyecek yaşı ben de geçtimm :) , ilk sevgilimi sevip hala birlikte olup başkalarıyla zaman kaybetmemek isterdim sadece :)
 
Esim ilk sevgilim. Mutluyuz şükür .hatta ortaokuldan bir arkadasim 12 yaşından beri çıktığı biriyle evli ve çocuğu var.(atmıyorum çok ciddiyim) bir tanıdığımızin esi daha çocukken seninle evlenecem ben demiş. Ortaokul liseyi aynı okullarda okumuslar.2 çocukları var.

Hıı kısmet bazı şeyler. Böyle bir aile dostumuzun kızı da 13 yaşından beri çıktığı çocukla düğünden sonraki sabah ayrıldı. Bir akrabam 33 yaşında kaç flortten sonra evlendi.15 senedir coook mutlu. É bu kadar örnekten sonra patates değil de karpuz deyim ben.esler karpuz gibidir.illa açıp bakmak lazim
 
yani tanıştıktan 6 yıl sonra evlendiler bu kadar yılda bir olumsuzluk görseler evlenmezlerdi heralde ilk seçim ama hemen verilen bir karar değil sonuçta, tecrube konusunda haklısınız ama bilmiyorum ya ben bu şekilde tecrdaube kazanmayı tercih etmezdim bu iki seçenek arasında
 
karpuzların da tadı kalmadı ah ahh nerde o eski karpuzlar :) Allah mutluluğunuzu daim etsin :)
 
Valla ilk sevgilimle evlenmedim çok da mutluyum.
Birincisiyle evlensem boynuz manyağı olacaktım tecrübesizlik gözüm açılmamıştı. O saflıkla nelerini çekerdim ben. Çok şükür o çapkın bozuntusundan kurtuldum.
İkincisi desen kıskancın psikopatın önde gideniydi. Onla görüşmei bunla gezme, onu giyme. Hayatım hapisti yazık ederdim kendime.
Bende daha örnek çok
Ama iyi ki çok.
Şu an eşim dahil kimse benim vazgeçilmezim değil ve en önemlisi kendimi tanıyarak ve en öneemlisi hayatı yaşayarak evlendim ben.
Genç yaşımda ciddi ilişki yerine hayattan tat aldım hiiç pişman değilim. Oh iyi ki gezmişim, çapkınlık da yapmışım...
Ciddi ilişkiler evlilikler geliyor hayat monotonlaşıyor, gençlikte yaşamak lazım. Asıl daha gözünü açmadan, yaşamadan, evlenenler "patates"
Benim karakterimde bir insan için daha kötü olurdu. Yani hiç bişey yaşamadan evlendim, daha farklı olsa mutlu olur muydum sorusunu sorardım ben kendime.
Dolayısıyla şanslı diye genellemeyelim. Bana göre ilk sevgiliyle evlenmek romantik değil, özenilcek bir şey hiç değil.
 
haklısınız aslında gençliğinde yaşamayanların evlendiği zaman gözleri açılıyo kötü olaylara sebebiyet veriyo bu durum
 
valla haklısın ilk atışta 12 den vuramadım bende nokta atışı yapmak isterdim aşka inancım sarsılmadan evlensem fena olmazdı hani , inşallah ömür boyu sürer evlilikleri.
 
hahahah özenilen bu betimlemedeki bir hayat değil tabiki dee :)) ben de evlilik pek düşünen biri değilim ama arada bir hoşuma gitmiyo değil varlığı bir dert yokluğu yara cinsinden :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…