• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

imdat!!!bir erkeğin ikinci eşi olmak ne zormuş!!!

Eski eşin gelmeni istememesi bence çok normal başka bir yer olsa tamam derdim ama kendi nişanları sen nasıl eski eşi aileden biri olarak görmüyorsan onlar boşanmış da olsalar seni dışarda biri olarak görebilirler böyle günlerde, henüz yeniymiş evliliğiniz ilerde herkes alışır kabullenir bu durumu ama insanlara vakit tanımak gerekir,
 
yeter artık dayanamıyorum. bir adamın ikinci eşi olmak mı benim suçum? medeniyet adına eski eşle görüşmek mi olması gereken? peki ya benim ruh sağlığım? kendimi kuma ya da yuva yıkan kadın gibi hissediyorum. halbuki biz tanıştığımızda onlar boşanalı 5 yıl olmuştu. nedir benim günahım? bi akıl verin arkadaşlar?? eşim oğlunun nişanına eski eşi rahatsız olur diye benimle gitmek istemiyor. ve bana sen otur gelme, ben eski karımla gitmeliyim dedi. siz olsanız ne yaparsınız?:oklava:

ah ah.8 yıl oldu biz evleneli ama kadın çocuk olduğu için hep içimizde..çok zor hala kabullenemedim..gitmek istiyorum
 
ben 2 yıl önce evlendim. annem babam ayrı, babam başkasıyla evli. beni istemeye geleceklerinde kayınpederim mutlaka babanda olsun dedi, tanışmak istermiş. babamı çağırdım ama lütfen eşini getirme dedim. oysa eşini çok severim o da beni sever çok iyi anlaşırız. babam nişanıma da düğünüme de yalnız geldi. düğünde annemin bütün akrabaları vardı, ben bu yüzden istemedim. babamla annem karşılaştıklarında konuşurlar. o kadar. yanyana gelmediler. kimse rencide olmadı. tuhaf bir durum yoktu. zaten cici anne de gelmek istemedi, ne gerek var dedi. hiç de düşündüğün gibi değil. zaten artık biliyorsundur. :)
bende eşimin 2. karısıyım. ve bu beni delirtiyor. o hiç bahsetmezken ben sürekli kıyaslıyorum kendimi. zaten nasıl biri olduğunu da başkalarından öğrendim. eşimle, kokoş olmadığım için çok kavga ediyoruz. o kadın tam kokoşmuş falan. onun gibi olmamı istediğini düşünüyorum bazen. ağrıma gidiyor. aslında sadece kokoşları beğeniyor. o kadın değil söz konusu. neyse işte şimdi hamileyim. başka bunalımlarım var:)) hiç bitmez bende :)
 
bende eşimin ikinci evliliğiyim ve ilk eşinden bir oğlu var..bilerek isteyerek her türlü sorunu sıkıntıyı düşünerek evlendim..İsterdim ki eşim eski eşiyle medeni bi şekilde görüşsün ve oğluna en iyi şekilde ebeveynlik yapsınlar ama eski eş buna hiçbir şekilde yanaşmadığı için bırakın eşimle çocuk için görüşmeyi,telefonu kapalı olduğunda ve oğluyla görüşmesi gerektiğinde "oğlum nerde,teli kapalı" mesajına bile 3 gün sonra cevap yazar..
Çektiğimiz sıkıntıların haddi hesabı yok..Oğlanın psikolojik ve fizyolojik rahatsızlıkları,eski eşin bize yaşattıkları,velayet davaları,oğlunu kullanıp bizden kırptığı binlerce liralar ve daha neler neler..hala da uğraşıyoruz..evlendiğimizden beri sürekli evimin içindeler bedenen olmasalar da...
keşke eşim eski hanımıyla sizinki gibi görüşebilseydi de ortadaki çocuk böyle heder olmasaydı..ben de anneyim ve ben de 2 yaşından beri ayrı olan bir ailenin çocuğuyum..
Nişana sizi götürmemesi dışında kızmaya ya da ben istemiyorum demeye hakkınız yok (bilmeden evlendiyseniz o başka)

Çok büyük kabalık etmiş eşiniz nişana sen gelme ben eski eşle gidicem demekle..
Bu size yapılan büyük haksızlık ve edepsizlik...
Eski eş zaten nişan yapılan yerde olacak..e baba da orda olucak...beraber gidip sizi saf dışı etmek,görmemezlikten gelmek de neyin nesi..Siz varsınız ve o adamın eşisiniz..
Madem istenmiyorsunuz gitmeyin ve tepkinizi koyun...
(ben olsam oğlanın nişanına gitmeyi istemezdim bile sizin durumunuzda ve eşim bana sen gelme demek zorunda kalmazdı)
 
yeter artık dayanamıyorum. bir adamın ikinci eşi olmak mı benim suçum? medeniyet adına eski eşle görüşmek mi olması gereken? peki ya benim ruh sağlığım? kendimi kuma ya da yuva yıkan kadın gibi hissediyorum. halbuki biz tanıştığımızda onlar boşanalı 5 yıl olmuştu. nedir benim günahım? bi akıl verin arkadaşlar?? eşim oğlunun nişanına eski eşi rahatsız olur diye benimle gitmek istemiyor. ve bana sen otur gelme, ben eski karımla gitmeliyim dedi. siz olsanız ne yaparsınız?:oklava:

Eşimin iki kızı var. Bu yıl ikisinin de evllilik işleri başladı. Biri geçen hafta evlendi. Eşim eski karısının evine gitti kızı istesinler diye, sonra evde nişan yapıldı sonra düğün olduğu gün de babasının kuşak bağlayıp evden çıkarmasını istedi. İşte o anda dur dedim, orası onun baba evi değil. Sabrım taşıyor dedim. İki kez eşimi yanımda arayıp gelmesini istediler. Eşim ikisinde de sert bir şekilde gereksiz bir şey olduğunu söyledi ki ben genç kızdım dul kadın gibi evlendim resmen. Boşanma nedenleri ben değilim. Benden 5-6 yıl önnce boşanmışlar. benden esirgediğin teferruatlar için bari o kadının evine gitme dedim. Gitmeyeceğim dedi. Düğüne ben katılmadım. Kendi isteğimdi. Eşim gelmek istiyorsan gelebilirsin dedi. Ben kızı rahatsız olmasın en güzel günü kötü geçmesin istedim. Düğünden sonra bana dedi ki gittim ve kuşağı bağladım. Halbuki manevi abisi var kızların o bağlasın diye söylemişti. Ama benim sabrımın taştığını anlayıp sidik yarıştırdılar. Sen şimdi ne durumdasın bilmiyorum. Senden haber almak isterim. Çok pişmanım şimdi. Aşk sevgi hikayeymiş. Bir kez de benim istediğim olsaydı dedim. Ben madem bu kadar olgun davranıyorum, madem kimse kırılmasın diye uğraşıyorum. Bir kez de ben kırılmamayım diye uğraşılmalıydı. O kuşak kuaförde de bağlanabilirdi. Ona bunu teklif ettim ama kabul etmediler. Dediklerini yaptırıp nostalji yaptılar. Düşündükçe deliriyorum. Hep fesatlıkla cevap alıyorum. 9 yıllık evliyiz 7 yaşında kıızım var hep empati yapmaya çalışıyorum ama daha bitmez filimleri ve ben sevmiyorum böyle entrikaları beceremem, en fazla yapacağım boşanmaktır. Yazışmak isterim seninle, kimse bizi anlayamaz bizden başka. Her zaman kötü üvey anneyiz. Ne yaparsak yapalım sevilmeyiz. Evlenirken ne salakmışım...
 
eski eskide kalsaydı nişana sizide götürürdü.adı üstünde eski eş neden rahatsız olsunki.dikkat etmenizde fayda görüyorum.
 
eski eskide kalsaydı nişana sizide götürürdü.adı üstünde eski eş neden rahatsız olsunki.dikkat etmenizde fayda görüyorum.

Her şeyi bilen insanlar birden siz yokmuşsunuz gibi davranmaya başlıyor
Eşimin ailesi de beni çatlatıyor. Eşim ondan ayrıldıktan sonra pek bir kıymetli oldu. Eşim de diyor ki yüzüne bile bakmıyorlardı şimdi benden daha çok seviyorlar.
Nereden başlasam ki yengemle dün çok eğlendik diye bana anlatmaları mı? Face de eski eşiyle resimler yayınlamaları mı bizim resimlerimizi hiç beğenmeyip eski eşine seni çok seviyorum yenge diye yorumlar yazmaları mı?
Ben hiç muhattap olmuyorum, eşim zaten beni uzak tutuyor. Kendi de uzak duruyor ailesinden. Hatta düğünümüze gelmeyen ablasını kızının düğününe çağırmadı, kimse de çağırmayacak dedi.
Ama isterdim ki böyle ara perde gibi davranacağına ne yapıyorsunuz siz desin. Terbiyesizlik yapıyorsunuz desin.
Ayrılma nedenleri ben değilim yanlış anlamayın bu anlattıklarımdan. Sadece 5 yıl kadar dönmesini beklemiş bir kadın var, ailesi de sabret o sana dönecek diye gaza getirmiş kadını. Şimdi de hala uğraşıyorrlar benimle. Benim bir kızım var. Hiç umurlarında değil. Tek yaptığım onlara saygılı olmak. Seviyemi korumak. Yoksa ben de bilirim sen kime yenge diyorsun ağzını yırtarım demeyi.
Bana da bir şey yazın lütfen. Eski eşini sosyal medyadan sürekli eşimin gözüne sokuyorlar. Eski eşini çok sevdiklerini söylüyorlar her fırsatta (halbuki nefret ederlermiş zamanında hep küslermiş).
Yuvamı yıkmaya çalışıyorlar, sanırım kızlar evleniyor kadın yanlız kalacak diye 9 sene sonra ilk günki gibi çalışmalara başladılar.
 
Aşağıdaki ilk mesajım:
Eşimin iki kızı var. Bu yıl ikisinin de evllilik işleri başladı. Biri geçen hafta evlendi. Eşim eski karısının evine gitti kızı istesinler diye, sonra evde nişan yapıldı sonra düğün olduğu gün de babasının kuşak bağlayıp evden çıkarmasını istedi. İşte o anda dur dedim, orası onun baba evi değil. Sabrım taşıyor dedim. İki kez eşimi yanımda arayıp gelmesini istediler. Eşim ikisinde de sert bir şekilde gereksiz bir şey olduğunu söyledi ki ben genç kızdım dul kadın gibi evlendim resmen. Boşanma nedenleri ben değilim. Benden 5-6 yıl önnce boşanmışlar. benden esirgediğin teferruatlar için bari o kadının evine gitme dedim. Gitmeyeceğim dedi. Düğüne ben katılmadım. Kendi isteğimdi. Eşim gelmek istiyorsan gelebilirsin dedi. Ben kızı rahatsız olmasın en güzel günü kötü geçmesin istedim. Düğünden sonra bana dedi ki gittim ve kuşağı bağladım. Halbuki manevi abisi var kızların o bağlasın diye söylemişti. Ama benim sabrımın taştığını anlayıp sidik yarıştırdılar. Sen şimdi ne durumdasın bilmiyorum. Senden haber almak isterim. Çok pişmanım şimdi. Aşk sevgi hikayeymiş. Bir kez de benim istediğim olsaydı dedim. Ben madem bu kadar olgun davranıyorum, madem kimse kırılmasın diye uğraşıyorum. Bir kez de ben kırılmamayım diye uğraşılmalıydı. O kuşak kuaförde de bağlanabilirdi. Ona bunu teklif ettim ama kabul etmediler. Dediklerini yaptırıp nostalji yaptılar. Düşündükçe deliriyorum. Hep fesatlıkla cevap alıyorum. 9 yıllık evliyiz 7 yaşında kıızım var hep empati yapmaya çalışıyorum ama daha bitmez filimleri ve ben sevmiyorum böyle entrikaları beceremem, en fazla yapacağım boşanmaktır. Yazışmak isterim seninle, kimse bizi anlayamaz bizden başka. Her zaman kötü üvey anneyiz. Ne yaparsak yapalım sevilmeyiz. Evlenirken ne salakmışım...

Her şeyi bilen insanlar birden siz yokmuşsunuz gibi davranmaya başlıyor
Eşimin ailesi de beni çatlatıyor. Eşim ondan ayrıldıktan sonra pek bir kıymetli oldu. Eşim de diyor ki yüzüne bile bakmıyorlardı şimdi benden daha çok seviyorlar.
Nereden başlasam ki yengemle dün çok eğlendik diye bana anlatmaları mı? Face de eski eşiyle resimler yayınlamaları mı bizim resimlerimizi hiç beğenmeyip eski eşine seni çok seviyorum yenge diye yorumlar yazmaları mı?
Ben hiç muhattap olmuyorum, eşim zaten beni uzak tutuyor. Kendi de uzak duruyor ailesinden. Hatta düğünümüze gelmeyen ablasını kızının düğününe çağırmadı, kimse de çağırmayacak dedi.
Ama isterdim ki böyle ara perde gibi davranacağına ne yapıyorsunuz siz desin. Terbiyesizlik yapıyorsunuz desin.
Ayrılma nedenleri ben değilim yanlış anlamayın bu anlattıklarımdan. Sadece 5 yıl kadar dönmesini beklemiş bir kadın var, ailesi de sabret o sana dönecek diye gaza getirmiş kadını. Şimdi de hala uğraşıyorrlar benimle. Benim bir kızım var. Hiç umurlarında değil. Tek yaptığım onlara saygılı olmak. Seviyemi korumak. Yoksa ben de bilirim sen kime yenge diyorsun ağzını yırtarım demeyi.
Bana da bir şey yazın lütfen. Eski eşini sosyal medyadan sürekli eşimin gözüne sokuyorlar. Eski eşini çok sevdiklerini söylüyorlar her fırsatta (halbuki nefret ederlermiş zamanında hep küslermiş).
Yuvamı yıkmaya çalışıyorlar, sanırım kızlar evleniyor kadın yanlız kalacak diye 9 sene sonra ilk günki gibi çalışmalara başladılar.
 
Her şeyi bilen insanlar birden siz yokmuşsunuz gibi davranmaya başlıyor
Eşimin ailesi de beni çatlatıyor. Eşim ondan ayrıldıktan sonra pek bir kıymetli oldu. Eşim de diyor ki yüzüne bile bakmıyorlardı şimdi benden daha çok seviyorlar.
Nereden başlasam ki yengemle dün çok eğlendik diye bana anlatmaları mı? Face de eski eşiyle resimler yayınlamaları mı bizim resimlerimizi hiç beğenmeyip eski eşine seni çok seviyorum yenge diye yorumlar yazmaları mı?
Ben hiç muhattap olmuyorum, eşim zaten beni uzak tutuyor. Kendi de uzak duruyor ailesinden. Hatta düğünümüze gelmeyen ablasını kızının düğününe çağırmadı, kimse de çağırmayacak dedi.
Ama isterdim ki böyle ara perde gibi davranacağına ne yapıyorsunuz siz desin. Terbiyesizlik yapıyorsunuz desin.
Ayrılma nedenleri ben değilim yanlış anlamayın bu anlattıklarımdan. Sadece 5 yıl kadar dönmesini beklemiş bir kadın var, ailesi de sabret o sana dönecek diye gaza getirmiş kadını. Şimdi de hala uğraşıyorrlar benimle. Benim bir kızım var. Hiç umurlarında değil. Tek yaptığım onlara saygılı olmak. Seviyemi korumak. Yoksa ben de bilirim sen kime yenge diyorsun ağzını yırtarım demeyi.
Bana da bir şey yazın lütfen. Eski eşini sosyal medyadan sürekli eşimin gözüne sokuyorlar. Eski eşini çok sevdiklerini söylüyorlar her fırsatta (halbuki nefret ederlermiş zamanında hep küslermiş).
Yuvamı yıkmaya çalışıyorlar, sanırım kızlar evleniyor kadın yanlız kalacak diye 9 sene sonra ilk günki gibi çalışmalara başladılar.
işiniz cok zormus o ilk eşini demekki eşinin ya gercekten sevmişler yada seni çekemiyolar ondan böyleler.bence onlara kimsenin yapmayacagı kadar büyük bi iyilik yapmalısın iyi kadınmıs biz neler yaptık diye pişman olmalılar.
 
Sende ozaman faceden devamlı eşinle çektirdiğin fotoğrafları yayınla birbirinizi ne kadar sevdiğinizi kızınızla nekadar mutlu olduğunuzu gözlerine sok onlar çatlasın yada direk hepsini sil ne evine sok ne git ne gel birkere aç ağzını yum gözünü et kavganı sil çıkart hayatından rahat et böyle ufak hesaplarla yada onların ufak hesaplarıyla uğraşmak yerine en rahatı bu.Sonradan seni haksız çıkartmamaları içinde baştan eşine durumu anlat yeter artık herkese ağzının payını verip hayatımdan çıkartacağım bu kapıdanda içeri girmesinler sen git dışarda görüş de
 
işiniz cok zormus o ilk eşini demekki eşinin ya gercekten sevmişler yada seni çekemiyolar ondan böyleler.bence onlara kimsenin yapmayacagı kadar büyük bi iyilik yapmalısın iyi kadınmıs biz neler yaptık diye pişman olmalılar.

Sevdiklerinden değil. Keşke öyle olsa, diyeceğim ki eskiden bir samimiyet var. Kapısını bile çalmazlarmış. Nefret ederlermiş açık saçık giyindiği için dışlarlarmış (eltim söylemişti). Eşim de aynnı şeyi söylüyor. Eskiden de yüzüne bakmazlardı diyor. Şimdi bended daha çok seviyorlar ne yapabilirim dedi. Düşünsenize eşime o hissi vermişler. Eşim de şu anda onu daha çok sevdikleri hissine kapılmış. Ama bundan eşim neden rahatsız olmuyor anlamadım. Bana garip gelen de bu durum. Zoruna gitmiyor bana yapılanlar.
 
Sende ozaman faceden devamlı eşinle çektirdiğin fotoğrafları yayınla birbirinizi ne kadar sevdiğinizi kızınızla nekadar mutlu olduğunuzu gözlerine sok onlar çatlasın yada direk hepsini sil ne evine sok ne git ne gel birkere aç ağzını yum gözünü et kavganı sil çıkart hayatından rahat et böyle ufak hesaplarla yada onların ufak hesaplarıyla uğraşmak yerine en rahatı bu.Sonradan seni haksız çıkartmamaları içinde baştan eşine durumu anlat yeter artık herkese ağzının payını verip hayatımdan çıkartacağım bu kapıdanda içeri girmesinler sen git dışarda görüş de

Evlilerken kapısını bile çalmazlarmış. Nefret ederlermiş açık saçık giyindiği için dışlarlarmış (eltim söylemişti). Eşim de aynı şeyi söylüyor. Eskiden yüzüne bakmazlardı diyor. Şimdi benden daha çok seviyorlar ne yapabilirim dedi. Düşünsenize eşime o hissi vermişler. Eşim de şu anda onu daha çok sevdikleri hissine kapılmış. Ama bundan eşim neden rahatsız olmuyor anlamadım. Bana garip gelen de bu durum. Zoruna gitmiyor bana yapılanlar. İkinci kızının düğününe gitmeyi düşünüyorum kafam karışık. Ben de varım demek daha mı doğru? Muhtemelen beni çatlatacaklar gidersem. Eski eşine sarmaş dolaş olacaklar bana da muhtemelen laf sokarlar ve eşim hiçbirşey demez, abartırlarsa en fazla elimden tutup çıkar. Bir keresinde büyük ablasını hastanede ziyarete gittiğimizde öyle bir şey olmuştu. Elimden tutup çıktı. Bir daha da o ablasının yüzüne bakmadı. Ama diğer ablası ve ablasının kızları bana istediğini yapıyorlar ve onlarla hala gülüp eğlenebiliyor. Ablasının eşi benimle biz evlendikten sonra tanışabildi yurtdışında olduğu için. Tanıştığımız dakika bir gol bir. Dedi ki "Aynı eskisine benziyor. Aynısının gencini almışsın." Anlayamıyorum... Ben o zamanlar 26 yaşındayım. Her şeye susuyorum. Şimdi olsa kıyamet kopmuştu. Ama eşim çocuk değildi. O susmayabilirdi. Bir tek ablası ve ablasının kızları var sorunumuz. Yoksa ben kızlarını da severim. Çok samimiyetimiz olmadı. Anneleri müsade etmedi. Ne zaman güzel vakit geçirsek hemen eve geleceksiniz diye tutturdu. Bence onlar da beni seviyorlar. İleride onlar da anne olduklarında belki her şey daha güzel olur. İnanın kızları bile face'e annelerinin fotoğraflarını koyup durmuyorlar. Onların albümlerinde olduğu kadar görümcemin kızlarının albümlerinde var inanın. Kızının düğününe de sırf en güzel günü kötü geçmesin diye gitmedim.
Bu arada eşimin facebookunda görümcemin kızı yine eski eşinin fotosunu koymuş bir de altına seni çok seviyorum yazmış. Beni zaten eklemediler bile facebook'larına. Ben de çıldırdım sildim eşimin listesinden, daha söylemedim ama söylemem gerek o cadı kendi söylemeden. Sildiğimi söylesem eşim bir şey demez bence. Görüncemle "siz ne yapıyorsunuz" diye konuşayım mı ne dersiniz? Muhtemelen o bana küfür edecektir. Ağzı bozuktur. Ya ben hiç seviyemi düşürmedim bu güne kadar. Sadece uzak durdum ama eşimin onlarla gülüp eğlenmesi zoruma gidiyor. Eşimle konuşup bir daha onları adam yerine koyarsan ben yokum mu diyeyim. Bilemedim... Diğer düğüne gideyim mi? Ne dersiniz?
 
Bence hiçbir düğüne gitme muhatapta olma onlarla eşinede söyle çok rahatsız olduğunu bu durumlardan senin yerine koymasını söyle kendini senin ikinci evliliğin olsaydı akrabaların ilk eşinin fotoğraflarını koyup enişte enişte deseler neler hissedermiş onu sor onların amacı seni çıldırtmak görümcenin inadınada kızlarıyla iyi olmaya bak evine davet et arkadaş gibi ol ne bileyim sende eşinle resimlerini koy eşini etiketle onlarda görür
 
Bence hiçbir düğüne gitme muhatapta olma onlarla eşinede söyle çok rahatsız olduğunu bu durumlardan senin yerine koymasını söyle kendini senin ikinci evliliğin olsaydı akrabaların ilk eşinin fotoğraflarını koyup enişte enişte deseler neler hissedermiş onu sor onların amacı seni çıldırtmak görümcenin inadınada kızlarıyla iyi olmaya bak evine davet et arkadaş gibi ol ne bileyim sende eşinle resimlerini koy eşini etiketle onlarda görür

Düğüne gitmemem konusunda haklısın sanırım. Zaten gitmek de istemiyorum. Kendime neden saygısızlık yaptırayım. Bir de kızın suçu nedir küçüğünküne gitmedim büyüğünkine neden gideyim. Onu daha çok severim.

Yeğenini face listesinden sildiğimi söyledim. Çok bozuldu. Sonra konuştum onunla. Bilmiyorum canı çok sıkıldı ama benle hiç tartışmadı bu kez. Kimseyi savunmadı. Beni anladığını düşünüyorum. Kendini benim yerime koy dedim. Başka adamın etrafında enişte diye gezseydi benim ailem ne hissederdin dedim. Öpselerdi onu, seni seviyorum deselerdi...

Senin ablan benim ablam olmalı. Beni orada temsil eden sen varsın ablan var dedim. Ben seni oraya yanlız gönderiyorsam içim rahat olmalı. Ablam nasıl olsa orada benim hakkımı, yuvamı korur diye düşünmeliyim dedim. Ama tam tersi, ablan var diye ben korkuyorum. Çünkü neredeyse sizi aynı yatağa sokacaklar. Sen beni aldatsan yapma demeyeceklerini biliyorsun. Beni rezil ettiler. Ben dünürlerle görüşmeye kalksam bundan sonra beni g..tlerine bile takmayacaklar dedim. O kadını öpmek, sarılmak gibi bir yükümlülükleri yoktu. Kızları öpselerdi dünürlerin yanında. Neden onu bu kadar çok öpmüşler anlamadım dedim. Bana nasıl mesafe koyuyorlarsa ona da koysalardı dedim. Onlara ağzının paylarını vermeyeceğini biliyorum. Benim için kimseyle kavga etmeyeceğini biliyorum. En azından lütfen bunlarla gülüp eğlenme. bana anlatıyorsun çok ağırıma gidiyor. Arabamıza bindirme. Evimize getirme. Pis nefeslerini aramıza sokma nolursun dedim. Hiç bir şey demedi. Bu da kabul ettiği anlamına gelir.

Kızkardeşim bugün dedi ki bence düğüne gitmelisiin abla. Bunlar seni iyice yok sayıyor. Var olduğunu göstermelisin. Ama içimden gelmiyor. Neden kendime saygısızlık yaptırayım ki. Eşim bu kez düğüne gideceğimi sanıyor. Düğün gelecek ay. Son ana kadar söylemeyi düşünmüyorum, belki fikrimi değiştiririm diye. Ama gitmeyeceğim.
Çünkü hak ettiğim bütün güzellikler yalnızca iyi bir kız olduğum için. Doğru duvar yıkılmaz. Hala buna inanıyorum. Hepimize yazık. O kızlara yazık. Bana yazık, eşime yazık, eski karısına yazık. Kızıma yazık. Keşke yuvaları yıkılmasaydı. Keşke hiç tanışmasaydık ama olmuyor. Geriye dönemiyorsun... Öteki olabilmeyi... Yerine koyabilmeyi... Az biraz öğreniyorsun...

Teşekkür ederim yanımda olduğun için.
 
ne demek eski karısıyla gidecek olur mu öle şey rahatsız oluyorsa hiç evlenmeyecekti senin suçun ne eski karısı hasta demek senide üzüyorlar yok yere ben bile üzüldüm ya :(
 
merhaba, aradığım zaman bulduğum ve sıkılmadan tüm yorumları okuduğum bir konu oldu bu. ben daha yolun çok başındayım.. 2 hafta sonra nişanım var, 4 ay sonra da evleniyorum. benim ilk evliliğim olacak.. 28 yaşındayım.eşimin ilk eşinden bir kızı var, bu yıl ilkokula başladı. tanıştık ve 1 kez görüştük, henüz çocuk evleneceğimizi bilmiyor. bizim ilişkimiz başlayalı 4 yıl oldu ve eşinden ayrılalı 6 yıl olmuş.. aslında eskiden yani olaylar ciddileşmeden önce herşeyi çok problem etmiyordum. evlenmeyi düşünmüyordum belki bilmiyorum.. yani bitmiş bir ilişki sonuçta ortada varolan bir çocuk, hem de çok güzel bir kız çocuğu var. velayet annede. haftasonları baba alıyor çocuğu ve babanne dedeyle vakit geçiriliyor vs.. bütün bunlar eskiden beni rahatsız etmiyordu. aslında şimdi de etmiyor ama ileride olabilecek şeyleri düşündükçe moralim bozuluyor. sanki kendimi yaşlanmış hissediyorum. evleneceğim kişi çok iyi bir insan. ailem bile onu tanımadan önce tepkiliyken şu anda çok mutlular, ailesini ve onu seviyorlar. ama ben bu aralar herşeyden bir huzursuzluk çıkartır oldum.. hiç birşey yapmasam gereksiz trip atıyorum.. bilmiyorum psikolojim mi bozuk anlamadım.. bazen ayrılmayı düşünüyorum.. ama işler ciddiye bindi. evleniyorum sanırım..
 
merhaba, aradığım zaman bulduğum ve sıkılmadan tüm yorumları okuduğum bir konu oldu bu. ben daha yolun çok başındayım.. 2 hafta sonra nişanım var, 4 ay sonra da evleniyorum. benim ilk evliliğim olacak.. 28 yaşındayım.eşimin ilk eşinden bir kızı var, bu yıl ilkokula başladı. tanıştık ve 1 kez görüştük, henüz çocuk evleneceğimizi bilmiyor. bizim ilişkimiz başlayalı 4 yıl oldu ve eşinden ayrılalı 6 yıl olmuş.. aslında eskiden yani olaylar ciddileşmeden önce herşeyi çok problem etmiyordum. evlenmeyi düşünmüyordum belki bilmiyorum.. yani bitmiş bir ilişki sonuçta ortada varolan bir çocuk, hem de çok güzel bir kız çocuğu var. velayet annede. haftasonları baba alıyor çocuğu ve babanne dedeyle vakit geçiriliyor vs.. bütün bunlar eskiden beni rahatsız etmiyordu. aslında şimdi de etmiyor ama ileride olabilecek şeyleri düşündükçe moralim bozuluyor. sanki kendimi yaşlanmış hissediyorum. evleneceğim kişi çok iyi bir insan. ailem bile onu tanımadan önce tepkiliyken şu anda çok mutlular, ailesini ve onu seviyorlar. ama ben bu aralar herşeyden bir huzursuzluk çıkartır oldum.. hiç birşey yapmasam gereksiz trip atıyorum.. bilmiyorum psikolojim mi bozuk anlamadım.. bazen ayrılmayı düşünüyorum.. ama işler ciddiye bindi. evleniyorum sanırım..

Umarim pisman olmazsiniz ama esiniz olacak kisi cocugu hayatta oldugu muddetce eski esi ile surekli iletisim halinde olacak ve cocuguna maddi-manevi destek olmasi gerekecek. Bunu kaldirabilecek misiniz? Cocuk sizi sevmezse bu durumu sindirebilecek misiniz? Nihayet evlenip birlikte yasamin tadini cikarabilecekken her hafta sonu esinizin cocugu sizinle olacak. Hafta sonu birseyler yapmak istediginizde oncelik her zaman cocuk olacak. Cocuk yaninizda oldugu her an esiniz size fiziksel ve sozlu olarak mesafeli olacak. Yeri gelecek cocugu sizinle daha cok zaman gecirecek ve cocuga olan tavrinizda cok dikkatli olmaniz gerekecek. Cok kirilgan ve hassas konular bunlar... Bu seviyeye geldiyseniz dusunmussunuzdur bunlari sanirim, herseye ragmen kabul edip devam edebiliyorsaniz size bravo diyorum alkisliyorum. Ben kesinlikle cocugu olan biriyle evlenemezdim, bin kere dunyaya gelsem olmaz. Dunyada son bir erkek kalsa yine de olmaz. Duygusal sagligim ve kafamin rahat olmasi benim icin cok onemli, dertsiz basima dert acmam. Ben esimle olan rahat hayatim bozulmasin diye kendim cocuk yapmiyorum degil ki baskasinin cocuguna katlanacagim...
 
merhaba, aradığım zaman bulduğum ve sıkılmadan tüm yorumları okuduğum bir konu oldu bu. ben daha yolun çok başındayım.. 2 hafta sonra nişanım var, 4 ay sonra da evleniyorum. benim ilk evliliğim olacak.. 28 yaşındayım.eşimin ilk eşinden bir kızı var, bu yıl ilkokula başladı. tanıştık ve 1 kez görüştük, henüz çocuk evleneceğimizi bilmiyor. bizim ilişkimiz başlayalı 4 yıl oldu ve eşinden ayrılalı 6 yıl olmuş.. aslında eskiden yani olaylar ciddileşmeden önce herşeyi çok problem etmiyordum. evlenmeyi düşünmüyordum belki bilmiyorum.. yani bitmiş bir ilişki sonuçta ortada varolan bir çocuk, hem de çok güzel bir kız çocuğu var. velayet annede. haftasonları baba alıyor çocuğu ve babanne dedeyle vakit geçiriliyor vs.. bütün bunlar eskiden beni rahatsız etmiyordu. aslında şimdi de etmiyor ama ileride olabilecek şeyleri düşündükçe moralim bozuluyor. sanki kendimi yaşlanmış hissediyorum. evleneceğim kişi çok iyi bir insan. ailem bile onu tanımadan önce tepkiliyken şu anda çok mutlular, ailesini ve onu seviyorlar. ama ben bu aralar herşeyden bir huzursuzluk çıkartır oldum.. hiç birşey yapmasam gereksiz trip atıyorum.. bilmiyorum psikolojim mi bozuk anlamadım.. bazen ayrılmayı düşünüyorum.. ama işler ciddiye bindi. evleniyorum sanırım..

bence çocuk olunca huzur olmaz..çocuğu görmek isterken anneylede bir araya gelecek bahaneyle..yaş günüydü..mezuniyet.. evlenme..hep eski eşiyle buluşacaklar..anlamıyorum ben çocuklu adamlardan ne bulunuyor..burda konu sahibi problemleri anlatıyor..kimse anlamıyor..yol yakınken dönün..hayat çok kısa..kendinizi ilerde konu sahibi gibi mutsuz olursunuz hayatınız alt üst olur ve buraya konu açarsınız..:KK14:
 
arkadaşlar çok teşekkür ederim yardımlarınız ve fikirleriniz için. inanın her görüş benim için çok değerli. umarım bunun altından kalkabilirim. aslında ne halleri varsa görsünler diyebilmek en iyisi, ama içim acı dolu ve çok kırgınım. kendimi kullanılmış hissediyorum açıkçası, sanki evin bir çalışanı gibi... canın istediğinde gel, ama işine gelmediğinde gelme. ikinci kez evlenecekler lütfen çok dikkatli olun!!! benim başım yandı, kimse bu duruma düşmesin dilerim...

keşkem baştan kabul etmeseydiniz..aileniz felan nasıl kabul etti..
 
Back
X