İnancım tükenmek üzere

yulin34

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
13 Haziran 2018
1.069
527
123
Artık çok yoruldum kızlar ben.
Kaç yaşıma geldim yalnızım. Bugün insanların içinde ağladım. Tutamıyorum kendimi artık. Sevdiğim sevgilisiyle yine. Bırakıp gittiği kişiyle. Ciddi değilim demiş birilerine kendi ağzıyla ama bitmiyor bitmiyor. Ben bittim o bitmedi. Takıntı oldu . Kendime kaç kez zarar vermeyi hayal ettim. Dualar ediyorum. Ağlayarak uyanıyorum. Hiçbir duam kabul olmuyor artık isyan boyutuna geçtim. Neden ? Çok kırgınım ben bu hayata. Dua etmek işe yaramıyor galiba bunu anladım. Sadece dertleşmekti amacım. Mucizeleri duymaya ihtiyacım var bir de. Var mı olmayacak dediğiniz an düzelen şeyler.
 
Ben de bazen öyle düşünüyorum.. Ama diyorum ki mesela hayatımda biri olsa şimdi bana karışacak, müdahale edecek.. Şunu yap yapma diyecek.. İlla bişey olacak.. Yaşım da küçük değil.. Allah yazmadıysa olmuyor bişey.. Biri olup da mutsuz olacağıma kendi işlerime bakayım ben iyi bir yerde olursam karşıma iyi biri de çıkar diyorum.. Çıkmazsa da napalım yani..
 
Eskiden bunu dert etmiyordum. Beni bırakıp giden insanı unutamadım gözümün önünde hep. Bu noktadan sonra da bu bana dert oldu. Ya hayatıma biri gelsin artık ya da unutayım istiyorum. Allaha böyle yalvardım ama yok aklımdan eksilmiyor üstüne bir de gözümün önünde sürekli. Kız da bana nispet yapıyor bugüne dek kız için tek iyi bir şey duymadım ama benden 100 kat mutlu. Allah böyle insanlara mı veriyor anlamıyorum ki. Keşke diyorum kalan ömür bağışlanabilse çok sıkıldım bu düzenden.
 
Yatıp kalkıp Allaha yalvarıyorum değişmiyor hayatım. Ama galiba ya tam inançsız olmam lazım mutlu olmam için ya da diğer uçta. Gitgide inancım kalmayacak korkuyorum artık.
Evet insan bazen kendini çıkmazlarda bulabiliyor ama hayırlısı deyip başka konulara yoğunlaşmak gerek dualarımızın konusunu değiştirebiliriz mesela.
 
Bu kadar kafana taktığın için olmuyor, ben bunu bilir bunu söylerim. Hayat sen bakarken soyunamaz, diğer bir deyişle hayat sen bir şeyin olmasını gözlerken sana o istediğini vermez. Önce beyninden atacaksın, ne zaman "Bana ne ne hali varsa görsün, ister başkasıyla olsun ister olmasın" ı içtenlikle, bak içtenlikle, diyebildiğin anda taşlar yerine oturuyor.

Kendimden örnek vereyim. Eski sevgilim beni kankam diye tanıştırdığı kızla, benim evimde, benim yatağımda aldattı. Dersim erken bittiği için ikisini basmış bulundum. Çok ağladım, kalbime bıçak saplıyorlardı sanki, aylarca evden çıkmak istemedim, notlarım düştü, yoğun bir depresyon dönemi geçirdim. "Pişman olsun, kapımda sürünsün, gebersin" dedim, sürekli stalkladım. Her stalklayışımda mutlu görüyordum, ben kendimi paralarken o kabak çiçeği gibi açılıyordu sanki. Farklı kızlarla takılıyor, geziyor tozuyordu. En son "Ben ne yapıyorum?" dedim ya. "Ben ne yapıyorum? Herif keyfinde, geziyor tozuyor, ben evde değmeyecek biri için çile dolduruyorum. Ya seni evliyken, kucağında çocukla aldatsaydı? Aldatan adam insan ayırt eder mi, hepsine yapıyordur kesin. Ben ondan daha iyilerine layık değil miyim?" diye düşündüm veeee bingo! Hayata geri döndüm, gezdim tozdum, flörtleşmelere başladım ufak ufak. Artık stalklamıyordum onu, aklıma bile gelmiyordu doğru dürüst. İşte o zaman kapıma geldi, hem de istediğim gibi yalvar yakar. Ama gelmesi umrumda değildi çünkü zaten beynimden silmiştim. Üstüne koca bir çizik atılmıştı bile. Def ettim gitti. Şu anda da güzel giden bir ilişkim var, sonunu düşünmediğim...

Yani sen "Şu an kapıma gelse" dedikçe gelmiyor. Geleceği varsa da bu, sen kapına gelip gelmemesini umuruna dahi sallamadığın zaman olacak ve geldiğinde de senin için bir şey ifade etmeyecek. Gelmese bile her türlü senin için bir şey ifade etmediği zaman mutlu olacaksın. Anlatabildim mi bilmiyorum.
 

Yapma. Olmuyorsa Allah seni koruyordur emin ol. İsyan boyutuna getirme kimse için kendini hırpalama. Dua etmek işe yarıyor emin ol. Ben mesela hiç olmaz barışmam dediğim bir yıl ayrı kaldığım sevgilimle barıştığım gibi evlendim. Sonra noldu ? Zorlamamam gerektiğini anladım çok başka insanlarmşız şimdide keşke şuanki aklım olsa geceler boyu dönsün diye dualar edip peşinden gittiğim adam için çabalamasaydım diyorum.Olmuyorsa zorlamıcakmışsın. Yazılmadıysa yapma herkesin kaderi kendi çabasına bağlı ama oluruna bırak birşeyi çok isteyince burnundan geliyor.
 
Astoria çok üzüldüm ya yaşadıklarına. Bilmiyordum bu ayrıntıyı. Pislik beter olsun sinir oldum eski sevgiline.
Canım galiba benim terapi almam gerekiyor. Sorun kendime güvensizliğimden belki de. Çok kıyasa giriyorum. Çok çok fazla. Kimsenin dediği güzel şeylere inanmıyorum. Çünkü kendime inanmıyorum öncelikle.
Daha hala diyorum ki bir şey olsa iletişime geçsem. Halbuki düşünmesi gereken o ben değilim. Ama dönmez sen sonrasında sustun muhtemelen. Ben malesef yapabileceğim her saçmalığı yaptım.
Düşünmediğim zamanlarda da karşıma çıkıyor. Bir şekilde mutlaka aklıma düşüyor. O istemiyor tabi bunu tesadüfler oluyor,şehir küçük olunca kaçınılmaz zaten.
Ben görüntü anlamında iş anlamında da kendime şu an güvensizim. Tutunacak dalım yok gibi hissediyorum. Keşke benim de hayatıma iyi niyetli biri gelse artık. Çok isterim bunu. Onu da rahatsız etmekten korkuyorum çünkü artık. Asla iletişime geçmiyorum ama korkuyorum sarhoş olunca tutamamaktan kendimi. Pek içmem zaten Allahtan.
Artık unutayım ne olur. Çok istiyorum. Bir başkasını daha çok sevebilir miyim bilmiyorum bir sürü kişi geldi hiçbirine ısınmadı içim. Çok seveceğim değecek biri gelsin çok istiyorum bunu.
 
Olmayacak birisi sonradan anlatılanlara göre ama benim tanıdığım adam bambaşkaydı. Kabul etmiyor şu kıt beynim. Onu masum görmek istiyorum. O hali ile hatırlamak istiyorum. Senin nasıl oldu merak ettim canım ne durumdasın peki ayrıldınız mı ? Okuyayım eski konularını.
Malesef geldim isyan boyutuna. Sadece duygusal meselelerden değil başka konular da var çözemediğim. Allah affetsin ama çok korkuyorum inancımı tamamen yitirmekten.
 
"Kaç yaşıma geldim" yazmışsın. Nickinden mütevellit 34 yaşındasın zannetmiştim ki daha 26ymişsin.
Benden de küçüksün...
Valla böyle saçma şeyleri takarak zAman geçmez, benden söylemesi.
Kimse seni sevmiyorsa sen kendini sev. Al çantani, kendinle başbaşa yolculuğa çık... Benim mutluluk formulum bu :)
Bugünü doya doya yaşayınca, özgürlüğün tadını çıkarıp yalnizliginla barışık olunca hayatında bir erkeğin ihtiyacını hissetmiyorsun. Sadece aşık olduğunda çarpıyor kalp, gereksiz insanlara alışmaya çalışmıyorsun.
Benim tavsiyem budur.
İmza: 27 yaşında,en az üç bes yıl daha evliliği düşünmeyen yalnız ve mutlu kadin
 
Güldürdün beni imza ile :)) Allah da seni güldürsün inşallah:) Malesef aşık olma haklarımdan birini bu pislik için kullanmış durumdayım :/ 3yılsa ömrü daha çok çekeceğim var demektir Benim güvenim az sanırım ondan oluyor bunlar canım. Kendimi komple yenilemeye alacağım sanırım. Annem babam hatta tüm sülalem karşı olsa da kafamda düşündüğüm şeyler var o ameliyatları olacağım ben. Öyle huzur bulurum belki. Ben kendimi sevmedikten sonra onların sevmesi yetmiyor dediğin gibi ben sevmeliyim. Sevemediklerimin sevmesi ya da ailemin beğenmesi vs vs boş anlamsız benim için ama anlatamıyorum. İlk fırsatta yenilenip buraya mutlu bir konu açacağım inşallah
 

Psikoterapi ben de alıyorum. Süpervizyon için gerçi ama olsun hayatında bir sorun olsun olmasın her insanın bir psikoterapi deneyimi yaşamasını isterim açıkçası. İşinin ehli birinden aldığın zaman o kadar farkındalık katıyor ki sana... Hayata bambaşka bir pencereden bakabilmeyi öğreniyorsun.

Bence sorun kendine güvenmemen değil. Sen şu an boşluktasın. Sanki havada süzülen, nereye gideceğini bilmeyen, rüzgarın savurduğu bir balon gibisin. Teknoloji çağındayız, haliyle tek tuşla herkesin hayatına ulaşabileceğin bir haldeyken merakına yenilip bakman çok insani. E mutlu pozları gördükçe de üzülüyorsun. Sana bakma diyemem, meraklıyız insanlar olarak yapımız gereği. Ama senin hayata başka pencerelerden de bakabilmeyi öğrenmen gerekiyor.

Sana bir kitap önereceğim. İsmi "Hayatı Yeniden Keşfedin". Okurken hem kafan dağılır hem de sana faydası olur.
 
Bilmiyorum canım devamlı kıyastayım. Zaten beden algı bozukluğum olduğunu söylemişti bir psikolog daha doğrusu bunu başka bir dille söylemişti. Bir ara derslerime gitmek istemiyordum çünkü kendimi çirkin kusurlu buluyordum her gün bir yerimi bulup ağlıyordum. Yaratık gibi hissediyordum.
Tamam bu kitabı elde etmeye çalışacağım inşallah hemen bulurum. Okuma alışkanlığım da bitti asla tamamlayamıyorum kitapları ama zorlayacağım kendimi.
Evet boşlukta süzülen balonum ben de tam olarak öyle hissediyorum çok doğru tanımlamışsın beni.
Teşekkürler desteğin için
 

Rica ederim. Uyduruk bir kişisel gelişim kitabı değil önerdiğim, faydasını göreceğine eminim. :)
 
Düşünce şeklinde sıkıntı var ondan olmuyor. Enerjini onun ayrilmasina pişman olmasina vermişsin. Önce bu düşünceden vazgeçmen lazim. Biliyorum söylemesi kolay yapmasi zor ama önüne bakmaya başlamazsan hayat geçip gidecek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…