inancım yokoluyor

Sorgulamak söz konusu din ise biraz enteresan bir eylem haline dönüşür. Neyi kime karşı ve neden sorgulamak? Allah'ın varlığını mı, yokluğunu mu? Dinin gerekliliğini mi gereksizliğini mi? Sorgulamaktan öte araştırmak lazım. Gözünün önündekini görmek lazım. İnsanların doğasında birşeye inanmak vardır. Bir yaratıcının olduğuna inanmaya ihtiyaç duyar bir insan. çünkü insan denen varlık kozmik bir canlıdır. Yemek ye yat uyu kalk yine yemek ye şeklinde bir canlı değil. Zihnimiz var düşünürüz, ruhumuz var inanırız, severiz, korkarız, üzülürüz...
Bazen de derizki ya bu dünyaya gelmeyi ben mi istedim? Neden burdayım? Neden bunları çekiyorum? vs... Ama insanların unuttuğu bir şey var daha doğrusu kabullenmek istemedikleri bir gerçek; Bizim bir yaratıcımız var ve biz O'na aidiz.Yani insanlar istedikleri kadar sorgulasınlar bu değişen bir şey mi? Hayır. Bu hayatı O'nun düzenlediği şekilde yaşıyoruz, ama irademiz var önümüze koyduğu yolları seçebiliyoruz. Bunun sonucunda zaten sınava tabi tutulmuş oluyoruz. Bazıları bencillik diyor bazıları ya haksızlık bu diyor... Halbuki hiç biri değil. Sadece tek gerçek sahibimiz hayatımıza yön veriyor. Peki insanlar bunu neden kabul etmedi geçmişten günümüze? Gayet basit; kibir. Bir insan kendinin bir varlığa ait olduğunu bilip kabullenmek istemiyor. Kendine bunu yakıştırmıyor. Halbuki gece gözümüzü kapatmamız, sabah yeniden açmamızın bile O'nun dilemesiyle olduğunu kabullense bu boşluktan kurtulacak bilmiyor...
Sadece biraz araştırmak, okumak... Eminim görmeyen gözler görecektir ilahi gücün varlığını =)

samantha .!.:

Doğru yoldasın din asırlar öncesi içindi zaten. Tanrıysa içimizde. Kim gerçekten inanıyor ki? Her koşulunu yerine getirmekten sonra inandığın şeyi anlamı nerede? Baskıyla zorlamayla cezayla günahla hiçbir güzellik olamaz. Hep mutluluğu gelecekten bekliyoruz. İlerde iyi birşeyler olacak umuduyla yaşıyoruz. Ahiret inancı da öyle. Bu hayat kötü ama ölünce mutlu olacağız diye avunuyoruz :) Halbu ki şimdi'yi yaşayıp sonsuz bir sirkülasyon içerisinde ölüp hayat bulduğumuzu kavrasak bunalımdan çıkacağız.

Mevlana ne demiş "Ben de cansız varlıkken öldüm, yetişip gelişen bitki oldum; bitkiyken öldüm, hayvan biçiminde tezahür ettim. Hayvanlıktan geçip öldüm, insan oldum; öyleyse ölmekten korkmak niye? Hiç daha kötüye dönüştüğüm, alçaldığım görüldü mü?”

Ateizm de inanç da birbirinden fanatik. Fanatik olduğunda da sırf kendini inandırmaya çalışmak için belli keskin değiştirelemez sınırlarını oluşturuyorsun. Allah yoktur allah vardır gibi. Üzerinde tartışıp düşünmek en iyisi. Sorgulamak... Ama o kitapta öyle bir de ayet var "dini sorgulamayın sorguladıkça uzaklaşırsınız" anlamına gelen. Körü körüne inanalım kimse ses çıkarmasın. Toplum da bunu istiyor zaten aykırı insanlar hep toplumdan dışlanmıştır. Toplum sarsılmasın diye. Neden? Toplum sarsılırsa yöneticilerin anlamı kalmaz. Ah Aziz Nesin... Öyle özlüyorum ki o adamı.

Genişletmek için tıkla...

günah, yasak, çarpılırsın, aman cennete giremezsin....aman sus sen anlayamazsın, sakın sorma dinden çıkarsın vsvsvs din böyle bişey gibi öğretiliyor ve sonunda insanlar kafalarında binbir soru ile ne olduğunu tam olarak bilmedikleri bişeyin peşinden yarım yamalak sürükleniyorlar...bir süre sonra huzursuzluklar, acabalar .....

"Yaradan insanın içindedir" ....sorgulayın, sorular sormaktan korkmayın ki Allahın size verdiği aklı layığıyla kullanıp "doğrunuza" ulaşın....

ve şu kesindir ki insanı, kendi gözünün gördüğü, yüreğinin söylediği ve mantığının onayladığı şeyden kolay kolay çeviremezsiniz....

mantığınız kabul etmiyorsa nedenlerini sorun susturmayın kendinizi....