- 1 Ekim 2018
- 4.348
- 3.219
- 63
Canım bak yaptığının yanlış olduğunu biliyorsun ama burada seni yaralarlar.Sonuçta psikolog değiller.Bu konuyu burada açma derim.Kanada mıdır nedir bu tarz insanlara laf anlatmaya çalışma.Ben size yorumumda bebek olayına dahi girmedim giremem.Bunlar çok özel konular herkesin etkileniş şekli farklı.Bu eşinden seni soğutadabilir.Ama başkasına aşık olmanla bunun alakası yok bence.Sen takıntı haline getirmişsin.Adam seni takmıyor bunu sana söyledim.Bırak milletin yuvasına göz dikme doğru yolu bul.Eşin doğru demiş Allah alır Allah verir tekrar olur Allahın izniyle.Ben de bir bebek kaybettim kan pıhtılaşmam varmış iğne kullanıyorum.Genetiğe gidip test yaptır pıhtılaşman var mıymışYapmayın hanım efendi yaa benim de 4 kaybım var güçlü kadınmışsınız benim gibi boşluğa düşmemişsiniz ne mutlu. Ben size eleştirmeyin demiyorum ama lütfen biraz uslüba dikkat edin.
Sadece ilaç tedavisinin bu yaşadığınız süreçte yeterli olmadığını psiklolog desteğine de ihtiyacınız olduğunu düşünüyorum.Karsinizdaki adamın size karşı bir sorumlulugu yok...lütfen bu adamla iletişim kurma çabalariniza da bir son verin.Size destek olması filan da gerekmiyor.Evet su an çok sağlıklı dusunemiyor olabilirsiniz ama bu adamın saglikli düşünmesi ve sizin için iyi olanı yapması yönünde beklentileriniz var. Henuz dönülmez yollara girmemissiniz ..bir an önce baska bir ruh sağlığı uzmanı ile de iletisime geçebilirsiniz ...ama bu adamla iletisim kurup durmayın artıkEvet paylaştım ilaçların dozunu artırdı sadece
Sen kendinden sorumlusun sen yazmamış olsaydın o da cevap vermicekti o zaman sizin mantığınıza göre söylüyorum ! Eşinizi enayi yerine koyup kullanıyorsunuz. Bahaneniz ailem sahip çıkmaz. Siz bile isteye adama yaz bekar gibi kendini tanıt sonra adam evlensin bi gece adama yaz yanında iste sonra oda suçlu ! Hanımefendi ikinizde midesizsiniz sen kendi eşinden evliliğinden sorumlusun o adam senin evliliğinden sorumlu değil. Sen bu haltları tek başına yedin. O adamdan da boşan bi zahmet yük olma adama bariAdamın benim bu noktaya gelmem de katkısı olduğunu düşünüyor musunuz?
O gün yazdığım da bana cevap vermeseydi belki bu şekil de olmuycaktı. Resmen beni kullanıp ortada bıraktı gibi hissediyorum. Bu his öyle bir şey ki beni içten içe bitiriyor.
Yavaş olalım dilersen. Tarzım belli. Her türlü ahlaksızlığa ve küçük bir olaymış gibi gösterilmesine karşıyım. 13 yıldır burada yanlışa yanlış doğruya doğru diyoruz şükür.Kanada mıdır nedir bu tarz insanlara laf anlatmaya çalışm
Kızlar biraz sert yazmıyor musunuz? Bende bu durumu aşamadığım için yardım istiyorum sizden.
Kendinize gelmenizi çin silkelenmeniz şart.psikolog gibi iki elimizi kavusturup "hislerini kığıda yaz cınım" da diyemeyiz psikiyatr gibi ilaç receetesi de yazamayiz.basimiza gelenler hatalarımızı hafifletmez.hatalarimizdan donmeliyiz değil mi.Kızlar biraz sert yazmıyor musunuz? Bende bu durumu aşamadığım için yardım istiyorum sizden.
Niye her yer yorumunuz çelişkili ??? Niye öptü diyorsunuz sonra öptüyse konuşmaya devam etseydi zaten elde etme duygusuyla heyacanı geçer bitirirdim diyorsunuz yok artık pesss. Her şeyde benden faydalandı ceza çeksin demişsiniz. Pardonda adama aşık olan sen adama fake hesap açıp bekar diye tanıtan sen eee adam evlenince gece yazıp buluşmak isteyen sen ama ne hikmetse adam sizden faydalanmış. Ben nedense sizin saplantılı olduğunuzu düşünüyorum belkide adamın peşine düştünüz adam yüz vermeyince hırs yaptınız. Bir de bunu adamdan dinlemek vardı. Her halükarda suçlu sizsiniz. Eşinizi siz aldattınız kocanıza maddi manevi yüksünüz. Adam şu an size gel dese koşa koşa gidersiniz. Bak boşanamam rahat mı battı derlermiş ya dersin ki kocamı aldattım. En iyi çözüm sorun kökümden çözülürYaa saçma ama şöyle düşündüm öptü devam etseydi konuşmaya ben zaten pişman olup bitirirdim. Elde edildikten sonra birşeyin heyecanı kalmaz ya. Acaba onu gerçekten seviyor muyum? Yoksa elde edememek mi ben de takıntı saplantı ya dönüştü?
Kusura bakma ama asıl kullanılan kocan..Resmen beni kullandı.
Seni isteseydi zaten suan seninle evli olurdu. Evli bir adama yazicak kadar dusurmeyin kendinizi ayıp!O hayatına kaldığı yerden devam ediyor olan bana oldu
O zaman kocana açıkla bu durumu. Deki böyle iken böyle oldu. Yine boşlultayım bu defa sen kurtar beni.. hey allahımÇok ağır konuşuyorsunuz biliyorum doğru değil yaptığım ama nolur yapıcı yorumlar yapın.
Bir din elçisi der ki ;Evet yaşadığınız durum hatalarla dolu ve acı. Umarım başta kendiniz olmak üzere insanlara haksızlık yaptığınızı anlarsınız. Kullanıldığımı düşünsem, o insandan tiksinirim.
Özsaygınızı kaybetmeyin, aşk sürünmekse lanet olsun aşka.
Eşinizi sevmiyorsunuz, boşanın. Çünkü ona da yazık. Ki o nasıl anlamadı, bilmiyorum.
Sevdiğiniz kişinin eşine de acıyın, ilaçlarla vs değil acilen mantıklı düşünmelisiniz.
Böyle bir insana 4 sene vermek tam bir zaman kaybı. Bebeğinizi kaybetmişsiniz, Allah rahmet eylesin. Size de sabır versin. İnanın bu düzen, acımasız insanlar onu çok yaralardı.
Bir de bebeğinizn arkasına sığınmayın diyorlar, yaşanılan acılar insanda tepkime yaratır. Herkesin tepkimesi bir değildir, biri 1 etkilenir biri 1000.
Psikolojik bir sorununuz olduğu gün gibi aşikar, takıntı.
Bu takıntıyı ya algılamıyor insanlar, budan kaynaklı madem ayrıldın ne konuşuyorsun diyorlar. Ya da algılamasına rağmen,
Sırf çoğunluğa uymak için bu tarz söylemleri. Yazık.
Psikolog tabiki yardımcı olacaktır, forumda; gerçek hayatındaki sorunların acısını çıkaramamışlar harici de elbet akıl verecektir. Ama insanın merhemi kendisinde inanın.
Herkes hata yapmıştır, büyük veya küçük. Netice itibari ile herkes. Ve hatta şunu söyleyim, hatalı bir insanı çoğunlukla ezmeye çalışmak büyük hatadır.
Linç kültürünü bırakın, bunlar gelişememişliğin göstergesi. Ve bu foruma girmezsem, sebebi insanlara yapılan acımasız yorumlar.
Aklı fikri olan şuraya bir ayıbını anlatmasın gerçekten, toplanıp taşlıyorlar. Marifet gibi birbirlerinin taşlamasını da beğeniyorlar, geyik döndürüyorlar. Bu insan intihara kalkıştım diyor, anonim şekilde bile anlatılmayacak bir meseleyi anlatıyor. Eliniz nasıl gidiyor bilmem.
Düşene tekme vuramam.
Zaten hatalar kocaman kocaman, benim de sizler gibi gözlerim görüyor.
Yetmez demi, taksim meydanın da salllandırmak gerek.
Ama işte bir de yüreğim var benim. Hadi beni de linçleyin.
Herkese merhamet ve doğru yol diliyorum
Keşke önce eşinizden boşanmayı düşünseniz unutmak yerineHerkese merhaba.
İçinden çıkamadığım defalarca intiharı düşündüğüm bir derdin içine düşmüş durumdayım. 4 yıl önce 8.5 aylık bebeğim karnımda öldü ve sezeryan ile doğum yaptım. Eşyalarını herşeyini hazır etmiştim. Ama kaybettim bebeğimi. Büyük bir boşlukla işe girdim. Depresyonun en dibindeydim. Kafamı boşaltmak için işe girdim. Ve o dönem çalıştığım işyerinde üretim müdürü olarak gelen kişiye resmen aşık oldum.
Olmuyordu sürekli aklıma geliyordu çıkmıyordu kafamdan beynimden. Fake bir hesap açıp kendimi bekar olarak tanıtıp konuşmaya başladım aynı işyerinde olduğumuzu bilmiyordu. Daha sonra benim kim olduğumu öğrendi. Ben kovulacağımı beklerken o beni çağırıp terfi alıcağımı söyledi. Ben işyerinden çıkmak istedim ama eşim kabul etmedi. Mecburen o utançla çalışmaya devam ettim. Ama ona karşı duygularım hiç bitmiyordu. İnanın ne yaptıysam onu unutamadım. Bu şekilde 2 yıl çalışmaya devam ettik. Ne ben ne de o aramızda geçen şeyleri işe yansıtmadık. Ama o onu unutmama hiç izin vermedi. Olur olmadık yerlerde beni savunması bana karşı konuşması bakışı gülümsemesi hep farklıydı. Ben birazda iş için hak ne ise onu savunurdum ve çok tartışırdık. Ama arkadaşlarım bile onun bana karşı davranışlarının hep farklı olduğunu söylerdi.
2 yıl sonra işyeri Manisa'ya taşındı. O da evini götürdü. Evlenmişti zaten. Ben her gün onu görmeyeceğim diye seviniyordum. Çünkü unutucaktım. Ama yapamadım hiç unutmadım. Sürekli rüyamda görüyordum onu. Hep aklımda. En son rüyamda gördüm ve ağlayarak uyandım. Ne olursa olsun bu akşam yazıcam ona dedim yazdım da. Psikiyatriye gidip antidepresan kullanıyorum zaten. Konuştu benimle o gece sabah 4 e kadar konuştuk. Onu sevdiğimi ve unutamadığım anlattım. Ve biz buluştuk. Ve o an ki duygu ile el ele tutuştuk. Bundan sonra birlikteyiz dedi bana. Ve dudağımdan öptü beni. Çok şaşırmıştım. Ondan istediğim yardım çağrısı fiziksel temasla sonuçlandı.
Sonra ne oldu beyfendi eve gidince pişman oldu. Yaptığımızın yanlış olduğunu söyledi. Ben ve duygularım darma duman. 2 kere intihara kalkıştım. Ama olmadı. Şu an onun yaptığı çok zoruma gidiyor. Resmen beni kullandı. Ve ben hala onu deli gibi seviyorum. Lütfen yardım edin bana nasıl unutucam ben onu. Güya benim tedavi sürecim bitene kadar bana destek olucak. Hergün konuşuyoruz ama sanki benimle zoraki konuşuyor. Unutmak istiyorum hayattan zevk alamıyorum. Sürekli ölümü düşünüyorum ama onu da yapamıyorum...
bide gece 4'e kadar mesajlaşmışsınız. zavallı adam, yanında huzurla uyuduğu karısı ne haltlar yiyor....Sonra ne oldu beyfendi eve gidince pişman oldu. Yaptığımızın yanlış olduğunu söyledi. Ben ve duygularım darma duman. 2 kere intihara kalkıştım. Ama olmadı. Şu an onun yaptığı çok zoruma gidiyor. Resmen beni kullandı. Ve ben hala onu deli gibi seviyorum. Lütfen yardım edin bana nasıl unutucam ben onu. Güya benim tedavi sürecim bitene kadar bana destek olucak. Hergün konuşuyoruz ama sanki benimle zoraki konuşuyor. Unutmak istiyorum hayattan zevk alamıyorum. Sürekli ölümü düşünüyorum ama onu da yapamıyorum...
Evet yaşadığınız durum hatalarla dolu ve acı. Umarım başta kendiniz olmak üzere insanlara haksızlık yaptığınızı anlarsınız. Kullanıldığımı düşünsem, o insandan tiksinirim.
Özsaygınızı kaybetmeyin, aşk sürünmekse lanet olsun aşka.
Eşinizi sevmiyorsunuz, boşanın. Çünkü ona da yazık. Ki o nasıl anlamadı, bilmiyorum.
Sevdiğiniz kişinin eşine de acıyın, ilaçlarla vs değil acilen mantıklı düşünmelisiniz.
Böyle bir insana 4 sene vermek tam bir zaman kaybı. Bebeğinizi kaybetmişsiniz, Allah rahmet eylesin. Size de sabır versin. İnanın bu düzen, acımasız insanlar onu çok yaralardı.
Bir de bebeğinizn arkasına sığınmayın diyorlar, yaşanılan acılar insanda tepkime yaratır. Herkesin tepkimesi bir değildir, biri 1 etkilenir biri 1000.
Psikolojik bir sorununuz olduğu gün gibi aşikar, takıntı.
Bu takıntıyı ya algılamıyor insanlar, budan kaynaklı madem ayrıldın ne konuşuyorsun diyorlar. Ya da algılamasına rağmen,
Sırf çoğunluğa uymak için bu tarz söylemleri. Yazık.
Psikolog tabiki yardımcı olacaktır, forumda; gerçek hayatındaki sorunların acısını çıkaramamışlar harici de elbet akıl verecektir. Ama insanın merhemi kendisinde inanın.
Herkes hata yapmıştır, büyük veya küçük. Netice itibari ile herkes. Ve hatta şunu söyleyim, hatalı bir insanı çoğunlukla ezmeye çalışmak büyük hatadır.
Linç kültürünü bırakın, bunlar gelişememişliğin göstergesi. Ve bu foruma girmezsem, sebebi insanlara yapılan acımasız yorumlar.
Aklı fikri olan şuraya bir ayıbını anlatmasın gerçekten, toplanıp taşlıyorlar. Marifet gibi birbirlerinin taşlamasını da beğeniyorlar, geyik döndürüyorlar. Bu insan intihara kalkıştım diyor, anonim şekilde bile anlatılmayacak bir meseleyi anlatıyor. Eliniz nasıl gidiyor bilmem.
Düşene tekme vuramam.
Zaten hatalar kocaman kocaman, benim de sizler gibi gözlerim görüyor.
Yetmez demi, taksim meydanın da salllandırmak gerek.
Ama işte bir de yüreğim var benim. Hadi beni de linçleyin.
Herkese merhamet ve doğru yol diliyorum
boype koca parasi yiyipte evinde barkinda kalipta yilanlik yapan insanlardan kocalarimizi kardeslerimizi koru yarabbimmm.Herkese merhaba.
İçinden çıkamadığım defalarca intiharı düşündüğüm bir derdin içine düşmüş durumdayım. 4 yıl önce 8.5 aylık bebeğim karnımda öldü ve sezeryan ile doğum yaptım. Eşyalarını herşeyini hazır etmiştim. Ama kaybettim bebeğimi. Büyük bir boşlukla işe girdim. Depresyonun en dibindeydim. Kafamı boşaltmak için işe girdim. Ve o dönem çalıştığım işyerinde üretim müdürü olarak gelen kişiye resmen aşık oldum.
Olmuyordu sürekli aklıma geliyordu çıkmıyordu kafamdan beynimden. Fake bir hesap açıp kendimi bekar olarak tanıtıp konuşmaya başladım aynı işyerinde olduğumuzu bilmiyordu. Daha sonra benim kim olduğumu öğrendi. Ben kovulacağımı beklerken o beni çağırıp terfi alıcağımı söyledi. Ben işyerinden çıkmak istedim ama eşim kabul etmedi. Mecburen o utançla çalışmaya devam ettim. Ama ona karşı duygularım hiç bitmiyordu. İnanın ne yaptıysam onu unutamadım. Bu şekilde 2 yıl çalışmaya devam ettik. Ne ben ne de o aramızda geçen şeyleri işe yansıtmadık. Ama o onu unutmama hiç izin vermedi. Olur olmadık yerlerde beni savunması bana karşı konuşması bakışı gülümsemesi hep farklıydı. Ben birazda iş için hak ne ise onu savunurdum ve çok tartışırdık. Ama arkadaşlarım bile onun bana karşı davranışlarının hep farklı olduğunu söylerdi.
2 yıl sonra işyeri Manisa'ya taşındı. O da evini götürdü. Evlenmişti zaten. Ben her gün onu görmeyeceğim diye seviniyordum. Çünkü unutucaktım. Ama yapamadım hiç unutmadım. Sürekli rüyamda görüyordum onu. Hep aklımda. En son rüyamda gördüm ve ağlayarak uyandım. Ne olursa olsun bu akşam yazıcam ona dedim yazdım da. Psikiyatriye gidip antidepresan kullanıyorum zaten. Konuştu benimle o gece sabah 4 e kadar konuştuk. Onu sevdiğimi ve unutamadığım anlattım. Ve biz buluştuk. Ve o an ki duygu ile el ele tutuştuk. Bundan sonra birlikteyiz dedi bana. Ve dudağımdan öptü beni. Çok şaşırmıştım. Ondan istediğim yardım çağrısı fiziksel temasla sonuçlandı.
Sonra ne oldu beyfendi eve gidince pişman oldu. Yaptığımızın yanlış olduğunu söyledi. Ben ve duygularım darma duman. 2 kere intihara kalkıştım. Ama olmadı. Şu an onun yaptığı çok zoruma gidiyor. Resmen beni kullandı. Ve ben hala onu deli gibi seviyorum. Lütfen yardım edin bana nasıl unutucam ben onu. Güya benim tedavi sürecim bitene kadar bana destek olucak. Hergün konuşuyoruz ama sanki benimle zoraki konuşuyor. Unutmak istiyorum hayattan zevk alamıyorum. Sürekli ölümü düşünüyorum ama onu da yapamıyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?