İyi ki kurtuldum diyeceğinize adım gibi eminim çünkü aynısını ben de yaşadım. Tam tarif ettiğiniz gibi burnundan kıl aldırmayan, her seferinde aramızda 4 yaş olmasına rağmen bak ben senden daha tecrübeliyim diye nutuk atmaya başlayan, egosundan karşi tarafı kırdığını fark etmek şöyle dursun, bi de zeytinyağı gibi üste çıkıp tavır yapan birini hayatımdan çıkarmam gerektiğini fark ettiğimde çok üzülmüştüm. Acaba haksızlık mı ettim, ben mi hata ettim, guzel anılar falan filan… ayy şuan bunları buraya yazarken bile kızıyorum kendime ne salakmışım diyorum böyle biriyle muhatap olmam bile vakit kaybıymış ben bi de tutmuş arkasından haftalarca üzülmüşüm. İnsan beyni işte, olay yeniyken kötu anıları arkaya atıp hep güzel şeyleri hatırlıyo. Ama zaman geçince o kötü taraflar bir bir hücum ediyo ve bu sefer de kaybettiğin zaman, enerji yüzünden kendine kızıyosun. İlk kişi de olsa son kişi de olsa bu kural hiç değişmiyo çünkü zaten doğru kişi olsa bitmezdi, Sadece biraz zaman ve sabır. Sonra yeniden doğuş
Her zaman yazabilirsiniz konuşabiliriz ben hep burdayım
