İnsan tek evladına böyle yapar mı 😔

Annesiz erkeksiz duramayan birisi ki amacına ulaşmış hayatında bir erkek var . Sizden ne istiyormuş? Bunu size yaşatan o hiç taviz vermeyin . Size karşı bir sorumluluk hissetse o kötü olaylar yasandiktan sonra tekrar evlenemez . Bazen insan psikolojisi suclulugunu bastırmak için karşı tarafı suçlar çünkü bünyesi hatayı kaldırıp sonucunun sorumlulugunu alacak düzeyde değildir vicdan azabı ağır bir yük. annenizde tam olarak böyle . İnşallah yuvanizda mutlusunuzdur eşinize ve yuvanıza sarılın . Annenize karşı bir sorumluluğunuz yok .
 
Son düzenleme:
Buradaki yorumlar insanın rasyonel düşünmesini sağlıyor sağolun
siz kendi dünyanızda pırıl pırıl yaşayın, geçmişi kendi beyninizde kendiniz için temize çekmeye çalışın kimseninde sizi manipüle etmesine izin vermeyin bu kişi anneniz bile olsa.
ilerde bir çocuğunuz olursa size yapmadıklarını ona yapıp günahlarını temize cekmeye calışır emin olun
 
Şimdi o adamla evlenip sizi o adama mecbur eden anneniz. Yani sizi korumuş sayılmaz. Ayrıca bir ebeveynin görevi çocuğunu korumak ve ona sağlıklı bir ortam sunmaktır anneniz bence bunları yapamamış yani boşuna minnet etmenize gerek yok. Yapması gerekeni yapmaya çalışmış ayrıca sadece sizin için değil kendisi için de ayrılmış. Sizin için ayrıldığını hissederek de yanlış yapmış. Yıllarca koca peşinde gezmiş ve size ilgi alaka göstermemiş sizi anneaneniz ile büyümeye mahkum bırakmış. Küçücük bir çocuk olarak savunmasız kalmışsınız. Sizi duygusal olarak manipüle etmiş ve etmeye devam ediyor. Sizde aynı şekilde davranın size yaptığı gibi ondan km lerce uzakta kalın içiniz de rahat olsun aradığında da hayat şartları diyip geçin hatta ben çocukken var olan hayat şartlarını daha iyi anladım gibi laf da söyleyin bence sizde nasıl bir hasar açtığinın farkında değil. Çocuğunuz var mi bilmiyorum ama bir gün olduğunda sizi gerçekten sevmediğini daha iyi anlayacaksınız. Belki psikoloğa gidemiyorsunuz ama dışarıdan bakıp kendinize doğru sorular sorun böylece durumu idrak edebilirsiniz affedin ama kendinizi kullandirmayin. Çok mutlu olmanızı diliyorum
 
Ben 8 yıldır annemden yaklaşık 20 saat uzakta bir sehirdeyim. Annem ile babam bosandi ben küçükken ve babam bağnaz+sapığın teki( bu konuda davası var) beni ondan kurtardı ben de azmettim okudum atandım atandigim şehirde nasip oldu evlendim. Ben küçükken 2.siniftayken ve 7.siniftayken aynı kişi ile evlendi ve o adam saplantılı çıktı tüm çocukluğumu mahfetti. 8.sinifta tekrar boşandı o adamdan ve uzak bir şehire gitti beni anneanneme bıraktı. Ha olabilir hayat şartlarıdir ben sitem ettiysem de uzatmadim en azından şu an yüzüne vurmuyorum. O da zaten ben üni deyken tekrar evlendi şimdi evli.
Bunları neden anlattım çünkü annem ben ondan uzaktayım diye sürekli sitem ediyor. Ben bunun vicdan azabiyla yıllarca hep sık sık arayıp sordum gittim geldim sürekli peşinde koştum taşındı koştum vb vb ama en son eşimin sıkıntılı bir süreçten geçiyordu o sormadan ben anlatıyordum zaten ama onların evine gittiğim zaman ne olacak napacaksiniz bile demedi ne o ne eşi ne de annemin evinde kalan anneannem. Neden sormuyorsun diye sordum ağlayarak konuşuyorduk ya işte telefonda dedi. Kayıtsızca.
Evime geri dönünce ben de soğudum bir süre sık aramadım haftada bir aradım ne oluyor bile demedi.
Dur ben arayayim bile demedi. Telefonu bozulmuş geçen 10bintl lik bir telefon aldım Trendyoldan gönderdim sağol kızım Allah razı olsun dedi ona aradı bir. O hep iPhone istiyordu alamadım anne kusura bakma dedim. Napalim idare edicez biz iPhone'a layık insan miyiz zaten boşver dedi. Yine saçma bir sitemle. O zamandan beri yine pek konusmadik.
Kısacası hep ben arıyorum o da haftada bir.
İnsan tek evladını merak etmez mi ?
Ben mutluyken onu sık sık ararken bir derdim yokken çok iyiydik şimdi zor bir süreçten geçiyoruz ve daha fazla manevi desteğe ihtiyacım varken aramiyor sormuyor ona karşı soğuyorum. aklıma küçüklüğümde beni kurtarması geliyor pişman oluyorum.
Hani derler ya bir kadını boğulmaktan kurtaran ve akabinde tecavüz eden erkek iyi midir kötü mü? Annem de bana aynen böyle ikilemdeki hisler hissettiriyor.
Arama diyenler olacak aramiyorum zaten sadece haftada bir arıyorum ama kafamda hep onunla kavga ediyorum.
Annenizin ruh sağlığı pek yerinde değil sanırım ya da bencil bir insan, kendinden başka hiç kimse umurunda değil. Çektiğin acıyı anlıyorum. Yaş ilerledikçe insan bencilleşiyor. Telefon markası meselesine kadar olan kısmı anlayabilirdim ama 'biz iPhonea layık mıyız zaten' dediği yerde iş bitti, yerinizde olsam haftada bir bile aramam. Hayatın 'hep bana' şeklinde dönmediğini anlamaları lazım. Bir teşekkür, bir yüz yüze dertleşme çok görülmemeli evlada. Mesafenizi koruyun, duygularınızı sömürmelerine izin vermeyin ve lütfen psikolojik destek alın. Çok iyi olmadığınızı hissediyorum
 
Tamam da anneni tanıyorsun yaşadıkların ortada. O (hele de uzaktan uzağa) seni anlayacak, manevi destek olacak karakterde mi sence? Balıktan uçmasını bekliyorsun, bekleme… annen anaç bir kadın değil
 
Ya aslında galiba şöyle hissediyorum bana küçükken yaşattığı şeylerin mahcubiyetiyle daha düşkün olmasını bekliyorum ama o da heralde ben onu o sapığın evinde biraksaydim okuyamazdi bile şimdi ben onu okuttum ama bıraktı gitti diye düşünüyor belki de
Vazifesini yaptı hem kendini hem seni kurtardı diye mi minnet duyacakmışsın? Maalesef yanlış düşünüyor. Doğurduysa korumakla da görevliydi, sadece seni korumak için boşandığını da hiç sanmıyorum
 
X