- 8 Ağustos 2014
- 1.180
- 1.082
- 158
Kızlar konumu az çok biliyorsunuz. Boşanma sürecindeyim. 2 yıldır uğramadığım hakaret kalmadı. Geçtiğimiz hafta bir duruşmam daha vardı. Ek delil sunma olayından nefret ediyorum. Onlar ek delil sunuyor ve dava uzayıp gidiyor. Bizim davamızda bebiş çekişmesi yüzünden uzuyor. Son ek delilleri benim akıl sağlığımın bozuk olması yönündeydi. Hakim, hasta doktor özeli var siz o belgeye nasıl ulaştınız diye sormuş (ben davaya gitmedim). Cevap olarak, benim sorunlarımın açıkca herkesin bildiğini söylemiş. Mahkemenin belirlediği bir doktora sevk edilsin denmiş. Bugün sabah aradılar şu saatte geleceksiniz diye. Gittim. Cumartesi olmasına rağmen oğlumda pedagogla görüştü. Henüz 1.5 yaşında. (Kasım başı bir duruşmam daha var ondan bugün görüştük sanırım.) Miniğim bana yapıştı hiç ayrılmadı gün boyu.
SONUÇ: doktorlar bize ruh sağlıkları yerinde raporu verdi:). Benim antidepresan kullandığımı (buna bağımlı olduğumu uzun süredir) söylemişler. Kan verdim. Emzirdiğim için oğlumdan da aldılar. İspatı kolayken neden böyle iftira!.
Şimdi soruyorum arkadaşlar size; bana bu kadar psikolojik şiddet uygulayan adam gün gelir yaptıklarına pişman olur mu? Keşke yapmasaydım iyi ayrılsaydım der mi?
İlahi adalet istemiyorum. O ş.... bişey olsa o nerden geldi demez, benim oğlum üzülür çünkü babasına çok düşkün. Ben sadece keşke yapmasaydım der mi diye soruyorum.
SONUÇ: doktorlar bize ruh sağlıkları yerinde raporu verdi:). Benim antidepresan kullandığımı (buna bağımlı olduğumu uzun süredir) söylemişler. Kan verdim. Emzirdiğim için oğlumdan da aldılar. İspatı kolayken neden böyle iftira!.
Şimdi soruyorum arkadaşlar size; bana bu kadar psikolojik şiddet uygulayan adam gün gelir yaptıklarına pişman olur mu? Keşke yapmasaydım iyi ayrılsaydım der mi?
İlahi adalet istemiyorum. O ş.... bişey olsa o nerden geldi demez, benim oğlum üzülür çünkü babasına çok düşkün. Ben sadece keşke yapmasaydım der mi diye soruyorum.
