insanlar nasıl affedilir? Affetmek duygusu gerçekten var mı?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Evet unutulmaz ama affedilebilir
Zamanla olur zaten bu
Anlarsınız gerçekten söylemek isteyip istemediğini
Unutamazsınız ama kabullenirsiniz yani
 
Yasanan seyler unutulmaz ama daha fazla dusunmediginizde yavas yavas size yasattiklari hissiyat azalir.
Bende cok kotu seyler yasadim esimin ailesiyle ama yoksaydim olanlari.
Cunku cok bunalmistim kavga,gurultuden, her an bir seyler olacak gibi diken ustunde beklemekten.
Yok saymaniz sizi mutlu eder, daha rahat hissedersiniz,birde arada esinizin hatri var, umarim gecer.
 
Unutulmaz ama isterseniz hatirlamamayi seçebilirsiniz.
Bazen yola devam etmek gerekir.
Kin sizi geçmişe takip bırakır.
Silkelenip devam edin.
Bana çok iyi geldi mesela.
 
Affedince değişmiyor ki zaten sadece karşı tarafın vicdanı rahatlasın diye yapılan bi şey yoksa yapılanlar unutulmaz
 
unutmanin bi yontemi varsa bana da soyleyin.
ufak bi kivilcimda hersey film seridi gibi gozumun onunden gecer benim de....

sanirim unutulmuyor, unutuldugu saniliyor
 
Bu kadari normal olmasa gerek..unutun gitsin.Demesi kolay ama inanin icinizde tuttugunuz ofke ve kin gecince nasio tahat hissedeceksiniz.Bu tarz duygulari icimizdr tasimak bunyemize zarar..
Ne yapti ise yapti gzo yaslari ile sizden ozur dilemis anneniz yasinda bi kadindan bahsediyoruz.Uzman destegi alip mutlu olmaya bakin, sayili gunlu omrunuzu bu duygularla karartmayin.
 
Bence affedilmez sadece unutulur belirli bir zaman gectikten sonra
 
oluruna birak ve kin tutmak cok kötu bisey bunu surekli kendine hatirlat. inan bir adim atsan belki daha cok degisecek bu dusuncelerin
 
Hayatta kimseye ikinci şansı tanımam, kin de tutmam siler atarım. Eşimin ailesi ile benim de sorunlarım oldu affettim ama kendi huzurum için. Ancak her an tetikteyim. Bir daha onlara karşı asla o kadar iyi niyetli olamam. Onlar da benim bu halimin farkında olduklarından bana karşı temkinliler. Mesafeli olarak ilişkimi sürdürüyorum eşim için.
 
Bende insanlara karsi sabrimi korurum ama yaptiklari saygisizliklar her ne kadar affedilebilecek olunsada insanin icinde izler birakir ve sonrasinda patlama yasanabilir bence.. Ve sonrasinda da karsindaki insani uzdugun icin uzuluyorsun birde hayat cok tuhaf..
 
Hiçbirşey unutulmuyor. Unutmuyorumda. Kinci degildim ama beni de kindar ettiler.

Senin konunu okumustum. Ben olsam asla affetmem. Aslaaaaa.

Sonuna kadar haklisin.
 
Unutur gözüküyorum.Politik olmak lazım hayatta bunu öğrenmem için 34 yaşimi bulmam gerekti.Baktım politikalar kazandı ben ağladım. BENDE unutuyorum,mrsafekoyuyor ,politik oluyorum.Asıl mutluluk bu kızlar. OLAULARİİSYEDİGİN gibi yönlendirmesi tek yolu bu.
 
Bunu nicin problem olarak algilamissiniz..cok guzel bir huy, bende anlattiginiz gibiyim ve kendimi cok sma cok seviyorum, bu yonumu yani..neden mi?

affetmet iyidir hosturda bir kere olur iki kere olur,devamli yanlis yapani affederseniz karsi taraf artik yaptigini hata olarak bile görmez..herseyin bi bedeli olmali hayatta..

onur denen erdem denen sey agzima .icani affetmekmidir, bence tam tersi..ha bahsettiginiz kimselerde insanin hayatindan silip atacagi kimseler olamiyor malesef,es hatrina katlaniyorsunuz..mesafe korumak iyidir, tavriniza devam edinki gevsemesinler..
 
Bazilarini da affetmiyorsunuz ama umurlarinda bile olmuyor. Kirilmissiniz, uzulmussunuz hic umurlarinda degil. Mesafeyi de onlar koyuyor. Tavrinizi koyamadan dimdizlak kaliyorsunuz. Oyle iste.


Affetmek mi dogru olan bilmiyorum. Soyle bir yazi okumustum.

" affetmek

o kişiyi sevmek değil.
o kişiyle konuşmak zorunda olmak değil.
o kişiyle ilişkiyi sürdürmek değil.
o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil.
o kişiyi kucaklamak değil.
o kişiyi suçsuz bulmak değil.
o kişiyi haklı bulmak değil.
o kişinin verdiği zararları telafi etmek için çaba göstermemek değil.

affetmek

kırgınlığın,
küskünlüğün,
nefretin
hapishanesinden özgürlüğe kavuşmaktır.
affetmek artık acıyı hissetmemektir.
yapılanları zihinsel olarak unutmak zaten mümkün değildir.
"duygusal unutma“, affetmenin diğer adıdır."
 
Ben affedemiyorum. Önceleri bunun için kendime kızardım. Artık kızmıyorum. İnsanların bana çektirdikleri acı niye yanlarına kar kalsın? Bir enayi ben miyim?

Bu arada, affettiğiniz anda kayınvalideniz rahat edecek ve pişman olmayı bırakacak. Belki aynı hatayı tekrar edecek. Affetmeyin, daha güçlü olursunuz. Ama kendinizi daha fazla yormayın, üzmeyin. O öfke bir kenarda dursun. Affedip pişman olmaktansa, öfkeme sahip çıkarım daha iyi.
 
Bende unutmam af ederim ama sırtımı rastlamam sırlarımı paylaşmam güvenmem af ederim evet kolay afederim ama eskisi gibi sonsuz kucak açmam mesafeli olurum
 
Affedici bir insan değilim. Hepimizin bazen hataları olur, elbette her hata yapana resti çekmiyorum ama o hatanın içinde azıcık bile art niyet sezersem asla ikinci bir şans vermem, veremiyorum. Ancak o kişiye karşı kin de beslemiyorum, çünkü kin tutmanın insanın en çok kendisine zarar verdiğini düşünürüm. Ne diye başkasının yanlışları için kendime zarar vereyim? O yüzden hayatımda yokmuş gibi olurlar aslında. Ne sevgi ne nefret... Aslında evet, kimisi bu nötr duruma affetmek diyor, bilemiyorum. Affetmek deyince, sanki ilişkinin kaldığı yerden devam etmesi, bir şeylerin değişmemesi, eksilmemesi gibi geliyor. Bu bende asla mümkün değil.
 
bnde hiç bir şey olmamış davranırım. sanki o olay hiç olmamış, laf söz hiç edilmemiş gibi...

ama inanın kin daha kolay. bari tarafınız belli. tavrınız belli. bir şeyi yokmuş gibi olmamış gibi davranmaya çalışmak çok daha zor.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…