İnsanlara çok güvenir misiniz?

Güvenmiyorum artık yediğim kazıktan sonra .
Sizde henüz sağlam bi kazık atılmamış ondandır güvenmeniz. Tavsiyem ben yedim kazığı siz yemeden kimseye güvenmeyin.
İnanın yediğim kazıktan 1 yıl sonra yeni yeni konuşmaya başlamıştım kızlara hiç güvenmiyordum sadece 1 kişiyle arkadaştım ama oda kazık atınca sevgilim vardı zaten çokta umursamadım ama sevgilim aldatınca tekrar sarsıldım bayağı.
 
İnsanlara bu kadar anlam yükleyip büyütmeseniz?
Normalde ben merkezli olmayı savunmam ama sizin biraz ben merkezli olmaya ihtiyacınız var.
Genelde, fedakarlık fedakarlık denen şeyler de, iletişim problemi olan insanların, karşı tarafa yaranma çabası oluyor, istenilen karşılık alınamayınca da kullanılmışlık hissi oluşuyor.
Öncelikle kendi kendinize mutlu olabilmeyi öğrenin, insanlar hayatınızda amaç değil araç olsun.
 
Galiba öyle yapmalıyım ben çok kaybetme korkusu olan biriyim kendimi bildim bileli hep fedakarlık yapan taraf olmuşumdur
 

kazık , adam satma gibi şeylerdir. Mesela benim bir arkadaşım para karşılığında eski sevgilime benle alakalı en mahrem şeyleri bile satmıştı
 
kazık , adam satma gibi şeylerdir. Mesela benim bir arkadaşım para karşılığında eski sevgilime benle alakalı en mahrem şeyleri bile satmıştı

En mahrem seylerinizin arkadasinizda olmamasi gerekiyor. Guvenmek diyince herkesin aklina "her turlu mahrem, sır" gibi seyleri birine anlatmak geliyor. Guveniyorsun diye illa sır anlatmak zorunda misiniz anlamiyorum. Mahreminiz sizde kalabilir yani yakin arkadas olmanin ilk kurali birilerine sır vermek degil ki
 

ya hırsızın hiç mi suçu yok
 
Ben de hiç güvenemiyorum . o kadar güvensizim ki yeni insanlarla arkadaşlık bile kuramıyorum. aileme güvenmiyorum, kardeşlerimi, güvenmiyorum hiç kimseye güvenmiyorum..Şimdiye kadar gerek kardeşlerim olsun gerek arkadaşlarım olsun sağ olsuna arkamdan 40 türlü iş çevirdikleri için ben de artık travma oldu
 
Kimseye güvenmiyorum .
Kimseye bir gün bana arkasını dönerse yada ben ona bir sekilde arkami dönersem kendimi zora sokacak bir derdimi,sırrımı anlatmam.Sırrımda yok zaten ama Sadece tup bebek seruvenimi kimseye anlatmadım.Bu sır olayını pek anlamiyorun zaten baskasinin bildigi sır olmazki.Birine cok ozel seyler anlatmak onuda zan altinda birakan birsey.Bilmiyorum kendimr göre huzurlu bir dunya oluşturdum.
Kimse icin ona karsi beklenti duyacak fedakarliklar yapmamayıda öğrendim.Beklentiler üzer :)
Ve kendi icimde neden kabul ettim.Kendimi zora soktum diye derdimdem ölecegim seyler icinde hayır demeyi biliyorum.Oh mis gibi yasiyorum. :)
 
bu konuda ıcınızde en gerızekalı benım kızlar
guvenmemek gerektıgını bıle bıle guvenırım yapım bu sanırım napim
ıcımde bırsey var boyle sınırlensem kızsam defalarca guvenımı kırsa hatta bu yuzden küssem bıle suna ıhtıyacım var desın ılk kosan ben olurum
gerızekalılık degılde nedır bu sız soyleyın bana

kımsenın benım kadar oldugunu sanmam
 
GÜvenmektende güvenmemektende yoruldum
 
Galiba öyle yapmalıyım ben çok kaybetme korkusu olan biriyim kendimi bildim bileli hep fedakarlık yapan taraf olmuşumdur
Ben de eskiden öyleydim, kaybetmeye korkardım, sonra kafamı bozanın biletini ben kestim.
Ve hemen hemen hepsi kendileri tıpış tıpış geldiler. Canımın istediğiyle de hala görüşüyorum istemediğini de yok saydım.
Bundan sonra önce kendim dedim, herkese ilgim artık duygusal ihtiyacım kadar değil, keyfimin istediği kadar.
Herkese her şeyi anlatmamayı da şöyle başarabilirsin, zaaflarını ve zayıf yönlerini kimsenin bilmesine gerek olmadığı fikrini özümsersen, seni zorda bırakacak şeyleri de kendine saklamayı öğrenirsin.

Bence olayın özü, güvenip, güvenmemek değil, kendini herkesten daha çok sevmek.
 
2 yorumunuzuda çok beğendim teşekkür ederim yazılarınız için :) Umarım kendimi sevebilirim özgüvensizlik insanı cidden yıpratıyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…