• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İnsanlardan uzak durmayı seviyorum ve iş hayatı

zincirlerinden kurtul

Üye
Kayıtlı Üye
13 Temmuz 2024
274
219
23
27
Merhaba arkadaşlar,

Ben yapım gereği soğuk ve mesafelir bir insanım. Yalnız kalmayı severim, sürekli insanlarla iç içe olmak beni yorar.
Bu iş hayatınada yansıyor ve bana sürekli "kendini bizden uzak tutuyorsun" diyorlar.
Karakterimden dolayı zaten böyleyim ve üstüne üstlük dönen saçma (ve bazende saygısız) muhabbetleri duyunca, canım onlarla bişey paylaşmak istemiyor. Ben halimden memnunum. Ama merak ediyorum, sizce birşey değiştirmem gerekiyor mu?
Benim durumumda olanlar var mı?

Not : tanıdığım ve sevdiğim insanlar benim bam başka bir yüzümü görürler (hatta bazen çok gülüyorsun derler).
 
Merhaba arkadaşlar,

Ben yapım gereği soğuk ve mesafelir bir insanım. Yalnız kalmayı severim, sürekli insanlarla iç içe olmak beni yorar.
Bu iş hayatınada yansıyor ve bana sürekli "kendini bizden uzak tutuyorsun" diyorlar.
Karakterimden dolayı zaten böyleyim ve üstüne üstlük dönen saçma (ve bazende saygısız) muhabbetleri duyunca, canım onlarla bişey paylaşmak istemiyor. Ben halimden memnunum. Ama merak ediyorum, sizce birşey değiştirmem gerekiyor mu?
Benim durumumda olanlar var mı?

Not : tanıdığım ve sevdiğim insanlar benim bam başka bir yüzümü görürler (hatta bazen çok gülüyorsun derler).
Bende benzer bir durumdaydım. Aslinda bence sizde kafa dengi, akilli, mantikli insan az oldugu icin bunu tercih ediyorsunuz. En azından ben de böyle oluyor. Oyle insanlarla zaman gecirmek vakit kaybi gibi geliyor.
Bu insan kendisini başkalarından üstün görmesi değil sadece yaş aldıkça tanıdığımız insanların sayısı çoğaldıkça binbir türlü insan olduğunu görüyoruz ve de maalesef bu acı ama gerçek olan durumu fark ediyoruz
.. çogu insan olgun değil vs vs.. dolayısıyla buda zaten insanlara olan ilgiyi kaybettiriyor. Galiba yaş aldikcada tahammül seviyemiz azaliyor. Sonrada "büyük düşünür" Yildiz Tilbe hesabı " hepinizden nefret ediyorum ama yalnız da canimda sıkılıyor" bile diyemeyip yalnizligi tercih ediyoruz ☺️☺️☺️
 
İş'te Arkadaşlık;
1- Günlük ruh hali tespiti
2- Karşı tarafın hayat olaylarını hatırlamak
3- Dengesiz inançları varsa onun saçmalayışına şahitlik
4- Duygularını paylaşmak ve aşırılıkları varsa nefret ediş
5- Onun düşüncelerinin seni manipüle etmesi
6- İki kişiden gittikçe birbirine benzemesi iyi ya da kötü
7- Kelime seçişi bile arkadaştan empoze olması

İş yerinde arkadaşlık değilde mecburiyet ya da maruz kalma hissi verir saydığım listeyi sürekli yaşamak.
 
Merhaba arkadaşlar,

Ben yapım gereği soğuk ve mesafelir bir insanım. Yalnız kalmayı severim, sürekli insanlarla iç içe olmak beni yorar.
Bu iş hayatınada yansıyor ve bana sürekli "kendini bizden uzak tutuyorsun" diyorlar.
Karakterimden dolayı zaten böyleyim ve üstüne üstlük dönen saçma (ve bazende saygısız) muhabbetleri duyunca, canım onlarla bişey paylaşmak istemiyor. Ben halimden memnunum. Ama merak ediyorum, sizce birşey değiştirmem gerekiyor mu?
Benim durumumda olanlar var mı?

Not : tanıdığım ve sevdiğim insanlar benim bam başka bir yüzümü görürler (hatta bazen çok gülüyorsun derler).
Konudan bağımsız, başak burcu musunuz?
Bende siz gibiyim. İş arkadaşlarım başka yönümü, samimi arkadaşlarım başka yönümü görür. Yani siz mutluysanız samimi olmak ortamlara girmek zorunda değilsiniz. Belirli bir seviyede ilişki yürütülebilinir.
 
İşyeriyle duygusal bağ kurmam.
Yani önceden kurardım ama zararını gördüm.
O nedenle işimi yapar, oranın bir araç olduğunu kendime hatırlatır ve özel hayatıma enerji biriktiririm.
Olan enerjiyi iş yerinde saçıp, günlük hayatta ruh gibi gezmek makul gelmiyor bana.
İyi yapıyorsunuz sonuç olarak
 
Merhaba arkadaşlar,

Ben yapım gereği soğuk ve mesafelir bir insanım. Yalnız kalmayı severim, sürekli insanlarla iç içe olmak beni yorar.
Bu iş hayatınada yansıyor ve bana sürekli "kendini bizden uzak tutuyorsun" diyorlar.
Karakterimden dolayı zaten böyleyim ve üstüne üstlük dönen saçma (ve bazende saygısız) muhabbetleri duyunca, canım onlarla bişey paylaşmak istemiyor. Ben halimden memnunum. Ama merak ediyorum, sizce birşey değiştirmem gerekiyor mu?
Benim durumumda olanlar var mı?

Not : tanıdığım ve sevdiğim insanlar benim bam başka bir yüzümü görürler (hatta bazen çok gülüyorsun derler).
Bir süre insanlarla sosyalleşmeye ve arkadaş edinmeye çalıştığım bir dönem oldu ve dönen muhabbetler, insanların nasılsa samimiyiz diye haddini aşan konuşmalar yapması ve herşeye burnunu sokmasıyla en sonda iki yüzlü davranışlarını görmemle aldığım karardı herkese mesafeli olmak. Mesafe de bir samimiyettir dedim kendime ve iç huzurumu buldum. Herkesle yeteri kadar yakınlık kurmanın ruh sağlımı koruduğuna inanıyorum. Tabi ki çok yakın olduğum arkadaşlarım var ama yenilerini ekleme ihtiyacı hiç hissetmedim özellikle iş ortamında kurulan arkadaşlıkların hiç bir artısını görmedim.
 
Konudan bağımsız, başak burcu musunuz?
Bende siz gibiyim. İş arkadaşlarım başka yönümü, samimi arkadaşlarım başka yönümü görür. Yani siz mutluysanız samimi olmak ortamlara girmek zorunda değilsiniz. Belirli bir seviyede ilişki yürütülebilinir.

Ben de hemen başak burcu diye düşündüm :)
 
Merhaba arkadaşlar,

Ben yapım gereği soğuk ve mesafelir bir insanım. Yalnız kalmayı severim, sürekli insanlarla iç içe olmak beni yorar.
Bu iş hayatınada yansıyor ve bana sürekli "kendini bizden uzak tutuyorsun" diyorlar.
Karakterimden dolayı zaten böyleyim ve üstüne üstlük dönen saçma (ve bazende saygısız) muhabbetleri duyunca, canım onlarla bişey paylaşmak istemiyor. Ben halimden memnunum. Ama merak ediyorum, sizce birşey değiştirmem gerekiyor mu?
Benim durumumda olanlar var mı?

Not : tanıdığım ve sevdiğim insanlar benim bam başka bir yüzümü görürler (hatta bazen çok gülüyorsun derler).
En guzelini yapiyorsunuz. Yakin arkadaslarim ayni yazdiginiz gb beni cok iyi tanir. Aslinda cok sicakkanli bir insanim ama disardan cok soguk gorunen bi tipim. Cogu ortamda konusulan gereksiz konular beni cok sikiyor. Ya dahil olmuyorum ya uzaklasiyorum. Sanirim bi yastan sonra sacmalik dinleme ve eslik etme kapasitem doldu. Ortama katilsam idareten yapmacik hissediyorum kendimi. Bi suredir de zorlamamaya karar verdim.😁 Ayni dili konustugum uc bes insanim bana yetiyor. Bence hic birseyini degistirme zorlama. İnsan guzel bi muabbetle kafasini bosalticagi yerde sacma sapan zorla guldugu tat almadigi muabbetleri dinlemekten daha cok yoruluyor.
 
Bende benzer bir durumdaydım. Aslinda bence sizde kafa dengi, akilli, mantikli insan az oldugu icin bunu tercih ediyorsunuz. En azından ben de böyle oluyor. Oyle insanlarla zaman gecirmek vakit kaybi gibi geliyor.
Bu insan kendisini başkalarından üstün görmesi değil sadece yaş aldıkça tanıdığımız insanların sayısı çoğaldıkça binbir türlü insan olduğunu görüyoruz ve de maalesef bu acı ama gerçek olan durumu fark ediyoruz
.. çogu insan olgun değil vs vs.. dolayısıyla buda zaten insanlara olan ilgiyi kaybettiriyor. Galiba yaş aldikcada tahammül seviyemiz azaliyor. Sonrada "büyük düşünür" Yildiz Tilbe hesabı " hepinizden nefret ediyorum ama yalnız da canimda sıkılıyor" bile diyemeyip yalnizligi tercih ediyoruz ☺️☺️☺️
Evet, bende sizin gibi düsündügum icin mesafeliyim insanlarla. Sadece bir tane kafa dengi bir meslektas var ama o'da benimle sadece is yerinin online mesaj kutusundan konusuyor. Bazen onun mesaisine bitirmesine uzun sure kalmadiginda onu bekliyorum beraber cikalim diye (bunuda ona soyluyorum acik acik) ama o bu durumda rahatsiz oluyomus. Benimle ayni saat'e yemek yemek istemiyor (sadece o ve ben olunca). O yuzden onunla'da mesafe koydum arama.
 
İşyeriyle duygusal bağ kurmam.
Yani önceden kurardım ama zararını gördüm.
O nedenle işimi yapar, oranın bir araç olduğunu kendime hatırlatır ve özel hayatıma enerji biriktiririm.
Olan enerjiyi iş yerinde saçıp, günlük hayatta ruh gibi gezmek makul gelmiyor bana.
İyi yapıyorsunuz sonuç olarak
Ben ozel hayatimi falan paylasmam. Boyle olunca insanlar beni hic ozel hayatim yokmus gibi saniyorlar, bunuda anlamiyorum
 
En guzelini yapiyorsunuz. Yakin arkadaslarim ayni yazdiginiz gb beni cok iyi tanir. Aslinda cok sicakkanli bir insanim ama disardan cok soguk gorunen bi tipim. Cogu ortamda konusulan gereksiz konular beni cok sikiyor. Ya dahil olmuyorum ya uzaklasiyorum. Sanirim bi yastan sonra sacmalik dinleme ve eslik etme kapasitem doldu. Ortama katilsam idareten yapmacik hissediyorum kendimi. Bi suredir de zorlamamaya karar verdim.😁 Ayni dili konustugum uc bes insanim bana yetiyor. Bence hic birseyini degistirme zorlama. İnsan guzel bi muabbetle kafasini bosalticagi yerde sacma sapan zorla guldugu tat almadigi muabbetleri dinlemekten daha cok yoruluyor.
Aynen, bende cok sicakkanli bir insanim ama disardan cok soguk gorunen bi tipim.
Yillik degerlendirmede bana "bize karsi cok mesafelisin, karismiyosun ortamlara" derlerse, sizce ne cevap verebilirim ? Aslinda bu yillik degerlendirme beni rahatsiz ediyor.
 
Aynen, bende cok sicakkanli bir insanim ama disardan cok soguk gorunen bi tipim.
Yillik degerlendirmede bana "bize karsi cok mesafelisin, karismiyosun ortamlara" derlerse, sizce ne cevap verebilirim ? Aslinda bu yillik degerlendirme beni rahatsiz ediyor.
İs ortami olmasa "adam seciyorum" demek var da.. isime odaklanmayi tercih ediyorum gibi bi cevap verilebilir. Sert olucaksa, bu yapida bir insanim is arkadaslarimla ilgili bir durum degil, is ortamina uygun hareket etmeyi tercih ediyorum, diyebilirsiniz. Ayrica yillik degerlendirmede performans degerlendirilmeli, personelin civiklik derecesi degil.
 
Evet, bende sizin gibi düsündügum icin mesafeliyim insanlarla. Sadece bir tane kafa dengi bir meslektas var ama o'da benimle sadece is yerinin online mesaj kutusundan konusuyor. Bazen onun mesaisine bitirmesine uzun sure kalmadiginda onu bekliyorum beraber cikalim diye (bunuda ona soyluyorum acik acik) ama o bu durumda rahatsiz oluyomus. Benimle ayni saat'e yemek yemek istemiyor (sadece o ve ben olunca). O yuzden onunla'da mesafe koydum arama.
Ilgincmiş. Bunun sebebini sordunuzmu?
 
Merhaba arkadaşlar,

Ben yapım gereği soğuk ve mesafelir bir insanım. Yalnız kalmayı severim, sürekli insanlarla iç içe olmak beni yorar.
Bu iş hayatınada yansıyor ve bana sürekli "kendini bizden uzak tutuyorsun" diyorlar.
Karakterimden dolayı zaten böyleyim ve üstüne üstlük dönen saçma (ve bazende saygısız) muhabbetleri duyunca, canım onlarla bişey paylaşmak istemiyor. Ben halimden memnunum. Ama merak ediyorum, sizce birşey değiştirmem gerekiyor mu?
Benim durumumda olanlar var mı?

Not : tanıdığım ve sevdiğim insanlar benim bam başka bir yüzümü görürler (hatta bazen çok gülüyorsun derler).
Merhaba oğlak burcu musunuz 😄
 
Back
X