Geldi şuan iyi ki ayrıldım diyorum. En mükemmel koca benim kocam kocam kocam diye öve öve bitiremiyordum kendisini. Ağzının içine bakıyordum. Ne derse evet aynen böyle diyordum . Evrende benim için yaratılmış kaderim bu benim cennetim falan en mutlu benim en mükemmel koca benim diyordum . En çok ben seviliyorum diyordum.
Ohh iyi oldu bana da. Kendimden geçmişim 13 sene o ne derse o olmuş. Güzel allamış pullamış el üstünde tutmuş bi dedigimi iki etmemiş kimseye laf söyletmemiş faLan ama özgür değilmişim ki. Kısıtlanmışım hep. hiç kendime ait bir alanım olamamış. Bana kizardi evet sen haklisin der ikna olurdum. Simdi düşünüyorum hayır o haklı değilmiş benmişim haklı olan.
Şuan öyle korkak biriyim ki. herkesten zarar görecek gibi tedirginim. Çünkü öyle derdi. Insanlar sana garezli gorusme kimseyle sen benimsin vb. Ayy yaa aydınlandıkça kendime öfke hissediyorum.
ancak teoride
