Merhaba arkadaşlar. Uzun zamandır bu başlığı takip eder, tarafların birbirine verdiği desteği takdir ederim ancak gün olup da bu başlığa yazacağım hiç aklıma gelmemişti ama anlatacak kimsem yok,dinleyip akıl verirseniz çok mutlu olacağım.
Çalıştığım yere 3 yıl önce atandım. Atandığımda az çok oturmuş bir kadro vardı,ben sonradan dahil olmuştum ama sağolsunlar beni de aralarına kattılar. 4 kişilik bir arkadaş grubu idik. Ben hariç iki kadın bir de erkek. Daha sonra 2 kadın arkadaşımın tayini çıktı, biz diğer erkek arkadaşım ile aynı yerde çalışmaya devam ettik. Benim erkek kardeşim olmadığından olsa onu kardeş bildim. İyi gününde kötü gününde yanında olmaya çalıştım, o da elinden geldikçe aynısını yaptı. Hakkını yiyemem.
Bu arkadaşım ben geldiğimde sözlü idi, yıl sonunda evlendi ama eşinin yanına gelmesi, düğün vs için bir yıl beklemeleri gerekecekti. Hani bazen konuşup hayallerimizden bahsederken, fark ederdim ki yaşadığı hayat ile hayalleri pek paralel gitmiyordu. Mesela babasının dükkanı varmış,o esnaf olmak istiyormuş ama eşi evlilik şartı olarak devlet memurluğunu sunduğu için devlet memuru olmuş ya da o dünyayı gezip dolaşmak istiyorken eşi daha çok ev vs almak düşüncesindeymiş gibi. Neden böyle seçimler yaptın peki diye sorduğumda da hep onunla çok mutluyum,huzurluyum çünkü diye cevap verirdi. Çok da iyi bir çocuktu, bi taşkınlığını görmemiştim.
Arkadaşımı biraz olsun tanıtabildi isem şimdi olaya geçmek istiyorum. Benim atandığımın ilk yılının sonunda kuruma başka bir kız daha atandı ama o dönemde diğer arkadaş grubum ile samimi olduğum için kızla pek samimi olmadık ama zaman geçtikçe kızı tanıdıkça arkadaş olduk. Değişik bir kızdı, gezmeyi severdi. Yurt dışı görmüştü hani görünce biraz fevri gibi gelirdi ama hayattan beklentisi olan mantıklı bir kızdı benim için. Üçümüz güzel bir ekip olmuştuk. Ben öyle düşünüyordum en azından.
Farklı bir iletişimleri vardı. Ben ne zamandır arkadaşı olsam bile bazen onu anlamazdım, düşünce yapısı farklı gelirim bana ama o kız aklını okumuş gibi bilirdi vereceği tepkileri. Birbirlerine karşı ilgileri olduğunu inanın hiç fark etmedim, hep usturuplu idiler.Şüphelenmek aklıma bile gelmedi ama meğer ben ne safmışım.Tek tek anlatıp konuyu uzatmak istemiyorum ama erkek arkadaşım eşinin yanına gelmesini beklediği o bir yıl boyunca bu kız ile beraber olmuş, sonrasında da iletişimleri devam etmiş. Ben olanları fark edince kız olan biteni anlattı bana. Oğlana karşı herhangi bir hissinin olmadığını sadece hikayesini sevdiğini söyledi. Artık oğlan ile işi de bitmiş zaten. Ne diyeceğimi bilemedim, öylece kalakaldım. Sonra da sadece benim olduğumu düşünüyorsan da yanılıyorsun o sandığın gibi biri değil, eşinin sandığı gibi biri bile değil dedi. İnanamadım, içim içimi yedi, kardeş dediğim çocuğa konduramadım. Beni 2 yıl boyunca salak yerine koymalarına mı kızsam yoksa ortada bir aldatma olayı olmasına mı üzülsem bilemedim.
En sonunda arkadaşımın karşına geçip böyle böyle şeyler duydum ben,yalan olduğunu söyle dedim. İnkar etmedi. İçimde farklı dünyalar var, bu eşime olan sevgimi değiştirmez dedi. Hiçbir şey demedim. İkisi ile de iletişimimi kestim.
Olan bu ama ben vicdanımı susturamıyorum. Eşi soğuk ve biraz sert bir kız pek samimi değiliz ama ben yine de bir hemcinsime böyle davranılmasını kabul edemiyorum. Bugün kızın hamile olduğunu da öğrendim, kız sosyal medyadan paylaşmış. Hiçbir şeyden haberi yok. Kocası sandığı adamı yıllardır tanımıyor. Ne yapsam bilemiyorum. Bir şeyler söylemek haddime mi, sussup öylece izlesem mi ne yapsam bilemiyorum. İçim yanıyor.
Çalıştığım yere 3 yıl önce atandım. Atandığımda az çok oturmuş bir kadro vardı,ben sonradan dahil olmuştum ama sağolsunlar beni de aralarına kattılar. 4 kişilik bir arkadaş grubu idik. Ben hariç iki kadın bir de erkek. Daha sonra 2 kadın arkadaşımın tayini çıktı, biz diğer erkek arkadaşım ile aynı yerde çalışmaya devam ettik. Benim erkek kardeşim olmadığından olsa onu kardeş bildim. İyi gününde kötü gününde yanında olmaya çalıştım, o da elinden geldikçe aynısını yaptı. Hakkını yiyemem.
Bu arkadaşım ben geldiğimde sözlü idi, yıl sonunda evlendi ama eşinin yanına gelmesi, düğün vs için bir yıl beklemeleri gerekecekti. Hani bazen konuşup hayallerimizden bahsederken, fark ederdim ki yaşadığı hayat ile hayalleri pek paralel gitmiyordu. Mesela babasının dükkanı varmış,o esnaf olmak istiyormuş ama eşi evlilik şartı olarak devlet memurluğunu sunduğu için devlet memuru olmuş ya da o dünyayı gezip dolaşmak istiyorken eşi daha çok ev vs almak düşüncesindeymiş gibi. Neden böyle seçimler yaptın peki diye sorduğumda da hep onunla çok mutluyum,huzurluyum çünkü diye cevap verirdi. Çok da iyi bir çocuktu, bi taşkınlığını görmemiştim.
Arkadaşımı biraz olsun tanıtabildi isem şimdi olaya geçmek istiyorum. Benim atandığımın ilk yılının sonunda kuruma başka bir kız daha atandı ama o dönemde diğer arkadaş grubum ile samimi olduğum için kızla pek samimi olmadık ama zaman geçtikçe kızı tanıdıkça arkadaş olduk. Değişik bir kızdı, gezmeyi severdi. Yurt dışı görmüştü hani görünce biraz fevri gibi gelirdi ama hayattan beklentisi olan mantıklı bir kızdı benim için. Üçümüz güzel bir ekip olmuştuk. Ben öyle düşünüyordum en azından.
Farklı bir iletişimleri vardı. Ben ne zamandır arkadaşı olsam bile bazen onu anlamazdım, düşünce yapısı farklı gelirim bana ama o kız aklını okumuş gibi bilirdi vereceği tepkileri. Birbirlerine karşı ilgileri olduğunu inanın hiç fark etmedim, hep usturuplu idiler.Şüphelenmek aklıma bile gelmedi ama meğer ben ne safmışım.Tek tek anlatıp konuyu uzatmak istemiyorum ama erkek arkadaşım eşinin yanına gelmesini beklediği o bir yıl boyunca bu kız ile beraber olmuş, sonrasında da iletişimleri devam etmiş. Ben olanları fark edince kız olan biteni anlattı bana. Oğlana karşı herhangi bir hissinin olmadığını sadece hikayesini sevdiğini söyledi. Artık oğlan ile işi de bitmiş zaten. Ne diyeceğimi bilemedim, öylece kalakaldım. Sonra da sadece benim olduğumu düşünüyorsan da yanılıyorsun o sandığın gibi biri değil, eşinin sandığı gibi biri bile değil dedi. İnanamadım, içim içimi yedi, kardeş dediğim çocuğa konduramadım. Beni 2 yıl boyunca salak yerine koymalarına mı kızsam yoksa ortada bir aldatma olayı olmasına mı üzülsem bilemedim.
En sonunda arkadaşımın karşına geçip böyle böyle şeyler duydum ben,yalan olduğunu söyle dedim. İnkar etmedi. İçimde farklı dünyalar var, bu eşime olan sevgimi değiştirmez dedi. Hiçbir şey demedim. İkisi ile de iletişimimi kestim.
Olan bu ama ben vicdanımı susturamıyorum. Eşi soğuk ve biraz sert bir kız pek samimi değiliz ama ben yine de bir hemcinsime böyle davranılmasını kabul edemiyorum. Bugün kızın hamile olduğunu da öğrendim, kız sosyal medyadan paylaşmış. Hiçbir şeyden haberi yok. Kocası sandığı adamı yıllardır tanımıyor. Ne yapsam bilemiyorum. Bir şeyler söylemek haddime mi, sussup öylece izlesem mi ne yapsam bilemiyorum. İçim yanıyor.
