İş yüzünden ağır depresyon ve kaygı bozukluğu yardım lütfen !!

Merhabalar. Sizlerden yardım rica ediyorum. Çok ağır bir depresyon geçiriyorum. 4 yıldır bir bankada çalışıyorum. Ama özellikle son 1 yıldır çok kötü bir haldeyim.işe başladığımdan beri aslında sıkıntılar vardı ama idare etmeye çalışıyordum. Çalıştığım şubede mudur değişikliği oldu. Aynı zaman diliminde yönetmen istifa etti gisedeki diğer calisan da gitti derken tek kaldım bir süre. Herseye tek başıma koşup edip 2 3 kişilik calismak durumunda kaldım. Neyse bir şekilde baş ettim. Sonra birileri alındı geldi .ama herkes benim tepeme binmisti bir kere. Varsa yoksa bendim sanki sadece ben calisiyormusum gibi herkes benim tepemdeydi. Diğerleri de keyfine bakıyordu. Ben resmen kullanılıyordum. Bu durum zoruma gidiyordu bir kaç defa müdürle konuştum bu konu ile alakalı. Diğer çalışanlarla da sürtüşmeye başladık ister istemez hersey bana yıkıldığı için. Onlar da iş yapmak işlerine gelmediği için eften püften sebeplerle beni şikayet ediyorlardı müdüre derken en son mudur yazili uyari verdi. O andan sonra içimde bisiler koptu sanki .Ben aylarca tek çalışmışım tüm işleri idare etmişim canla başla kendimden ödün vermek zorunda birakilmisim. Normalde odullendirilecegim yere bana yazili uyari verdi .mudur de kotu biri cikti zaten. Bana mobing yapiyordu .Bu aşırı derecede zoruma gitti. Boğazım düğüm düğüm oldu resmen 1 yıldır çözülmedi. Şube eve yakın diye direttim devam etmek için ama bu haksızlığı kaldıramadım. Başka sube Talep etmek durumunda kaldım. O 1 yılın tukenmisliginin üstüne. Başka şubeye geçtim. Oradaki kızda işten ayrıldı. Orada da tek kaldım. Ve ik yeni personel almayacağını söyledi geçtiğim sube çok yogun bir sube tek kisininncalisabilecegi gibi bir sube değil ne ogle yemeğe çıkabiliyorum ne tuvalete gidebiliyorum ne başka bisi nefes almadan at koşturur gibi tüm gün yine 2 3 kişilik çalışmaya çalışıyorum. Dayanamadım istifa verdim. Ama içime öküz oturdu sanki ağlama nöbetleri krizleri nefes darlığı bir yandan sanki bir daha iş bulamam gibi bir kaygi bozuklugu çok zor durumdayım. Önceki sube müdürüm resmen bende tramva yarattı. Resmen beni yerimden isimden etti. O bana bu sekikde davranmasaydi ben sube değişikliği talep etmek durumunda kalmayacaktım ben kendi işimi severek yapıyordum isim yerimle alakalı birnsorunum yoktu .sırf insanlar yüzünden böyle olması beni çok yaraladı. 4 yıllık emeklerim boşa gitti . Ben bu tramvayı nasıl atlatabilirim

Çok aşırı zoruma gitti. Evime yakin bir şubede çalışıyordum güzel güzel işime gidip geliyordum .şubede en eski calisan ben olduğum için hersey benim uzerime yıkılmıştı sanki o yer benim uzerime zimmetlenmis gibiydi. Operasyon yönetmeni alındı giseci alındı ama kimse onlardan bisi beklemiyordu. Varsa yoksa ben yani herkes her işi bana getiriyordu. Onların islerini de bana getiriyorlar. Onlar sanki etkisiz eleman gibiydi. Mudur sanki ben yonetmenmisim gibi yönetmen işlerini de bana getiriyordu yapmam için. Ben neden herseyi ben yapıyorum diye itiraz etmeye başlayınca ufak ufak. İşine gelmedi tabi olmayan sebepler le bana yazili uyari verdi. Yazili uyarıya konu ettiği şeyler eften püften saçma sapan ve benimle direkt bağlantısı olmayan iş ve işlemlerde olan yanlislari da ben sebep olmuşum gibi gosterdi. O minvalde bir yazili uyari. Çok kötü biri kendisi zaten . Benimde bu çok zoruma gitti evime yakın 3.5 yıl emek verdigim şubemden ayrılıp başka bir yer istemek durumunda kaldım. Zamanla daha kötü şeyler yapar belki diye. Ama bu geldiğim sube de de yine tek kalma durumu geldi başıma 3 ayda birde bu yeni şube aşırı yoğun öyle 1 kişinin calisabilecegi bir yer değil. Başka biri de calismaaz yani. Ama ik birini almamak da ısrarcı oldu. Bende daha fazla kendini harap edemeyeceğim için ayrılma kararı aldım. Ama oluşan bu tramvayı atlatamiyorum. Birileri yüzünden evime yakın güzelim isimden oldum . Hem haksizliga uğradım hem mobing gördüm hem isimden oldum. Bunu hazmedemiyorum hergun ağlama krizleri icindeyim umutsuz mutsuz dokunsan ağlayacak bir moddayim. Yeni bir iş bulma kaygısı da eklendi buna derken çok perişan bir haldeyim bana yapılanları hazmedemiyorum. Bu duygulardan nasıl kurtulabilirim ağır bir depresyon içindeyim