- Konu Sahibi MermaidNes
- #41
İlk kızım 3,5 aylıktı işe döndüğümde. Annemle aynı semtte ama araba ile 2-3 dklık mesafede oturuyordum.Sabah uyandırmadan giydirip araba ile götürür bırakırdım.. Çalışma saatlerim 8,30-19,00 ve 7,30 da evden çıkar 20 de evde olurdum...Biraz büyüyüp anlamaya başlayınca sabah uyanık olduğunda beni yolcu ederlerdi.. Bazı günler saçlarıma yapışır bırakmaz o ağlar ben de yolda ağlardım...Benden sonra ağlaması kesilir gününü anneannesi ile gayet güzel geçirirdi. Akşam yine naz niyaz.. Annem de Allah razı olsun hep onunla ilgilenir aktivite falan ne varsa verimli zamanlar geçirirdi.Kızlar merhaba;
İşe döneceğim bebeğim 19 ayını bitirmek üzere annem bakacak bebeğime. ilişkileri çok iyi ama mesaim sabah 8 akşam 6
7de evden kesin çıkmış olmam gerek ve dönüşümde 6.40 gibi olacak. Bu kadar zaman bebeğimden ayrı kalmak beni üzecek ama onun hisleri beni daha çok düşündürüyor. Deneyimi olan annelerin yaşadıklarını duymaya ihtiyacım var.
Ve sabah uyanık olmazsa uyandırıp emzirip vedalaşmak istiyorum ama daha çok huysuzluk ağlama yaşar mıyım nasıl davranmalıyım
2 yaşındayken annemlerle aynı sokaktan ev almak nasip oldu.. Kışın sabah uyur oluyorsa annem geldi bana uyanınca alıp evine götürdü falan filan... Şimdi 11 yaşın içinde kızım.. Ve şükürler olsun çalışan anne olmanın ve ilk çocuk olmasının sadece bana travmaları olmuş olabilir. Çocuğum gayet sağlıklı başarılı olgun bir çocuk.. Yapısal tabiki..
Şimdi 14 aylık bir kızım daha var ve aynı şekilde ona da annem 3,5 aylıktan beri bakıyor.. Ablasının da çok faydası var .Ve ikinci çocuğum olduğundan mı bilemiyorum ne hamilelik streslerim ne lohusalığım ne de çocuktan ayrılığım problem olmadı... Evet birlikte çok vakit geçiremiyoruz ama kısıtlı zamanı kaliteli geçirmeye çalışıyoruz diyelim..
Uzun yazdım kusura bakmayın ama yaşamayan anlayamaz sizi çok iyi anlıyorum.. Bebeğinizi özellikle uyandırmayın bence ama uyanık olduğunda ufak ufak anlatın bilsin nereye gittiğinizi kaçmayın vedalaşıp çıkın...