Yapma...
Çok gençsin.
Annesin.
O çocuk büyüyecek.
Aklı erecek, ve gördüğü şiddetten ve sarsıntılı çocukluk anısından öte bir şey olmayacak.
Git.
Ailen almıyorsa sığınma evine git, ama orada kalma.
Ölmeyi mi bekliyorsun?
Kolunu, bacağını tamamen kaybetmeyi mi?
Okumuyor muyuz onlarca cinayet haberlerini haberlerden?
Görmüyor muyuz, yorulmadık mı şiddetten?
Yorulmadık mı üçüncü sınıf görülmekten?
Yapma.
Konularını içim acıyarak okuyorum.
Geçen bir tanesini okurken gözlerim dolu, kalbime taş oturdu.
Yapma, rica ediyorum.
Sen evlat yetiştiren anne, bu denli vazgeçme kendinden.
İmkanları kullan, şikayetlerde bulunup çekmekle olmaz o iş.
İşe gireceksin, yine dayak, yine şiddet.
Bitmiyor yahu, adam sıkıldıkça spor yapar gibi şiddete baş vuruyor...