kızlar ya 6 aydır çalısıorum önlisans mezunuyum aynı zamanda lisansa tamamlıyorum dışardan tabi zar zor iş buldum mezun olduktan sonra malum hayat şartları ortadaama 6 ay oldu hala işimi sevemedim hep kendimi avuttum severim zamanla diye ama olmuyo en küçük bişeyde bırakıp gidesim geliyo orayı bazen hiç gidesim bile gelmiyo resmen çalışmak için çalışıyorum işten ayrılmayı dile getirdiğimde ailem dahil başta herkes tepki gösteriyo artık napcağımı şaşırdım çok mutsuzumm
Canım insanın hayatının yarısı işte geçiyor. doğal olarak mutlu olduğun bir işte çalışman hayatını olumlu yönde etkiler.
Her gün zorla işe gitmek çok zor. bence yeni iş ilanlarına başvur çalışırken. belkii cevap gelirr ve görüşmeye gidersin. hoşuna giderse bu işi bırakırsın. ama hiç katlanamıycam diyorsan kendi sağlığından mutluluğundan önemli değil ayrıl. sonra Allah korusun depresyona girersin. ama tabii maddi imkanın çok kötü değilse diyorum.
maddi durumumdan yana pek sorun yok aslında ama bida iş bulamamkta beni korkutuo aslında çalıştığım yer kurum olarak çok iyi bi yer ama ben mutsuzum işte dediğin gibi ilanlara bakıyorum ama cvp yok yanii çok kararsızım bi mucize bekliyorumm
elbet birgün cevap gelicek canım. sen başvurmaya devam ett.
Canım bende ön lisans mezunuyum ve lisansa tamamlıyorum. Sen iş bulmuşsun ben 6aydır işsizim iş arıyorum daha bulamadım üstelik ön lisans bölümümü dereceyle bitirdim. Oyy oyy ben nerelere gideyim kendimi hangi dağa vurayım
Merhabaherkesin bi derdi var işte merak etme bende 2 seneye yakın iş bulamadım işim olduğu için gene şükür ediyorum önceki yaşadıklarımı düşünerek çalışmaya devam ediyorum ama insanın nefret ederek çalışması kadar kötü bişey yok bende işim yokken nolursa olsun çalışırım yok öle böle dıodum ama sevmeyerekde çaısılmıyo ne bilim yaa öffff çatlıcam :):)
Merhaba
hangi sektorde calisiyorsun?
santral ön büro cnm
peki sunu yada bunu yapsam kendimi daha iyi hissederim dedigin bir sey var mi?
öncelikle telefondan nefret ettim kesinlikle ondan uzak olmak istiyorum :) benim istediğim hep bilgisayar başı bi iş olmuştur daha sakin kendi halinde çalışmaktan hiç şikayet etmem çok severim aslında ama yaptığım işi hiç sevemedim insanlarla uğraşmak çok zor
canım 23 yaşındayım ön büro santraldeyimm ama çok yoğun telefonum hiç susmaz günde 150 kere çalar abartmıyorum bazen kafam patlıyo iş yerinde hiç arkadaşım yok malesef herkes benden yaşça büyük
kızlar ya 6 aydır çalısıorum önlisans mezunuyum aynı zamanda lisansa tamamlıyorum dışardan tabi zar zor iş buldum mezun olduktan sonra malum hayat şartları ortadaama 6 ay oldu hala işimi sevemedim hep kendimi avuttum severim zamanla diye ama olmuyo en küçük bişeyde bırakıp gidesim geliyo orayı bazen hiç gidesim bile gelmiyo resmen çalışmak için çalışıyorum işten ayrılmayı dile getirdiğimde ailem dahil başta herkes tepki gösteriyo artık napcağımı şaşırdım çok mutsuzumm
öncelikle telefondan nefret ettim kesinlikle ondan uzak olmak istiyorum :) benim istediğim hep bilgisayar başı bi iş olmuştur daha sakin kendi halinde çalışmaktan hiç şikayet etmem çok severim aslında ama yaptığım işi hiç sevemedim insanlarla uğraşmak çok zor
Canım seni çok iyi anlıyorum bende bir ara 3 sene kadar santralde çalıştım inanılmaz stresli bir iş bütün gün telefon susmuyordu resmen piskolojim bozulmuştu orda. Tam ordan kurtuldum dedim bu sefer başka yere girdim burda işim telefonla değil ama burdada başka sıkıntılar var. Canım düzgün bir iş yeri yok ben bunu anladım heryerde bi olumsuzluk oluyor malesef.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?