- Konu Sahibi fairytale4
-
- #21
Evlendiğin zaman erkek arkadaşınla yaşayacaksın ailesiyle değil, aile bir yere kadar ama küfürbaz anlayışsız biriyle bir ömür geçer mi ? Bence ayrıl ve x'e olan duygularını da acele etmeden tartmaya bak. Hatta imkanın varsa da üniversiteye git derim
Öncelikle erkek arkadaşından ayrılmalısın.
O kadar yıl emek var diye veya aileler çoktan kaynaştı diye mutsuz olduğun biriyle devam edemezsin ikinize de haksızlık olur.
Çünkü senin ona sevgin, onun sana saygısı bitmiş.
Yeni kişiye gelirsek, henüz çok tanımadığın biri ve bu yüzden sana dört dörtlük biri gibi görünebilir.
Bizde sevdiğimiz veya hoşlandığımız kişinin özelliklerini abartma gibi bi durum var çünkü.
Ve şunu söylemeden geçemiycem; eğer bir erkek sevgilinin olduğunu bildiği halde sana yakın davranıyorsa o erkekten şüphe ederim.
'Arkadaşça' konuştuğunu düşünemicem çünkü sen kendin belirtmişsin "Onun da bana karşı bişey hissettiğini hissediyorum çünkü hareketlerinden ve konuşmalarından belli ediyor fazlasıyla " diye.
Pek olumlu bulamadım
Benim de anlamadığım bi konu bu. Sevmiyosanız 3 yıl nasıl sürebiliyo ki? :/
Allah komşunuzun yardımcısı olsun, çok doğru söylüyorsunuz henüz nişan yok söz yok.. Yarın öbür gün iş daha ciddiye binince ayrılması daha zor olacak...
Amin canım. O da küçük evlendi 20li yaşların başında. Şimdi 27-28 yaşlarında. Üniyi bırak lise bile okumamış galiba, annesi tarlada çalışıyor, bundan sonra o da çalışacak. Ve en kötüsü ayrılma nedeni ne biliyor musun? Kocasının rus bir kadınla 1 yıldır ilişkisi varmış, onu getirmiş gelin diye, kızı boşamış. Allahım berbat bişey. Anlatma gereği duydum da... İbret-i alem olsun, erkeklere güvenilmez. Üstelik onun eşi sağlam pabuç değildi ailesinde vardı benzer bir olay (rus, aldatma). Aile düzgün değildi. Kızın ailesi istemeyerek vermiş kızı, kız çok aşıkmış. Nerden bilsin başına gelecekleri..... :18:
Yazık yaa gerçekten çok üzüldüm şuanAllah yardımcısı olsun kendimi onun yerine koydum da bian anında gözlerim doldu Kocası olacak adama da yazıklar olsun! Sen hem kadınla 1 senedir ilişki yaşa hem de çocuklarının annesini sokağa at öteki kadını getir gelin diye. Yazıklar olsun vallahi hiç insanlık kalmamış böylelerinde
Çok teşekkür ederim yazımı sonuna kadar okuyup bana yorum yazdığınız için... Ayrılmak korkutmuyor beni ama onca emeğime üzülüyorum... Hani bu kadar aileler bile tanışmışken bitirmek zor olmaz mı?erkek arkadaşımın çok iyi bi ailesi var, çok korkuyorum ya ilerde bundan sonra hayatıma girecek kişinin ailesi bu kadar iyi yürekli olmazsa? Ya ailelerimiz bu kadar iyi anlaşamazsa? hep bunu düşünüyorum
Ben 4 yıllık ilişkimi bitirdiysem sen de bitir. Mantığınla hareket et. Bi erkeğin seni düşünmesi gerçekten çok önemli. Evlenince göreceksin düşünceli erkeğin ne kadar önemli olduğunu...
Erkek arkadaşını başka erkeklerle kıyaslamaya başladıysan sevgin zaten çoktan bitmiştir.
Hoşlandığın kişiyle ileride beraber olma şansın olmasa bile bence şuan beraber olduğun erkek arkadaşından ayrılmalısın.
Çünkü ileride bu saydığın huyları seni daha fazla rahatsız etmeye başlayacak malesef.
kesinlikle şimdiki erkek arkadaşından ayrılmalısın çünkü ona karşı duygun bitmiş sadece alışkanlık seninki ya da aileler falan duydu die geri adım atamıosun ama ilerde çok pişman olursun yeni çocukla bi ilişkiye başlarsın ya da başlamazsın bilemem ama şu anki sevgilinden ayrılmalısın onunla mutlu olamazsın çünkü bu şekilde
bir yol ayrımı bu. şu an sizi iyi ya da kötü bir insan yapacak tek şey nedir biliyor musunuz? 3 yıllık ilişkinizi bitirmeniz. onun hayatından çıkmanız ve dürüst olmanız. sebebini söyleyemem diyorsanız bunu anlarım ama ondan ayrılmadan bu hislerinizi yaşamanız çok doğru değil. bu noktada doğru ve cesur hareket ederseniz yarın bir gün dimdik duracak gücü bulursunuz.
yaşınız çok genç daha, muhtemelen o ilişkiniz evliliğe gitmeyecektir. 21 yaş çok ufak, karakterler çok değişiyor belli bir yaşa kadar. size bugün uygun olan yarın olmayacaktır. aileler tanışıyorsa tanışıyor. bunlar önemli değil. dürüst olun ve bitirin ilişkiyi.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için... En çok kafamın takıldığı nokta ailelerin tanışmasıydı... Ama sizin de dediğiniz gibi ben mutlu olmadıktan sonra bunlar önemli değil... Ben zaten çok yorulmuştum bu ilişkide.. Kendinizi benim yerime koyun karşınızda sürekli küfür eden, ters konuşan, size kibar davranmayan, sanki sevgilisi değil de asker arkadaşıymış gibi davranan bi erkek arkadaşınız var... Onun o güzel ve tatlı ailesinden benim erkek arkadaşım nasıl olmuş hiç anlamıyorum. Ailede hiç kimseye çekmemiş huyları... Annesiyle babası da çok kızıyor onun bu bozuk ağzına... Ama yapacak bişey yok insan 7sinde neyse 70inde de o dur. Yüreğimdeki sesi dinleyeceğim bu defa... Sonu ne olur hiç bilmiyorum ama şimdikinden daha mutsuz olmayacağım kesin. Ondan ayrılacağım.. Elimde hiçbişeyim yoksa ailem var gençliğim var. Hoşlandığım kişiyle olur veya olmaz buna çok takılmıyorum... Sadece herşeyi akışına bırakıp biraz kafamı dinlemek istiyorum... Ondan sonrası nasip kısmet..
elbette ne olacak, nereye gider bilemezsiniz ama en kötüsü bile bitmiş, üzerinde ölü toprağı olan bir ilişkiye katlanmaktan kötü olamaz. özgür olursunuz, istediğiniz dilediğiniz şeyleri utanmadan sıkılmadan hissedersiniz. 21 yaş hiçbir şey değil. olgunlaştıkça hayattan beklentileriniz, erkeklerden beklentileriniz, her şeyiniz değişebilir. bu yaşlar hayatın şekillendiği yaşlar. olur da başka bir yerde, başka bir şehirde bile olmak isteseniz şu an bu ilişki sizin için bir sınırdır. tabii ki aman kimseyle olunmasın manasında demiyorum ama kendinizi özgür bırakmanız için motive edici bir şeyler söylemek istedim. aileleri tekrar diyorum kafanıza takmayın, kadına kadınlığını unutturan erkeklerle mutluluk çok zordur. her kadın hak ettiği hassasiyeti görmeli. mutlu olun tek önemli olan o. kafanızı dinleyin, içinizi dinleyin. kendinizi önemseyin. korkmayın.
Merhaba... Ben lafı fazla uzatmadan hemen konuya girmek istiyorum...
Ben 21 yaşındayım ve 3 senedir bi ilişkim var, bütün ailem onu tanıyor, bende onun bütün ailesini tanıyorum. Annelerimiz de tanışıyor ve çok iyi anlaşıyorlar...
Aramızda herhangi bi söz, nişan vs yok... Evlilik için bikaç sene daha bekliyoruz.
Biz 4 kardeşiz, bi abim var ve 2 kız kardeşim var.. Abimle aramız çok iyi, bundan tam 3 ay önce abimin arkadaş ortamındayken birisiyle tanıştım... Fakat tanıştığım bu kişi abimin arkadaşının arkadaşı yani abimde o vesileyle tanıştı...
Onu ilk gün gördüğümde içimde daha önce hissetmediğim bi duygu oldu... Yüreğim kıpır kıpır oldu derler ya aynen öyle... Bi yandan kendime kızıyordum hayatımda biri varken başka birine karşı bu duyguları hissettiğim için, bi yandan da kalbime söz geçiremiyodum...
Belki bigün geçer bu duygularım dedim... Ama geçmedi... Abimlerle ne zaman dışarı çıksak inşallah o da gelir diye dua ettim her seferinde... Kalbime söz geçiremedim...
Bundan tam 2 gün önce abimin bi arkadaşının doğum günüydü... hep birlikte toplandık O da geldi... Onun orda olduğunu görünce kalbim yerinden çıkacak gibi hissettim...
Benim erkek arkadaşım olduğunu biliyor, laf arasında bi kere konuştuğumuzda söylemiştim... Dün gece herkes içerdeyken ben balkona çıktım, benim arkamdan o geldi ama benim balkonda olduğumu bilmiyordu...
Sonra aa sen de mi burdaydın dedi ve başladık konuşmaya... Laf arasında erkek arkadaşın naapıyor iyi mi dedi, iyi dedim... Öyle içten bi iç çekti ki... Hakkınızda herşeyin hayırlısı olsun dedi...
Benim erkek arkadaşım çok kıskanç... Aramızda sürekli kavga var... Onun yüzünden üniversite okuyamadım... Yeni bi yere girdim işe başladım tebrik bile etmedi... Hayatım boyunca bana hiçbir zaman destek olmadı...
Ama bu yeni tanıştığım kişi ismine "x" diyelim; benim erkek arkadaşımın tam aksine biri...
Dün balkonda sohbet ederken "bu arada sen okuyo muydun?" Diye sordu, hayır çalışıyorum dedim...
Aslında keske okusaydın üniversite insana çok şey katıyor dedi...
O an onu kendi erkek arkadaşımla kıyasladım... O bana hiçbişeye müsaade etmezken bunca sene birlikteliğimizde benim iyiliğimi hiç istemedi ama henüz 3 aydır tanıdığım biri benim iyiliğimi düşündü... İşte o an dedim "doğru insan belki de o dur"...
Sırf bu da değil, hareketleriyle konuşmasıyla oturup kalkmasıyla herşeyiyle o kadar efendi ki...
Erkek arkadaşımın ağzı çok argodur mesela..
Dün balkondayken üşüyor musun diye sordu, hayır dedim... 3 yıllık erkek arkadaşım belki inanmayacaksınız ama bana bunca zaman bikere üşüyor musun diye sormadı... Erkek arkadaşım duygularını çok içinde yaşar dışarıya hic belli edemez... Bana karşı hep küfürlü ve argo bi ağzı var...
İnanılmaz kafam karışık... Daha önce hiç böyle bi duygu yaşamamıştım... X'le ilk tanıştığımız gün daha merhaba bile demeden ilk gördüğüm an içimde bişeyler hareketlenmişti...
Belki "dış görünüşünü beğenmişsindir, o yüzden içinde bi heyecan olmuştur" diye düşünenler olabilir aranızda, ama yemin ediyorum ki yakışıklı biri değil... Her normal erkek gibi sıradan bi dış görünüşü var... Dışarıdan bakıldığında dönüp bi daha bakılacak bi havası yok... mesela şuan ki erkek arkadaşım bile tip olarak ondan kat ve kat yakışıklı ama gönül işte bu dış görünüşün hiçbi önemi yok ben onun içindeki güzelliği gördüm...
Yüreğimde hep bi ses var; "doğru insan o" diye... Ama bi türlü harekete geçemiyorum... Onun da bana karşı bişey hissettiğini hissediyorum çünkü hareketlerinden ve konuşmalarından belli ediyor fazlasıyla...
O kadar çaresizim ki... Bi yanda 3 senelik bi ilişkim, bi yanda henüz 3 aydır tanıdığım biri...
Erkek arkadaşımın ailesinin o kadar içine girdim ki, o da aynı şekilde benim ailemin çok içine girdi... Yani bunlar korkutuyor beni... Bunca emeğime kıyamıyorum... Yaşanan bunca şeye kıyamıyorum... Ama sırf yaşananlar hatrına da ilişkimi devam ettirip mutsuzluğu göze almak istemiyorum....
O kadar kötü hissediyorum ki kendimi, ne olur beni yargılamak yerine bana bi yön gösterin... Bunca senelik emeğim uğruna mutsuz olduğum bi ilişkiyi mi devam ettirmeliyim yoksa yüreğimden geçen o kişiyle mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?