- 22 Mayıs 2013
- 2.025
- 5.972
- 358
Hanımlar merhaba, mümkün mertebe buraya konu açmamaya çalışıyorum ama bu defa çok sinirliyim. Hemen konuya geçeyim.
İstanbulda yaşıyorum. Hiç köyde yaşamadım, göçmeniz. Eşim de karadenizin bir ilinde doğmuş. Ama neredeyse hep yatılı okullarda büyümüş ve en son olarak istanbulda üniversite vs derken biz tanıştık. Yani köyde doğmuş ama herhangi bir köy zihniyeti yok.
Gelelim konuya eşimin ailesi karadenizde yaşıyor ve oldukça fazla fındık tarlaları( yani onlara göre eşimin ve benim) var. Şuanda malumunuz fındık mevsimi ve fındık topluyorlar. Biz her sene bu zamanlar 1 hafta gibi gider fındığı toplamakta yardım eder ve döneriz. ( bu arada ben hiç toplamadım 2 sene önce hamilelik, geçen sene bebeğimize baktım gitmedim, bu sene de evde olacağım cocuğa bakıcam ve gitmeyeceğim. Evde onlara yemek hazırlayarak yardımcı oluyorum) Tabi onlar toplamaya şimdiden başlıyorlar ama biz bayramda gideceğiz.
Gelelim konuya, kv son 1 aydır belkide her konuşmamızda “bahçedeyiz, tarladayız sen olsan hemen biter, benim gelinim yapar, bu fındıklar sizin, çok yoruluyorz ama napacan kızım” gibi cümleler kuruyor ve benim üzerimde baskı oluşturmaya çalışıyor.
Ben artık bu durumdan acaip sıkıldım. Biliyorum öyle bir beklentisi yok, yapamayacağımı da çok iyi biliyor. Zaten her sene kızım sen bize yemek yapsan yeter diyor lafta. Ama ısrarla da söylüyor.
Bir diğer konu da çocuğu çok özlüyoruz seneye sizi fındıkta 1 ay yanıma alacam göndermicem fln diyor. ( eşim işe dönecek, ben ve oğlum sadece).
Bu mümkün değil çnk ben köyde hiç yaşamadım ve acaip sıkılıyorum. Köy olmasa dahi ben asla bana ait olmayan bir yerde hele de eşimsiz uzun süreli yaşayamam.
Kayınvalidenin derdi biliyorum ki; herkesin gelini fındık zamanı gelip1 ay en az kalıyor gelinlik yapıyor ve o istiyor ki ben de gidip kalayım.
Geçmişte de ev alın diye tutturuyordu. Sadece bana konuşuyor eşime hiç birşey söyleyemiyorlardı. En sonunda aldık. Şimdi de bu çıktı. Yani hep benden bir beklenti halindeler ve ben acaip sıkıldım bu durumdan.
Gelelim konuyu açma sebebime ben bu durumu ve rahatsızlığımı eşime söylemek istiyorum. Ama onu kırmadan ve en düzgün şekilde yapmak istiyorum bunu. Çünkü eşim benim aileme karşı çok naziktir ve aile konusunda onu üzmek istemiyorum. Bu zamana kadar sabretme sebebimde bu aslında. Ama en sonunda patlayıp herkesi daha çok üzmek istemediğim için şimdi belirtmek istiyorum. Nasıl söylemeliyim sizce?
İstanbulda yaşıyorum. Hiç köyde yaşamadım, göçmeniz. Eşim de karadenizin bir ilinde doğmuş. Ama neredeyse hep yatılı okullarda büyümüş ve en son olarak istanbulda üniversite vs derken biz tanıştık. Yani köyde doğmuş ama herhangi bir köy zihniyeti yok.
Gelelim konuya eşimin ailesi karadenizde yaşıyor ve oldukça fazla fındık tarlaları( yani onlara göre eşimin ve benim) var. Şuanda malumunuz fındık mevsimi ve fındık topluyorlar. Biz her sene bu zamanlar 1 hafta gibi gider fındığı toplamakta yardım eder ve döneriz. ( bu arada ben hiç toplamadım 2 sene önce hamilelik, geçen sene bebeğimize baktım gitmedim, bu sene de evde olacağım cocuğa bakıcam ve gitmeyeceğim. Evde onlara yemek hazırlayarak yardımcı oluyorum) Tabi onlar toplamaya şimdiden başlıyorlar ama biz bayramda gideceğiz.
Gelelim konuya, kv son 1 aydır belkide her konuşmamızda “bahçedeyiz, tarladayız sen olsan hemen biter, benim gelinim yapar, bu fındıklar sizin, çok yoruluyorz ama napacan kızım” gibi cümleler kuruyor ve benim üzerimde baskı oluşturmaya çalışıyor.
Ben artık bu durumdan acaip sıkıldım. Biliyorum öyle bir beklentisi yok, yapamayacağımı da çok iyi biliyor. Zaten her sene kızım sen bize yemek yapsan yeter diyor lafta. Ama ısrarla da söylüyor.
Bir diğer konu da çocuğu çok özlüyoruz seneye sizi fındıkta 1 ay yanıma alacam göndermicem fln diyor. ( eşim işe dönecek, ben ve oğlum sadece).
Bu mümkün değil çnk ben köyde hiç yaşamadım ve acaip sıkılıyorum. Köy olmasa dahi ben asla bana ait olmayan bir yerde hele de eşimsiz uzun süreli yaşayamam.
Kayınvalidenin derdi biliyorum ki; herkesin gelini fındık zamanı gelip1 ay en az kalıyor gelinlik yapıyor ve o istiyor ki ben de gidip kalayım.
Geçmişte de ev alın diye tutturuyordu. Sadece bana konuşuyor eşime hiç birşey söyleyemiyorlardı. En sonunda aldık. Şimdi de bu çıktı. Yani hep benden bir beklenti halindeler ve ben acaip sıkıldım bu durumdan.
Gelelim konuyu açma sebebime ben bu durumu ve rahatsızlığımı eşime söylemek istiyorum. Ama onu kırmadan ve en düzgün şekilde yapmak istiyorum bunu. Çünkü eşim benim aileme karşı çok naziktir ve aile konusunda onu üzmek istemiyorum. Bu zamana kadar sabretme sebebimde bu aslında. Ama en sonunda patlayıp herkesi daha çok üzmek istemediğim için şimdi belirtmek istiyorum. Nasıl söylemeliyim sizce?