işsiz eş ve çocuk

4 sene yalnız yaşadım maddi olarak yine aileme de yardım ederdim ama istediğimi yer içer giyerdim. şimdi sırtımda 2 kişinin daha yükü. eve gider dizimi izler yemek yerdim, şimdi eve gidip hengamenin ortasına düşüyorum.. ben böyle hayal etmemiştim evliliğimi çocuğumu. avuçlarımdan kayıp gitti sanki hayatım..
Pardon da siz evliliği ne sanıyordunuz? Sırtımda 2 kişinin yükü demenize çok üzüldüm..sonuçta hayat müşterek.çalışmayan insan siz de olabilirdiniz ..eşinizin tembel olup çalışmaması ile iş bulamayıp çalışmaması farklı.evliliği nasıl hayal etmiştiniz ?siz sadece rahatınız bozuldu diye üzülüyorsunuz .
 
bu bir iç döküş.. bir ağıt.. bir haykırış..
ofiste ya hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlayacağım ya da buraya yazıp bir nebze rahatlayacağım.

eşim 27 aydır işsiz. ilk zamanlar iş aradı bulamadı. sonra araya pandemi girdi zaten herkes işçi çıkarıyor iş bulması imkansız hale geldi.
mühendis ayda 5 bine yakın geliri vardı. merhametli sevecen yıllardır beklediğim insana kavuşmuştum. bende çalışıyorum türkiye şartlarına göre güzel bize yeten geçimimiz vardı. 6 ay bile sürmedi bu sefamız işten çıkarıldı. iş yeriyle davalık oldu. beklediğimiz mahkeme sürecimiz var.
27 aydır her gün bugün güzel haberler alacak mıyız diye beklediğimiz yıprandığımız tükendiğimiz birbirimizi tükettiğimiz 27 ay...

neyse evde çocuğu büyütür o arada da mahkemesi sonuçlanır işe başlar öyle böyle idare ederiz dedik. 3 yaşında bana çok çok çok düşkün yavrum.. sabah yine ben işe giderken ağlamaya başladı, kucağımdan inmedi. çocuk çok ağlayınca eşim bağırmaya başladı, ben ağlamaya.. 10 dakika geç kalsak arayıp bulamasa burnumuzdan getiren müdür.. üstümü başımı parçalamak isteyip yeteeeerrr diye bağırmak isteyen ben..

tükendim çok tükendim. maddi zorluklar, çocuğumun evde her dakika bana yapışması.. biraz nefes almak istesem çizgi film açsam gel anne sende yanımda otur diyen tuvalette bile rahat vermeyen çocuğum. seviyorum çok seviyorum ama ben ben değilim artık. kendime ait bir hayatım yok. ya işteyim, ya evde yemek yapıyorum ya çocukla oyun oynuyorum..

ben yoruldum çok yoruldum ne olur geçecek deyin ne olur biz de zorluklar yaşadık ama sonu güzel oldu deyin.. ben çok yıprandım ben bittim.

4 sene yalnız yaşadım maddi olarak yine aileme de yardım ederdim ama istediğimi yer içer giyerdim. şimdi sırtımda 2 kişinin daha yükü. eve gider dizimi izler yemek yerdim, şimdi eve gidip hengamenin ortasına düşüyorum.. ben böyle hayal etmemiştim evliliğimi çocuğumu. avuçlarımdan kayıp gitti sanki hayatım..

geçecek deyin lütfen.. bizde bunları bunları atlattık deyin.. çok ihtiyacım var.
Eşiniz mühendıs tamam ama baska ıslere de gırebılır.Yeter kımcalısmak ıstesın
 
Benim eşim de işsiz kaldı ben çalıştım.
O sırada yemek temizlik, her türlü iş ondaydı.
Akşam eve gidince bulaşık bile toplattırmazdı bana.
O 2.5 ayın sonunda bir yere girdi olmadı.
Kendisi iyi bir üniversiteden mezun ama şuan kendi işiyle alakalı bir iş yapmıyor.
Hala hayali kendi işini yapması ama ülke şartları onu başka sektöre yönlendirdi.
Evli olmasa beklerdi istediği işi ama artık ben varım, kira var, sorumluluk var var da var.
Eğer bu 27 ay da işe girmeyip evde çocuk bakacağım diyorsa senin her türlü yükünü omuzlarından almalıydı.
 
Offf ne saçmalıyorsunuz...
Ne intiharı ne yakışması evet zor oldu ama buldular.
Üst düzey kurum ne ya ilk kez bu tabiri duyuyorum.
Şef olsun napalım şef oldular diye hep bu devran sürecek mi???
Hayatta herşey bizler, pazara çıkıp tezgah açsınlar bu da mı zor.
Ama maalesef yapmak istemezler, utanırlar.
Arabaları varsa satacaklari ürünleri alıp bagajını tezgah yapıp satış yapsınlar.

Herkesin yorumu kendine, size uymayan bı yorum diye yoruma midenizi bulandırıp kusmayın lütfen.
Size göre mi şekil alıp yorum yazicaz.

Herkes kendi düşüncesini yazıyor.
Zabıtayı atlatıp pazarda tezgah açması, simit satması kolaydı, haklısınız. Bunu işsiz kalan bir adam yapmış aslında ama zabıta 1m2 yer vermediği gibi bir de ceza kesmiş. Twitterda belediye başkanına yazıyordu. Merak etmeyin, kimse bir şey satmaktan gocunmaz ama onu bile çok görüyorlar.
 
herkese günaydın
akşam eve gidince giremedim siteye şimdi fırsat bulabildim
aklımda kaldığı kadar yanıt vereyim eşimin çalışmasını ikimizde çok istemedik çünkü aldığı en fazla asgari ücret olacaktı. bakıcı, yol masrafı derken elimizde bir şey kalmayacaktı ve çocuğumun düzenini bozmaya değmeyeceğini düşündük.

ikinci olarak eşim ilk zamanlar elini pek işlere atmıyordu hatta burada da konularım vardı iş yapmadığına dair. ama sonra ne kadar bunaldığımı anlayınca yapmaya başladı. bulaşık makinesi boşaltma doldurma, evi süpürme hep ondadır. yap dediğim zaman çamaşırda asıyor. evet eskiden bu işler de bendeyken aşırı yoruluyordum ama şu an bu işler üzerimden kalktı biraz. dün tavuk haşlayıp didikledim bugün o da pilav yapacak tavuğun yanına mesela.

çocuğumlada dün kucağıma aldım öptüm kokladım işe gitmem gerektiğini anlattım. tamam anne dedi bu sabah çıkarken görmedi beni bakalım yarın ne olur.

eşimde dün bağırdığı için özür diledi sarıldı öptü. onunda ne kadar yıprandığını görüyorum çok uzatmadım bende.

benim genel olarak sıkıntım tükenmişliğimdi. birilerinin geçecek demesini duymak istememdi. hepinize teşekkür ederim yorumları için
 
Evliligin bir oyun cocugun da oyuncak bebek olduğunu sanarak evlenmeyin olayı cok abartmissiniz.
Esinizle iyi gunde kötü gunde diye evlendiniz issiz sayilmaz cocuk bakıyor çünkü. Zor zamanlar gecer elbette 2 kisi yük dedikleriniz aileniz sizin.
Cocuk aksam tabi ki yaniniza gelecek tam gun anne evde yok baba annenin yerini tutamaz.
Kocaniza yemek ve temizlik gorevi verin aksam da o minik yavruyu doyasiya sevin ona kitap okuyun oturup lego yapin oynayin çok üzüldüm cocugunuza onum yerinde olmak istemezdim☹5 yasinda da ayni olacak 6 yasinda da..Büyüdükçe kolaylasmayacak annelik hiçbir zaman kolay işe dönüşmez dünyadaki en zor meslek hakkını verene.
rica ediyorum çocuğumla ne kadar ilgilendiğimi bilmeden yorum yapmayın.
akşam saat 4 te eve gidiyorum. çocuğum gece 12 ye kadar ayakta. kitap okuma, boyama, kinetik kum, parka çıkarma, lego, oyun hamuru aklınıza ne gelirse yapıyoruz.
ne demek çocuğunuzun yerinde olmak istemezdim. dünyadaki en zor meslek hakkını verene ? 8 saat çocuk sürekli üstümde kendime ayırdığım kafamı dinleyeceğim yarım saat bile yok. bunalmış olmam normal değil mi. neyse iyi günler.
 
bu bir iç döküş.. bir ağıt.. bir haykırış..
ofiste ya hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlayacağım ya da buraya yazıp bir nebze rahatlayacağım.

eşim 27 aydır işsiz. ilk zamanlar iş aradı bulamadı. sonra araya pandemi girdi zaten herkes işçi çıkarıyor iş bulması imkansız hale geldi.
mühendis ayda 5 bine yakın geliri vardı. merhametli sevecen yıllardır beklediğim insana kavuşmuştum. bende çalışıyorum türkiye şartlarına göre güzel bize yeten geçimimiz vardı. 6 ay bile sürmedi bu sefamız işten çıkarıldı. iş yeriyle davalık oldu. beklediğimiz mahkeme sürecimiz var.
27 aydır her gün bugün güzel haberler alacak mıyız diye beklediğimiz yıprandığımız tükendiğimiz birbirimizi tükettiğimiz 27 ay...

neyse evde çocuğu büyütür o arada da mahkemesi sonuçlanır işe başlar öyle böyle idare ederiz dedik. 3 yaşında bana çok çok çok düşkün yavrum.. sabah yine ben işe giderken ağlamaya başladı, kucağımdan inmedi. çocuk çok ağlayınca eşim bağırmaya başladı, ben ağlamaya.. 10 dakika geç kalsak arayıp bulamasa burnumuzdan getiren müdür.. üstümü başımı parçalamak isteyip yeteeeerrr diye bağırmak isteyen ben..

tükendim çok tükendim. maddi zorluklar, çocuğumun evde her dakika bana yapışması.. biraz nefes almak istesem çizgi film açsam gel anne sende yanımda otur diyen tuvalette bile rahat vermeyen çocuğum. seviyorum çok seviyorum ama ben ben değilim artık. kendime ait bir hayatım yok. ya işteyim, ya evde yemek yapıyorum ya çocukla oyun oynuyorum..

ben yoruldum çok yoruldum ne olur geçecek deyin ne olur biz de zorluklar yaşadık ama sonu güzel oldu deyin.. ben çok yıprandım ben bittim.

4 sene yalnız yaşadım maddi olarak yine aileme de yardım ederdim ama istediğimi yer içer giyerdim. şimdi sırtımda 2 kişinin daha yükü. eve gider dizimi izler yemek yerdim, şimdi eve gidip hengamenin ortasına düşüyorum.. ben böyle hayal etmemiştim evliliğimi çocuğumu. avuçlarımdan kayıp gitti sanki hayatım..

geçecek deyin lütfen.. bizde bunları bunları atlattık deyin.. çok ihtiyacım var.
Konuyu ben açmışım gibi :KK43:
Benim eşim de mühendis, senelerdir iş bulamıyor. Işin kötüsü pandemi nedeniyle benim işyerim de kapalı. Iki çocukla evde oturuyoruz 8 aydır.
Bakmayın iş bulabilirdi denmesine, benim eşim kasaba, markete, taksiye heryere başvuruyor sürekli. Hatta burdan da defalarca yardımcı olmaya çalıştı arkadaşlar, en az 20 kişiye cv atmışımdır sadece burdan. Vasıflı insanlara bu işleri vermiyorlar. Kadınların erkeklere göre is bulması daha kolay.
O boğulma hissini benden iyi kimse anlayamaz. Gelecek kaygısı, bu ay kirayı ödeyebilecek miyiz stresi. Gelecekten umudu kesmez, geçmeyen bir depresyon hali :KK43:
Şuan ülkemizde iş yok. Insanlar kan ağlıyor, intihar edenler, birbirini öldürenler...
Birinin işe girmesi demek başka birinin issiz kalacağı anlamına geliyor, çünkü çok az kişiye yetecek kadar iş imkanı var.
Karanlığa doğru sürükleniyoruz milletçe.
Bizlerin düzelmesi için, ülkenin düzelmesi lazım. Işsizliğe bir çözüm bulunması lazım.
Kuzenim 4 çocuğuyla beraber evde şuan, eşi ev hanımı. O da iş bulamıyor. Temizlik işlerine başvuruyor ama yok.
Şuan sizin bizim gibi kan ağlayan çok aile var, yalnız değilsiniz, değiliz... keşke olsaydık.
Allah yardımcınız olsun.
 
işe iade davası mı açtı

bunun dışında eski işyeri dava açan birini çağırmaz

işe iade davasında da çağıran nadirdir ki onun amacı da gelmesin de para vermekten yırtayım şeklindedir

bu eski işyerinde yeniden başlama umudunun dayanağı ne
size özelden mesaj atıyorum D damdan sormak istediğim bir şey için.
 
Konuyu ben açmışım gibi :KK43:
Benim eşim de mühendis, senelerdir iş bulamıyor. Işin kötüsü pandemi nedeniyle benim işyerim de kapalı. Iki çocukla evde oturuyoruz 8 aydır.
Bakmayın iş bulabilirdi denmesine, benim eşim kasaba, markete, taksiye heryere başvuruyor sürekli. Hatta burdan da defalarca yardımcı olmaya çalıştı arkadaşlar, en az 20 kişiye cv atmışımdır sadece burdan. Vasıflı insanlara bu işleri vermiyorlar. Kadınların erkeklere göre is bulması daha kolay.
O boğulma hissini benden iyi kimse anlayamaz. Gelecek kaygısı, bu ay kirayı ödeyebilecek miyiz stresi. Gelecekten umudu kesmez, geçmeyen bir depresyon hali :KK43:
Şuan ülkemizde iş yok. Insanlar kan ağlıyor, intihar edenler, birbirini öldürenler...
Birinin işe girmesi demek başka birinin issiz kalacağı anlamına geliyor, çünkü çok az kişiye yetecek kadar iş imkanı var.
Karanlığa doğru sürükleniyoruz milletçe.
Bizlerin düzelmesi için, ülkenin düzelmesi lazım. Işsizliğe bir çözüm bulunması lazım.
Kuzenim 4 çocuğuyla beraber evde şuan, eşi ev hanımı. O da iş bulamıyor. Temizlik işlerine başvuruyor ama yok.
Şuan sizin bizim gibi kan ağlayan çok aile var, yalnız değilsiniz, değiliz... keşke olsaydık.
Allah yardımcınız olsun.
sizin konularınıza da aşinayım. inanın bazen aklıma geliyorsunuz dua ediyorum sizin için de. umarım güzel kapılar açılır herkese.
 
X