- Konu Sahibi agresifkiz
- #1
Atanmayı bekleyen bir hemşireyim. O kadar şanslıyım ki bu yıl atama geciktikçe gecikiyor moralim çok bozuk. Ailem asla bana para sıkıntısı çektirmiyor ama kendimi işe yaramaz hissediyorum annemden babamdan para almak canımı çok sıkıyor. Bazen kendimi cidden birisi işi sorduğunda ağlamamak için zor tutuyorum. Özeller zaten almıyor kolay kolay alsa bile şartları oldukça ağır. Ne yapacağımı şaşırdım kaldım. Üniversiteler kendileri alım yapıyor hastanelerine bugün aslında moralimi bozan ekstra o oldu. İstanbulda yaşıyorum ama Trabzon’a atanmak istiyorum hep çok seviyorum orayı. Şansa orası da 5 kişilik bir alım yapıyormuş. Ama bilenler yoksa söyleyeyim başvuranlar arasında en yüksek puanları alıyorlar. En son üniversite hastaneleri de 72-74le kapatıyor bu ara. Benim puanım 70. Bana gelmez biliyorum. Gidip başvursam gidiş dönüş 500 lira para vereceğim. Olma ihtimali düşük bir şey için ailemden böyle bir para istemek de istemiyorum. Çok üzgünüm ama oraya gitmek isterdim en azından başvurup şansımı denemek isterdim. Kafam çok karışık. Azıcık kazanma ihtimalim olduğunu bilsem giderim. Ama düşük bir ihtimal işte. Ne yapacağımı şaşırdım doğrusu. İşsizlik çok zor çok üzülüyorum. İstediğim yerin bu kadar az kişi alıyor olması daha daha üzüyor beni. Nasıl başa çıkacağım bu işsizlikle beklemekle hayal kırıklıklarıyla bilmiyorum. Allah sonumuzu hayır etsin.