Işte Şafak panomuz... Şafak kaç tezkereci güzeller...?

dadluizmirli .!.:

işte geçen sene bugün
sabah saatlerinde tepecik askerlik şubesine yola çıkmıştın
hiç beklemiyodum gitceğini
hep yanımda kalıcakmışsın gibiydi
29 temmuz gecesi söyledin sabah erken gidicem aşkım diye
bende uyku kalır mı artık
sabaha kadar bekledim .. ve sen yoldasın
yavaş yavaş şubeye doğru ilerliyosun
bizde telefonda konuşyoruz
geldim aşkım çıkışta konuşuruz dedin
içimden dedimki ehh işte şimdiden ayırıyolar bizi.. Nolur gitme Nolur gitmesin die dua edip durdum
saat öğlene yakın mesaj attın aşkım arasana önemli diye
bi yandan bi heyecan bi yandan bi ümitsizlik aradım seni
Ankara dedin.. ne Ankarası yaa dedim.. Ankara - Mamak aşkım sülüsümü aldım ben dedin
gözlerim doldu o an..
nasıl göndercektim ben seni . nasıl giderdin . nasıl olucaktı
kafam karmakarışıktı..
hmm Ankara diyebildim sadece içimden geçiyorum yine manisa filan değilmiş ustalığı düzgün bi yere düşer bari diye..
telefonda tuttum kendimi güçlü durdum hep
sanki bakkala gidiyomuşsun gibi davranıyodum
ama içimde fırtınalar kopuyodu..
derken otobüse binicektin telefonu kapadık
salak gibiydim.. ev dönüyodu ama dünya durmuştu
biraz yalnız kaldım düşünmeye çalıştım.. nasıl neden gibi sorulara cevap aradım durdum
soğuk terler boşanıyodu benden
hemen indim aşağıya teyzeme sarıldım ağladım.. ağladım.. ağladım
hiç bişe teselli vermiyodu bana
yarım saat sonra anca kendime geldim yüzüm gözüm şişmişti
ama hala inanmıyodum
şaka yaptım gitmicem demesini bekliyodum içten içe
tamamen şoku atlatmam gece yarısına kadar sürdü
sonra gerçeklerle başbaşaydım
yapabilceklerimi düşündüm.. Ankarayı araştırdım internetten biraz
gece mesajlaşmaya başladık
sende asker psikolojisi iyice oturmuştu
ardında birini bırakmak istemeyişini anlıyordum ama anlamak istemiyodum
seni seviyodum 15 ay beklerim nolcakki diyodum
birbirimize sözlerimiz verildi ve bende asker sevgilisiydim..

gittiğin günüde yazıcam buraya inş.
şimdi düşünüyorumda üstünden 1 yıl geçmiş
hala o günkü gibi taptaze gözümün önünde
sabah 5 gibi kalktım güneşe baktım 1 yıl öncesini düşündüm
koskaca 1 yıldı dile kolay kalbe zor!
ama herşeye rağmen geçmişti
dua ettim Allah'a
şu kalan günlerde bitsin diye..
vay be aşkım ne günlerden geldik bugünlere
gözyaşlarım bugün serbest bana
istediğim gibi ağlarım.. o günkü gibi..

30 Temmuz 2008 ** 30 Temmuz 2009

Şafak 66 "Yozgat"

Son TEZKERECİ

İran Sınırı..​

Genişletmek için tıkla...

dadluizmirli .!.:

işte geçen sene bugün
sabah saatlerinde tepecik askerlik şubesine yola çıkmıştın
hiç beklemiyodum gitceğini
hep yanımda kalıcakmışsın gibiydi
29 temmuz gecesi söyledin sabah erken gidicem aşkım diye
bende uyku kalır mı artık
sabaha kadar bekledim .. ve sen yoldasın
yavaş yavaş şubeye doğru ilerliyosun
bizde telefonda konuşyoruz
geldim aşkım çıkışta konuşuruz dedin
içimden dedimki ehh işte şimdiden ayırıyolar bizi.. Nolur gitme Nolur gitmesin die dua edip durdum
saat öğlene yakın mesaj attın aşkım arasana önemli diye
bi yandan bi heyecan bi yandan bi ümitsizlik aradım seni
Ankara dedin.. ne Ankarası yaa dedim.. Ankara - Mamak aşkım sülüsümü aldım ben dedin
gözlerim doldu o an..
nasıl göndercektim ben seni . nasıl giderdin . nasıl olucaktı
kafam karmakarışıktı..
hmm Ankara diyebildim sadece içimden geçiyorum yine manisa filan değilmiş ustalığı düzgün bi yere düşer bari diye..
telefonda tuttum kendimi güçlü durdum hep
sanki bakkala gidiyomuşsun gibi davranıyodum
ama içimde fırtınalar kopuyodu..
derken otobüse binicektin telefonu kapadık
salak gibiydim.. ev dönüyodu ama dünya durmuştu
biraz yalnız kaldım düşünmeye çalıştım.. nasıl neden gibi sorulara cevap aradım durdum
soğuk terler boşanıyodu benden
hemen indim aşağıya teyzeme sarıldım ağladım.. ağladım.. ağladım
hiç bişe teselli vermiyodu bana
yarım saat sonra anca kendime geldim yüzüm gözüm şişmişti
ama hala inanmıyodum
şaka yaptım gitmicem demesini bekliyodum içten içe
tamamen şoku atlatmam gece yarısına kadar sürdü
sonra gerçeklerle başbaşaydım
yapabilceklerimi düşündüm.. Ankarayı araştırdım internetten biraz
gece mesajlaşmaya başladık
sende asker psikolojisi iyice oturmuştu
ardında birini bırakmak istemeyişini anlıyordum ama anlamak istemiyodum
seni seviyodum 15 ay beklerim nolcakki diyodum
birbirimize sözlerimiz verildi ve bende asker sevgilisiydim..

gittiğin günüde yazıcam buraya inş.
şimdi düşünüyorumda üstünden 1 yıl geçmiş
hala o günkü gibi taptaze gözümün önünde
sabah 5 gibi kalktım güneşe baktım 1 yıl öncesini düşündüm
koskaca 1 yıldı dile kolay kalbe zor!
ama herşeye rağmen geçmişti
dua ettim Allah'a
şu kalan günlerde bitsin diye..
vay be aşkım ne günlerden geldik bugünlere
gözyaşlarım bugün serbest bana
istediğim gibi ağlarım.. o günkü gibi..

30 Temmuz 2008 ** 30 Temmuz 2009

Şafak 66 "Yozgat"

Son TEZKERECİ

İran Sınırı..​

Genişletmek için tıkla...

dadluizmirli .!.:

işte geçen sene bugün
sabah saatlerinde tepecik askerlik şubesine yola çıkmıştın
hiç beklemiyodum gitceğini
hep yanımda kalıcakmışsın gibiydi
29 temmuz gecesi söyledin sabah erken gidicem aşkım diye
bende uyku kalır mı artık
sabaha kadar bekledim .. ve sen yoldasın
yavaş yavaş şubeye doğru ilerliyosun
bizde telefonda konuşyoruz
geldim aşkım çıkışta konuşuruz dedin
içimden dedimki ehh işte şimdiden ayırıyolar bizi.. Nolur gitme Nolur gitmesin die dua edip durdum
saat öğlene yakın mesaj attın aşkım arasana önemli diye
bi yandan bi heyecan bi yandan bi ümitsizlik aradım seni
Ankara dedin.. ne Ankarası yaa dedim.. Ankara - Mamak aşkım sülüsümü aldım ben dedin
gözlerim doldu o an..
nasıl göndercektim ben seni . nasıl giderdin . nasıl olucaktı
kafam karmakarışıktı..
hmm Ankara diyebildim sadece içimden geçiyorum yine manisa filan değilmiş ustalığı düzgün bi yere düşer bari diye..
telefonda tuttum kendimi güçlü durdum hep
sanki bakkala gidiyomuşsun gibi davranıyodum
ama içimde fırtınalar kopuyodu..
derken otobüse binicektin telefonu kapadık
salak gibiydim.. ev dönüyodu ama dünya durmuştu
biraz yalnız kaldım düşünmeye çalıştım.. nasıl neden gibi sorulara cevap aradım durdum
soğuk terler boşanıyodu benden
hemen indim aşağıya teyzeme sarıldım ağladım.. ağladım.. ağladım
hiç bişe teselli vermiyodu bana
yarım saat sonra anca kendime geldim yüzüm gözüm şişmişti
ama hala inanmıyodum
şaka yaptım gitmicem demesini bekliyodum içten içe
tamamen şoku atlatmam gece yarısına kadar sürdü
sonra gerçeklerle başbaşaydım
yapabilceklerimi düşündüm.. Ankarayı araştırdım internetten biraz
gece mesajlaşmaya başladık
sende asker psikolojisi iyice oturmuştu
ardında birini bırakmak istemeyişini anlıyordum ama anlamak istemiyodum
seni seviyodum 15 ay beklerim nolcakki diyodum
birbirimize sözlerimiz verildi ve bende asker sevgilisiydim..

gittiğin günüde yazıcam buraya inş.
şimdi düşünüyorumda üstünden 1 yıl geçmiş
hala o günkü gibi taptaze gözümün önünde
sabah 5 gibi kalktım güneşe baktım 1 yıl öncesini düşündüm
koskaca 1 yıldı dile kolay kalbe zor!
ama herşeye rağmen geçmişti
dua ettim Allah'a
şu kalan günlerde bitsin diye..
vay be aşkım ne günlerden geldik bugünlere
gözyaşlarım bugün serbest bana
istediğim gibi ağlarım.. o günkü gibi..

30 Temmuz 2008 ** 30 Temmuz 2009

Şafak 66 "Yozgat"​

Son TEZKERECİ​

İran Sınırı..​

Genişletmek için tıkla...