Sadece tatil değil mesele, bir çok konuda kendi hayatımın söz sahibi değilim hala, ben büyürken sürekli bir kardeş doğdu ve ben onların altını temizledim, mama verdim, oynatıp canlarını eğlendirdim. Sınavı varsa ders çalıştırdım, yorgunum dedim dinlemediler. Bir şekilde hep sorumluluklarla büyüdüm. Ne zamanki ben büyüyüp kendi paramı kazanmaya başladım, hem maddi katkı yapmaya başladım, hem de anne babamın hastalkkları çıkmaya başladı. Onlar hastayken ben yardımcı olmasam bu sefer tüm yğk bir küçük kardeşime geçiyor. Hem de onların sınavları okulları tercihleriyle uğraşıyorum. Şimdi biri liseye biri üniversiteye başlayacak, kendi dönemimde yaşadığım stresleri hala yaşıyorum. Bu yüzden evlenmek ve çocuk sahibi olmak istemiyorum, 27 yaşında bıktım çocuk sesinden. Şu anda da 7 yaşında bir kardeşim var, anneme aldırması için ısrar ettim ama aldırmadı. Şimdi de kıyamıyorum iyi ki almamış diyorum, ama çok yoruyor..