Merhabalar, 27 yaşında üni mezunu, çalışan bir kızım. İki hafta önce yaşadığım bir durumu sizle paylaşmak istiyorum, anlatacaklarım biraz uzun sizleri sıkmadan okumanızı temenni ederim.
2.5 yıldır devam eden bir ilişkim iki hafta önce gerçekleşen aile tanışmasında yaşanan olumsuzluklardan dolayı tamamen bitti. İlişkimi özetleyecek olursam, ilişkimiz boyunca karşımdaki insanı hiç üzmedim, incitmedim, kabalık ya da yüz kızartıcı bir suç işlemedim. Beraber olmaya başladığımızda ben part time bir öğrenciyken o da askerden yeni gelmiş ve işsizdi. Ama ilmek ilmek işleyerek emek vererek bugünlere geldik, özellikle ben çok fazla emek verdim. Karşımdaki insanın aile bağları çok kuvvetli değildi. Bana hep sevmeyi sevilmeyi güzel olan ne varsa senle öğrendim derdi. Ancak çok ketum bir insan olmasının sıkıntısını ilişkimiz boyunca yaşadık.
Aileler tanışmadan önce annesinin zoruyla, biz şehir dışından geleceğiz her şey bir ayda olup bitsin dedikleri için ailem nişan mekanını tuttu isteme için konsept söz kıyafeti vs her şeyi hazırlamıştık.
Aile tanışmasının olduğu gün her şey çok güzel başlamıştı. Annemle özenle hazırlandık 8 9 çeşit yemek hazırladık tatlısından salatasına vs. Ailecek geldiler anne baba abi karısı ve partnerim olarak. Bi baktım çiçek almamışlar sadece bir tatlı ile gelmişlerdi, dedim neyse olabilir. Yemekler yenildi sohbetler edildi derken çaylar içilirken annesi, haftaiçi bir gün gidip alyanslarını alsınlar dedi. Ben bir çeyrek ata kolye aldım. Birde saat ve küpe alacağım dedi. Annem başka? Dedi. Kadın, birde 24 gram bilezik almıştım onu takıcam dedi. Annem bu kadar mı dedi. Kadın evet bu kadar dahasına gücümüz yetmez dedi. Bu arada ailenin 4 tane evi var. Babam düğünü nasıl yapacaklarını sordu, benim belli bir iş çevrem ve akrabalarım var epey zenginler zamanında götürdüğüm bilezik altın vs ne varsa gelecektir o insanları alelade kuru pasta kola ile düğün olsun istemem dedi. Babası benim öyle yatçına katçına zenginine yapacak yemekli düğünüm yok benim dedi. Bizimkiler, madem takı pek yok biz yardım edelim çocuklar yarın bir gün borç mu ödesin kirada mı ödesinler dedi. Ailesi bizim durumumuz yok fazladan yapabileceğimiz bir şey yok dedi. Annemler evlerinden birini neden teklif etmediklerini sordu, onlarda iyi geçsin otursunlar yarın bir gün gelip kalırız 15 20 gün onda da güler yüz görmez isek gelmeyiz dedi. Annem, çocuklar kirada sürünmesin bellerini doğrultana kadar dedi. Oradan abisi anneme hanfendi hanfendi ben de iki yıl kirada oturduk ben süründüm mü şimdi diyerek el kol hareketinde bulundu. Orada tepemden aşağı kaynar sular döküldü. Dedim nolur yapmayın ben bu akşamı böyle hayal etmemiştim ben ne para istiyorum ne pul istiyorum ben saadeti huzurum mutluluğum yerinde olsun istiyorum dedim. Zaten çalıştığım alan zor bir alan hayatın ne kadar kısa olduğuyla burun burunayım ben istiyorum ki özel hayatımda da sosyal hayatımda da mutlu olayım dedim. Ama sevgilim sesini çıkarıp hiçbir şey demedi. Orada beklediğim öyle diyen annesini babasını abisini azarlaması değil, abi sen Bi dur konu şu an seninle ilgili değil demesi yönündeydi, ama sesini çıkarmadı. En son annem, e madem siz bir şey yapmayacaksınız siz neden geldiniz oğlan tek başına gelseydi dedi, ortalık tamamen kışkırtmaya döndü. Giderlerken gençler kendi aralarında konuşsunlar karar versinler diyerek olumlu ya da olumsuz cevap bekler gibi gittiler.
O akşam neye uğradığımı şaşırarak saatlerce ağladım ailemle konuşmadan. Ertesi gün sevgilimle konuşurken hayal kırıklığımı dile getirdim. Abisinin yaptığı terbiyesizliği onun suskunluğunu ve neden bir şey yapmak istemediklerini sordum. Ama ben onlar Bi şey yapmasa dahi biz her şeyi beraber yapacaktık, hakikaten bana takılan bilezik te saatte değildim. Ben onunla halısı kilimsiz evde bir somun ekmekte paylaşırdım o da biliyordu bunu.
Olaydan iki gün sonra buluşup ağlaya zırlaya onun bu susup kalmasını sindiremediğimi, sevgimin her şeyin üstesinden geldiğini ama orada ben çırpınırken onun ses çıkarmamasının üstünden gelemediğini, abisinin yaptığı saygısız hareketten dolayı abisinden nefret ettiğimi söyledim. Yüzüğü çıkardım masaya koydum, uzun süre yalvardı bundan sonra böyle olmayacak, ben hep senin yanındayım seni çok seviyorum vs diyerek çok uzun süre konuştu. Ama ben o gün onunla ağlayarak sarılarak ayrıldım eve döndüm.
Erteai sabah teyzemin kızı devreye girerek sevgilimle konuştu,sevgilim ailemle konuşmak istediğini dile getirmiş ardından bana yazarak akşam bize gelmek istediğini söyledi. Ancak babam o gün parmağını kırdığı için bugün değil yarın gelsin dediğini ona söyledim. Bir sonraki gün akşam eve uğrayacağını ondan sonrası için haber vereceğini söyledi.
Bekledim uzun süre saat 8 buçuk oldu ses soluk yok yazdım gelecek misin diye dedi gelsem de geç bir saat olabilir ailemle de konuşuyorum dedi. Ve o akşam gelmedi 2 saat sonra bir mesaj yazdı beni çok sevdiğini ancak bundan sonra birbirimizin hayatında olamayacağımızı, bu süreçte birbirimizi çok yıprattığımızı, kararının kesin ve net olduğunu ve sosyal medya gibi bazı radikal kararlar aldığını söyleyerek tamamen bitirdi. Bir baktım ki beni ve benimle tanıdığı bütün arkadaşlarımı her yerden silmiş engellemiş. Ufacık bir iletişim kanalı bile bırakmamış. Belki gelir ailemle konuşur çırpınır diye beklerken bir anda hayatımdan tamamen yok olmayı seçti.
Sonrasında bazı ortak arkadaşlarımızdan süreçten sonra ağladığını, her iki aileye de kızgın olduğunu ancak bu saatten sonra kimsenin birbirinden özür dilemeyeceğini, annemlerin madem bir şey yapmayacaksınız neden geldiniz oğlan tek başına gelseydi demesine ve brnim abimden nefret ettim demesi gelecek adına bir ışık tutmuş onun için. Sonuçta ailem onlarda demiş. Bakın son kez oturun konuşun kızın sağlık durumu iyi değil demelerine rağmen seviyorum da özlüyorum da ama görüşmeyeceğim demiş.
Ben halbuki temmuzdan bu yana annesinin abisinin türlü çirkin imalarına maruz kaldım. Kadının anneme senin kızın oğlumla geziyor tozuyor birlikte tatile gidiyorlar daha neyini erteliyorsun diyerek namusuma laf etmişti ben sevgim için susmuştum. Kadın ben gelini kızım gibi görmem diyip, sevgilimin parmağıma taktığı tektaş için çok pahalı bu kadarına gerke var mıydı keşke daha ucuzunu alsaydın demesine de maruz kaldım.
Ama beyefendi duyduğu ilk lafta gururunun altına sığınarak benim için hiç çabalamadı bile.. Kendimi suçladım keşke öyle yapmasaydım ya da demeseydim diye ama yok yani sonuçta ben bu insanla yuva kuracakken bu daha neyin gururu?
Tüm bu olanlardan sonra 2 haftada 6-7 kilo verdim, mide kanaması geçirdim ve terapiye başladım. Hayat benim için durmuş gibi napmam lazım incinen gururu için gidip kapısına özür dilemeli miyim? Bizim ilişkimiz çok kaliteliydi ve aileler işin içine girene kadar bir sorunumuz yoktu. O beni bende onu çok geliştirdik birbirimizi.. Bir kez olsun bana bağırmadı küfür bile etmemişti. Toplam da 3 gün içinde ayrılmış olmak beni şoka soktu..
Biliyorum çok uzun yazdım, ama durumum bu hanımlar.. Fikirlerinize ve önerilerinize açığım. Değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim. Sevgiler..
Ama bunu dillendirmek, ne takacaksiniz, bu kadar mi, yemekli dugun isterim demek ayip geliyor. Hayat pahaliligi zaten malum
