İŞTEN AYRILINCA PİŞMAN OLUR MUYUM??

kirmizilihatun

Guru
Kayıtlı Üye
25 Mart 2009
734
567
323
17 Yıldır bir şirkette çalışıyorum.
Çalışan bayanlar bilirler . Hem evli hemde çocuklu olup bir de çalışma şartları zor bir yerde çalışmak yeterince depresyon sebebidir.
Ama maddi sebeplerden dolayı çalışmak zorunda kaldım hep. Çok şükür şimdi artık maddi sıkıntılarımızı atlattık. Çocuklarımızı büyüttük.
Ama artık o kadar yoruldum ki çalışmak istemiyorum. Çık o zaman işten diyeceksiniz. Bende bunu düşünüyorum uzun süredir. Ama o kadar kolay değil buna karar vermek. Kendimi bildim bileli aynı yerde çalışıyorum. Hayat düzenim hep buna uygun. Sanki işe bırakınca çok pişman olacakmışım gibi geliyor. Kendi kendime diyorum " evde artık çocuklarınla ilgilen evinin hanımı ol :) " Kafam o kadar karışık ki..

İşyerine karşı da kendimi sorumlu hissediyorum. İyi kötü günlerimiz oldu . İşten çıkmak istediğimi söylediğimde tepki alacağım. Duygusal düşünüyorum . zaten hep hayatım boyunca kendimden çok ödün verdim başkalarını düşünmekten. Yine aynı şeyi yapıyorum. İşten ayrıldığımda üzerimden bir yük gidecek sanki. Anlatabildim mi bilmiyorum tam olarak ..
 
Çok iyi anlıyorum.
Hemen hemen benzer durumdayım.
Henüz bırakamam işimi ama emeklilik yaşımı zor beklerim gibime geliyor.
İyi düşünün,eşinizle konuşun,artısı,eksisi hangisi ağır basıyor.
Biraz izne çıkın,dinlenin,işi özlüyor musunuz,evde vakit geçirebilir misiniz?
Ben düşünme aşamalarını atlattım,başka planlarım var,nasip olursa onları hayata geçirirsem,günlerimi tamamlamaya çok az kaldı,çıkıp giderim,hep söylenenler gibi gençlerin önünü açarım diye düşünüyorum.
Hepimizin hakkında hayırlısı inşallah.
İşsizlik ayrı zor çalışmak ayrı zor.
 
Çok iyi anlıyorum.
Hemen hemen benzer durumdayım.
Henüz bırakamam işimi ama emeklilik yaşımı zor beklerim gibime geliyor.
İyi düşünün,eşinizle konuşun,artısı,eksisi hangisi ağır basıyor.
Biraz izne çıkın,dinlenin,işi özlüyor musunuz,evde vakit geçirebilir misiniz?
Ben düşünme aşamalarını atlattım,başka planlarım var,nasip olursa onları hayata geçirirsem,günlerimi tamamlamaya çok az kaldı,çıkıp giderim,hep söylenenler gibi gençlerin önünü açarım diye düşünüyorum.
Hepimizin hakkında hayırlısı inşallah.
İşsizlik ayrı zor çalışmak ayrı zor.
2 Yıl sonra prim günüm doluyor. Ama şu an o tarih o kadar uzak geliyor ki bana. Nasıl olsa 58 yaşında emekli olacağım o zamana kadar Öderim bir şekilde acelesi mi var diyorum .
 
Yasiniz egitim durumunuz nedir?pisman olunca tekrar is bulabilecek misiniz?cocuklarin yasi kac?tum bunlarin disinda ben asla yapamazdim. Bir insanin evde oturmak kadar kendine zarar veren baska birsey yok
35 yaşındayım ..Zaten işten ayrıldığımda tekrar çalışma gibi bir durumum olmaz. Lise mezunuyum . Fakat aynı şirkette bu kadar yıl çalışınca iyi bir statüye yükseldim tecrübemden dolayı.
 
2 Yıl sonra prim günüm doluyor. Ama şu an o tarih o kadar uzak geliyor ki bana. Nasıl olsa 58 yaşında emekli olacağım o zamana kadar Öderim bir şekilde acelesi mi var diyorum .
bence bu kadar çalışmışken 2 yıl daha dişinizi sıkın dışardan ödemek çok zor pişman olursunuz
 
izin hakkınız varsa şöyle iki üç hafta izin alın, evde hayat nasılmış bir bakın, mutlu olabilecek misiniz, vakti değerlendirebilecek misiniz. ücretsiz iznindeyken evde çok bunalmıştım, iş hayatını özlüyordum işe başladım ev hayatını özlüyorum ama işten çıksam biliyorum ki sıkılırım. kendinizi bi gözlemleyin.
 
2 Yıl sonra prim günüm doluyor. Ama şu an o tarih o kadar uzak geliyor ki bana. Nasıl olsa 58 yaşında emekli olacağım o zamana kadar Öderim bir şekilde acelesi mi var diyorum .
Tabii ki acelesi yok.
Ben olsam izne çıkıp biraz uzaklaşırdım,ben çok bunalınca öyle yapıyorum.
Biraz evde vakit geçiyorum,uyuyorum,yürüyüş yapıyorum,kek pişiriyorum,mutlu oluyorum, ne bileyim.
Çünkü şu anda çalışmak zorundayım,motive olmak için kendime bu yöntemi seçtim.
Evimizi o kadar çok özlüyorum ki.
Allahım bilir de ben pişman olmam diye düşüyorum Allahım da pişman etmesin inşallah!
 
35 yaşındayım ..Zaten işten ayrıldığımda tekrar çalışma gibi bir durumum olmaz. Lise mezunuyum . Fakat aynı şirkette bu kadar yıl çalışınca iyi bir statüye yükseldim tecrübemden dolayı.
Ben kızım doğunca işten ayrıldım, dışarıdan isteğe bağlı sigorta ödüyoruz emeklilik için ama kolay değil dışarıdan ödemek, 2 yıl gibi bir sürem kalsaydı prim doldurmak için dişimi sıkıp beklerdim açıkçası.

Bir süre izin alıp ev odaklı yaşamayı deneyin bakalım nasıl olacak. Yakın zamanlarda işten ayrıldığımız bir arkadaşım bir süre sonra çalışmaya başladı ben ise hiç işe dönme isteği duymadım. Biraz kendinizi dinlemeye calışın bu konuda. İşten çıkıp yeni işe girme durumunuz olsa şuan çalıştığınız şirkette ki konumuzda iş bulmanız da zor olabilir.
 
17 Yıldır bir şirkette çalışıyorum.
Çalışan bayanlar bilirler . Hem evli hemde çocuklu olup bir de çalışma şartları zor bir yerde çalışmak yeterince depresyon sebebidir.
Ama maddi sebeplerden dolayı çalışmak zorunda kaldım hep. Çok şükür şimdi artık maddi sıkıntılarımızı atlattık. Çocuklarımızı büyüttük.
Ama artık o kadar yoruldum ki çalışmak istemiyorum. Çık o zaman işten diyeceksiniz. Bende bunu düşünüyorum uzun süredir. Ama o kadar kolay değil buna karar vermek. Kendimi bildim bileli aynı yerde çalışıyorum. Hayat düzenim hep buna uygun. Sanki işe bırakınca çok pişman olacakmışım gibi geliyor. Kendi kendime diyorum " evde artık çocuklarınla ilgilen evinin hanımı ol :) " Kafam o kadar karışık ki..

İşyerine karşı da kendimi sorumlu hissediyorum. İyi kötü günlerimiz oldu . İşten çıkmak istediğimi söylediğimde tepki alacağım. Duygusal düşünüyorum . zaten hep hayatım boyunca kendimden çok ödün verdim başkalarını düşünmekten. Yine aynı şeyi yapıyorum. İşten ayrıldığımda üzerimden bir yük gidecek sanki. Anlatabildim mi bilmiyorum tam olarak ..
ssk primlerinizi dışardan ödeyip ilerde emekliliğe hak kazanacak durumda iseniz ve maddi anlamda tek maaşla hayat standartınız düşmeden yolunuza devam edecekseniz işten ayrılın ama çalışmaya alışmış bir insan için evde durmak ilk başlarda güzel gelsede zamanla sıkıcı olmaya başlayabilir.
birde çocuklar büyüdükçe masraflar da doğru orantılı olarak artıyor okul kurs sağlık giderleri sosyal giderler vs bunları da düşünün...
ayrıca uzun yıllardır çalıştığınız yerden ayrıldığınızda piyasa koşulları göz önünde bulundurulursa tekrar çalışmak istediğinizde aynı koşullarda bir iş bulma şansınız da düşük olacaktır. yaş faktörü bir etken burada...
borç harç bitti ise yerinizde olsam çalışmaya devam eder ve kazancımı sosyal aktivitelere harcardım çocuklarımı da buan dahil ederdim...
 
17 Yıldır bir şirkette çalışıyorum.
Çalışan bayanlar bilirler . Hem evli hemde çocuklu olup bir de çalışma şartları zor bir yerde çalışmak yeterince depresyon sebebidir.
Ama maddi sebeplerden dolayı çalışmak zorunda kaldım hep. Çok şükür şimdi artık maddi sıkıntılarımızı atlattık. Çocuklarımızı büyüttük.
Ama artık o kadar yoruldum ki çalışmak istemiyorum. Çık o zaman işten diyeceksiniz. Bende bunu düşünüyorum uzun süredir. Ama o kadar kolay değil buna karar vermek. Kendimi bildim bileli aynı yerde çalışıyorum. Hayat düzenim hep buna uygun. Sanki işe bırakınca çok pişman olacakmışım gibi geliyor. Kendi kendime diyorum " evde artık çocuklarınla ilgilen evinin hanımı ol :) " Kafam o kadar karışık ki..

İşyerine karşı da kendimi sorumlu hissediyorum. İyi kötü günlerimiz oldu . İşten çıkmak istediğimi söylediğimde tepki alacağım. Duygusal düşünüyorum . zaten hep hayatım boyunca kendimden çok ödün verdim başkalarını düşünmekten. Yine aynı şeyi yapıyorum. İşten ayrıldığımda üzerimden bir yük gidecek sanki. Anlatabildim mi bilmiyorum tam olarak ..
Şöyle bir durum var kendi paranızı harcamaya alıştınız şimdi eşinizden rahatlıkla para isteyebilicekmisiniz dilediğinizi rahatlıkla alabilecek misiniz ben çıksam o durum bana zor gelir.Bir de çalışan bayanlar evde durunca sıkılıyor.Tabiki insan dinlenmek istiyor ama evde sıkıcı belli süreden sonra kış ayında çıkarsanız hepten bunalıma girersiniz evde :)
 
izin hakkınız varsa şöyle iki üç hafta izin alın, evde hayat nasılmış bir bakın, mutlu olabilecek misiniz, vakti değerlendirebilecek misiniz. ücretsiz iznindeyken evde çok bunalmıştım, iş hayatını özlüyordum işe başladım ev hayatını özlüyorum ama işten çıksam biliyorum ki sıkılırım. kendinizi bi gözlemleyin.
emeklilik hakkı kazanınca tazminatınızı alıp ayrılabiliyorsunuz diye biliyorum. tazminatı yakıp gidecek kadar mı yoruldunuz ?
tazminatımı verir işyerim sıkıntı olmaz
 
Biraz önce işi bıraktım eve gidiyorum. Üstüne bu konu çok ironik oldu. Evet maddi kaygı hep var ve bitmiyor. Hiç bitmeyecek de. Ama hayat da geçiyor. Yarını yaşayacak mıyız belli değil?
Kendimi bildim bileli çalışıyorum. Bir dolu şeyi tolere ettim artık bünye taşımıyor..
Açıkçası tası tarağı toplayıp şehir hayatından gidesim var..

Kum torbası olarak kullanılmak, mobing, işverenin senin sahibinmiş gibi her istediğini söylemesi belli bir yaştan sonra kaldırılmıyor..
Amacım 3 yıl daha sabretmekti ama olmadı. Vardır bir sebebi..
 
35 yaşındayım ..Zaten işten ayrıldığımda tekrar çalışma gibi bir durumum olmaz. Lise mezunuyum . Fakat aynı şirkette bu kadar yıl çalışınca iyi bir statüye yükseldim tecrübemden dolayı.
Daha yasınız o kadar genç ki

Allah Ömür verse bir 35 sene daha yasasanız evde geçer mi o kadar zaman ?

Çalışmak Üretmek varken ... Üstelik hersey maddiyatta değil hayatta çslışmak bir kadını güçlü ve dinamik yapıyor.
Çocuklarınız kaç yasında bilmiyorum ama lisede ünv de daha çok masraf olacak evlilikleri de var tabi. Onların Yarını için 17 senede iyi yere de gelmişsiniz madem bence bırakmak Saçma olur biraz.
 
Biraz önce işi bıraktım eve gidiyorum. Üstüne bu konu çok ironik oldu. Evet maddi kaygı hep var ve bitmiyor. Hiç bitmeyecek de. Ama hayat da geçiyor. Yarını yaşayacak mıyız belli değil?
Kendimi bildim bileli çalışıyorum. Bir dolu şeyi tolere ettim artık bünye taşımıyor..
Açıkçası tası tarağı toplayıp şehir hayatından gidesim var..

Kum torbası olarak kullanılmak, mobing, işverenin senin sahibinmiş gibi her istediğini söylemesi belli bir yaştan sonra kaldırılmıyor..
Amacım 3 yıl daha sabretmekti ama olmadı. Vardır bir sebebi..

düşüncelerimi dile getirmişsiniz gerçekten. uzun yıllar çalışan kişiler çok daha iyi anlıyor gerçekten. Bünyem kaldırmıyor benim de
 
17 Yıldır bir şirkette çalışıyorum.
Çalışan bayanlar bilirler . Hem evli hemde çocuklu olup bir de çalışma şartları zor bir yerde çalışmak yeterince depresyon sebebidir.
Ama maddi sebeplerden dolayı çalışmak zorunda kaldım hep. Çok şükür şimdi artık maddi sıkıntılarımızı atlattık. Çocuklarımızı büyüttük.
Ama artık o kadar yoruldum ki çalışmak istemiyorum. Çık o zaman işten diyeceksiniz. Bende bunu düşünüyorum uzun süredir. Ama o kadar kolay değil buna karar vermek. Kendimi bildim bileli aynı yerde çalışıyorum. Hayat düzenim hep buna uygun. Sanki işe bırakınca çok pişman olacakmışım gibi geliyor. Kendi kendime diyorum " evde artık çocuklarınla ilgilen evinin hanımı ol :) " Kafam o kadar karışık ki..

İşyerine karşı da kendimi sorumlu hissediyorum. İyi kötü günlerimiz oldu . İşten çıkmak istediğimi söylediğimde tepki alacağım. Duygusal düşünüyorum . zaten hep hayatım boyunca kendimden çok ödün verdim başkalarını düşünmekten. Yine aynı şeyi yapıyorum. İşten ayrıldığımda üzerimden bir yük gidecek sanki. Anlatabildim mi bilmiyorum tam olarak ..
3 yıl sonra emeklilik için gün doldurup yaş beklemeyecek misiniz? Azıcık daha sikin kendinizi derim. (Eğer bu dediğim gercekse).
Ama diğer türlü ben çalışmadan duramam gibi hissediyorum. Siz nasıl mutluysaniz öyle olsun inşallah
 
izin hakkınız varsa şöyle iki üç hafta izin alın, evde hayat nasılmış bir bakın, mutlu olabilecek misiniz, vakti değerlendirebilecek misiniz. ücretsiz iznindeyken evde çok bunalmıştım, iş hayatını özlüyordum işe başladım ev hayatını özlüyorum ama işten çıksam biliyorum ki sıkılırım. kendinizi bi gözlemleyin.

aslında işyerinden bu kadar sıkılmamın bir sebebi de uzun mesai saatleri , düşük maaş ve yıllık izinlerini bile tam kullanamıyor olmam. Belki şartlar iyi olsaydı çalışmaya devam etmeyi düşünürdüm
 
Back
X