- 31 Temmuz 2018
- 1.043
- 1.128
- 83
- 30
Biraz uzun olmuş ama çok doluyum :)
Yaklaşık 3-4 senedir arkadaşım olan bir kız var. Aslında benim açımdan arkadaş olarak gördüğüm biri değil, bana hiç bir katkısı olmayan enerjimi emen bir insan. Daha bugüne kadar onu bir kez arayıp buluşalım demişliğim yoktur. Dershanede beraber ders alıyorduk orada tanışmıştık maalesef.
Neyse tanıştığımız zamanlar bir kaç kez görüştüm. Daha sonra sevmedim görüşmek istemedim. Ama bu kız her an sürekli binbir ısrar kıyametle beni çağırıyor. Ya da arayıp dertlerini anlatıyor. Buluşmak istediğinde yüzde doksan geçiştirip bahane buluyorum. Ama öyle ısrar ediyor öyle çabalıyor ki en son yılıyorum tamam diyorum. Bir de temiz kalpli bir insan olduğu için kıramıyorum. Ya bahane buluyorum ya buluşuyorum. Görüşmek istememe sebebim sürekli onun konuşup dertlerini anlatması beni asla konuşturmaması ve her konuda çok bilgiliymiş gibi atlaması vs. Ayrıca neredeyse her gece clublara giden ( ben de gidiyorum konu o değil ) orada kavgalara karışan farklı farklı olaylara giren bela gibi bir kız.
Neyse şu koronadan beri atlatıyorum şimdi yine başladı görüşelim demeye eve çağırmaya, zaten çıkmıyormuşuz bişey olmazmış falan. Abi korona olmasa da ben görüşmek istemiyorum. İlla bunu yüzüne söylemem mi gerekiyor ? Onun anlaması gerekmiyor mu . Sürekli aramasından enerjimi emmesinden bıktım. Kabusum gibi oldu. Mesela beni bir kaç kez evine çağırmıştı . Sonuçta yedik içtik kötü bir şey söylemek istemiyorum. Kalp kırmak istemiyorum ama bıktım artık. Nerdeyse nefret derecesine geldi. Ne yapayım Allah aşkına. Bir kere bir şeyleri bahane edip konuşmayalım daha fazla gerek yok vs dedim. Bir kaç farklı kişiye beni arattırdı. İşte Ayşe çok üzgün neden aranız bozuldu gibi şeyler. Kabus gibi asla kurtulamıyorum
Yaklaşık 3-4 senedir arkadaşım olan bir kız var. Aslında benim açımdan arkadaş olarak gördüğüm biri değil, bana hiç bir katkısı olmayan enerjimi emen bir insan. Daha bugüne kadar onu bir kez arayıp buluşalım demişliğim yoktur. Dershanede beraber ders alıyorduk orada tanışmıştık maalesef.
Neyse tanıştığımız zamanlar bir kaç kez görüştüm. Daha sonra sevmedim görüşmek istemedim. Ama bu kız her an sürekli binbir ısrar kıyametle beni çağırıyor. Ya da arayıp dertlerini anlatıyor. Buluşmak istediğinde yüzde doksan geçiştirip bahane buluyorum. Ama öyle ısrar ediyor öyle çabalıyor ki en son yılıyorum tamam diyorum. Bir de temiz kalpli bir insan olduğu için kıramıyorum. Ya bahane buluyorum ya buluşuyorum. Görüşmek istememe sebebim sürekli onun konuşup dertlerini anlatması beni asla konuşturmaması ve her konuda çok bilgiliymiş gibi atlaması vs. Ayrıca neredeyse her gece clublara giden ( ben de gidiyorum konu o değil ) orada kavgalara karışan farklı farklı olaylara giren bela gibi bir kız.
Neyse şu koronadan beri atlatıyorum şimdi yine başladı görüşelim demeye eve çağırmaya, zaten çıkmıyormuşuz bişey olmazmış falan. Abi korona olmasa da ben görüşmek istemiyorum. İlla bunu yüzüne söylemem mi gerekiyor ? Onun anlaması gerekmiyor mu . Sürekli aramasından enerjimi emmesinden bıktım. Kabusum gibi oldu. Mesela beni bir kaç kez evine çağırmıştı . Sonuçta yedik içtik kötü bir şey söylemek istemiyorum. Kalp kırmak istemiyorum ama bıktım artık. Nerdeyse nefret derecesine geldi. Ne yapayım Allah aşkına. Bir kere bir şeyleri bahane edip konuşmayalım daha fazla gerek yok vs dedim. Bir kaç farklı kişiye beni arattırdı. İşte Ayşe çok üzgün neden aranız bozuldu gibi şeyler. Kabus gibi asla kurtulamıyorum