Allah oğlunuza şifa versin öncelikle.
Ama bu dünyada inanın tahammül edemediğim bir şey varsa, sevgisizliktir.
Her tür canlı ve cansız varlığa sevgiden bahsediyorum, sadece ilişkilerdeki değil.
Çünkü bir dağa, taşa, çiçeğe sevgiyle yaklaşan insan; hayatında her şeye aynı olumlu gözlerle bakar.
Ve sevgi, beraberinde merhamet ve vicdanı getirir.
İşte bunlar tamamlandığında aslında salt insan ortaya çıkar, ama üç maddeden biri eksikse bunun yanına beş bin sıfat ekleseniz, fayda etmiyor.
İşte kocanız olacak şahıs da o canlımsılardan.
Amipe bile saygıyla yaklaşırım, görevleri vardır.
Ama eşine 'keşke ölsen' diyen biri, gözümde hiçbir değer ve sevgi barındırmıyor.
Siz ki ailenizin göz bebeği, ne zorlukla büyüdünüz, ne kahrınız çekildi kim bilir...
Kaç geceler uykusuz kaldı anneniz, kaç kere sırtında taşıdı babanız, hastalandınız başınızda nöbet tuttular.
Aman Allahım ne emekle ne özveriyle büyüdünüz de yuvadan uçtunuz ama...
Evrende olmaması gereken bir mahlukatla bir ömrü neden kendinize reva görüyorsunuz, aklım almıyor alamıyor!