İsterdim ki beni gerçekten ben olduğum için sevsin

Bu evlilik değil ki zaten bitiremeyesin.

Sana vurmasi bu işin bitmesi için tek başına geçerli bir sebep zaten.
 
Eşimle kötüyüz ne zaman iyi olduk ki evlendiğimiz günden beri hergün daha da kötüye gidiyor artık onun bana benim ona hakaretleri normalleşti gibi hatta bana sinirlendiğinde vurması bişey fırlatması benim ağlama krizlerim onun başta susması sonra hakaretlerine devam etmesi bir kaç gün küslük bile normalleşti her gün saatlerce temizlik yemek vb. tek başıma yapmam ben yaptıkça onun kirletmesi ta ki yatana kadar uğraşmam bile normalleşti bugün yeter yoruldum her gün uğraşmaktan dediğim de yapmayacaktın niye eğlendin git öl demesi bi gün ya seni ya kendimi öldürcem dediğimde keşke kendini öldürsen keşke atsan bir yerden bile demesi sıradanlaştı. Her evlilik böyle değil sen beni sevmediğin için böylesin dediğimde senin anlattığın gibi değil hayat sadece dizilerde filmlerde var öyle bir dünya diyen bu adamın her lafı normalleşti keşke gerçekten sevseydi ya da ben keşke daha güçlü olabilseydim:KK61:
Neden cekersiniz boyle adamlari bilmem ki..
 
Sizin icin ''keşke kendini öldürsen keşke atsan bir yerden'' diyen bir adamla nasil ayni evde kalabiliyorsunuz? Bu evlilik degil resmen size iskence!
 
Çocuklarınızı bahane etmeyin kendi isteksizliğiniz için. Siz şu an oğlunuza en büyük kötülüğü yapıyorsunuz. Boşandığınız zaman birbirinizden boşanıyorsunuz oğlunuzdan değil, boşandığınız zaman babası oğluna maddi manevi desteğini vermek zorundadır. Vermiyorsa zaten çocuğunuza babalık yapmıyor demektir. Oğlunuz anne babasının birbirine vurduğunu kırdığını, tehditler savurduğunu görerek büyümek zorunda değil. Zaten kalıcı hastalığı olan oğlunuza bir de psikolojik sorunlar ekliyorsunuz, farkında değilsiniz.
 
Bosanmak o kadar da zor degil. O kadar kotu de degil. Bu karari almak zor biliyorum yasadim cunku. Ama o karari aldiktan sonra gerisi corap sokugu gibi geliyor.
Anladigim kadariyla esiniz de bu iliskiyi surdurnek istemiyor. Cunku surdurmek istese bu kadar kalp kirmazdi. Size de nasilsa gidemiyor gozuyle bakiyor ya da kendi vicdanini rahat tutmak icin sizin bitirmenizi bekliyor ve bunun icin de sabrinizin sInIrlarini zorluyor.
Hic bir sekilde kavgada yapici, alttan alan taraf olmadigi belli. Hatta uzattikca uzatiyor anladigim kadariyla. Madem gecim ehli degil, o zaman birakin mutlu olacagi yere gitsin. Siz duzeninizi bozmayin ama. Esiniz gitsin. Madem bu evliligi istemiyor o zaman nerede mutluysa oraya gitsin.
Bir de genelde hayatinda ikinci kadin olan erkekler bu sekilde davranirlar. Esinizin emin misiniz hayatinda biri olmadigina?
Sevgi bitmis bu evlilikte. Saygi da bitmis. Aslinda fiilen bitmis gibi birsey. Sadece bosanmayi gundeme getiremeyen bir cift var. Karar sizin. Bosanmis biri olarak soyluyorum kendinize sayginizi yitirmeyin onemli olan o. Size zulum eden biri icin bu sekilde boyun egerek kendinize zulum ediyorsunuz.
 
Çocuklarınızı bahane etmeyin kendi isteksizliğiniz için. Siz şu an oğlunuza en büyük kötülüğü yapıyorsunuz. Boşandığınız zaman birbirinizden boşanıyorsunuz oğlunuzdan değil, boşandığınız zaman babası oğluna maddi manevi desteğini vermek zorundadır. Vermiyorsa zaten çocuğunuza babalık yapmıyor demektir. Oğlunuz anne babasının birbirine vurduğunu kırdığını, tehditler savurduğunu görerek büyümek zorunda değil. Zaten kalıcı hastalığı olan oğlunuza bir de psikolojik sorunlar ekliyorsunuz, farkında değilsiniz.
Oğlumu bahane ediyordum haklısınız sonra anladım ki evet sadece bAhane oğlum benim isteememem değil sorun içimdeki korkular pişman olur muyum oğlum bi gün beni bırakıpta babasına döner mi korkusu ayrılırsak babalık yapmaz oğlum beni suçlar mı korkusu korkularım kendime olan güvenimi sıfırladı.
 
Oğlumu bahane ediyordum haklısınız sonra anladım ki evet sadece bAhane oğlum benim isteememem değil sorun içimdeki korkular pişman olur muyum oğlum bi gün beni bırakıpta babasına döner mi korkusu ayrılırsak babalık yapmaz oğlum beni suçlar mı korkusu korkularım kendime olan güvenimi sıfırladı.

Peki oğlunuz ileride "Anne neden böyle bir ortamda büyüttün beni, neden boşanmadın böyle bir adamdan?" derse ne yapacaksınız? Hem kendinizin hem oğlunuzun iyiliğini düşünmeniz gerekiyor. Şu an oğlunuzun büyüdüğü ortam çok sağlıksız, keza size de iyi gelmiyor.
 
Çocuklarınızı bahane etmeyin kendi isteksizliğiniz için. Siz şu an oğlunuza en büyük kötülüğü yapıyorsunuz. Boşandığınız zaman birbirinizden boşanıyorsunuz oğlunuzdan değil, boşandığınız zaman babası oğluna maddi manevi desteğini vermek zorundadır. Vermiyorsa zaten çocuğunuza babalık yapmıyor demektir. Oğlunuz anne babasının birbirine vurduğunu kırdığını, tehditler savurduğunu görerek büyümek zorunda değil. Zaten kalıcı hastalığı olan oğlunuza bir de psikolojik sorunlar ekliyorsunuz, farkında değilsiniz.

+1

Sevgisiz saygısız bir ortam da büyüyeceğine, yalnız babasız yada yalnız annesiz büyüsün daha iyidir bence.
 
Oglum beni suclamadi. Ben ona analik vazifelerimi yapiyorum. Ilerde beni birakip babasina giderse bu onun tercihi. Adam babalik yapar mi bilmem bu onun sorunu. Babalik yapmak isteneyen birine de zorla babalik yaptiramazsiniz. Biz bosandiktan sonra bir sure eski esimin oglu umurunda degildi. Ne aradi ne de sordu. Ben hayatima devam ettim. Yaralarimi sarmak icin elimden geleni yaptim. O da bir sure tasmasindan kurtulmus gibi alemlerde gezip sosyal medyada paylasti. Mutluydu. Sonra birden bire bir oglu oldugu aklina geldi. Hergun gormek istedi. Bense hem kendimi daha cabuk toparlamak hem de duzenimizi bozmamak icin mahkemenin belirledigi gunlerde oglumu gormesine musade ettim. Diger gunler gelmesini istemedim cunku ogluma bu umit veriyordu ve gelmedigi gunler de bekliyordu. O da boylece baba ile gorus gunlerini ogrendi. Sonra ben sehir degistirdim. O da ondan uc saat uzakta olan yeni yerimize oglunu gormek icin ayda iki kez gelmeye basladi. Ben gorusmedim. Sonra aradan bir sure gectikten sonra benimle gorusmek istedigini, yeniden aile olmak istedigini, bizsiz yapamadigini soyledi. Oglum da istedigi icin gorustuk ucumuz o geldiginde. Beraber ucumuz sinemaya yemege falan gittik. Oglum icin. Bir sure sonra onun hic degismedigini anladim. Ve gorusmeyi kestim. Oglum hic etkilenmedi. Simdi babasiyla subat tatilinde. Merak etmeyin cocuklar bizden daha cabuk alisiyorlar.
 
Sadece koni sahibi.icin demiyorum ama lutfen cocuklari bahane wtmeyin.ben anne ve babamla buyudum her gun ayrilmalari icin dua ederek. Babamin bagirislari,esip gurlemelwri,annemin susup sinmeleri, gunlerce babamim.hepimize kusmeleri vs vs anlat.anlat bitmez. Olur olmaz hwr seye doverdi bizi. Simdi duzeldi bize ama anneme ayni.keske coxuklugumdan guzel anilarim kalsaydi
 
Back
X