İstifçiliğime bir el atalım mı?

Shusui

Guru
Kayıtlı Üye
1 Eylül 2010
2.772
8.407
358
Mersin
Hanımlar merhaba. Yakında taşınıyoruz ve ben eşya toplamaya başladım. Yalnız sıkıntı şu istifçiliğe çok yakınım. Evin içi ıvır zıvır bin tane şeyle dolu. El işiyle uğraşmayı, birşeyler yapmayı seviyorum. Birşeyi boyayıp başka bir yerde kullanmak gibi, yada ufak tefek değişikliklerle başka objeye dönüştürmek gibi. Bununla birşey yapılır dediğim bin tane şey var. Ve yapmıyorum. Zaten küçük ve yaramaz bir kızım var, zamanım yok. Öylece yığıyorum, birikiyor. Ama atamıyorum Biliyorum, atmalıyım ama içimde bir ses kesin lazım olur bu. Pinterestten birşey görürsün of bunla çok güzel olurdu dersin diyor.

Taşınacağımız evde büyük. Hani atmasam olur. Bir kenara koyarım. Birşey oldukça yaparım. Hem ne var ki insanların evi ıvır zıvır dolu. Bende de azıcık olsun. Ana fikrim bu. Ama sıkıntınında farkındayım çünkü beğendiğim gazoz şişesinin 23 tanesini ne yapabilirim ki? Yada 3 yıl önce bozulan ağır hantal ve çirkin saati. Hiç sevmediğim için dolabın üstüne kaldırdığım ahşap meyveliği mesela. At gitsin diyorum. Yok atamıyorum. Belki aklıma birşey gelir diyorum.

Minimalist felsefeleri okuyorum. Japon videolarını izliyorum. Sadelik mutluluktur diye takılıyorum ama kesmiyor.

Annem çemkiriyor. Eşim nasıl istersen öyle yap diyor. Bence sizin daha ikna edici düşünceleriniz vardır. Bana bir yardım edin
 
chamallows .!.:
evi temizlerken bir atma istegi gelmiyor mu ?
Genişletmek için tıkla...
Geliyor ama bununla bir şey yapılır isteği daha ağır basıyor. Mesela peynir kutusu, yoğurt kutusu falan değil olay. Onları atarım bama güme. Kırılan bozulan şeylerin çoğunu atarım. Ama birşey olur mu bundan dediğim an atamıyorum.
 
Kesinlikle atın lazım falan oldukları yok.. gecenler bende baya bı kıyafet çıkardım zorlandım baştan ama attiiimm şimdi hiç aramıyorum dolabım daha düzenli oldu
 
ben minimalci olarak, evimde kullanmdığım hiç bir şeyi tutmam...buzdolabım bile boş sayılır, günlük alır yaparım yemekliği bile...az eşya bana huzur veriyor, ayrıca iş az oluyor...benimde annem sizin gibi, 40-50 yıllık, giysileri, çeyizden kalma mutfak eşyaları bile vardır, atmaya kıyamaz...ama sürekli iş yapmaktan, oram ağrıyo, buram ağrıyo der...
 
bunun psikolojide bir adi vardi Astoria daha iyi bilir sanirim
kendinizi ikna edip bundan bir sey olurmu diye dusunmeden atmaniz lazim
yada annenize soyleyin yerini siz gormeden o yok etsin
benim esimde o dursun bisey olur bu dursun bisey olur modunda tamam canim diyip 2 gun sonra atiyorum aklina bile gelmiyor adamin yoksa onunu alamam yani
 
Bu benim ya : D Atmaya kıyamam ama gel gör ki, öyle orda boş boş dururlar. Annem de hep kızar bana.
 
Anneme söylesem yenisini al diye mobilyalarımı bile atabilir Ama gerçekten ihtiyacım olmayacağını düşünüyorsan at ben çocukla parka gideyim diyebilirim bak.
 
Peki kullanılabilecek durumdan olan eşyaları ihtiyaç sahipleri ile paylaşmayı deneseniz? Ya da cam şişeleri geri dönüşüm kutusuna atıp topluma katkı sağladığımızı düşünseniz?

Yani o eşyaları elinizde tutmanın verdiği hazzı, onları dağıtarak başka bir olumlu duyguya dönüştürseniz?

İnstagramda turkisimininalizm hesabının öncü olduğu bir uygulama görmüştüm. Ayın her günü, o gün sayısı kadar eşya çıkarıyorsunuz evden. Örneğin ayın birinci günü bir, ikinci günü iki eşya. Minimalizm üzerine araştırıyorsanız, siz de muhakkak rastlamışsınızdır. Başkalarına faydalı olma fikri ile bu oyunu birleştirmeyi denerdim yerinizde olsam.
 
Evet gördüm ama ayın 20 sinden sonra evden o kadar şey atamam ki diye vazgeçmiştim. İlk birkaç gün iyi de.

Çoğu kullanılacak şey değil aslında bir bakıma çöp. Ama aslında çöpün yanına koysam en azından çöp toplayanlar satabilir, alıp. Bu düşünceye odaklanayım biraz
 
Ev büyükse ve yeterli alan varsa kendinize bir hobi odası tasarlayın. Atmayın ama ortalıkta da olmasınlar. Bizim boş bir odamız vardı üçe böldük iki hobi manyağı olarak. Bir köşe müzik stüdyosu, bir köşe çalışma alanı,bir köşe benim hobi alanım. Benim alan daha çok depolama bölgesi gibi oldu. Kocaman plastik depolama kapları aldım ama ciddi kocaman, içine ben girebiliyorum o derece kocaman. Hobilerimden biriyle ilgileneceğim zaman gerekli malzemeleri alıp çalışma masasına geçiyorum. Ya da eşim eve iş getirince orda çalışıyor, benim özel öğrencim gelince yine çalışma alanını kullanıyorum. Bazen eşim müzik yaparken ben ders çalışıyorum. Minnacık odada her türlü aktivite yapılabiliyor. Ama bu aktiviteler evin diğer bölgelerine yansımadığı için evin içinde minimalist bir yaklaşım yakalayabiliyoruz.
 
2 ay önce taşındım topla topla bitmiyor bende normalde bir gün lazım olurcuydum ama baktım hiç kullanmamışım gereksiz ne varsa attım hiç düşünmeden kullanırım dediğim ama kullanmadığım ne varsa şuan rahatım hiç pişman da değilim tavsiye ederim :)
 
Kullanırım, şunu yaparım dediğiniz şeyleri değerlendirecek bir fırsat geçti diyelim elinize, dönüştürdünüz. Çok mu elzem bir şeye dönüşecekler, olmasaydı olmazdı diyeceğiniz nitelikte mi olacaklar? Bence dönüşünce sevimli, şık, güzel, dekoratif belki pratik şeyler olabilirler ama yaşamsal önemi olmayan şeyler olacak. Eğer öyleyse atmaktan çekinmeyin bence. Bir şey lazım olduğunda kolaylıkla ulaşabiliyoruz artık. İsraf edin demiyorum elbette ama dediğiniz gibi onlarca soda şişesi size yük oluyor anca. Evde alanınızı daraltıyor. Kullanılabilecek durumda olanları çöpün yanına bırakabilirsiniz ya da ihtiyaç sahibi birine, kullanacağını bildiğiniz birine verebilirsiniz.
 
Annem istifçidir, bende ise atma hastalığı var. Evin içinde sık sık dolanırım atılacak bir şey var mı diye. Ya başkasına veririm ya da atarım. Bir ara kitap satın almaya başlamıştım ve binlerce kitap biriktirmiştim. Tek biriktirdiğim şey oydu. Ama kitapları okudukça onlar da batmaya başladı, ben de okuduklarımı koliledim ve belki 30 tane okula bağışta bulundum. Aldığım ama giymediğim kıyafetlerimi de aynı şekilde bağışladım. Şimdi bir tane kitap okusam hemen soruyorum arkadaşlara, bunu almak isteyen var mı diye. Tabii kitabı aşırı beğenirsem ve tekrar okumak istersem o zaman saklıyorum. Ama şu an 100 kitabım falan anca kalmıştır. Öncekinin yirmide biri bile değil. Taşınırken o kadar zor oluyordu ki, hiçbir şeyi biriktirmemeye karar verdim. Sık taşınan biri olarak kaçınılmaz bir değişimdi diyebilirim.
 

Hep istedim hobi odası. İlk evlendiğimizde inanılmaz yoğun çalışıyordum, zaten zaman yok diye yapmadım. Hamileyken riskli gebelikten sürekli yattım, yapamadım. Şimdi 17 aylık bir enerji bombası var evde. Öğlen 2 saat uyuyor, ancak temizlik yemek falan yapıyorum, akşam o uyuduğunda ben bitmiş oluyorum zaten. Aslında istiyorum ama sanki hiç fırsatım olmayacakmış gibi geliyor. Belki evde ki şeylerde bu yüzden birikti, yığıldı. 2 yılda tek yaptığım bir gece eşimle dehşet kavga edince gece yarısına kadar bir tablo yapıp bitirmek oldu, o kadar. O da sinir atayım diye.

Ama itiraf edeyim etkilendim. İçine girecek kadar büyük kutuyu nereden buldunuz
 
Bu yorumu çıktı alıp buzdolabının üstüne asmak istiyorum şu anda
 

Eski eşyalardan üretim yapmayı ne kadar istiyorsunuz önce buna karar verin.

Geçenler de çok güzel bir yatırım tavsiyesi okudum, hayatınızda 5 önemli konuya ağırlık verip onlarla ilgili çalışın deniyordu.
Siz yaraticiligizi hayatınızda yer vereceğiniz 5 önemli çalışma konusundan biri olarak görüyor musunuz ? Yoksa bence atin gitsin.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Herkes gider Mersin'e, biz gideriz tersine
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
5K
Yokuspokus
L
yeni gelinlere tavsiyelerim
Yorumlar
11
Görüntüleme
10K
serapcan86
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…