İstifçiliğime bir el atalım mı?



bı gün evden çıkıp git. annen gereksiz gördüğü herşeyi atsin.

ev bosalmadan ne okursan oku elin atmaya gitmez.

annem de senin gibiydi. o yokken atardim sürekli. önce kizardi sonra iyi yapmssin derdi. şimdi alışkanlık olmuş o da atiyo bekletmiyo.

sadeliğin yasam biçimi olmasi için önce boş bi evde oturmak lazim. sen atamiyosan annene musade etmelisin...
 
Bu çok güzel bir yönlendirmeymiş. Nerede okumuştunuz? Hatırlıyorsanız bende okumak isterim çünkü bu aslında hayatını derinlemesine düşünmeye itiyor insanı.

Ayrıca düşününce 8-10 falan sıra olarak gerçekten. Aslında önemsizmiş yani
 
Ben de sizin gibiydim. Ve evimde küçüktü aksine. Bu yaz tatilde bütün evi elden geçirdim. Sabah başladım yatıncaya kadar ara vermedim hiç. Çünkü ara verirsem şu dursun bu da dursun diyeceğimi biliyordum. Giymediğim kıyafetleri ve kullanmadığım mutfak eşyalarını kitaplarımı önceden ayarladığım bir yere gönderdim. Geri kalanların hepsini de çöpe veya geri dönüşüme çıkardım. Çok yoruldum ama aynı gün içinde yapınca vazgeçme durumunu ortadan kaldırdım. Sonra iki gün pişmanlık yaşadım ama şuan dolaplarım evim o kadar ferah ki baktıkça rahatlıyorum.
 

Bu gidişle TLC de sizi de izleriz Şaka bi yana , hayatımda az eşya az insan huzur benim için. Tavsiye ederim İşe yaramayacağını düşündüğünüz şeyleri atın. Dönüştürebileceklerinizi saklayın sadece abartmadan
 
Ben de atamiyorim hamilelik kıyafetlerim bile duruyor kızım şuan 2.5 yaşında
Cok yakın biri hamile kalır diye bekliyorum

Kızken takı yaptığım boncuklar bile duruyor

Nisanda giydigim takımın bana olmasına imkan yok duruyor

Kuyamiyoirm vermeye

Bir saat bozulsa sağlam parçasını atmıyorum belki başka şeyde lazım olur diye

Ve bunun gibi bir çok şey evimden atamoyrim
 
Bu yorumu çıktı alıp buzdolabının üstüne asmak istiyorum şu anda

Annemi hep böyle ikna ederim, onun da hobileri var, do it yourself sayfalarını takip edip güzel şeyler de yapıyor ama bazı şeyler de evde süründükçe sürünüyor. Bir şeye aylarca el sürmediysen aslında yapmayacaksın onu diyorum, iki sezon hiç giymediğimiz giysiyi aslında bir daha hiç giymeyeceğimiz gerçeği gibi aslında. Ama iyi yönü çocuğunuz atacak her şeyi Ben öyle oldum en azından.
 
Hepsi var evimde Fazlasıyla. Hayatım boyunca giydiğim abiyeler, 36 beden pantolonlar falan ki 42yim şu an. Tüm takılar, tokatlar, makyaj malzemeleri, liseden kalma, üniden kalma hatıralar, patlamış balon bile var evde hatıra. Offff içim sıkıldı ya. Sen benim eve gir ben seninkine, nasıl fikir
 
Bu lâzım olur şu lâzım olur diye diye elime geçeni çatıkatına attım , şimdi çatıkatında adım atcak yer kalmadı Ama radikal bir kararla hepsini atıcam , insanlık için küçük , benim için büyük bir adım olacak
 
Tipine aşık oldugim bir Televizyincudan kazandığım yemek paketini sakladigim dogrudur ama evlnedikten sonra attım
 
Ablam ve annem geldiğinde benden habersiz atiyorlar bazen ama elimde değil çünkü birşeyi değerlendireceğim zaman bulamadım mi al işte diyorum atmasaydim lazım olacaktı bu düşünce yüzünden şuan elimde olanlari aradım gelmiyor
 
İkea sağolsun

O odayı dekore etmek bile bana acayip keyif vermişti. Ufaklık biraz büyüyünce yaparsınız belki siz de.

Bu arada biriktirdiğim 40-50 tane soda şişesi ve yüzlerce şarap mantarı geçen sene yeğenimin nişanında süslenip vazo, peçete halkası ve isim etiketi olarak kullanıldı. Sonra da misafirler alıp götürdü evlerine. Nişanın tüm dekorasyonunu ben yapmıştım. Bir daha ele geçmeyecek şişelerse saklayın, değilse yallah geridönüşüme
 
ben diyorum ya,
kadinlarin bir istifcilik donemleri oluyor, bir de atma donemleri.

istifcilik donemimde dubleks evde oturuyorduk, bir suru de kiler tarzi yerim vardi, hepsi de ivir zivirla doluydu. simdi ise minimalistligin doruklarindayim. bir seyi evimde tutmam icin bir suru kritere uymasi gerekiyor.

Bence kendinizi illa soyle olmaliyim diye zorlamayin, istifcilik donemindeyseniz tadini cikarin sonra her ey batmaya baslayacak zaten, eskiden annem esyalarimi atinca cok kizardim, su an o asamadayim, cocuklarin oyuncaklari gozume fena batiyor
 
Aman allahım içimdeki canavarı uyandırdın Belki şişeleri kızımın doğum gününde kullanırım. Hmmmm. Atmayayım en iyisi
 
aynı kafa bende de var ve ilginç bir şekilde lazım da oluyor.

ha ben ne yaptım istifçiliği düzene çevirdim. elimdeki gerçekten bir şeye yarayabilecek şeyleri grupladım, sonra grup grup düzenledim bir dolaba. atıyorum incik boncukları bile şu göz göz olan plastik kapaklı kutulara grupladım. böylece işime yarayacak bir şey gerektiğinde kolaylıkla buluyorum.

ya da canım mı sıkıldı biraz uğraşasım mı var çıkarıp istediğimi yapıyor sonra yine kaldırıyorum aynı şekilde. böylece cidden hem işime yaramış oluyor hem de kafamı karıştırıp bunaltmıyor. bi projeye başladıysam onu bir geniş tepside tutuyorum o proje bitene kadar başka şeye geçmiyorum hem de tepsiyle kaldırması etmesi kolay oluyor dağılmıyorum.

bir de ben bi ara bu malzemelere taktım ve baya bir kısmını gerçekten dönüştürdüm sonra sonra dediklerimi her sıkıldığımda el atıp güzel bir şeye dönüştürdüm yani nasıl denir o kalabalığı erittim böylece. ama ben tahta boyama vs dekorasyon sevmiyorum evi sade seviyorum genelde ya evi fonksiyonel hale getirecek şey yaparım (mesela eski demir askıdan kitap askısı vs gibi şeyler) ya da kumaş parçaları varsa kıyafete çeviririm sıkıldığım kıyafetlerin tipini değiştiririm, ya da ne bileyim takı çanta vs malzemeleri aldıysam topladıysam onu proje şeklinde bitirir ve üzerine hemen kullanırım. bence esas zevklisi bu. yoksa derya baykal stayla yok duvar süsü yok masa örtüsü falan bana çok aşırı saçma geliyor gereksiz eşya. evi sade seviyorum otel odası gibi hiçbir eşya olmayacak ortada bence. ne kadar kalabalık o kadar beyin yorgunluğu gerek yok.
 

enee çok mantıklı

o soda şişelerine ben de aşırı üzülüyorum ya resmen israf güzelim camlar.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…