- 25 Aralık 2024
- 459
- 613
- 18
- 26
Katılıyorum size. Cay istemeye çekiniyorum. Oysaki o iş için alınmış biri. Ama o kadar degisik bir kadinki sanki çay istesek cok ayip bisey demisiz gibi hareketleri falan.
Katılıyorum size. Cay istemeye çekiniyorum. Oysaki o iş için alınmış biri. Ama o kadar degisik bir kadinki sanki çay istesek cok ayip bisey demisiz gibi hareketleri falan.Türkiye'de temizlik çay gibi isleri yapanlar çalışan gibi değil de herkesin hoş görmesi ve yardımda bulunulması gereken biri gibi görülüyor.
Benim iş yerimde de bir iş gecikse, söylenen vakitte bitmese dünyanın sonu gelmiş gibi yaygara çıkarıyor üstler. Hemen toplantı yapılıyor, gruba defalarca yazılıyor vs. Ama temizlik işleriyle ilgili personel hiç iş yapmıyor. Çay falan yapmıyor zaten biz kendimiz yapıyoruz. Ama çöpleri de düzenli almaz odayı süpürmez. Odada toz öbekleri oluyor. Arkadaşlar söylüyor çöp doldu onu alır mısın odaya siler misin vs diye. Bir şey dökülse lazım olsa arasan asla bulamazsın yarım saat sonra gelir nerede geziyor bilmiyorum. Kimse de demiyor kardeş sen niye hiç ortalıkta yoksun diye.
Benden çıkıyorum zaten. Daha güzel konularda görüşmek üzerePolemiksiz cikiyorum konudansizide beklerim başka konuda görüşmek üzere Şimdi alıntı üstüne alıntı olur ban yemeğe kadar gideriz birde konu sabote edildi diye Mune Hanim gelir .Yeni çıktım zaten mapustan 1 gün ban yedim
UmarımHay Allah'ım ya kadın sanki bize çalışıyor konu sahibi gitti biz kaldık yalnızHer iki taraf içinde birşey diyemiyorum artık kendileri çalışıyor beraber biz şimdi konudan çıkıp gideriz konu sahibi yarın onunla olacak .Ne diyelim diyecek birşey yok inşallah sorun çözülür diyelim
Ben de öyle düşünüyorum maalesef. İkimizden biri gitmedikce boyle surecek heraldeO kadını işten tamamen çıkartmadıkça def etmedikçe bu yazı daha çok uzun olur
Evet işte tum suç bende sayılır. Burnu havada, bizi begenmiyir demesinler diye iyi davrandim en cok yuz göz olan ben oldum. Bunlarla sınırı baştan iyi cizmek gerekiyormuş anladim.Ay en nefret ettiğim şey mavi yaka duyarı.
Siz işinizi savsakladığınızda kimse ay yazık ameliyat oldu geçen ay ama demiyor. Mavi yakanın da maşallah derdi bitmiyor.
Aşırı yüz verip iyi davrananlar, işveren değil arkadaş gibi davrananlar sizin konunuzdaki gibi günün sonunda en yüz göz olanlar oluyor.
Bizim ikram personeli işinde iyidir ama çok konuşur mesela. Hem de ofis elemanlarını birbirine şikayet eder, dedikodusunu yapar. Öyle böyle bir çok konuşma değil. Bir laf atsanız yarım saatiniz gitti. Bir keresinde ben bana kimsenin dedikodusunu yapmayın ben Hunları dinlemek istemiyorum, hem çok yoğun çalışıyorum sohbete vaktim yok dedim. Ama bilin bakalım işyerinde şuan kendisiyle hiç kavga etmeyen, yüz göz olmayan tek kişi kim?
Ben de patronu suçlu buluyorum burda. Patron sizin de bir nevi işveren olduğunuzu, size saygı duyması gerektiği mesajını verse böyle davranamazdı. Diğer arkadaşların dediği gibi patron arkanızdan onu idare et, sana emir verebilecek tek kişi benim mesajı veriyor.
Bence de ticket filan anlaşsın patronunuz, tost yemek için işyerinde catering hizmeti parası da verilmesin yani, yazık günah.
yemek yapıyor ama yemekleri savsaklıyor. yani tadı güzel değil ya da sadece bir çeşit yapıyor. bir önceki günün yemeklerini falan ısıtıp veriyor. ofiste yemek olunca da ve diğer çalışanlarda oturup o yemeği yerken ben dışardan yiyemiyordum sanki tek sorun çıkaran benmişim gibi oluyor. ama bundan sonra kimseyi takmadan beğenmediğim yemek olunca dışardan yiyeceğim.Siz ne yaparsanız yapın patron bu şekilde davrandığı sürece o kadının davranışları değişmez,çünkü oradan yüz buluyor zaten adam sınır koymayı bilmiyor
Sizi de çok fevri buldum yani yemek yapıp yapmaması sizi niye bu kadar sinirlendiriyor ki söyleyin dışardan yemeği ,fişi de ibraz edin “yemek yoktu bugün “ diye de açıklamanızı yapın her defasında ,bi süre sonra göze batacaktır
temizlik konusuna gelince diğerlerini isterse yapmasın ama tuvalet mutlaka her gün uyarın,patrondan yüz bulduğu sürece size “patron bişey demiyor sen kimsin ki “ tavrı almış ,dolasıyla ben olsam yemek yapmış yapmamış umrumda olmaz söylerim yemeğimi keyifle oturur yerim ,çaycı ablaya ayar vermeyen patron düşünsün orasını ,ofisi açıp açmaması yine patronu bağlar ,siz niye sinirleniyorsunuz
yemeği beğenmeyip dışardan yiyebilme hakkınız varsa bunu kullanın diyorum zaten,dünden kalan yemeği ısıtıp vermesi yanlış ama basite kaçmış ses çıkaran olmayıncayemek yapıyor ama yemekleri savsaklıyor. yani tadı güzel değil ya da sadece bir çeşit yapıyor. bir önceki günün yemeklerini falan ısıtıp veriyor. ofiste yemek olunca da ve diğer çalışanlarda oturup o yemeği yerken ben dışardan yiyemiyordum sanki tek sorun çıkaran benmişim gibi oluyor. ama bundan sonra kimseyi takmadan beğenmediğim yemek olunca dışardan yiyeceğim.
temizlik içinde diğerlerini istese yapmasın olmuyor işte. sürekli evrak işleriyle ilgilenince masamın altı ister istemez zımba ve kağıt kırpığı doluyor. ee alıp benmi süpürcem yeride abla orda boş boş dururken???
haklısınız tüm suç patronda. onun yüzünden bu kadar yüz göz oluyorum. izni bitince yine aynı şekilde devam ederse birkez daha patronlarla konuşucam. bu sefer daha sert olacağımyemeği beğenmeyip dışardan yiyebilme hakkınız varsa bunu kullanın diyorum zaten,dünden kalan yemeği ısıtıp vermesi yanlış ama basite kaçmış ses çıkaran olmayınca
iyi de kadının saçını başını yolacak haliniz yok,oturup siz temizleyin demedim ben,sadece sizin ses çıkarmanızla siz geriliyorsunuz bunu patron uyarmadığı sürece bu şekilde devam edecek ,sizle de sürekli zıtlaşacak,siz isterseniz temizlik listesi yemek listesi bilmem ne uğraşıp durun bu kadın kendi bildiğini okuyacak çünkü patron yüzüne çok yumuşak davranıyor,sorumluluklarını yapmadığı için sert bir şekilde uyarmıyor,işten çıkarırlar korkusu bile yok ki bu kadar rahat dolasıyla sorun sizin tepki vermenizle çözülecek bişey değil,diğerleri de oturup afiyetle yiyorsa siz sorun çıkaran kişi konumuna düşüyorsunuz ayrıca,bence üçünüz bir toplantı yapın görev ve sorumluluklarını tekrar hatırlatın
Bence boşver. Orada kalıcı değilsen es geç. Böyle ufak ofis patronları disiplinli olmazlar.haklısınız tüm suç patronda. onun yüzünden bu kadar yüz göz oluyorum. izni bitince yine aynı şekilde devam ederse birkez daha patronlarla konuşucam. bu sefer daha sert olacağım
Ben olsam yemem yani hoşuma gitmeyen şeyi yemek zorunda değilim. Saçma da 5-6 kişinin çalıştığı yerde öğle yemeği çıkması. Herkes her şeyi yemez herkesin her gıdayı sevmesi ya da en basit tabirle yiyebilecek durumda olması gerekmez. Mesela insanın gıda alerjisi de olabilir sonuçtayemek yapıyor ama yemekleri savsaklıyor. yani tadı güzel değil ya da sadece bir çeşit yapıyor. bir önceki günün yemeklerini falan ısıtıp veriyor. ofiste yemek olunca da ve diğer çalışanlarda oturup o yemeği yerken ben dışardan yiyemiyordum sanki tek sorun çıkaran benmişim gibi oluyor. ama bundan sonra kimseyi takmadan beğenmediğim yemek olunca dışardan yiyeceğim.
temizlik içinde diğerlerini istese yapmasın olmuyor işte. sürekli evrak işleriyle ilgilenince masamın altı ister istemez zımba ve kağıt kırpığı doluyor. ee alıp benmi süpürcem yeride abla orda boş boş dururken???
Şikayetçi olduğunuz durumlardan ötürü haklılık payınız var ancak davranış biçimi iz yanlış. Siz kadının patronu değilsiniz dolayısıyla patronu aradan çıkarıp neden gelmiyor neden yemek yapmıyor diye serzenişte bulunmak yerine ilk yapmanız gereken patrona söylemekti. Amir değilsiniz ki kontrol edesiniz. Sizin mujatabınız kadın değil patron olmalıydı.Merhaba hanımlar
yaklaşık 4 yıldır aynı işyerinde çalışıyorum ve burası benim mezun olunca ilk çalıştığım yer.
benden 2-3 hafta sonra çay-yemek-temizlik işlerine bakacak birini aldılar. 45 yaşları civarında bir abla.
ofiste patronla beraber toplam 5 kişi çalışıyor ve tek kadın çalışan benim.(yeni aldıkları abla hariç)
ofiste sürekli duran sadece ben verim. diğerleri şantiyeye giidyorlar bazen öğle yemeğine gelmiyorlar. Ama ben 2 yıldır hep ofiste duruyor.
neyse konumuza gelecek olursak.
bu ablayla biraz sorunlarımız var.
abla ilk girdiği zamanlar çok iyiydi. yemekleri güzel yapardı. çorba-ana yemek-salata-bazende tatlı olarak tam bir menü çıkartıyordu.
sonra bi 5-6 ay sonra ofistekileride baya tanıyınca ve patronlarla da muhabbeti ilerletince iyice işleri savsaklamaya başladı.
öncelikle 2 günde bir yaptığı tuvalet temizliği ve genel paspas işlerini haftada bire düşürdü.
yemeklerde aynı şekilde bazen artık yemekleri yedik, bazen sadece ana yemek ve yanına yoğurt/içecek şekilnde yapmaya başladı.
ve inanılmaz çok ve boş konuşuyor. herkesi oyalıyor.
benimle de arası iyiydi. ben zaten insanları kırmamaya özen gösteren biriyim.
neyse bu iyice ofiste patron gibi takılıyor. öyle çay falan istemedikçe vermez. bir misafir geldi mi illa biz onu çağırıcaz çay isticez o şekilde getirir anca.
sonradan bunun kızının biri evlenecekti. onun işleriyle falan uğraşmaya başladı. bu arada kadının evi tam ofisin üzerinde. yanı çok yakın ofise. ee bu kızım evleniyor diye sürekli işten erken çıkıyor. zaten normal çalışma saati sabah 9 akşam 3. yarım gün gibi bişey çalışıyor. 3-4 hafta kızım evleniyor diye ne düzgün yemek yaptı ne temizlik yaptı. sürekli artık yemeklerle, tostla ya da marketten aldığı hazır yiyeceklerle geçiştirdi. yine bişey demedim. bu arada patron yokmu onlar bişey demedi mi diyecekseniz o sırada patron yazlığına gitmişti ve 4 ay gelmedi zaten.
neyse öyle böyle kızının düğününü atlattık sonra diğer çocuğunun bazı psikolojik sorunlar çıktı. çocuğuda 28 yaşında kocaman kız yani. kız intihar falan etmeye kalkıştı. yine 1 hafta izin aldı. tabi bu bir hafta olsu sana 1buçuk ay. biz o sıra dışardan falan yedik..
neyse dedim sağlık sonuçta dedim ve hiç bişey demedim. sonunda ofise gelebildi. yemekler yine b.k gibi. ofiste patron olmadı mı ofise geç geliyor erken çıkıyor falan. sonra bir gün bu yine ofise geç kaldı. ben de telefonla aradım. ee a-bla nerdesin gelmicen mi diye. o da ofiste kim var dedi. ben de sadece ben varım dedim. patron yok dedi. ben de yok dedim. eee canım o zaman sen tost yapsan kendine olur mu dedi. BEN ÇILDIRDIM. ne alaka yani yaaa. bu kadar da iyi niyet suistimal edilmez yani. ben de yapamam dedim. gel kendin yap dedim.
sonra taam dedi kapattı telefonu. sonra patronu aramış. ee benim çocuğum yine hastalandı ben gelmesem olur mu bugün demiş. patron da beni aradı 'abla bugün izinli çocuğu hastanmış siz dışardan yiyin' dedi. ben de yine TAM BİR APTAL OLDUĞUM İÇİN ' tamam' dedim. dedim belkide gerçekten cocuğu hastalanmıştır dedim(bu arada cidden hiç inanmıyorum artık).
neyse bu olaydan sonra ben onun yüzüne bakmamaya başladım. tavır koydum. oda bunu farketti zaten benimle hiç konuşmuyor falan. ben ypkken başka bir arkadaşıma duygu sömürüsü yapmış. 'ee ben verder i çok seviyordum ama o çocuğumun psikolojik rahatszlığı yüzünden benden soğudu konuşşmuyor benimle' diye ağlamış. aynısını patrona da demiş. hatta yetmemiş patronun karısını arayıp ona bile anlatmış. tabi kimse onu ciddeye alıpta bana bişey demedi. ben bunu taa sonradan öğrendim.
işte bu olaydan sonra biz zaten hiç konuşmuyorduk. bu hala ofise bizden sonra geliyor. ve bizim patronunda en sinir olduğu şey ofis saatlerinin esnetilmesi. yani herkes zamanında gelecek. gelemeyen ya da geç kalacak olan arayıp söyleyecek. bende bunu bildiğim için kadının sürekli geç kalmasına sinir oluyordum yani. birgün biz sabah ofise uğramadan direkt şantiyeye gittik ve ofis biz gelene kadar kapalı kalmış. Biz ofise geldik saat 10 olmuş zaten bi baktım ofis kapalı. arabayı park ettik tam ofisin kapısını açıyorum bi baktım bu abla arkamda. üst katta oturunca arabayı gördümü iniyor aşağı hanfendi. sonra döndüm ona dedim ki'abla ofis neden kapalı saat 10 olmuş birdaha bizden önce aç ofisi lütfen' dedim. o da sert şekilde EMREDERSİN dedi. sonra ben de 'ne alaka saat 10 olmuş ofis kapalı patron kızıyor bilmiyormusun' dedim. ama yine ses tonum falan aynı yani. bu sonra bi çıldırdı 'eee sen neden bana böyle davranıyorsun. burda patron sen değilsin. ben senin istediğin saatte gelemem. sen beni burdan kovdurmak istiyorsun. senin derdin nee' falan diye nasıl bağırıyor. ben de hiç takmıyorum. amaaa bayaa takmıyorum. masama oturdum bilgisayarımı açtım hiçç ona bile bakmadan işimi yapıyorum. ben böyle yaptıkça o daha da sinir oldu. geldi masama falan vurdu. o böyle yapınca tabikide artık sinirlendim. ayağa kalktım ' EE YETER BE. SUSTUKÇA TEPEME ÇIKICAN HERALDE. GİT PATRONA SÖYLE ŞİKAYETİN VARSA BENİMLE MUHATTAP OLMA' dedim. ve ofisten çıktım. çıkmasan daha kötü olacaktı kesin.
ilk kavgamız bu şekilde oldu. patron beni yanına falan çağırdı niye böyle oldu diye. ben de tüm olayı anlattım. temizlik yemek olaylarınıda söyledim. yemekleri beğenmiyorum dedim. tamam dedi konuşuyum dedi. bu abla tabi gün boyunca ağlayarak herkese duygu sömürüsü yapıyor. patron da bana dediki'aslında biliyoruz ablanın temizlik-yemekte yetersiz olduğunu ama napalım. onun durumu yok. birşey desek hemen ağlıyor. insanında vicdanına dokunuyor. yaşadıkları kolay değil. sen biraz alttan al. yanlış birşey gördüğünde söylemeye de çekinme. burda benden sonrakik patron sensin. yanlışı sen söyleyeceksin istediğin yemek varsa söyle o yapılacak. istersen liste yap daha iyi olur' dedi. yani patron aslında benim tarafımda ama fazla vicdanlı.
bu olaydan sonra abla yemek-temizlik konusunda biraz düzeldi. bi 9-10 ay düzeldi. sonra yine herkesle arayı iyice düzeltince aynı savsaklığına geri döndü. sadece giriş-çıkış saatlarine dikkat ediyor artık.
geçtiğimiz ay da ameliyat oldu. karın boşluğunda kist varmış. tabi bunu ilk öğrendiğinde 1-2 ay falan sürekli ağladı. bende tümör var. doktor acil alınması lazım dedi. kötü huylu olabilirmiş. çok kötüymüş falan diye. sonra ameliyata girdi kapalı ameliyatla 2 saatte almışlar tümör falan da değiş kistmiş. doktorda 15 gün iş görememzlik raporu vermiş. bunu ziyarete gittik evi üst katta olunca. orda öğrendik zaten kapalı ameliyat olduğunu. biz sanıyoruz ki açık ameliyat 20-30 dikiş atılacak falan sandık çünkü bize o şekilde abartarak anlattı. neyse evine gittiğimizde bi halleri vardı görseniz sanki açık beyin ameliyatı olurken aynı zamanda 3üz sezeryan ameliyatı olmuş. o şekilde ufluyor pufluyor aman acıyor falan diye ağlıyor. bizim patronda dediki 'aman abla doktor zaten 15 gün rapor vermiş o da haftaya bitecek zaten o zamana iyileşirsin' dedi. abla hemen ağladı yok ben zor iyileşirim falan diye. ben kendi yerime 10 günlüğüne birini buluyum o yapsın yemekleri ama sakın işe falan başkasını almayın ben gelicem yine dedi. bizim patronda kabul etti.
sonuç olarak bugün onun bulduğu yeni birisi geçiçi olarak işe başladı.
sorum şu: şimdi ben bu kadına verilen tavizlere aşırı sinir olmaya başladım. patronda inceden bi sinir oluyor artık. ama evi çok yakın olduğundan ve yeni birini de bulmak zor olacağından çıkarmayı göze alamıyor. birde bu kadın zaten patronun karısını da ayartmış ona arada temizliğe falan gidiyor biraz samimi yani. ofiste bişey oldumu hemen onu arıyor ee bana mobbing yapıyorlar falan diyormuş. bizim patronun karısı da dünyalar tatlısı bi kadın. aşırıı iyi. kimseyi kırmaz çok yardım sever falan. yani bu kadın o kadar sinsi ki milleti parmağında oynatıyor artık. ve bu yüzden benim iş performansım aşırı düştü. tam bir mal olduğum için kadına birşey diyemiyorum. ama artık işe başlasın. beğenmediğim yemeği yemicem. temizliği beğenmedim mi direkt patrona şikayet edicem. onunla hiç muhattap olmıcam.
bu şekilde davransam mobbingcimi olurum. çünkü kavga ettiğimizde ya da ben bişeyden şikayet ettiğimde direkt mobbingci diyor bana.
Roman gibi okudum valla. Hayır mobbing değil yaptığınız ancak cahille cahil oldukça siz yıpranırsınız o yırtar bir şekilde köylü kurnazı dediklerinden ağız yapmayı çok iyi bilirler sizi yalancı çıkarır üstüne bir de ağlar özür diletirler . Patron dediğiniz insan parası iyi yol parası ödemiyor diye tutuyor onu orda daha ucuza çalışacak birisini bulunca ilk fırsatta şutlar onu ancak dikkat edin bu sizin için de geçerlidir özel sektör gerçekten bu anlamda berbat bir anda yolları ayıralım derler kovduk da demezler işinizden memnunsanız maaş olarak sizi tatmin ediyorsa bu kadınla hiç uğraşmayın çay mı istiyorsunuz çağırın getirsin getirmedi mi tekrar isteyin sizinle sohbet edince dinlemeyin dertlerini bilmeyin . Yemekler kötğ olunca ay zehirlendim ay ishal oldum ay kusucam diye gerilim yaratın bu tarz insanlar malesef kibarlıktan anlamaz. Hakkından gelemezsiniz ama kendinizden uzaklaştırıp mesafenizi koruyabilirsinizMerhaba hanımlar
yaklaşık 4 yıldır aynı işyerinde çalışıyorum ve burası benim mezun olunca ilk çalıştığım yer.
benden 2-3 hafta sonra çay-yemek-temizlik işlerine bakacak birini aldılar. 45 yaşları civarında bir abla.
ofiste patronla beraber toplam 5 kişi çalışıyor ve tek kadın çalışan benim.(yeni aldıkları abla hariç)
ofiste sürekli duran sadece ben verim. diğerleri şantiyeye giidyorlar bazen öğle yemeğine gelmiyorlar. Ama ben 2 yıldır hep ofiste duruyor.
neyse konumuza gelecek olursak.
bu ablayla biraz sorunlarımız var.
abla ilk girdiği zamanlar çok iyiydi. yemekleri güzel yapardı. çorba-ana yemek-salata-bazende tatlı olarak tam bir menü çıkartıyordu.
sonra bi 5-6 ay sonra ofistekileride baya tanıyınca ve patronlarla da muhabbeti ilerletince iyice işleri savsaklamaya başladı.
öncelikle 2 günde bir yaptığı tuvalet temizliği ve genel paspas işlerini haftada bire düşürdü.
yemeklerde aynı şekilde bazen artık yemekleri yedik, bazen sadece ana yemek ve yanına yoğurt/içecek şekilnde yapmaya başladı.
ve inanılmaz çok ve boş konuşuyor. herkesi oyalıyor.
benimle de arası iyiydi. ben zaten insanları kırmamaya özen gösteren biriyim.
neyse bu iyice ofiste patron gibi takılıyor. öyle çay falan istemedikçe vermez. bir misafir geldi mi illa biz onu çağırıcaz çay isticez o şekilde getirir anca.
sonradan bunun kızının biri evlenecekti. onun işleriyle falan uğraşmaya başladı. bu arada kadının evi tam ofisin üzerinde. yanı çok yakın ofise. ee bu kızım evleniyor diye sürekli işten erken çıkıyor. zaten normal çalışma saati sabah 9 akşam 3. yarım gün gibi bişey çalışıyor. 3-4 hafta kızım evleniyor diye ne düzgün yemek yaptı ne temizlik yaptı. sürekli artık yemeklerle, tostla ya da marketten aldığı hazır yiyeceklerle geçiştirdi. yine bişey demedim. bu arada patron yokmu onlar bişey demedi mi diyecekseniz o sırada patron yazlığına gitmişti ve 4 ay gelmedi zaten.
neyse öyle böyle kızının düğününü atlattık sonra diğer çocuğunun bazı psikolojik sorunlar çıktı. çocuğuda 28 yaşında kocaman kız yani. kız intihar falan etmeye kalkıştı. yine 1 hafta izin aldı. tabi bu bir hafta olsu sana 1buçuk ay. biz o sıra dışardan falan yedik..
neyse dedim sağlık sonuçta dedim ve hiç bişey demedim. sonunda ofise gelebildi. yemekler yine b.k gibi. ofiste patron olmadı mı ofise geç geliyor erken çıkıyor falan. sonra bir gün bu yine ofise geç kaldı. ben de telefonla aradım. ee a-bla nerdesin gelmicen mi diye. o da ofiste kim var dedi. ben de sadece ben varım dedim. patron yok dedi. ben de yok dedim. eee canım o zaman sen tost yapsan kendine olur mu dedi. BEN ÇILDIRDIM. ne alaka yani yaaa. bu kadar da iyi niyet suistimal edilmez yani. ben de yapamam dedim. gel kendin yap dedim.
sonra taam dedi kapattı telefonu. sonra patronu aramış. ee benim çocuğum yine hastalandı ben gelmesem olur mu bugün demiş. patron da beni aradı 'abla bugün izinli çocuğu hastanmış siz dışardan yiyin' dedi. ben de yine TAM BİR APTAL OLDUĞUM İÇİN ' tamam' dedim. dedim belkide gerçekten cocuğu hastalanmıştır dedim(bu arada cidden hiç inanmıyorum artık).
neyse bu olaydan sonra ben onun yüzüne bakmamaya başladım. tavır koydum. oda bunu farketti zaten benimle hiç konuşmuyor falan. ben ypkken başka bir arkadaşıma duygu sömürüsü yapmış. 'ee ben verder i çok seviyordum ama o çocuğumun psikolojik rahatszlığı yüzünden benden soğudu konuşşmuyor benimle' diye ağlamış. aynısını patrona da demiş. hatta yetmemiş patronun karısını arayıp ona bile anlatmış. tabi kimse onu ciddeye alıpta bana bişey demedi. ben bunu taa sonradan öğrendim.
işte bu olaydan sonra biz zaten hiç konuşmuyorduk. bu hala ofise bizden sonra geliyor. ve bizim patronunda en sinir olduğu şey ofis saatlerinin esnetilmesi. yani herkes zamanında gelecek. gelemeyen ya da geç kalacak olan arayıp söyleyecek. bende bunu bildiğim için kadının sürekli geç kalmasına sinir oluyordum yani. birgün biz sabah ofise uğramadan direkt şantiyeye gittik ve ofis biz gelene kadar kapalı kalmış. Biz ofise geldik saat 10 olmuş zaten bi baktım ofis kapalı. arabayı park ettik tam ofisin kapısını açıyorum bi baktım bu abla arkamda. üst katta oturunca arabayı gördümü iniyor aşağı hanfendi. sonra döndüm ona dedim ki'abla ofis neden kapalı saat 10 olmuş birdaha bizden önce aç ofisi lütfen' dedim. o da sert şekilde EMREDERSİN dedi. sonra ben de 'ne alaka saat 10 olmuş ofis kapalı patron kızıyor bilmiyormusun' dedim. ama yine ses tonum falan aynı yani. bu sonra bi çıldırdı 'eee sen neden bana böyle davranıyorsun. burda patron sen değilsin. ben senin istediğin saatte gelemem. sen beni burdan kovdurmak istiyorsun. senin derdin nee' falan diye nasıl bağırıyor. ben de hiç takmıyorum. amaaa bayaa takmıyorum. masama oturdum bilgisayarımı açtım hiçç ona bile bakmadan işimi yapıyorum. ben böyle yaptıkça o daha da sinir oldu. geldi masama falan vurdu. o böyle yapınca tabikide artık sinirlendim. ayağa kalktım ' EE YETER BE. SUSTUKÇA TEPEME ÇIKICAN HERALDE. GİT PATRONA SÖYLE ŞİKAYETİN VARSA BENİMLE MUHATTAP OLMA' dedim. ve ofisten çıktım. çıkmasan daha kötü olacaktı kesin.
ilk kavgamız bu şekilde oldu. patron beni yanına falan çağırdı niye böyle oldu diye. ben de tüm olayı anlattım. temizlik yemek olaylarınıda söyledim. yemekleri beğenmiyorum dedim. tamam dedi konuşuyum dedi. bu abla tabi gün boyunca ağlayarak herkese duygu sömürüsü yapıyor. patron da bana dediki'aslında biliyoruz ablanın temizlik-yemekte yetersiz olduğunu ama napalım. onun durumu yok. birşey desek hemen ağlıyor. insanında vicdanına dokunuyor. yaşadıkları kolay değil. sen biraz alttan al. yanlış birşey gördüğünde söylemeye de çekinme. burda benden sonrakik patron sensin. yanlışı sen söyleyeceksin istediğin yemek varsa söyle o yapılacak. istersen liste yap daha iyi olur' dedi. yani patron aslında benim tarafımda ama fazla vicdanlı.
bu olaydan sonra abla yemek-temizlik konusunda biraz düzeldi. bi 9-10 ay düzeldi. sonra yine herkesle arayı iyice düzeltince aynı savsaklığına geri döndü. sadece giriş-çıkış saatlarine dikkat ediyor artık.
geçtiğimiz ay da ameliyat oldu. karın boşluğunda kist varmış. tabi bunu ilk öğrendiğinde 1-2 ay falan sürekli ağladı. bende tümör var. doktor acil alınması lazım dedi. kötü huylu olabilirmiş. çok kötüymüş falan diye. sonra ameliyata girdi kapalı ameliyatla 2 saatte almışlar tümör falan da değiş kistmiş. doktorda 15 gün iş görememzlik raporu vermiş. bunu ziyarete gittik evi üst katta olunca. orda öğrendik zaten kapalı ameliyat olduğunu. biz sanıyoruz ki açık ameliyat 20-30 dikiş atılacak falan sandık çünkü bize o şekilde abartarak anlattı. neyse evine gittiğimizde bi halleri vardı görseniz sanki açık beyin ameliyatı olurken aynı zamanda 3üz sezeryan ameliyatı olmuş. o şekilde ufluyor pufluyor aman acıyor falan diye ağlıyor. bizim patronda dediki 'aman abla doktor zaten 15 gün rapor vermiş o da haftaya bitecek zaten o zamana iyileşirsin' dedi. abla hemen ağladı yok ben zor iyileşirim falan diye. ben kendi yerime 10 günlüğüne birini buluyum o yapsın yemekleri ama sakın işe falan başkasını almayın ben gelicem yine dedi. bizim patronda kabul etti.
sonuç olarak bugün onun bulduğu yeni birisi geçiçi olarak işe başladı.
sorum şu: şimdi ben bu kadına verilen tavizlere aşırı sinir olmaya başladım. patronda inceden bi sinir oluyor artık. ama evi çok yakın olduğundan ve yeni birini de bulmak zor olacağından çıkarmayı göze alamıyor. birde bu kadın zaten patronun karısını da ayartmış ona arada temizliğe falan gidiyor biraz samimi yani. ofiste bişey oldumu hemen onu arıyor ee bana mobbing yapıyorlar falan diyormuş. bizim patronun karısı da dünyalar tatlısı bi kadın. aşırıı iyi. kimseyi kırmaz çok yardım sever falan. yani bu kadın o kadar sinsi ki milleti parmağında oynatıyor artık. ve bu yüzden benim iş performansım aşırı düştü. tam bir mal olduğum için kadına birşey diyemiyorum. ama artık işe başlasın. beğenmediğim yemeği yemicem. temizliği beğenmedim mi direkt patrona şikayet edicem. onunla hiç muhattap olmıcam.
bu şekilde davransam mobbingcimi olurum. çünkü kavga ettiğimizde ya da ben bişeyden şikayet ettiğimde direkt mobbingci diyor bana.
Canım kusura bakma sen de ye gitsin ayol ev yemekleri ye güzel şeyler bul ye ne diye düştün bu tarz işlere .işler devletten geliyor o yüzden borçluk pek işimiz oluyor. yoksa onu da isteyemezdi kesin.
gerçekten çok naif bir adam çok seviyorum kendisini ama bu halleride beni deli ediyor yani. kendisine de söylüyorum onun yüzünden biz mağdur oluyoruz diye. şirket kartı sen de istediğini ye doymazsan ben hiç sorgulamam diyor. doğru diyor ama ben de dışardan yemek yemeyi hiç sevmem zaten
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?