Kızlar çok basit bir sorunum var gibi görünebilir ama ben sinir krizi geçiriyorum . kv. Den Ayrı bir şehirde yaşıyorum ve neredeyse hergün kendisini aramamı istiyor konuşacak bir konu bulamıyorum nasılsından sonrası gelmiyor. Evlendiğim günün sabahında yani saat 9 da bi başladı aramaya balayına gittik 1 haftalığına hergün düzenli olarak sabah ve akşam aradı hatırladıkça deliresim geliyor. Oğluna o kadar düşkün değilmiş eskiden ayda 1 defa ya konuşurularmış ya konuşmazlarmış eşimin anlattığı bu , şimdi ne olduda kıymetli oldu bu çocuk anlamam. Ağlama huyu var hemde herşeye ağlıyor sanki şakağında bi düğme var ihtiyaç anında basıyo şapır şapır ordan gözyaşı dökülüyo duygulanıyomuş herşeye eşimle şakalaşıyoruz gülüyoruz mesela iki dakika sonra bi bakıyorum ağlamaya başlamış noldu diyorum duygulanmış. Tamam hisli kadınsında saçma sapan şeylerede ağlanmazki psikolojim bozuluyo bazen nasıl davranacağımı şaşırıyorum öperken öldürecek sanki öyle sıkıyo öyle şapır şupur yanaklarıma dalıyoki yemin ediyorum midem ağzıma geliyo fiziksel temastan hiç hoşlanmam. Geri duruyorum ağlamaya başlıyo ben soğuk davranıyomuşum bi akıl verin allah aşkına nasıl uzak dururum ben bundan
Arkadaşlar biraz daha detaylandırmak istedim çünkü yüzeysel anlaşılıyor ve öpsün ne olacak gibi tepkiler oluşuyor şöyle anlatayım sadece 4 saniyelik bir eylemden rahatsız olmuyorum önceki yazılardada belirttim kv. Öyle bir defa öpüp koklayıp bırakan cinsinden değil koltukta otururken gelir pat diye öper mutfakta çalışırken gelip arkadan sarılır bırakmaz öptürmek istemeyince yada biraz mesafeli durunca ağlar herkese rezil eder beni bensiz yan odaya geçmez lavaboda azcık fazla kalsam yada komşuyla veya akraba kadınlarından birisi ile birebir bi konuşmaya muhabbete girsem fenalık geçirir sanki bütün dünyamın ondan ibaret olmasını istiyor hareketlerimi kısıtlıyor hergün kendisini aramazsam olay çıkarıyor eşimi cebinden arıyo eşime ulaşamazsa iş yeri numarasını bulmuş koca fabrikada ordan oraya bağlanıpda kaç sekreterden geçiş yapıpda iletişime geçiyo daha 7 aylık evliyim kadını ömrümde ilk söz takılırken gördüm el öpülürken oğlunu öptü geçti bana sarıldı 5 dakika bırakmadı omzumda ağladı bide sesli sesli krize girer gibi kenetledi kendini etraftaki kadınlar zor ayırdılar kollarını boynumdan , bi gariplik vardı anlayamadım zamanında herkes çok sevindi mutlu oldu ondan böyle vs.. dediler geçiştirdik. Aklı başında yaşı genç çevresi var eli ayağı tutuyo 2 çocuğu daha var yanii bi derdi yok bildiğim. Sizce bu yaşadıklarım normalmi illa derdim olması için altınlarımımı elimden almalı yoksa hakaret falanmı işitmeliyim vallahi özgür bırakacaksa hepsini sayarım eline içim bile titremez tükendim beni yönlendirmeye çalışması kısıtlaması devamlı tepemde olmak istemesi en büyük küfür benim için oraya gideceğimizi söylediğinde eşim, beni bi stres sarıyo 30 yaşından sonra insan eğilip bükülemiyor zor geliyor dayanamıyorum temastan hoşlanmıyorum iğrenmek nasıl bir duygudur bilirsiniz ıslak ıslak şap şup öptü öpecek diye tedirgin oturmak sırf gözüne batmayayım diye kenarda köşede pısmış kedi gibi sinmek nasıl ezici bi durum psikolojim için anlayabiliyormusunuz benim içinde dert dediğin budur bir çoğunuz rahatsızsan koy postayı zorla olmaz de resti çek naparsa yapsın diyor amaa öyle olmuyo işte eşim benim ailemi tepesinde taşıyo bir dediklerini iki etmez annemin karşısında ayağını uzattığını bilmem ben akıl edemem o arar sorar çağırır gider vs.. vs.. kısacası o iyi davrandıkça ben sorumlu hissediyorum sesim çıkamıyo annesine