egem Allah yardımcınız olsun , benim dayım da aynı senin abin gibiydi, ama dedem rahmetli olunca bişeyler dank etti kafasına, eskiye göre biraz daha iyi şimdi

babası ona kırgın öldü, ama neyse ki şimdi annesine karşı daha iyi

konu sahibine gelince, herkes yazmış ama ben de yazmak istedim, bu konular gerçekten de pek zamana bırakınca hallolan cinsten değil. benim kv de kp de oğullarına yapışık halde yaşayan kişilerdi, bağlı değil de bağımlı cinsinde

evlendiğimiz gece, 3.30 a kadar eltimin 16 yaşındaki oğlu bizimleydi, evimizde. altınları saydık, teslim ettik ellerine

sabah da kahvaltıya davet edildik, şehir dışından düğüne gelen bir dünya insan evin içindeyken, yerin dibi olsa da girsem demiştim

biz altlı üstlü oturuyorduk bu arada. eşim de ailesine fazlaca düşkün. birşey diyemedim başlarda , kahvaltıda beraberiz, hergün. işten geliyorum yukarı çıkıyorum, yemek, mutfaktı derken akşam evime iniyorum, misafir gelir beraberiz. bu böyle 6 aya yakın sürdü. bu arada ben hamile kaldım, ama değişen birşey yok, dinlen kızım falan nerde

yalnız allah var yemeği kv yapıyordu, beni beklemiyordu yemek için , neyse. biz eşimle habire kavga halindeyiz, dayanamıyorum diyorum , dayanacaksın diyor

birgün benim babaannem vefat etti, ben üst üste 3 gün iş çıkışı annemlere gittim, dua okunuyor neticede. benim uyuz kp, bana bir fırça.. evlendikten sonra kız kısmının ailesiyle bağı koparmış, 10 günde 1 kocanla akşam gidersin, oturur kalkarsın, el ne der, saydı da saydı.kocam da yanımda bu arada, sesi çıkmıyor uyuzun. senin o utanmaz baban , hergün burada ne işin var demiyor mu sana bile dedi.

işte bu laf benim miladım oldu. dedim sen kimsin benim babama utanmaz diyebilirsin

. indim evime eşyalarımı topladım, babamın evine. 3 hafta kaldım, eşim her akşam bizde. döneyim diye, ama öyle mahcup ki, olsun, babasının yanında ses çıkarmadı ya, mahcup olsa ne fayda. ama yuva kolay kurulmuyor yıkılsın, hamileyim de üstelik, 3 haftanın sonunda döndüm evime. tam 1 ay çıkmadım yanlarına. 1 kere bile bile görmedim, bu arada eşim de gitmedi

doktor kontrolüm vardı o günlerde,kasılmaların var dikkat et dedi doktorla yalnız kaldığımda dedim ki, beni 2 gün yatırın, eşimin ailesi biraz kendine gelsin dedim

doktor da sağolsun valla , 2 gün yatış verdi, eşimi de bi güzel korkuttu. dinlenecek, kafası rahat olacak. bak çok gergin, bu şekilde olmaz, bu bebeğin vebalini alabilecek misin dedi.
hastaneden çıktıktan sonra, eve döndük, kp kv geldi, 2 ay sonra ilk kez gördüm onları. benden özür diledi, affet dedi, ben de elini öptüm,
ama bir daha da kendimi ezdirmedim, mutfağı ayırdım önce, misafirleri geldiğinde, hamileleiğimi sonra da bebeğimim bahane ettim gitmedi, bir süre sonra çağırmaktan vaz geçtiler. şimdi de oğlum 4 yaşında. onun için daha iyi bir semte taşınmalıyız dedik, ama uzun bir süre işledik bunu. 3 ay önce de onlara epey uzağa taşındık

şimdi çooooook mutluyum


koy tavrını, net ol, sonradan kötü olacağına şimdi biraz mesafe koy ki, daha büyük sıkıntılar yaşanmasın
çok uzun oldu kusura bakmayın, ama kv, kp konusu açılınca kendimi tutamıyorum