Herkese merhaba. Bana burda çok söyleyen oldu çok da kızan olacak. Ama razıyım kendime gelemiyorum. Eylül ayında biriyle tanıştım. O istedi. Başlarda iyiydi ailesiyle tanıştırdı. Sonra bir soğuk bir sıcak iyice takıntı yaptım onu. Üstüne gittikçe ne olduğunu sordukça iyice uzaklaştı benden. Daha önce de ara verelim dedi. Ben tamamen bitsin dediğimde devam ettik. Ama sonra yine aynı şeyi yaptı bu sefer ben üsteledim. Ayrılmayalım diye. Sonra yine olmaz dedikçe üsteledim. Sonra kendi geldi barıştık bir ay. Sonra yine aynı. Ben iyice deli oldum. Barışalım devam edelim bu döndü 2 3 kez sürdü.
Utanarak söylüyorum, beni engelleyene kadar aradım. Biliyorum o bana gelse ben istemeyeceğim. Kendimi tutamadım üsteledim. Bunalttım. İyice egosunu oksadım. Kendimden utanır hale geldim. Hep bu sefer son dedikçe onu arar durumda buldum kendimi. 2 gündür uykusuzum. Kalbim acıyor. Herkes yoluna bak denk bile değilsiniz dese de yeğeni bile. Ben dayanamayıp arıyorum. Tamam bu sefer son dediğimde neden trip attın ki şimdi diyor.
Hasta etti beni. Bir kez olsun pişman olduğunu görmek istiyorum. Olmaz artık şu saatten sonra. Çünkü dün gece 3e kadar aradım. En son gel yüz yüze konuşalım dedi. Düş yakamdan bunalttın bıktım bile dedi. Ne derseniz her dediğinize razıyım. Bir de 32 yaşında öğretmenim
ne olur bir yol gösterin. Bu durumu yaşayan asan, karşı tarafın pişman olduğunu görüp sonradan takmayan oldu mu