Geçende konu açan üye misiniz bilmiyorum ama ilk cocugunuzun huyu suyu değişmez güzel olur aksine. Paylaşmayı sorumluluk almayı öğrenir. İhanet düşüncenizi anlıyorum ama geçiyor kaninizdaki de sizin bir parcaniz. Onu da çok seveceksiniz inanın. Hepsi geçiyor. Düşünceleriniz saçma ve geçecek.
Konudan değil zihniyetten gına geldiGina geldiyse baska konulara goz atin..bu kadar yorum yapmayin konuya
Yorum yapmaniz bana sorun degil, kendinize...ilginizi cekmeyen konularla vaktinizi harcamayin bence..ayrica kimse nasil bi hayat yasiyor bilemezsiniz!pispislanmaya ihtiyacim olucak yastada degilim!sadece iyi niyetli ve benim yasadiklarimi yasamis tecrubeli insanlardan neler yasadiklarini,tecrubelerini ogrenmekti niyetim....oluyormus bisekilde
hayirlisiyla kismetse olucakta...
Hiç 2. çocuk düşünmediyseniz bu duyguları yaşamanız çok normal. Tüm hayallerinizi, planlarınızı var olan çocuğunuza göre yapmışsınız. Afallamanız, diğer çocuğunuzun imkanlarından, zamanından çalıp ikinciyle paylaşacağınızı düşünüyor olmanız bana gerçekten çok olağan geliyor. Benim 2 çocuğum var, hep de öyle istemiştim. Kazara gebe kalsam nasılsa büyür fikriyle hareket edemem. Başka bir arkadaşım istemeden 2.ye hamile kaldı ve aldırdı. Çünkü hem kendisinde bu gücü, sabrı görmedi hem de diğer çocuğunun olumsuz etkilenmesini istemedi. Toplumda bilinenin aksine, kürtaj sebebiyle pişmanlık da yaşamıyor. Başka bir aile dostumuz 4. çocuğu dünyaya getirdi. Hiç tereddütsüz mutlulukla karşıladılar haberi. Kısaca bu tamamen sizin kendinizle, hayata bakışınızla, içinde olduğunuz koşullarla ilgili. "Bir şekilde büyür" düşüncesini ben hiç doğru bulmuyorum. Evet çocuklar muhakkak bir şekilde büyüyorlar ama sanat, spor, kültür aktiviteleriyle büyütülen çocuk var; TRT Çocuktan başka eğlencesi olmayan çocuk var. Ne yazık ki aynı şekilde büyümüyorlar. Doğurup büyütecek olan sizsiniz. Uykusuz kaldığınızda, çaresiz kaldığınızda bizden kimse gelmeyecek yanınıza. Aynı şekilde pişman olduğunuzda da kimse sizi teselli etmeyecek. En kısa zamanda bir uzmanla görüşüp en doğru kararı vermenizi tavsiye ederim. Dilerim en güzeli olur sizin için.
Ayyy cevabınızı okuyunca çok güldüm Allah ta sizi güldürsün. Benim kızım 3.5 yasindayken ve de korunuyordum hamile kaldim asla hazır değilim tabi çocuk fikri bir daha asla aklımda yok şok oldum bir de kızım aşırı hareketli hamileliğim zor geçti derken bir oğlum oldu eşim çok yoğun çalışıyor kimsem yok ve işin daha da zoru oğlum çok ama çok hastalık geçirdi yavrum benim artık beyaz giyinen birini bile görünce yapışırdı bana oye zor günler geçtiBoyle hissetmeniz normaldir muhtemelen. Kendinize ya da bebege zararinizin dokunacagini dusunuyorsaniz profesyonel destek alin. Bunun disinda ne kadar az dusunurseniz o kadar kolay olur. (Sanki 40 tane buyutmuşum)
Buyutmedim ama kaçinilmaz bir durum varsa fazladan stresse girmenin uzulmenin bir manasi yok. İyi seyler dusunun.
Bu sitede 52526262 tane annelige hazir degilim konusu okudum hepsi de dogunca "iyi ki yapmisim" diyorlar. Caresiz kabulleniş oluyor herhalde biyerde.
Nasıl korunuyordunuz?Ayyy cevabınızı okuyunca çok güldüm Allah ta sizi güldürsün. Benim kızım 3.5 yasindayken ve de korunuyordum hamile kaldim asla hazır değilim tabi çocuk fikri bir daha asla aklımda yok şok oldum bir de kızım aşırı hareketli hamileliğim zor geçti derken bir oğlum oldu eşim çok yoğun çalışıyor kimsem yok ve işin daha da zoru oğlum çok ama çok hastalık geçirdi yavrum benim artık beyaz giyinen birini bile görünce yapışırdı bana oye zor günler geçti
Ama şimdi anaokuluna gidiyor ve nasıl desem hayatımızın rengi o sanki aldırsaydım ya da olmasaydı hayatımın bir köşesi hep eksik kalırdı gibi kızım da evin neşesi annelik çılgınlık bence çok ama çok zor ben anac bir kadın değilim elimden geldiğince iyi yetiştirmeye gayret ediyorum tabi ki ama zor mu 2 evladin sorumluluğu hem de çok zor büyüdükçe bambaşka oluyor halleri tavırları işte başa cikamadigim yerlerde de çaresiz kabulleniş devreye giriyor sanirim
Benim de çok yazasım varmış herhalde içimi dökmüş oldum bir nevi
Ya sabır, benim için sorun olan birşeyi yapmam hanımefendi, ilgimi çekmeyen şeylere vakit harcamamayı sizin telkininizle de yapacak kadar bilinçsiz değilimYorum yapmaniz bana sorun degil, kendinize...ilginizi cekmeyen konularla vaktinizi harcamayin bence..ayrica kimse nasil bi hayat yasiyor bilemezsiniz!pispislanmaya ihtiyacim olucak yastada degilim!sadece iyi niyetli ve benim yasadiklarimi yasamis tecrubeli insanlardan neler yasadiklarini,tecrubelerini ogrenmekti niyetim....oluyormus bisekilde
Benim de sadece eşim vardı destek için. Benimkiler bebekti hem de yurtdışına yerleşmiştik. Biz kıskanmasın diye büyüğü devamlı işin içine katıyorduk. Yıkanırken büyük kızım kendi oyuncaklarından getirip koyuyordu küvete. Biberonla bir şey içerken kızım da gelip tutuyordu biberonu. Yani olmaz elleme bırak sus falan demedim hep izah ettim. Bir süre sonra sıkıldı bebek ilgisini çekmemeye başladı.
Çok ayrıntı düşünüyorsunuz...madem kesinlikle istemiyordunuz bir sürü yöntem var.ilkcagda mi yaşıyoruz?geri çekilme yöntemini kullanip, sonrada korunduk ama hamile kaldım diyen o kadar çok insan var ki anlamak mümkün değil..hap iç.. iğne ol..spiral taktir..tüplerini baglat...illa istemiyorsan var çözümü.. bunları yapmayıp sonrada ,ben ilk çocuğuma ihanet ediyor gibi hissediyorum diyemezsiniz..
