Konuşturmayın ,çocuk yapmayacağım kararım üzerine kendi aile üyelerim bana nasihat etmeye çalıştı, işte bir tane olsun da , yaşlılıkta falan filan da bir iki he he dedim sonra baktım sürekli çocuk konusu açılıyor yeri zamanı geldi kardeşime sen çocuk yaparken bana sordun mu, fikrimi aldın mı dedim böyle baktı suratıma tuhaf tuhaf yani dedim ; bence çocuk insan ömrünün en güzel yıllarını yiyip bitiren bir şey, size niye yaptınız hayatınızı yaşasaydınız diyor muyum demiyorum , bende yapıp yapmayacağımı size sormuyorum, bu kadar. Net olun, insanların özelinize bu kadar müdahele etmesine izin vermeyin, kendi aileniz bile olsa vücut sizin. Bu konuda eşinizin tavrı da çok önemli, benim eşimin ilk evliliğinden iki çocuğu var, o çocuk yapabildiğini kanıtlamış göründüğü için ailesi başlarda soruyordu, bana soramadılar hiç bir zaman da eşimi sıkıştırıyorlardı, en sonunda çocuk yapıp karımı paylaşmayacağım, biz hayatımızı yaşayacağız dedi ve noktayı koydu, biraz da sert bir şekilde yaptı bunu konu kapandı, bir daha kimse konuşmadı. Sizde üzüntünüzü eşinizle paylaşın, bu konuda size destek olmak onun görevi, hayat arkadaşı olmak bunu gerektirir
