Kaçmak istiyorum...

Özellerde bildiğim kadarıyla iyi iş var sizin meslekte gerekirse istifa edin ..herşeyi planlayın öyle kaçın ve ailenizi dahi aramayın
 
Kadınlara vuran el kaldıran erkek en aciz erkektir. Tabi ki yapabilirsiniz dediğim gibi sizi güçlü gördüğü zaman buna cesaret edemez. Şikayetçi olun. Darp raporu alın her türlü gereken şikayette bulunun. Korkak aciz bunlar bitek kadına el kaldırabilir.
Aynı durumu yaşadım bu kadar ağır şiddet olmadı bizim hem iki taraftan da vurmalar oldu daha sonra ben acizleştim. Acıtmıyordu canımı ama vurmaya kalktığı zaman eziliyordum.
Bir süre kafamı yataktan kaldıramadım,kendime olan güvenim kalmamıştı yerle bir olmuştu. Sonra birgün dr a gittim psikiatriye ve anlattım. İlaç tedavisi görmeye başladım. İlaçlar etkisini göstermeye başladı ve ben güçlenmeye başladım.
O bana bir kelime ettiğinde ben onu eziyodum aşşağlıyordum. Bu süre içinde gitme cesaretim yoktu.Sonra geri çekilmeye başladı.
Birgün de kendime gelmeye başladığım için mantıklı düşünmeye başladım. Eşyalarımı topladım(1 bavul) sonra anneme gittim he bundan önce de dava açtım ve gülerek onunla dalga geçerek eline verdim :)
Senin gibi aciz bir insanla evlilik sürdürmicem dedim ve gittim. Boşanmicağımı düşündü,cesaret edemiceğimi düşündü,birgün aradığında ben annene geliyorum dedi ve ben o zaman ispanya uçağındaydım. O zaman ne yaptığını anladı ve perişan halde olduğunu duydum.
Yani bu yüzden siz güçlü olursanız karşınızda ki bu tipler her zaman durulur ve cesaret edemez vurmaya. Çekin gidin size vurmaya hakkı yok izin vermeyin. Sizin bedeninize sizden başka kimse istemediğiniz sürece dokunamaz. Dokundurtmayın.
Ben de aynı öyleyim biliyor musunuz. Kafamı yastıktan kaldıramıyorum. Ayağı kalksam bi bardak su içmeye, xor atıyorum kendimi kanepeye. Saçımı taramaya acizim.. modelimsiniz siz benim, inşallah ben de sizin gibi ayağa kalkacağım..
 
Ben de aynı öyleyim biliyor musunuz. Kafamı yastıktan kaldıramıyorum. Ayağı kalksam bi bardak su içmeye, xor atıyorum kendimi kanepeye. Saçımı taramaya acizim.. modelimsiniz siz benim, inşallah ben de sizin gibi ayağa kalkacağım..

Bi cesaret edip aynada kendinize bakın ve gördüğünüz görüntüye iyice bakın. Bu gerçekten siz misiniz? Eminim çökmüş bir vaziyettesiniz yüzünüz gülmüyor gözlerinizden mutsuzluk akıyor. Ben öyle yaptım aynaya baktım ve bu ben değilim niye kendime bunu yapıyorum dedim. Sonra kalktım ve dr a gittim. İnanırmısın o kadar kötü durumdaydım ki yoldayken gök gürültüsü oldu ve ben gök gürüldüyor diye ağlamaya başladım yağmura yakalanıcam diye. O kadar berbat bir durumdu ki. ama bu duruma kendi kendimi ben sokmuştum çünkü izin verdim ezdirdim kendimi.
Gerçekten cesaretlenin ve gidin bir doktora. Eminim kendinize geleceksiniz.
 
Hemen kaçın hemen!! karakola sığının. Bırakın bavulu falan. alın kimliğinizi çıkın gidin tez vakitte. Gizli gizli işinizi halletmeye çalışırsanız maazallah "o kişi" öğrenir. Karakola sığındıktan sonra darp raporu vs. halletmeye başlayın.
Buraya yazmanız bir adımdı. gerisi getirin.
Allah yardımcınız olsun.
 
Önceki mesajımda yazmıştım, başlarda çok direndim, o bana vurmaya çalıştığında önce ben atladım üstüne tırnaklarımı geçirdim yüzüne.. çok hırçın bir kızdım ben, bana dokunamazdı öyle kimse.. sokak ortasında yaşıtım bir oğlanı dövmüştüm omzuna dokundu bilerek diye.. ama öyle köreldim ki, elim kalkmıyor şimdi..

Valla icim daraliyor bunlari okudukca Allah yardimcin olsun gercekten cok zor... lutfen gidio sikayetci olun..
 
Ne diyeceğimi bilemedim
Allah yardımcınız olsun
Sahipsiz değilsin, kimsesizlerin kimsesi Allah, inşallah yardım eder, kulunu darda bırakmaz. Sen dua et ve bir adım at, inşallah gerisi çorap söküğü gibi gelir. İnşallah kurtulursun bir an önce
 
Yanlış ifade etmişim.. ben memurum, aile bakanlığında. Yani bağlı bulunduğum bakanlık içerisinde başka bir kuruma geçersem bulur. O yüzden istifa edip asgari ücretli iş mi bulsam diyorum..

Asla öyle bir şey yapma.
Şu an zaten sen menbağındasın.
Koruma, uzaklaştırma vs.. Her ne ise öğren haklarını..
Başka bir ile tayin iste..
Keşke gizlilik kararı gibi bir şey olsa.
Emeklerini asla heba etme. Kadrona elveda deme.
Kendine başka bir hayat kur.
Ailene de asla selam bile verme.
 
Boşanma nedenli tayin demişsiniz de, boşanma gerçekleşmeden de oluyor mu?
Bosanma davasini açman yeterli diye biliyorum. Bi arkadaşım tayin dilekcesine eklemişti bosanma davası açtığına dair dilekçeyi.. Gördüğüm kadarıyla sizi cok sindirmiş. Lutfen buna izin vermeyin. Hayatınızı elinizden almasina izin vermeyin. Kararlarinizi alin ve yolunuza devam edin. Allah yardimciniz olsun
 
Çok üzülüyorum ya eğer ileride böyle bir evliliğim olursa diye :110: Ama sonuçta senin bir mesleğin var.Bence bu çok güzel.Bizim bir akrabamızın eşi eve gelmiyor tamamen ilgisiz,iki erkek çocuğu var işleri yok hazıra konan tiplerden.Kadının da bir mesleği yok,kardeşleri yardımcı oluyor ona.Eğer mesleğim olsaydı boşanırdım kesin diyor.İyi ki sizin bir mesleğiniz var.Emeklerinizi heba etmeyin bence.O şahıs sözden anlayacak biri değil.Yani siz sussanız da konuşsanız da sanki yine de devam edecek şiddete gibi geldi bana.Kendine yeni bir hayat kurmak için hiçbir zaman geç değil.Elinde birikimin olsun işin olsun kararlarını verip dik durdukça kimse yıldıramaz seni.
 
Şuan çalışıyorum çok şükür ama çalıştığım yerin müdürü kişinin arkadaşı.. yani ordan çıkmam gerekiyor ve başka bir kuruma da gidersem muhakkak bulur kişi beni.. öldürülmekten korkuyorum, çok korkuyorum.. bu kadar değildim önceden dik dururdum o bana vurdukça ben de zarar vermeye kendimi korumaya çalışırdım ama şimdi sadece kapanıyorum yere cenin gibi.. babam da ona "artık ölüsü de dirisi de senin, ne yaparsan yap bize laf demek düşmez" gibi bir cümle demişti.. çoğu defa dedi, o yüzden babamdan da korkmuyor..
Allah o baba denilen zati da bildigi gibi yapsin. Gerizekaliiii beyinsiz adam! Nasil uzuldum. Cik kurtul o evden. Asil sen babanin yok bil.

Isindende cikma. Derdini anlatirsan mudur sana hak verecektir. Rabbim tez zamanda seni kurtarsin. Asil bir cocukla temelli bir bag olusturmadan bu adami cikar hayatindan insallah.
 
Evlilikten beklentim bu değildi benim.. Böyle sıkıcı, böyle karanlık, böyle boğucu olabileceğini asla tahmin etmemiştim.. İki ayrı insanız ya sonuçta; sıkıntılar olacaktı, farklılıklar ve tartışmalar olacaktı ama ara ara.. Çözümü bulunacaktı bu tartışmaların, barışma sağlanacaktı.. Evlilik benim için rzillik oldu.. Aileme, çevreme, akrabalarıma rezil olmamak için, kimse laf söylemesin diye senelerce çabalamıştım halbuki.. Bu çabalarımın, emeklerimin hepsini el oğlu bir kaç ayda alt üst etti..

Ailesinin yanında fiziksel şiddet uygulaması, herkesin yanında hakaret etmesi, ailemin karşısında küçük düşürmesi.. Güçlü, hırslı, dik başlı, kendini kimseye ezdirmeyen o kız gitti; ezilen, küçük düşürülen, hem maddi hem manevi cezalandırılan, yalnız bir zavallı geldi.. İnsanların şaşırmasını geçiyorum da ben tanıyamıyorum kendimi.. Bu mutsuz, gözleri sürekli yaşlı, eve kapatılmış, özgürlüğü ve hakları elinden alınmış, azarlanan kişi ben miyim?

Yanına gidebileceğim bir ailem yok, babam kesinlikle karşı "elaleme rezil oluruz, kafam dik yürüyemem sokağa bile çıkamam" diyor.. boşanacağıma öldü der, yalandan mezar yaptırırmış daha iyiymiş.. O yüzden tek başımayım..

Ve sizlere soruyorum şimdi; hiç destekçisi olmadan boşanmaya karar veren var mı aranızda? Tek başınıza nasıl yaptınız, önce bir birikim falan yaptınız mı ufak da olsa?

Not: Eşim demek gelmiyor içimden artık "Kişi" diyeceğim onun için.. Daha önce bu kararı söylemiştim, yapamadığımızı onun da mutsuz olduğunu maddi manevi bişey beklemediğimi.. Ama cümlemin sonu gelmeden yerde tekmeleyerek dövmüştü beni.. Karşısına çıkamam böyle bir karardan sonra, eşya meşya alamam yani.. Hiç eşyam olmadan sadece bir bavulla çıkacağım evden.. Lütfen bana akıl verin..

İyi bayramlar.. Allahım ağzınızın tadını bozmasın ve mutlu yuvalar nasip etsin inşallah...
Öncelikle sizin adınıza çok üzüldüm gerçekten , Rabbim yar ve yardımcınız olsun. Büyük konuşmayayım ama sizin yerinizde olsam kaçardım. Ki benim bir mesleğim Yok sizin avantajınız var. Bilmiyorum öyle ya da böyle ayakta dururdum her gün o eziyeti çekmektense. Kendinize güvenin ama onun sizi bulamamasını sağlayın yani güzelce düşünüp hareket etmenizde fayda var. Ona hissettirmeden. Ailenize dahi haber vermeyin annenize bile. Biraz toparladıktan kendi düzeninizi kurduktan sonra düşünürsünüz.
Diğer üyelerin dediği gibi yardım alın mutlaka ve öncelikle kendinize güvenin. Kimsenin size bunu yapmaya hakkı yok, kimsenin canı sizinkinden değerli değil !
 
Hemem savcılığa dikwkçe ver
O evi terket
Darp raporu al
İşinden istifa etme sakın
Madem aile bakanlıpundasın tıktır o herifi
Gidecğin yeri gizlesinler
Ve çift çift korun bir hayvanla evlisin
 
Evlilikten beklentim bu değildi benim.. Böyle sıkıcı, böyle karanlık, böyle boğucu olabileceğini asla tahmin etmemiştim.. İki ayrı insanız ya sonuçta; sıkıntılar olacaktı, farklılıklar ve tartışmalar olacaktı ama ara ara.. Çözümü bulunacaktı bu tartışmaların, barışma sağlanacaktı.. Evlilik benim için rzillik oldu.. Aileme, çevreme, akrabalarıma rezil olmamak için, kimse laf söylemesin diye senelerce çabalamıştım halbuki.. Bu çabalarımın, emeklerimin hepsini el oğlu bir kaç ayda alt üst etti..

Ailesinin yanında fiziksel şiddet uygulaması, herkesin yanında hakaret etmesi, ailemin karşısında küçük düşürmesi.. Güçlü, hırslı, dik başlı, kendini kimseye ezdirmeyen o kız gitti; ezilen, küçük düşürülen, hem maddi hem manevi cezalandırılan, yalnız bir zavallı geldi.. İnsanların şaşırmasını geçiyorum da ben tanıyamıyorum kendimi.. Bu mutsuz, gözleri sürekli yaşlı, eve kapatılmış, özgürlüğü ve hakları elinden alınmış, azarlanan kişi ben miyim?

Yanına gidebileceğim bir ailem yok, babam kesinlikle karşı "elaleme rezil oluruz, kafam dik yürüyemem sokağa bile çıkamam" diyor.. boşanacağıma öldü der, yalandan mezar yaptırırmış daha iyiymiş.. O yüzden tek başımayım..

Ve sizlere soruyorum şimdi; hiç destekçisi olmadan boşanmaya karar veren var mı aranızda? Tek başınıza nasıl yaptınız, önce bir birikim falan yaptınız mı ufak da olsa?

Not: Eşim demek gelmiyor içimden artık "Kişi" diyeceğim onun için.. Daha önce bu kararı söylemiştim, yapamadığımızı onun da mutsuz olduğunu maddi manevi bişey beklemediğimi.. Ama cümlemin sonu gelmeden yerde tekmeleyerek dövmüştü beni.. Karşısına çıkamam böyle bir karardan sonra, eşya meşya alamam yani.. Hiç eşyam olmadan sadece bir bavulla çıkacağım evden.. Lütfen bana akıl verin..

İyi bayramlar.. Allahım ağzınızın tadını bozmasın ve mutlu yuvalar nasip etsin inşallah...
İyi de nereye gideceksin iş bul önce evini tut evden ayrılmak3. Aşama
 
Ben de aynı öyleyim biliyor musunuz. Kafamı yastıktan kaldıramıyorum. Ayağı kalksam bi bardak su içmeye, xor atıyorum kendimi kanepeye. Saçımı taramaya acizim.. modelimsiniz siz benim, inşallah ben de sizin gibi ayağa kalkacağım..
Merhaba, dün geceden bu yana yazmamışsınız. Kötü bir gelişme yoktur umarım.
 
ne iğrenç bir adammış!!!
Allah bildiği gibi yapsın...
bence tayin gibi durumlar hem uzun süreçte gerçekleşir hem de bulma olasılığı daha fazla..
ücretsiz izin alsanız 1 yıl mesela..
birikiminiz var mı? çok uzak küçük bir şehire gidip bir süre yaşayıp iş arasanız, yapıp yapamayacağınızı deneseniz bir süre, hem de memurluğunuzu yakmamış olursunuz. bu arada kimliğinizi de değiştirirsiniz.
tabii bunlar bir fikir, teknik olarak mümkün mü bilemiyorum..
 
Calistiginizdan bahsettiniz. Simdilik o kisinin arkdasi bile olsa, devam edin guzel bi para biriktirene kadar. Kenara koyun. Vakti gelince kndinizi guvence altina almak icin baska bi ise girin. Sizi o is yerinde barindirmaz o kisi siz evden gittiginizde. Sakin baska is bulmdan ayrilmayin evden.
Bunun yani sira kadin siginma evlerini arastirin.
 
Evlilikten beklentim bu değildi benim.. Böyle sıkıcı, böyle karanlık, böyle boğucu olabileceğini asla tahmin etmemiştim.. İki ayrı insanız ya sonuçta; sıkıntılar olacaktı, farklılıklar ve tartışmalar olacaktı ama ara ara.. Çözümü bulunacaktı bu tartışmaların, barışma sağlanacaktı.. Evlilik benim için rzillik oldu.. Aileme, çevreme, akrabalarıma rezil olmamak için, kimse laf söylemesin diye senelerce çabalamıştım halbuki.. Bu çabalarımın, emeklerimin hepsini el oğlu bir kaç ayda alt üst etti..

Ailesinin yanında fiziksel şiddet uygulaması, herkesin yanında hakaret etmesi, ailemin karşısında küçük düşürmesi.. Güçlü, hırslı, dik başlı, kendini kimseye ezdirmeyen o kız gitti; ezilen, küçük düşürülen, hem maddi hem manevi cezalandırılan, yalnız bir zavallı geldi.. İnsanların şaşırmasını geçiyorum da ben tanıyamıyorum kendimi.. Bu mutsuz, gözleri sürekli yaşlı, eve kapatılmış, özgürlüğü ve hakları elinden alınmış, azarlanan kişi ben miyim?

Yanına gidebileceğim bir ailem yok, babam kesinlikle karşı "elaleme rezil oluruz, kafam dik yürüyemem sokağa bile çıkamam" diyor.. boşanacağıma öldü der, yalandan mezar yaptırırmış daha iyiymiş.. O yüzden tek başımayım..

Ve sizlere soruyorum şimdi; hiç destekçisi olmadan boşanmaya karar veren var mı aranızda? Tek başınıza nasıl yaptınız, önce bir birikim falan yaptınız mı ufak da olsa?

Not: Eşim demek gelmiyor içimden artık "Kişi" diyeceğim onun için.. Daha önce bu kararı söylemiştim, yapamadığımızı onun da mutsuz olduğunu maddi manevi bişey beklemediğimi.. Ama cümlemin sonu gelmeden yerde tekmeleyerek dövmüştü beni.. Karşısına çıkamam böyle bir karardan sonra, eşya meşya alamam yani.. Hiç eşyam olmadan sadece bir bavulla çıkacağım evden.. Lütfen bana akıl verin..

İyi bayramlar.. Allahım ağzınızın tadını bozmasın ve mutlu yuvalar nasip etsin inşallah...
ben de tek başımaydım psikologtan destek alarak yaptım. eskiden psikologa sorunlu olanlar gider sanırdım çok şükür ben de hasta değildim, bu konuda yardım yapabileceği hiç aklıma gelmezdi. boşanmış bir arkadaşım söyleyip tavsiye edince gittim. meğersem hasta olmak ya da psikolojikman sorunlu olmak gerekmiyormuş, normal insanlar da gidip danışabiliyormuş ve sağolsun bayağı bir yardımı oldu, benimle çok ilgilendi sana da bütüm kalbimle gözüm kapalı iyi bir psikologa gitmeni öneririm. tek başınaysan para verip dışardan yardım alacaksın başka çare yok hem de onlar uzman
 
gittikten sonra tavırlarım görüşlerim değişmeye başladı, ben böyle değişince ailem akrabalarım hepsi yanıma geçti, karşı çıkan vs olmadı her şey değişti
 
Umarım iyisinizdir? Aklım sizde kaldı konunuza çok üzüldüm. Hangi sehirdesiniz?keşke yardımcı olabilsem.Üniversitesi olan bir yerdeysen kız öğrencilerin kaldığı özel yurtlarda kalabilirsin. Çok fazla eşya götürmeye gerek kalmaz. Ya da kız öğrencilerle ev paylaşımı yapabilirsin (bunun için facebook ta fln üniversite öğrenci gruplarına üye olman lazım )
 
Back
X