Kadınların en büyük düşmanı yine kadınlardır diye boşa dememişler.
Hele işyerlerinde çekememezlik o kadar çok oluyorki. Baya bir süre önce çalıştığım işyerinde benden üst kademede olan birkaç bayan vardı. İnanın günaydın demeden önce baştan aşağı süzerlerdi ve çokda belli ederlerdi. Daha sonra evlendim, yine aynı arkadaşlardan biri üzerimde evlenmeden öncede giydiğim kıyafetler olmasına rağmen bana "yeni evlenince illede çok şıkmı giyinmek lazımmış hıhhh" dedi. Şok oldum, oysa ben herzaman kıyafetime dikkat ederim. Diğer bi taneside bana "sen evlendikden sonra çok neşeli olmaya başladın dedi. Ama bunu söylerken beni eleştirir tarzda söyledi. Hatta cümlesi aynen " kusura bakma ama sana bişey söylüycem , sen evlendikden sonra çok neşeli olmaya başladın" şeklindeydi ve yüzünde bundan mutluluk duymuş birinin ifadesi yoktu.
Yine bir işyerinde bayan olan müdürüm bana neler çektirdi tarif edemem. Yaptığım işi herkes beğeniyordu, o ise sürekli eleştiriyordu. Kendisi makyaj yapmayan, kıyafetine dikkat etmeyen bir tipti. Ben kendime bakmayı seviyorum, benimle çok uğraştı ve inanın iş konusunda hiç bir eksiğim olmamasına rağmen uğraştı. Hatta beni sebepsiz yere işyerinden çıkartmak için müracatlarda bulunmuş ama nasıl çalıştığımı herkes bildiği için bunda başarılı olamamıştı.
Yine başka bir işyerinde çok başarılı ve takdir edilen biriyken sürekli bilgisayarda yaptığım raporlar karışıyordu, eksiliyordu, hatta bilgisayarım bozuluyordu. Sonunda orada çalışan sekreter kızın gizlice benim yaptığım işleri bozduğu, hatta işimi yokuşa sürmek için bilgisayara zarar verdiği bile anlaşılmıştı. Aramız çok iyi sanıyordum, sırf orada taktir edilen biri olmamı hazmedememiş başka bir neden yok.
Yani çoğu bayan kendinden daha çekici, daha havalı, yada daha başarılı birini görünce bir hazımsızlık yaşıyor. Bazıları içinden düşünüyor ama bazıları zarar bile verebiliyor. Yüzüne gülüp arkandan kuyunu kazanlar genelde yine insanın bayan arkadaşları oluyor erkek arkadaşları değil :1no2:
Bu konuda çok şey yaşadığım için çenem düştü. Biz insanlar komplekslerimizi yenmeyi başarsak belki hayata ve hemcinslerimize bakışımız değişicek. a.s.