kafam çok karışık

leviackerman · 22 Temmuz 2014

merhaba arkadaşlar lütfen bana yardım edin çok önemli bir konuda karar veremedim.sizce 23 yaş tıpa başlamak için çok mu geç?hayalimde hep tıp vardı ama kendi hatalarım yüzünden olabileceken son anda olmadı şimdi çok mutsuzum bir türlü bu durumu atlatamadım ve bu yıl ağır bir depresyon geçirdim ve stresten mide hastası oldum bu yaştaiyi bir özelde yarı burslu elektirik-elektronik okurken tekrar denemek istiyorum.3.sınıfa geçtim ama notlarım pek iyi değil okul 1-1.5 yıl uzayacak gibi.ailemin maddi durumu iyi çok şükür.annem durumdan çok memnun olmasada karşıda değil babam karışmıyor hatta iş arayacağım süreyi ilk başta alacağım düşük maaşı falan düşününce mantıklı bile buldu ben maddi açıdan desteklerim dedi ve kararı bana bıraktı ama tek şart kazanmadan okuduğum okulu aksatmayacağım.siz olsanız şuanki okuduğunuz bölüm sizin yeteneklerinize ve hayallerinize hiç uymasa ne yapardınız 26 yaşında mühendis olmak mı 29 yaşında doktor mu?ben ne yaptım diyorum sürekli zamanında neden doğru tercihler yapmadım kendime yazık ettim diyorum sürekli o kadar mutsuzum ki kendimi hiç affedemiyorum:26:bir yandada Allah'a şükrediyorum sahip olduğum imkanlar için ama kendi hayatımı mahvetmişim gibi geliyor düşündükçe bunalıma giriyorum bu şekilde daha ne kadar devam edebilirim bilmiyorum kendime olan güvenimi ve inancımı kaybettim şimdi elimde hiçbirşey kalmamış gibi bomboşum çünkü başka hiçbir hayalim yoktu kendime dair ve hayallerimden çok uzağım hala durumu kabullenemiyorum

akaiabe · 22 Temmuz 2014

Ömrün boyunca yapacağın meslekten bahsediyoruz.
26 yı 29 u ailen dert etmiyorsa sen neden edesin?

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.

akaiabe · 22 Temmuz 2014

40 yaşında 50 yaşında mutlu olmak daha önemli değil mi? Kaldığım bir yurtta 30 yaşında hukuk okuyan ablalar vardı. Bence ömrünü çöpe atma, hayallerinin peşinden koş.

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.

leviackerman · 22 Temmuz 2014

akaiabe .!.:
40 yaşında 50 yaşında mutlu olmak daha önemli değil mi? Kaldığım bir yurtta 30 yaşında hukuk okuyan ablalar vardı. Bence ömrünü çöpe atma, hayallerinin peşinden koş.

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.

teşekkür ederim haklısınız aslında benim çevremdede böyle insanlar var ama biran için gözüm korktu.imkanım varken durumu düzeltmezsem asıl yazık etmiş olurum değil mi?hatanın neresinden dönsen kardır derler nede olsa:)

leviackerman · 22 Temmuz 2014

akaiabe .!.:
Ömrün boyunca yapacağın meslekten bahsediyoruz.
26 yı 29 u ailen dert etmiyorsa sen neden edesin?

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.

aslında bende dert etmezdim ama mantıklı düşünemiyorum sanırım buaralar herşey o kadar üstüme geldiki.sizin gibi düşünen kişileri gördükçe bende cesaretleniyorum.umarım başarılı olurumda bu kabus biter.

burcu777 · 22 Temmuz 2014

Okumanin yasi yoktur... Eger tip okumak istiyorsan oku. Sonra pisman olmayasin neden okumadim diye...

BiProfenid · 22 Temmuz 2014

Hangisinde mutlu olacagini hissediyorsan onu sec.
26 yasinda muhendis olup isinde mutsuz olmak mi?
Yoksa 29 yasinda doktor olup mutlu olmak mi?

trustno_1 · 22 Temmuz 2014

Sen bir başla 26 yaşında iyi ki 29umda doktor olacağım dersin. Sen sadece korkma ve başla. Olmasa bile denedim demek çok başkadır emin ol.

demetsa · 22 Temmuz 2014

leviackerman .!.:
merhaba arkadaşlar lütfen bana yardım edin çok önemli bir konuda karar veremedim.sizce 23 yaş tıpa başlamak için çok mu geç?hayalimde hep tıp vardı ama kendi hatalarım yüzünden olabileceken son anda olmadı şimdi çok mutsuzum bir türlü bu durumu atlatamadım ve bu yıl ağır bir depresyon geçirdim ve stresten mide hastası oldum bu yaştaiyi bir özelde yarı burslu elektirik-elektronik okurken tekrar denemek istiyorum.3.sınıfa geçtim ama notlarım pek iyi değil okul 1-1.5 yıl uzayacak gibi.ailemin maddi durumu iyi çok şükür.annem durumdan çok memnun olmasada karşıda değil babam karışmıyor hatta iş arayacağım süreyi ilk başta alacağım düşük maaşı falan düşününce mantıklı bile buldu ben maddi açıdan desteklerim dedi ve kararı bana bıraktı ama tek şart kazanmadan okuduğum okulu aksatmayacağım.siz olsanız şuanki okuduğunuz bölüm sizin yeteneklerinize ve hayallerinize hiç uymasa ne yapardınız 26 yaşında mühendis olmak mı 29 yaşında doktor mu?ben ne yaptım diyorum sürekli zamanında neden doğru tercihler yapmadım kendime yazık ettim diyorum sürekli o kadar mutsuzum ki kendimi hiç affedemiyorum:26:bir yandada Allah'a şükrediyorum sahip olduğum imkanlar için ama kendi hayatımı mahvetmişim gibi geliyor düşündükçe bunalıma giriyorum bu şekilde daha ne kadar devam edebilirim bilmiyorum kendime olan güvenimi ve inancımı kaybettim şimdi elimde hiçbirşey kalmamış gibi bomboşum çünkü başka hiçbir hayalim yoktu kendime dair ve hayallerimden çok uzağım hala durumu kabullenemiyorum

Eğer sevdiğin işi yapmıyorsan hayatının 20 yılının her gününü işe lanet okuyarak gidersin hergün akşam olsada iş bitse diye bakarsîn ama sevdiğin işi yapıyorsan sabah saat bile çalmadan uyanır işe gitmek için üstüne başına bile özenirsin..orda zaman nasıl geçiyor anlamaZsîn oyüzden geriye doktor olmak kalıyor fazla düşünmeye gerek yok..babanın şartlarına uyarak hayallerini gerçeklerştir olmuyorsada kendini üzme vardır bi hayır..

İmza

tp10 · 22 Temmuz 2014

Tam da benim konum Ben eczacılığı bıraktım tekrar hazırlandım 23 yaşında tıpı kazandım.4 e geçtim bu yıl..Bizim sınıfta da biri var o da 47 yaşında...vazgeçme hayalinden.Ben hiç pişman değilim yine olsa yine bırakırım.

kahvetelvesi · 23 Temmuz 2014

Mutsuz bir iş hayatı tüm hayatı etkiliyor, ona göre karar verin.

Her ne kadar veliler kızsa da ben öğrencilerime de hep söylüyorum, hedef varsa bir sene iki sene kayıp değil, hiçbir yere yetişmiyoruz.
Geç olsun, ama heyecanla yapılacak bir iş olsun.

Iş işte bırakılmıyor malesef, özel yaşamı da etkiliyor.

Seaslug · 23 Temmuz 2014

Fen lisesini kazandım gitmedim hep doktor olmak istemiştim son sene aldatıldığım için psikolojim bozuldu ve çalışmayı bıraktım kazanacak durumdayken kazanamadım ailem tekrar hazırlanmama izin vermediği için o yıl çalışmadan kazandığım mühendisliği okudum mecburen mesleğimden nefret ettim okurken hep tıp için hazırlanmak istedim ama ailem yine okulu bırakmama izin vermedi hem okul hem öss çok zor göründü gözüme yine yapamayacığımı düşündüm össye girmemeye karar verdim sonraaa mezun oldum işe girdim 8 ay zor dayandım ben bu mesleğe ait değildim.... Kendimi memnun etmek için yüksek lisans yaptım yetmedi iş güvenliği uzmanı oldum
Şimdi mi
Evlendim ev kadını oldum
Ve hayatım boyunca hep ders çalıştım sonuç: yemek çamaşır bulaşık işe gitmekten daha eğlenceli geliyor yazık bana

leviackerman · 23 Temmuz 2014

burcu777 .!.:
Okumanin yasi yoktur... Eger tip okumak istiyorsan oku. Sonra pisman olmayasin neden okumadim diye...

haklısınız sonradan pişman olmaktansa denemek daha yerinde olacak sanırım.

limoncuk .!.:
Hangisinde mutlu olacagini hissediyorsan onu sec.
26 yasinda muhendis olup isinde mutsuz olmak mi?
Yoksa 29 yasinda doktor olup mutlu olmak mi?

doktor olmak tabiki teşekkür ederim yazdığınız içinde.

Libertias .!.:
Sen bir başla 26 yaşında iyi ki 29umda doktor olacağım dersin. Sen sadece korkma ve başla. Olmasa bile denedim demek çok başkadır emin ol.

beni gerçekten cesaretlendirdiniz iyiki var bu site daha dün kararsızlıktan uyuyamadım ama şimdi sadece çok geç değil düşüncesiyle bile umutlandım

demetsa .!.:
Eğer sevdiğin işi yapmıyorsan hayatının 20 yılının her gününü işe lanet okuyarak gidersin hergün akşam olsada iş bitse diye bakarsîn ama sevdiğin işi yapıyorsan sabah saat bile çalmadan uyanır işe gitmek için üstüne başına bile özenirsin..orda zaman nasıl geçiyor anlamaZsîn oyüzden geriye doktor olmak kalıyor fazla düşünmeye gerek yok..babanın şartlarına uyarak hayallerini gerçeklerştir olmuyorsada kendini üzme vardır bi hayır..
çok yakın bir akrabam işe her gün dediğiniz gibi gidiyor oda bana daha gençsin hayatını istediğin gibi şekillendir sonra buna imkan olmuyor demişti.ailemide üzmeden elimden geleni yapacağım inşallah Allah bu yıl nasip eder.

İmza

tp10 .!.:
Tam da benim konum Ben eczacılığı bıraktım tekrar hazırlandım 23 yaşında tıpı kazandım.4 e geçtim bu yıl..Bizim sınıfta da biri var o da 47 yaşında...vazgeçme hayalinden.Ben hiç pişman değilim yine olsa yine bırakırım.

o zaman siz tam aradığım kişisiniz bana neler yaşadığınızı anlatabilirmisiniz bu süreçte?

kahvetelvesi .!.:
Mutsuz bir iş hayatı tüm hayatı etkiliyor, ona göre karar verin.

Her ne kadar veliler kızsa da ben öğrencilerime de hep söylüyorum, hedef varsa bir sene iki sene kayıp değil, hiçbir yere yetişmiyoruz.
Geç olsun, ama heyecanla yapılacak bir iş olsun.

Iş işte bırakılmıyor malesef, özel yaşamı da etkiliyor.

kesinlikle öyle iş çok önemli bütün yaşamı şekillendiriyor.kesinlikle kimse aceleci davranmasın belli hedefi olanlar kalsın bir sene iki sene insan yaşamında ne ki.ömrün boyunca kendini hayal ettiğin yerde görmenin mutluluğu pahabiçilemez.

Seaslug .!.:
Fen lisesini kazandım gitmedim hep doktor olmak istemiştim son sene aldatıldığım için psikolojim bozuldu ve çalışmayı bıraktım kazanacak durumdayken kazanamadım ailem tekrar hazırlanmama izin vermediği için o yıl çalışmadan kazandığım mühendisliği okudum mecburen mesleğimden nefret ettim okurken hep tıp için hazırlanmak istedim ama ailem yine okulu bırakmama izin vermedi hem okul hem öss çok zor göründü gözüme yine yapamayacığımı düşündüm össye girmemeye karar verdim sonraaa mezun oldum işe girdim 8 ay zor dayandım ben bu mesleğe ait değildim.... Kendimi memnun etmek için yüksek lisans yaptım yetmedi iş güvenliği uzmanı oldum
Şimdi mi
Evlendim ev kadını oldum
Ve hayatım boyunca hep ders çalıştım sonuç: yemek çamaşır bulaşık işe gitmekten daha eğlenceli geliyor yazık bana

ailenin tekrar hazırlanmanıza izin vermemesi çok kötü olmuş.her şey çok daha güzel olabilirmiş sizin için zaten insanı en çok üzen şeyde bence yapabileceğimizi bildiğimiz şeyleri yapamamış olmak

MissCherryBlossom · 23 Temmuz 2014

Elektronigi hic mi sevemedin sekerim? Acaba kafana tip dusuncesi geldi diye kendi kendini mi soguttun elektronikten?

Eger gercekten sevmiyorsan, tip isini dene derim tabi ki, sevmedigin bir meslegi omur boyu yapma. Bildigim kadariyla tibbin puanlari yuksek, yeterince motivasyonlu musun, bir de full-time calismadan yapabilecek misin?

gevezek · 23 Temmuz 2014

Ailen destekliyormuş maddi sorunlar da yok diyorsunuz o zaman hiç durmayın derim , sevmediğiniz bir işi bir ömür yapmaktansa 5 yıl sevdiğiniz hayalini kurduğunuz dalda eğitim almak çok daha güzel , yaşınız büyük de değil eğitimin yaşı yoktur benim arkadaşım 2 çocuk sahibiyken üniversite bitirdi siz yter ki isteyin

Marjinaly · 23 Temmuz 2014

Geç olur mu?
Ben 36 yaşımda lisans diplomamı aldım. Bir de Yüksek lisans yapacağım inşallah...
Henüz yolun çok başındasınız. Sevmediğiniz bir işte ömrünüzü geçirmek mi? yoksa bir kaç yıl daha geç hayata atılmak mı?
Ve eğer bu yolda adım atmazsanız hayatınız boyunca hep hayıflanacaksınız... Hayıflanmaktansa, yeni yola baş koyup harekete geçmek en mantıklısı..
Allah yolunuzu açık etsin...

AkarGider · 23 Temmuz 2014

leviackerman .!.:
merhaba arkadaşlar lütfen bana yardım edin çok önemli bir konuda karar veremedim.sizce 23 yaş tıpa başlamak için çok mu geç?hayalimde hep tıp vardı ama kendi hatalarım yüzünden olabileceken son anda olmadı şimdi çok mutsuzum bir türlü bu durumu atlatamadım ve bu yıl ağır bir depresyon geçirdim ve stresten mide hastası oldum bu yaştaiyi bir özelde yarı burslu elektirik-elektronik okurken tekrar denemek istiyorum.3.sınıfa geçtim ama notlarım pek iyi değil okul 1-1.5 yıl uzayacak gibi.ailemin maddi durumu iyi çok şükür.annem durumdan çok memnun olmasada karşıda değil babam karışmıyor hatta iş arayacağım süreyi ilk başta alacağım düşük maaşı falan düşününce mantıklı bile buldu ben maddi açıdan desteklerim dedi ve kararı bana bıraktı ama tek şart kazanmadan okuduğum okulu aksatmayacağım.siz olsanız şuanki okuduğunuz bölüm sizin yeteneklerinize ve hayallerinize hiç uymasa ne yapardınız 26 yaşında mühendis olmak mı 29 yaşında doktor mu?ben ne yaptım diyorum sürekli zamanında neden doğru tercihler yapmadım kendime yazık ettim diyorum sürekli o kadar mutsuzum ki kendimi hiç affedemiyorum:26:bir yandada Allah'a şükrediyorum sahip olduğum imkanlar için ama kendi hayatımı mahvetmişim gibi geliyor düşündükçe bunalıma giriyorum bu şekilde daha ne kadar devam edebilirim bilmiyorum kendime olan güvenimi ve inancımı kaybettim şimdi elimde hiçbirşey kalmamış gibi bomboşum çünkü başka hiçbir hayalim yoktu kendime dair ve hayallerimden çok uzağım hala durumu kabullenemiyorum

Ne var ki ben de okulu uzattım hatta hazırlık da okudum arkadaşlarımdan 2 yıl sonra mezun oluyorum dolayısıyla...
Ne istiyorsanız onun peşinden gidin.Zaman hızlı geçiyor ünv ye girmenizle çıkmanız bir gibii gelecek nasılsa :)
Yerinizde olsam hayalimi gerçekleştiririm imkanım varsa...

Ve ayrıca bi dönemim kaldı okul btiince ben de psikoloji okumayı düşünüyorum 4 yıl sonra mezun olcam belki eet ama hiç korkmuyorum :)

bofgoong · 23 Temmuz 2014

leviackerman .!.:
merhaba arkadaşlar lütfen bana yardım edin çok önemli bir konuda karar veremedim.sizce 23 yaş tıpa başlamak için çok mu geç?hayalimde hep tıp vardı ama kendi hatalarım yüzünden olabileceken son anda olmadı şimdi çok mutsuzum bir türlü bu durumu atlatamadım ve bu yıl ağır bir depresyon geçirdim ve stresten mide hastası oldum bu yaştaiyi bir özelde yarı burslu elektirik-elektronik okurken tekrar denemek istiyorum.3.sınıfa geçtim ama notlarım pek iyi değil okul 1-1.5 yıl uzayacak gibi.ailemin maddi durumu iyi çok şükür.annem durumdan çok memnun olmasada karşıda değil babam karışmıyor hatta iş arayacağım süreyi ilk başta alacağım düşük maaşı falan düşününce mantıklı bile buldu ben maddi açıdan desteklerim dedi ve kararı bana bıraktı ama tek şart kazanmadan okuduğum okulu aksatmayacağım.siz olsanız şuanki okuduğunuz bölüm sizin yeteneklerinize ve hayallerinize hiç uymasa ne yapardınız 26 yaşında mühendis olmak mı 29 yaşında doktor mu?ben ne yaptım diyorum sürekli zamanında neden doğru tercihler yapmadım kendime yazık ettim diyorum sürekli o kadar mutsuzum ki kendimi hiç affedemiyorum:26:bir yandada Allah'a şükrediyorum sahip olduğum imkanlar için ama kendi hayatımı mahvetmişim gibi geliyor düşündükçe bunalıma giriyorum bu şekilde daha ne kadar devam edebilirim bilmiyorum kendime olan güvenimi ve inancımı kaybettim şimdi elimde hiçbirşey kalmamış gibi bomboşum çünkü başka hiçbir hayalim yoktu kendime dair ve hayallerimden çok uzağım hala durumu kabullenemiyorum

belki birkaç yıl geç olur ama yıllarca yapacağın mesleği severek yaparsın. bu sebep yetmez mi sana? madem ki babanın desteği arkanda o halde elinden geleni yap bence, göster kendini

Magical_ · 23 Temmuz 2014

Hiç geç değil elbette.Bunu istiyorsanız vazgeçmeyin,sevmediğim bir bölümde okumak ya da sevmediğim bir işi yapmak düşüncesi bile kabus gibi geliyor bana.İçinize sine sine okuduğunuz, seve seve gittiğiniz ve birşeyler öğrenmeye çalıştığınız zaman öyle kolay bitiyorki seneler.Aksi durumda da hiç çekilmiyor maalesef.

yirmibesmayis · 23 Temmuz 2014

canım benim 3 yıldan ne olacakki ha 26da meslek sahibi olmuşsun ha 29da.
sen ne istiyosan oyle yap hem ailende arkanda ohh ne güzel
doktor olmak istiyosan doktor ol yaşı falan dert etme,ben hukuk mezunuyum,sınıf arkadaşım 63 yaşında bi amcaydı düşünsene

kafam çok karışık

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Üye

Popüler Üye

86 ----->

Tarot bakmıyorum.

Aktif Üye

Guru

Nirvana

Guru

Üye

Nirvana

hayat güzeldir:))

GünBiterGülüşünKalırBende

❤ bin şükür Allah'ım..

papatya

Üye

Aktif Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency