Eşimden epeydir sevgi namına hiç birsey görmüyorum ne bir merhamet ne bir insancıl davranış bu da beni doğal olarak sevilmediğim sonucuna vardırıyor.
Ne bir güzel söz ne bir hos sohbet var.Ya da basıma birsey gelse endişe olmak yerine hep ben sucluyumdur basıma kendim getirmisimdir.örneğin hasta olsam bin tane şey söyler hasta olduğum icin yine ben sucluyumdur.
Hiç bir şekilde sevmediğini istemediğini düşünüyorum.Karşılıklı konuştuğumda yok öyle birsey deyip geçse de.davranışlarına baktığımda istemediği biriyle yaşıyor gibi davranıyor.negatiflik hatsafhada ve sürekli eleştiri halinde.
Hiç birseyi beğenmez memnun olmaz mutlu olmaz hep agrasif.
İcimden diyorum ne istiyor ne arıyor derdi ne?insan daha belasini mi arar.Alttan alıyorum olmuyor sakinleşmiyor hep bi kavgaci hali beni yıldırdı.Karşılık veriyorum daha da berbat ediyor herseyi.içinden hiç çıkamıyorum.Çok kere kavgalarımız oldu çoğu onun başlattığı,benimse neden diye hakkımı aradığım kavgalardi.kendimi ezdirmiyorum diye iyice bana sarmıştı bir dönem.
Baktım böylede iflah olmayacak ve gerçekten ben yoruldum sen yorulmadın mi hır gür halinde yasamaktan bırakalım artık kötülükle yasamayı dediğimde hala kuyruğu dik intikam ateşiyle evrilen bir adam!
Kendimi dinledim bir süre ve asagi yukarı bir aydir ne yaparsa yapsın ne derse desin uymayacağım dedim.öyle de yaptım ben uymadıkça iyice kudurdu.sinir harpleri yaşamaya başladı sanki içindeki o zehri bosaltamadigi icin daha da kötü oldu.Hep bi kavga modunda.sürekli kaçtım duymazdan geldim ya da güldüm geçtim.Bugun birsey sordu iğneleyici bende dayanmadım yüzüm biraz asık cevap verdim çünkü çok doldum.ordan aldı yürüttü kavgayı.saydırdı bir sürü.
En son patladım ne istiyorsun benden neeeeee dedim.Benimle asla mutlu degil ve ben mutluyken daha da öfkeli yüzüm gülüyorsa daha da sinirli.
sürekli beni en dibe çekmeye çalışıyor ağlayayım üzüleyim kahırlı yasayayim...ama ben bunlarin hepsini taddim doydum artık onunla veya onsuz mutlu yasamak istiyorum.İnsan hiç mi bıkmaz manasız şeyler icin kalp kirmaktan.Ben artık doydum ve hayatımı güzel şeylerle meşgul etmek isterken oteyandan kendi kendime mutlu olmayı da öğrendim ve bundan da rahatsız oluyor.etrafımdaki insanların (es dost ) beni sevmesinden rahatsız oluyor.
Beni görünce seytan görmüş gibi oluyor sürekli hakir görme asagilama evde kin nefret duygularıyla devam ediyor.Gözünün önüne almış beni sürekli sataşma halinde.
Uzun süre kavga ortamı yaratmadan iliskimizin nasıl gittiğine baktım yanı kavgasızken de onu sıkmadım üstüne gitmedim rahatına bıraktım ki belki kafasını dinler diye düşündüm.ama yok birsey değişmiyor.ne yakamdan düşüyor ne huzur veriyor.üstüne bir de sen beni huzursuz ediyorsun uzak dur benden deyip durur ee uzak duruyorum gelip buluyor beni.Gerçekten anlamıyorum eşimin psikolojik durumu iyi degil ancak kendisinin zerre farkında degil öylesine bağlı ki o kötü duygularına onlarla besleniyor.hiç yorulmuyor vazgeçmiyor bu şekilde yasamaktan.
Derdi ne olabilir bilemiyorum çözümsüzum son demdeyim.
Ne bir güzel söz ne bir hos sohbet var.Ya da basıma birsey gelse endişe olmak yerine hep ben sucluyumdur basıma kendim getirmisimdir.örneğin hasta olsam bin tane şey söyler hasta olduğum icin yine ben sucluyumdur.
Hiç bir şekilde sevmediğini istemediğini düşünüyorum.Karşılıklı konuştuğumda yok öyle birsey deyip geçse de.davranışlarına baktığımda istemediği biriyle yaşıyor gibi davranıyor.negatiflik hatsafhada ve sürekli eleştiri halinde.
Hiç birseyi beğenmez memnun olmaz mutlu olmaz hep agrasif.
İcimden diyorum ne istiyor ne arıyor derdi ne?insan daha belasini mi arar.Alttan alıyorum olmuyor sakinleşmiyor hep bi kavgaci hali beni yıldırdı.Karşılık veriyorum daha da berbat ediyor herseyi.içinden hiç çıkamıyorum.Çok kere kavgalarımız oldu çoğu onun başlattığı,benimse neden diye hakkımı aradığım kavgalardi.kendimi ezdirmiyorum diye iyice bana sarmıştı bir dönem.
Baktım böylede iflah olmayacak ve gerçekten ben yoruldum sen yorulmadın mi hır gür halinde yasamaktan bırakalım artık kötülükle yasamayı dediğimde hala kuyruğu dik intikam ateşiyle evrilen bir adam!
Kendimi dinledim bir süre ve asagi yukarı bir aydir ne yaparsa yapsın ne derse desin uymayacağım dedim.öyle de yaptım ben uymadıkça iyice kudurdu.sinir harpleri yaşamaya başladı sanki içindeki o zehri bosaltamadigi icin daha da kötü oldu.Hep bi kavga modunda.sürekli kaçtım duymazdan geldim ya da güldüm geçtim.Bugun birsey sordu iğneleyici bende dayanmadım yüzüm biraz asık cevap verdim çünkü çok doldum.ordan aldı yürüttü kavgayı.saydırdı bir sürü.
En son patladım ne istiyorsun benden neeeeee dedim.Benimle asla mutlu degil ve ben mutluyken daha da öfkeli yüzüm gülüyorsa daha da sinirli.
sürekli beni en dibe çekmeye çalışıyor ağlayayım üzüleyim kahırlı yasayayim...ama ben bunlarin hepsini taddim doydum artık onunla veya onsuz mutlu yasamak istiyorum.İnsan hiç mi bıkmaz manasız şeyler icin kalp kirmaktan.Ben artık doydum ve hayatımı güzel şeylerle meşgul etmek isterken oteyandan kendi kendime mutlu olmayı da öğrendim ve bundan da rahatsız oluyor.etrafımdaki insanların (es dost ) beni sevmesinden rahatsız oluyor.
Beni görünce seytan görmüş gibi oluyor sürekli hakir görme asagilama evde kin nefret duygularıyla devam ediyor.Gözünün önüne almış beni sürekli sataşma halinde.
Uzun süre kavga ortamı yaratmadan iliskimizin nasıl gittiğine baktım yanı kavgasızken de onu sıkmadım üstüne gitmedim rahatına bıraktım ki belki kafasını dinler diye düşündüm.ama yok birsey değişmiyor.ne yakamdan düşüyor ne huzur veriyor.üstüne bir de sen beni huzursuz ediyorsun uzak dur benden deyip durur ee uzak duruyorum gelip buluyor beni.Gerçekten anlamıyorum eşimin psikolojik durumu iyi degil ancak kendisinin zerre farkında degil öylesine bağlı ki o kötü duygularına onlarla besleniyor.hiç yorulmuyor vazgeçmiyor bu şekilde yasamaktan.
Derdi ne olabilir bilemiyorum çözümsüzum son demdeyim.