üniversitede aynısını ben de yaşamıştım, yurtta 3 sene birlikte aynı odada kaldığımız, aynı bölümde okuduğumuz, ailelerimizin aynı yerlerde oturduğu bir arkadaşımdı, tahmin etmişsindir neredeyse 24 saatimiz birlikte geçerdi, ve arkadaşım dediğim kişi bana böyle bir kalleşlik yapmasaydı muhtemelen bir ömür boyu devam edeceğini düşünürdüm bu dostluğumuzun.
3.senemiz doldu birlikte takılıyoruz hala dostumla, sonra bir akşam benim o sıralar erkek arkadaşım olan zatla dışarı çıktık, dostum erkek arkadaşım ve ben, üçümüz.
benim acil işim çıktı onları orada bırakıp acil ayrılmam gerekti ve ayrılırken de nasıl tembihliyorum erkek arkadaşımı aman bak dostumu yurda bırak dikkat et kardeşime falan diyorum. bunlar çok güzel vakitler geçirmişler benden sonra. ertesi gün başkasından öğrendim. bunlar da itiraf etti sonra oğlan dedi ben aslında seni değil onu seviyordum falan.
lan git dedim manyak mısın nesin, neyi kimi seviyosun belli değil, uzak dur.
ve inan o çocuğu kaybettiğime bir salise bile üzülmedim, beni yıkan canım arkadaşımın bana yaptığıydı.
hemen ikisinden de uzaklaştım soğudum kızı yurttan attım, o oğlanla yaşamaya başlamış falan. Allahım ya ne saçma işler.
Velhasıl her insanın böyle abuk zubuk çoluk çocukla uğraştığı dönemler olabiliyor. Çok takma kafana
Eneee tek değilmişim ya benBenim annem ben üzülüyorum diye değil kızı gibi gördüğü için kırıldı o kadar iç içeydik ama hayırlısı bu şekildeymiş demek ki belki daha fena şeyler olacaktı hayatımdan çıkması gerekti... Benim üzüldüğüm harika bir insanın manevi olarak özellikle şimdi tam tersi hayat sürmesi...
Bende sıfır güven yaptılar ikiside sağolsunlar... Aşk'a ise inancım hiç ama yok ciddi anlamda...
Eski düşüncem; Aşk kimseyi incitmez, bir şey olup bittiyse duygular söndüyse bile nazik davranılmalıdır ve o kişiye hürmette ve saygıda kusur edilmemelidr.. anılar var çok masum olan...
Şimdi ise biri birini sevip daha sonra onu kıracağını bile bile bunları yaşatıyorsa ve üstüne o kırmlar filan ileri düzeyde devam ediyorsa aşk yoktur kardeşim aşk denen şey bu kadar ucuz ve basitse ben istemiyorum..
Ben arkadaşımı çok çok çok iyi tanıyorum... devam etmeyecek bir ilişki biliyorum çünkü kız farklı kafa adam farklı kafa inansaydım süreceğine ya da masum yaşasalardı cidden saygı duyacaktım ama sınıfta dahi özellikle de ben sınıfa girince mırç-mırç durumlar... Gene bu haberi getiren arkadaşa annesi tek kelime olumsuz laf derse biter demiş ben annesinide tanıyorum yok der demiştim ki yok demiş okul bitene kadar mı sürdürüyorlar anlamadım... Bir de ben arkadaşlığı devam ettirmedim diye anlayışsız! oldum medeniyet! bilemedim
En kısa zamanda insanlara güvenmeyi tekrar öğrenmek istiyorum ciddi anlamda...
2. dönemden belli yapıyorum zaten hepsini canım yaa Annemle babam beni öyle mal mal gördükçe fena oluyorlardı ayar çektim kendime bu sefer işte adam işi azıttı dikkatimi çekme kıskandırma çabasında filanBen mutlu oldukça ikisine de batıyor biliyorum görüyorum.. Bir hatun var konuştuğum onla tek paylaşım yapıyorum zaten diğerleri geliyor anlatıyor benden laf bekliyor hayırlısı deyip geçiyorum Eğleniyorum bile artık bu hallerinden...
Bizim hikaye tam aynı yaaayüksek için ders çalışıyorum şu anda hocalarla filan aram çok iyi ihmal ettiğim arkadaşlarımla daha çok vakit geçirir oldum yeni ortamlar yeni insanlarlayım sanırım eş adayı ile de yakında tanışmam söz konusu olacak
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?