Kafamda sorular ve anne olma istegi..

elmalikurabiyee

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
10 Mart 2013
1.862
1.491
133
Hanimlar merhaba.
Esim genel itibariyle sakin huylu saygin sevecen iyi bir insan. Buyuk bir problemimizde yok aslinda. Ama bazen ozellikle de aileler hususunda ufacik birsey buyuyor ve 2 3 gün küs kaliyoruz. Hatasini anladiginda affettirmek icin cabaliyor ama gonlumu kirmis oluyor bir sekilde. Iliskimiz bu duzende ilerlerken bazen iyi ki bu adamla evlenmisim diyor, bazen de nerden aldim basima bu derdi diyorum.

Ekleme yapayim: Mesela o cok sakin evde oturalim cayimizi icelim tarzi bir insan. Ben kipir kipirim. Gezmek gormek isterim. Yurtici yurtdisi surekli seyahat eder(d)im. Hep bir enerjim vardir. Esimi zorlaya zorlaya disari cikarabiliyorum. Artik ondan vazgectim. Kendim cikiyorum. Ve hayattan beklentilerimiz ortak degil mi yanlis kisiyle mi evliyim diyorum bazen.

Onun haricinde sevgi saygi var aramizda. Cogu kisiye gore elle tutulur ciddi bir problem yok gibi ama verdigim ornek bence ciddi bir problem mesela...

Yasim 27. Artik anne olmak istedigimi cok net hissediyorum. Vitamin folik asit vs basladim. Maddi manevi olarak kendi adima bir cocuga bakabilecegimi dusunuyorum. Yalniz hala birseylerden emin degilken cocuk sahibi olmak yanlis bir karar mi bilemiyorum...
Bencillik edipte dogmamis cocugumun hakkina girmek istemiyorum ama anne olma istegi tavan yapti bende. Yalniz basima kalsam bile buyutebilecegimi dusunuyorum.
Her iliskide var puruzler. Cok mu kafa yoruyorum? Yoksa icimdeki bu seslere ragmen biraz daha beklemeli miyim? Yorumlarinizi esirgemeyin lutfen..
 
Son düzenleme:
iyi ki bu adamla evlenmişim demeleriniz çoğunluktaysa çok da düşünmeyin. her ilişkide sorunlar tartışmalar oluyor bunlardan korkup çocuk yapmaya çekinmek bana mantıklı gelmiyor. ben de 28 yaşına girdim hala hazır hissetmiyordum bebeğe ama hiçbir zaman yeterince hazır hissetmeyeceğimi anlayıp korunmayı bıraktım. daha yeni hamileyim eşimle aramdaki bağın çok fazla kuvvetlendiğini iliklerime kadar hissediyorum. çok düşünmeyin bunun sonu yok :)
 
Yani oyle ay biz öldük bittik derecesinde sorunlarimiz yok. Hep kinardim ama cocugumuz olunca bu cocukca fikirlerden de siyriliriz daha iyiye gider hersey dusuncesi de aklimin ucundan gecmiyor desem yalan olur.
Tabi ki bunun icin degil ama gercekten anne olmak istedigim icin yapmak istiyorum.
 
Kaç yıllık evlisiniz peki? Tartışmayan yoktur ki zaten her evlilikte pürüzler olur önemli olan aşılmayacak sorununuz var mı kısmı bence
1 bucuk sene oldu. 4 yil kadar da flort donemimiz var. Ama o 4 yil copmus resmen. Aileler gecim derdi vs isin icine girince hersey bambaska okuyormus..

Torunlari olunca daha cok iç içe olacaksiniz, ozledik diyecekler, mukemmel bir gorusme bahanesi olarak.
Sevecektik niye uyuyor diyecekler vs vs.
Ailesinin sebep oldugu problemler artacak yani...
Genel bir problem asamasi olacak elbette. Ama ben hic gorusmedigim icin cok yanasamazlar sanirim. Bir fe cok uzak sehirlerdeyiz her an geleyim gideyim olmaz.

Bunu da dusunuyorum tabi ki ama icimdeki hormon mudur ic gudu mudur nedir dur diyemiyorum..
 
Çocuğun büyüyeceği aile ortamı huzursuz olursa yazık değil mi ona? Sırf istiyorsunuz diye sizin bile tereddütte kaldığınız bir evliliğe bir de çocuk dünyaya getirmek bence bencillik olur. Emin olana kadar bekleyin ama tek başıma da büyütürüm mantığında o çocuğa yazık etmiş olacaksınız çünkü bile bile lades...
 
Varmi baska fikri olan? Kendi yasadiklarindan ornek verecek olan?
6 yıllık evliyim .
Çok küçük evlendıgım ve zor bır evliliğim oldugu için 6 yıl boyunca aklımın ucundan dahı geçmedi .
Ama bu sene 6 yıla girerken çocuk aşığı olup çıktım . Normalde çocuk gördum mu hayatta gülümsemeyen ben agucuk magucuk falan yapmaya başladım
E baktım yaşım olmuş 24 , 6 yıldırda evliyiz . Kv sıkıntısını halletmısım . Eşimle çook tartışırız ama gün sonu illa barışırız. Büyük tartışmalar değildir .
Gittim doktora ben 3 aya çocuk dusunuyorum tahlılerımı yapın bır sıkıntı varsa bu sureçte tedavı olayım dedım . Bakıldı çok şükür bişeyım yoktu folik asite başladım .
Benım bebek aşkımla eşiminkide depreşti neden 3 ay beklıyoruz kı zaten hemen olmazmıs bence bu ay başlayalım dedi .
Ve sonuc aşağıda

Her evlilikte sürtüşmeler olur bunlar aşırı kaçmadıgı sürece evliliğin tadı tuzudur. Saygızlık , ahlaksızlık , sevgisizlik yoksa düşünebilirsin .

Hakkında hayırlısı inşallah
 
En saglam ilişkileri bile temelinden sarsabilir cocuk. Eger esine tamamen guvenmiyorsan ve sana hamileliğinde ve sonrasinda yardimci olabilecegine inanmiyorsan cocuk fikrini ertele derim. En basitinden bir lafimi iki etmeyen esim hamileligimin basindan beri lekelenme problemi yasadigim icin is yapamadigim ve işler ona kaldigi icin cok rahat söylenir oldu. Bir suru seyi de yapmiyor, yaparsa bana iyilikte bulunurmus gibi yapiyor. Ki 7 yillik sevgililik 3 yillik.evlilik surecimizde bir kere bile kendisu veya ailesi tarafindan kirilmisligim yok dusun.
 
Bende bencillik icin cocuk sahibi olmak istemiyorum. Kafam bu yuzden karisik. Ama surekli bir kavga halide yok. Huy sadece cok kucuk seyleri bile cok buyutebikiyor.

Hayirla kavusun bebeginize insallah.. Bende sizin durumunuzdayim biraz aslinda.. Beklemeye gerek var mi bilemuyorum. Degismeyecek net seyler var. Yontulabilir huylari var.. Cok kararsizim..
Simdi bile cok yardimci bir estir aslinda. O da istiyor cocuk. O hususlarda pek soru isaretim yok aslinda.
Sadece iste bazi huylari degismiyor. Ben de cekemiyorum. Ama puruzsuz bir iliskiye sahip olmayi mi beklemek lazim illa onu olcemedim..
 
Ben bu işe biraz farklı açıdan bakıyorum . beni eleştirenler olabilir belki ama çocuk kararı %90 kadına ait olmalı .
18 yıllık evliyim .Bir dediğimi iki etmeyen eşim , iki oğlum var .Yaşlar 17 ve 7 :)
Benim k kadar az pürüzsüz evlilik nadirdir. Ve siz yukarıda bir cümle kurmuşsunuz. "Yalniz basima kalsam bile buyutebilecegimi dusunuyorum."
Bence evet siz anne olmalısınız .
Benim kıstasım budur .
Bugün harika giden bir evlilik hamilelikte , lohusalıkta , 3 yıl-5 yıl sonra bozulabilir. Rüya gibi yaşadığın hayat kabusun olabilir .
Ama ben tek başıma bakarım , ister baba olarak yardım etsin ister etmesin , ben severim , ben büyütürüm . Hem iş hem ev , hem basket ya da bale yada her ne ise koşarım peşinden diyorsan, hazırsan yap ...
Küçük oğlumla aramda 28 yaş var bana fazla geliyor bu yaş farkı
Hakkınızda hayırlısı olsun . Ama bence bu cümleyi kuran kadından "iyi bir anne" olur...
 
Cogu insan icin bu bakis acisi yanlis olarak bile degerlendirilebilir. Ama ben olaya daha realistik yaklasmak istiyorum acikcasi. Illa hemen degil bu cocuk 10 yasindayken de evlilik bozulabilir mesela. Tabi ki hergun hergun bosancam diye dolasmiyorum ortalikta ama bu ihtimali de goz ardi edemiyorum. Kimin garantisi var sonucta degil mi?
Olcup tarttigimda da maddi manevi her sekilde bir cocugun sorumlulugunu ustlenebilecek gucu hissediyorum kendimde.
Illa evliligimin super puruzsuz olmasini mi beklemeliyim? Ya da olmuyorsa ayrilip, bana super puruzsuz bir evlilik sunacak baska bir adami mi beklemeliyim? Bana bu dusunce yanlis geliyor iste. Ama burdan da fikir almak istedim. Ben mi yanlis dusunuyorum diye.
Boyle dusunen tek ben degilmisim demek ki...
 
Hayır bence çok mantıklı düşünüyorsunuz .
Size küçük bir örnek vereyim . Olayın gelişimini %100 desteklemiyorum ama hak veriyorum diyelim
Arkadaşım 38 yaşında boşanmayı kafasına koyduktan sonra bilinçli bir şekilde hamile kaldı .Hamileyim ama ayrılmak istiyorum , senden bir beklentim , nafaka talebim yok dedi boşandı.
Maddiyat sorunu yoktu bu arada.
4 yıl oldu . Kızı ile etkinlik peşinde koşmaktan kendini unuttu :) Halinden çok memnun
Neden dedim bir gün ?
Nasıl aldın bu kararı?
Biyolojik saatim ilerliyordu , boşanmam yaşımın 40 a gelmesi demek olacaktı .Tekrar güven evlen derken 6 yıldır tanıdığım adamdan olsun dedim diye cevap verdi.
Düşündüm bencilce mi ?
Evet
Ama kavga dövüş bir evde değil , harika bir ortamda büyüyor çocuk
Karı koca kalamadılar ama mükemmel anne baba oldular .
Tabi bu çok ama çok uç bir örnek
Kararı kadın vermeli kısmı için sadece :)
 
Esimle cok buyuk problemimiz yok. Sadece belli basli konularda kavgalar uzayabiliyor. O daha sakin bir insan evde oturalim cayimizi icelim kafasindayken ben kipir kipir gezmeyi kesfetmeyi yeni birseyler denemeyi seven birisiyim. Mesela bu hususu dusunup biz uyusmuyor muyuz, bir omur boyle mi gececek diye sorgularken buluyorum kendimi.
Yoksa sevgisizlik saygisizlik vs yok cok sukur. Bu sartlar altinda da orta noktada bulusmayi beklerken omur geciyor. Ben de bu arkadasiniz gibi olacagim diye dusunuyorum :))
 
Hiç görüşmüyorum demişsiniz eşinizin ailesiyle, bir kere bu değişecek. Uzaklar yakın olacak. Görmeyenlerin göresi gelecek. E bi torun var çünkü. Herkes muhakkak yorum yapacak, akıl verecek, trip atacak.

Çocuk şu hayatta gerçekten çok aşıksanız ve güveniyorsanız yapılmalı. Eşinizle aranızda asla koparamayacağınız bir bağ olacak çünkü. Eşle değil, ailelerle de. Siz kime küserseniz küsün, mutlaka çocukla iletişimleri devam edecek.

Çocuk mükemmel, annelik daha da mükemmel. Ama şuan içinde bulunduğunuz durum sizi tatmin ediyorsa bu kararı verin.
 
Emin ol kimsenin ilişkisi yüzde yüz mükemmel değil hepimiz illaki bazen boğazlamak bazen icimize sokarcasına sevmek istiyoruz eşimizi
Bide cocuk olayı cok farklı burdada sıkca okuyoruz cocuk olduktan sonra eşlerle ilişkisi cok cok değişen bir sürü kadın var ama iyi ama kötü
Eşinizi seviyorsanız neden olmasın diyorum
 
Ayy demeyin oyle farkindayim cocuk olunca muhattap olmak zorunda kalacagim. Inanin hic istemiyorum ama yapcak birsey yok. Ayda yolda 1 2 kez artik katlanirim ne yapayim..
Ben iyi etkileyecegini dusunuyorum nedense. Esimde baba olmaya cok hazir. Es olma konusunda biraz problem yasiyor iste...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…