Kafamın içinde sorular ve iç döküşüm.

Visnekralicesi

Biliyorsun geçiyor zamanla ama ne fayda.
Kayıtlı Üye
7 Haziran 2019
2.459
3.456
83
Birbirini gerçekten seven insanlar ayrılır mı sizce? E seviyorsan neden gidiyorsun diye sormazlar mı adama aşk hiç bişeyden hiç, kimseden, korkmamak mıdır? Bu insanlar ve ailem beni neden bu kdr ayıplıyor, hatalar biz insanlar için değil mi, günahımda, sevabımda benim allah benim rızkımı hala veriyorken beni hala cezalandırmıyorken bu kullarına ne oluyor anlamıyorum ben içimden geldiğini, inandığım yolda yürümek istiyorum tamam belki yanlış düşünüyorum, ama bırakın yaşayıp göreyim bilemiyorum belkide güzel şeyler olucak, belki yerle bir olucağım ama keşke demicem kabullenmek, kolaya, kaçmak bana göre değil.
Kusura bakmayın karışık yazdım çünkü kafamda çok karışık :(
 
Birbirine iyi gelmeyen, birbirini geriye çeken herkes ayrılmalı bence.
Ayrıca yıllarıdır ailenizden ayrı yaşıyorken evlendiyseniz,ailenizle bağıniz çok sıkı değilse, evliliğinize - kavgalariniza müdahil değillerse sadece yılda birkaç kez gorusuyorsaniz ve boşanma durumunda kendi ayaklarinizin üzerinde yine eskisi gibi kendi evinizde yaşayacaksınız bu dediğiniz önerme doğru olabilir. Mesela babam ilk evliliginde ne evlendiğini haber vermiş ailesine ne de bosandigini. Kimse için de evlenmesi ya da bosanmasi drama meseelsi olmamış.
Ama siz evlenmeden ailenizle yaşıyorsanız, bosaninca colukla çocukla yine ona döneceksiniz, her basınız sıkıştığında onları arıyorsanız, büyük kavgalara onları da müdahil ediyorsanız 'benim hayatım yaaa bırakın da mutsuz olayim' deme lüksünüz yok maalesef. Çünkü sizin değil onlarin da hayatı. Onlari da seyirci olarak aldığınız her kavga onların migdesinde bir yumru,evlerinde bir stres kaynağı.
Kötü birinden bugün ayrılıp baba evine gitmekle iki çocukla ayrılıp, psikolojisi bozuk halde baba evinin kapısını çalmak çok farkli şeyler.
 
Keşke o karaktersiz herif de senin kadar cesur olabilseydi, olmaya çalışsaydı onca üzüntüyü yaşamazdın.

Ailen mi istemiyor artık?
Kusura bakma canına paspas muamelesi yapan pisliği istememeleri çok normal.
Bence sen de aileni dinle artık.
 
Sizin konunuzu biliyorum daha önceden.
Karakteri beş para etmez bir adam için yeterince üzdünüz bence ailenizi. Bence artık onları dinleyin. Aşk falan hikaye.
Bir daha döndüğünüzde ailenizi size karşı eskisi gibi bulamayabilirsiniz.
 
Belki de sevdiğini sanıyordur da sadece bağlanmıştır.
Ya da sevgi tek taraflıdır. Çünkü birbirlerini seviyor olsalardı öncelikleri yine birbirleri olurdu.
anası bacısı danası değil. Tamam onlarda sevilir ama orta yol bulunur. Biri yerle bir edilirken diğeri göğe çıkarılmaz.
 
Bilmiyorum tek bana mi öyle geliyor, ama gercek sevgi bu kadar full dram modunda olmuyor. Aile veya cevre karsi cikiyorsa ortada gecerli bir sebep vardir. Bir kisi yalnis olabilir ama bütün cevren abooo uzuk dur diyorsa var birseyler. Bir ise "belki güzel seyler olacak" diye bslarsaniz elinize yüzünüze bulasmasi kacinililmaz. Bence realist olmaktada fayda var
 
Hap kadar çocukluktan itibaren efsane arabesk ve drama yüklü "sevgi/aşk" anlayışıyla büyütüldük.
Ancak bir de gerçekler var. O işler öyle değil.

Eşinizle birbirinize deliler gibi aşık olup, tüm dünyaya rest çekmiş ve yuva kurmuşsunuz da; adam tak diye kazada/hastalıkta ölmüş gibi bir senaryo olsa; arabeskin dibine inin, iliklerini hüpletin derim.
"P.s i love you" filmi tadında bir ayrılık yaşamış olsanız; aileniz, dostlarınız da oturup sizinle ağlar emin olun.

Siz kendi fikirlerinden haberi bile olmayan, anasının eteğine yapışmış bir anakuzusu ile evlendiniz.
Şu hissettiklerinizi asla size karşı hissetmez. Varsa yoksa anası, danası, ailesi.

Acınızı yaşayın elbette ama kendinizi bataklığa ve yanlış kararlara sürüklemeden.

İnsan boşa üzüldüğünü, boşa ağladığını ayrıldıktan sonra çok net görüyor.
Keşke hiç zaman kaybetmeden çakıverseydim alnına boşanma evraklarını derken iç çekiyorsunuz.
Ah tecrübe ah.
 
Back
X