kafayı yemek üzereyim

Pembekoala35 · 5 Temmuz 2017

Merhaba hanımlar.benimde bi derdim var belki sizinle paylasırsam bi cozum yolu bulurum.3 yıllık evliyim gecen sene eşimin işi nedeniyle ilçeye taşındık.tasındıgımızdan beri kafayı yemek uZereyim.1 yasınsa bi kızım var.kızım dogdugunda işe ara verdim 1 yıldır calısmıyorum.ilçede oturmamız sebebiyle surekli evdeyim.tanıdıgım hiç kimse yok.sosyal hayat yok denecek kadar az.daha once hic bu kadar sure evde kalmamıstım.zamanla alısıyorum derken git gide daha kotuye gidiyor.eşimle surekli tartısıyoruz bazen haklıyım bazen haksız.normalde bağıran bi yapım yoktur fakat bu son haftalarda aniden parlıyorum.en ufak şeyde sımırleniyorum sonrada pişman olup ben niye yaptım diyorum.bu durum hic hosuma girmiyo ama kendime hakim olamıyorum.boyle yaparak hem eşimi hem kendimi yıpratıyorum.ne yapmalıyım sizce tecrubeli hamımlar tavsiyelerinizi bekliyorum.

s i d e l y a · 5 Temmuz 2017

Eve kapanmayın o halde. Dışarı çıkın gezin tozun. Bebeginiz de hava almış olur.
Akşamları eşinizle birşeyler yapın. Hiç birşey yapamıyorsanız bile biraz açık hava biraz sohbet iyi gelir.

Tazis · 5 Temmuz 2017

Çalışma imkanınız varsa işe girin. Yoksa da sosyallesmek adına bir şeyler yapin bulundugunuz yerde yoksa haftada 1 il merkezine bile gidilebilir. Çocuğu bırakacak yer varsa

Pembekoala35 · 5 Temmuz 2017

Sidelya95 .!.:
Eve kapanmayın o halde. Dışarı çıkın gezin tozun. Bebeginiz de hava almış olur.
Akşamları eşinizle birşeyler yapın. Hiç birşey yapamıyorsanız bile biraz açık hava biraz sohbet iyi gelir.

Bulundugum ilçede oyle bi imkan yok malesef.dusunun bi park bile yok.cok kucuk bi yer

-Gulbeseker- · 5 Temmuz 2017

Birtane komşu edinebilirsiniz,kafa dengi olan.

damdan · 5 Temmuz 2017

Çocuğu alın sokakta gezin

Uzak bakkala gidin

Markete bir gün şu yoldan bir gün bu yoldan gidin

Kitap vs bulun tarzınıza uyan

maviterlik · 5 Temmuz 2017

Abartmayin durumunuzu yaptığınız her aksiligi buna bağlamayın. Bende işim dolayısıyla 3 yıl köyde 2 yıl kasabada kaldım bakın ilçe demiyorum köy ve köylüden hallice bir kasabada. Üstelik kaldığımız ev dağın başında kocaman tarlanın içinde komşu falan da yoktu. Eşimle bunu sorun etmedik ama aldık oglumuzu da yanimiza haftasonlari en azından atlayıp arabaya dolaştık gezdik birşeyler yaptık. Çoğu zaman sırf faaliyet olsun diye bahçede mangal yaptık ki en büyük zevkimiz oydu. Birlikte geçirdiğimiz zamanı en güzel şekilde yaşamaya çalıştık.

Kendinizi boşuna uzmeyin evinizle, çocuğunuzla ilgilenin, pasta börek yapın imkânınız varsa komsularinizla tanışın soğuk olmayin madem yalnızlıktan sikayetcisiniz. Haftasonlari esinizle çocuğunuzla bir yerlere gidin uzak bile olsa.. esinizle muhabbet edin en önemlisi.. kendinizi sürekli buna odaklayip sorun çıkarmayın ..

3nity · 5 Temmuz 2017

İnternet üzerinden eğitimlere katılabilirsiniz.
Bebeğiniz uyumlu ise dil öğrenebilirsiniz.
Her gün yürüyüş yapabilirsiniz.
Varsa bir spor merkezi spora yazılabilirsiniz.
İlçe kütüphanesi, vakıf, dernek, mutlaka bir şeyler vardır... biraz daha fazla araştırmanız gerekiyordur belki...
Hiçbir şey oşmuyorsa çocuğunuzla yaşıt yakın çevrenizde yaşayan anneler bulup oyun grupları oluşturun vs..

Pembekoala35 · 5 Temmuz 2017

turuncupijama .!.:
İnternet üzerinden eğitimlere katılabilirsiniz.
Bebeğiniz uyumlu ise dil öğrenebilirsiniz.
Her gün yürüyüş yapabilirsiniz.
Varsa bir spor merkezi spora yazılabilirsiniz.
İlçe kütüphanesi, vakıf, dernek, mutlaka bir şeyler vardır... biraz daha fazla araştırmanız gerekiyordur belki...
Hiçbir şey oşmuyorsa çocuğunuzla yaşıt yakın çevrenizde yaşayan anneler bulup oyun grupları oluşturun vs..

Evde oldugum sürelerde kızımla oynuyorum arada dısarı cıkıyoruz.anlattıgınız aktiviteleri yapmayı bende istiyorum ama su an yüksek lisansta yapıyorum aynı zamanda o yuzden her istedigimde dısarı cıkıp gezemiyorum.bu da haliyle olumsuz etkiliyor.

3nity · 5 Temmuz 2017

berenikotoprak .!.:
Evde oldugum sürelerde kızımla oynuyorum arada dısarı cıkıyoruz.anlattıgınız aktiviteleri yapmayı bende istiyorum ama su an yüksek lisansta yapıyorum aynı zamanda o yuzden her istedigimde dısarı cıkıp gezemiyorum.bu da haliyle olumsuz etkiliyor.

E o zaman ilçede olmanız değil sıkıntı...
belki bir yardım eden olmamasının eksikliğidir hissettiğiniz.

Albetis · 5 Temmuz 2017

Böyle yerlerde en sosyal ortam gün yapan komşular olur genelde. Küçük dediğiniz için diyorum.

Komşuları bulduğunuz ilk fırsatta çaya falan çağırsanız ufaktan adım atmış olursunuz hem.

Foha · 5 Temmuz 2017

berenikotoprak .!.:
Merhaba hanımlar.benimde bi derdim var belki sizinle paylasırsam bi cozum yolu bulurum.3 yıllık evliyim gecen sene eşimin işi nedeniyle ilçeye taşındık.tasındıgımızdan beri kafayı yemek uZereyim.1 yasınsa bi kızım var.kızım dogdugunda işe ara verdim 1 yıldır calısmıyorum.ilçede oturmamız sebebiyle surekli evdeyim.tanıdıgım hiç kimse yok.sosyal hayat yok denecek kadar az.daha once hic bu kadar sure evde kalmamıstım.zamanla alısıyorum derken git gide daha kotuye gidiyor.eşimle surekli tartısıyoruz bazen haklıyım bazen haksız.normalde bağıran bi yapım yoktur fakat bu son haftalarda aniden parlıyorum.en ufak şeyde sımırleniyorum sonrada pişman olup ben niye yaptım diyorum.bu durum hic hosuma girmiyo ama kendime hakim olamıyorum.boyle yaparak hem eşimi hem kendimi yıpratıyorum.ne yapmalıyım sizce tecrubeli hamımlar tavsiyelerinizi bekliyorum.

Hayatıni hep büyük şehirlerde geçirmiş ve sonra ilçeye atanmış biri olarak söylüyorum 7 sene oldu çok zor çok zor ama alışıyorsun.

kafayı yemek üzereyim

Ayrıntılı Düzenleme

Pembekoala35

Popüler Üye

s i d e l y a

Nirvana

Tazis

Popüler Üye

Pembekoala35

Popüler Üye

-Gulbeseker-

İçimde kış gibi bir mevsim üşüyor....

damdan

Nirvana

maviterlik

Guru

3nity

Nirvana

Pembekoala35

Popüler Üye

3nity

Nirvana

Albetis

Üye

Foha

Popüler Üye

Benzer Konular